คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : ตอนที่ 2 - Tao's Part
ผมอยู่ในงานปาร์ตี้ต้อนรับที่พวกพี่เต้จัดให้บนผับชั้นสามของโปเต้คลับ และตอนนี้ผม คชา และเฟรมถูกพี่ๆลากมาเล่นเกมส์อะไรสักอย่าง ที่ผมเดาว่ามันจะต้องมีอะไรน่ากลัวแน่ๆ - -;
“เกมส์นี้มีชื่อว่า ‘หาความจริง’ ” พี่อ้น พนักงานคนหนึ่งพูดขึ้นก่อนจะเอาขวดแก้วเปล่าๆมาวางไว้ตรงหน้า
ผม คชา และเฟรม มองหน้ากันสลับไปมา เกมส์บ้าอะไรไม่เห็นจะเคยได้ยิน - -*
“วิธีการเล่นก็ง่ายๆ ถ้าปากขวดไปหยุดที่ใคร คนที่หมุนมีสิทธิ์ถามคำถามได้หนึ่งคำถาม ถ้าไม่ยอมตอบหรือตอบไม่ได้ ก็
หนึ่งแก้ว” พี่อ้นอธิบายพร้อมหยิบขวดวิสกี้ขึ้นมาโชว์
“ไม่เอาอ่ะ คชาขอถอนตัว ป่ะป๋าบอกว่าห้ามดื่มเหล้า - -” คชาบอก
“โห น้องคชา น้องอายุเท่าไหร่แล้วแค่วิสกี้เองไม่เป็นไรหรอกน่า” พี่ต้น พูดขึ้นอย่างเซ็งๆ เมื่อคชาจะถอนตัวออกจากเกมส์
“แต่
จะดีหรอ คชาไม่เคยดื่มเหล้านะ”
“เอาน่าพี่คชา ปาร์ตี้ทั้งที” เฟรมพูดขึ้นบ้าง
“ถ้าเฟรมว่าอย่างนั้น ก็ได้ๆ -^-”
“โอเค งั้นเริ่มเกมส์เลยละกันนะ” เจมส์ น้องเล็กสุด พูดขึ้นอย่างคึกคัก
“งั้นเอาล่ะ
Round one start!” พี่เต้เจ้าของร้านเป็นคนหมุนขวดก่อน ขวดเบียร์หมุนไปหมุนมาเกือบนาทีก่อนมันจะค่อยๆช้าลง ช้าลง และหยุดตรงหน้า
ผม! -*-
“เอ
ถามอะไรดีน้า”พี่เต้คิดสักพัก ก่อนจะดีดนิ้วดังเปาะ แล้วหันมายิ้มเจ้าเล่ห์ใส่ผม “ข้อเสียที่สุดของตัวเองที่ไม่อยากให้ใครรู้ล่ะ?”
เอ..ข้อเสียงั้นหรอ ไม่เห็นจะมีนิ ผมคิดว่าผมเพอร์เฟกต์ทุกอย่างนะ
.
“เร็วสิน้องเต๋า ให้เวลาอีกสิบวินะ ถ้าตอบไม่ได้ก็หนึ่งแก้ว > <”
เอ้า
ก็มันไม่มีนิ T^T
“หมดเวลาแล้วจ้า เอาเลยยยย!” พี่ต้นพูดก่อนจะยื่นแก้ววิสกี้ให้ผม
ผมกระดกวิสกี้เข้าไปรวดเดียว อ๊า
.+ + เริ่มมึนแล้วแฮะ ผมมองแก้ววิสกี้ไว้ตรงหน้าแล้วหันไปมองหน้าคชาที่กำลังหัวเราะผมอยู่
“มองอะไร + +”
“ไหวป่ะนั่นอ่ะ ฮ่าๆๆๆ”
“ไหวเว้ย แค่นี้สบายมาก” ผมบอกแล้วยักคิ้วให้คชาหนึ่งที
“เอาล่ะๆ งั้น Round two!” ถึงทีผมหมุนขวดนั่นบ้างแล้วล่ะ ขวดหมุนไปมาและในที่สุดมันก็หยุดที่
.คชา!
