ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Fic โคตรหล่อ Tao Kacha Frame :))

    ลำดับตอนที่ #4 : ตอนที่ 1 - Frame's Part

    • อัปเดตล่าสุด 19 ต.ค. 54


    Shalun la

    ผมมองกีตาร์สุดที่รักที่พังไม่เป็นท่าอย่างอนาถจิต เฮียนะเฮียทำไมถึงทำกับน้องในไส้ได้ลงคอ เฮียก็รู้ว่าผมใช้เวลาตั้งนานกว่าจะเก็บเงินซื้อกีตาร์ตัวนี้ได้ เฮ้อออ เลิกคิดดีกว่า ยิ่งคิดก็ยิ่งเครียดเปล่าๆ นอนดีกว่า….ZZzzzzZZZZ
     
    ……………………………………………………………………..
     
    ………………………………………………………………………………………………….
     
    …………………………………………………………………………………………………………………………
     
    “เฟรมๆตื่นๆ”
     
    “อะไรเล่า คนจะหลับจะนอน…..ZzzzzZZ”
     
    “เฟรมตื่นโว้ยมีคนเค้าจะมาอยู่กับเราน่ะ”
     
    ห่ะ…ผมรีบลืมตาขึ้นมามองหน้าผู้มาใหม่ที่กำลังฉีกยิ้มกว้างให้ผมอยู่
     
    “เฮโหลๆๆ หนูเฟรมน้อย >O<” หนูเฟรมน้อย (?) O O?
     
    “อ่อ นี่…คุณหนูคชา”
     
    “อ้อ ยินดีที่ได้รู้จักครับคุณหนูคชา ^^”
     
    “ไม่ต้องเรียกคุณหนูก็ได้ เฟรมไม่ใช่พ่อบ้านของคชาซะหน่อย เห็นเฟรมแล้วนึกถึงเด็กน้อยข้างบ้านเลยอ่ะเธอน่ารักมากแล้วก็ชอบดูเพาว์เวอร์พัพเกิร์ลเหมือนคชาเลย งั้นเฟรมเรียกชาว่าพี่ชาช่าแล้วกันแล้วต้องแทนตัวเองว่าเฟรม เข้าใจป่ะ? >O<”
     
    …..เด็กอ่ะไม่เท่าไหร่แต่พี่คชาเนี่ยนะชอบดูเพาว์เวอร์พัพเกิร์ล - -*
     
    “