“เฮ้ย! ไรวะ นายจงใจแกล้งฉันใช่มั้ยพ่อบ้านเต๋าเอ๋อ!” คชาโวยวายใส่ผมทันทีที่ขวดหยุด
“เปล่าซะหน่อย อืมม
นายเคยมีความรักมั้ย?” ผมก็ไม่รู้ว่าอะไรดลใจให้ผมถามออกไปยอมรับเลยว่าผมควบคุมสติตัวเองไม่ค่อยได้ มันมึนๆยังไงไม่รู้สิ + +
“- -*” คชาเงียบแล้วกระดกแก้ววิสกี้รวดเดียว หน้าสีปกติค่อยๆเปลี่ยนสีเป็นแดงหน่อยๆ คชาสะบัดหัวเบาๆก่อนจะเอื้อมมือไปหมุนขวดนั่นต่อ
แกร๊กๆๆๆ
กึก!
คราวนี้ขวดบ้านั่นไปหยุดอยู่ตรงหน้าเฟรมพอดี เฟรมยิ้มรับอย่างคึกคัก รอคอยให้ถามอย่างเต็มที่
“ถ้าเกิดพี่ชอบเฟรม เฟรมจะทำยังไง +_+” คชาถามขึ้น
เอ๊ะ? ว่าไงนะ ชอบเฟรม คชาชอบเฟรมเรอะ -O- ไม่หรอก มันคงจะเมามากกว่า
แต่คนเมาย่อมพูดความจริงเสมอนะ เฮ้ยยย! แล้วผมไปคิดเรื่องของมันทำไมเนี่ย จะชอบกันก็ชอบไปสิ -*-
“เอ่อ
-O-;” เฟรมอึ้งแล้วมองหน้าคชา ทั้งสองคนมองตากันสักพักเฟรมก็คว้าแก้ววิสกี้ขึ้นไปกระดกอีกราย
“แฮะๆ งั้น Round four เลยละกัน!” พี่ต้นพูดขึ้นทำให้ผมหลุดจากห้วงความคิด เฟรมหมุนขวดแก้วนั่น แล้วในที่สุดมันก็หยุดตรงหน้าคชา
อีกแล้ว - -
“เอ่อ
พี่ชอบผมจริงๆรึเปล่า” เฟรมถามอย่างอึกอัก
คชาถอนหายใจเฮือกใหญ่ ก่อนจะกระดกไปอีกแก้ว เอ๊ะ
? เกมส์นี้มันยังไงทำไมไม่มีใครตอบเลยสักคน -*-
“+____+” เมื่อคชากระดกแก้วที่สองเข้าไป ก็เกิดอาการเซไปเซมาและมาหยุดที่ตักผม
เอ่อ - -*
“ไหวป่ะ” ผมถามคชา
“สบายมาก +O+ ต่อเลยพี่ต้น” คชาตอบแล้วลุกขึ้นไปนั่งอย่างมึนๆ
“Round Five!”
..ผมอีกแล้ว เยี่ยม! -*-
“ไม่มีอะไรจะถามแฮะ
นายเคยรู้สึก
.หวั่นไหว..กับ..ฉันบ้างป่ะ + +” คชาถามพร้อมเซไปเซมา ผมมองหน้าแดงๆเพราะแองกรอฮอร์ของคชาสักพัก
ตึก ตัก ตึก ตัก
เฮ้ยยย ไม่จริงนั่นไม่ใช่เสียงหัวใจของผม T.T ผมไม่รอช้ารีบหยิบแก้ววิสกี้ขึ้นมาดื่มทันที ไอ้บ้า..ใครให้นายถามแบบนี้เล่า! -///-
“อ่ะแฮ่มๆ Round six!” พี่เต้กระแอ่มเบาๆ แล้วให้สัญญาณต่อ
โอ๊ยยยย ผมไม่มีแรงจะหมุนแล้วนะ
เกมส์นี้ดำเนินต่อไปเรื่อยๆ ซึ่งผมว่ามันไม่ยุติธรรมเอาซะเลย ไอ้ขวดบ้าๆนี่มันดันมาหยุดตรงหน้าผมตั้งหลายรอบและผมก็ตอบไม่ได้สักคำถาม ส่วนคชาเมาพับไปแล้วล่ะ เฟรมก็กึ่งหลับกึ่งตื่นเหมือนๆกับผมส่วนพี่ต้นพี่เต้แล้วก็เจมส์โดนกันไปคนละรอบ แค่มึนๆนิดหน่อยเอง - -+
“แล้วเอาไงกับคชาดีเนี่ย?” พี่ต้นถามแล้วมองไปทีคชาที่น๊อคไปแล้ว
“เดี๋ยวผมกะเฟรมพาขึ้นไปเองพี่ไม่ต้องเป็นห่วงหรอก” ผมบอก
“แน่นะ?”
ผมกับเฟรมพยักหน้ารับ พี่ต้นกะพี่เต้แล้วก็เจมส์เลยแยกกันขึ้นไปพักผ่อนเหลือแต่ผมเฟรมแล้วก็คชา
“ป่ะ พี่เต๋า” เฟรมลุกขึ้นยืนก่อนจะพยุงคชาให้ลุกขึ้นแบบมึนๆ
“อื้มๆ” ผมรับคำแล้วพยุงคชาอีกข้าง ผมกับเฟรมค่อยๆพยุงคชาที่หลับแบบไม่ได้สติขึ้นไปบนห้อง แล้วอะไรก็ไม่รู้ทำให้ผมถามออกไป
“เฟรมคิดยังไงกับคชาหรอ?”
“ทำไมอยู่ดีๆพี่ถึงถามแบบนั้นละ หรือว่าพี่ชอบพี่คชา”
“เปล่าซะหน่อย ก็แค่อยากรู้”
“เฟรมคิดกับพี่คชาแค่พี่ชายเท่านั้นแหละ แต่กับพี่เต๋าน่ะ
.”
“อะไรนะ?” ผมถามย้ำอีกครั้งเพราะเฟรมพูดเบามาก
“เปล่านิ พี่รีบเปิดห้องเหอะ เฟรมไม่ค่อยจะไหวแล้วเหมือนกัน”
“อื้มๆ”
ผมพยุงคชาเข้ามาในห้องนอนจนได้ เฟรมขอไปอาบน้ำก่อน ผมเลยต้องพาคชาเข้ามาในห้องคนเดียว ผมจัดให้คชานอนดีๆ แล้วห่มผ้าให้คชาเบาๆ เฮ้ออ เวลาคชาหลับนี่ดูไม่เหมือนตอนตื่นเลย แบบนี้ดีกว่าตั้งเยอะ > <
มองดูดีๆ หน้าคชาหวานชะมัดเหมือนกับผู้หญิงเลยนะ
.ตึก ตัก ตึก ตัก
และก็เหมือนมีแรงดึงดูดอะไรบางอย่างมันดึงให้ผมค่อยๆขยับเข้าไปใกล้ๆคชาเรื่อยๆ เรื่อยๆ และเรื่อยๆ
.
.
..
เย้ จบไปอีกตอนแล้วน้า
อย่าลืมคอมเม้นให้กำลังใจกันบ้างนะคะ
สำหรับคนที่คอมเม้นแล้วก็ขอบคุณมากๆเลยน้า
ทำให้ไรท์เตอร์รู้ว่าชอบอะไรไม่ชอบอะไรแล้วเอามาปรับปรุงให้ดีขึ้น
แต่เวลามองที่ยอดวิวกับคอมเม้นแล้วมันช่างแตกต่างกันลิบลับ
มันรู้สึกท้อแท้ใจไงก็ไม่รู้อ่ะ TOT
ยังไงก็ช่วยคอมเม้นกันเยอะๆด้วยนะ วิจารณ์ด้วยจะดีมากเลย
บ๊ายบายค่า จุ๊บๆ ^3^
ความคิดเห็น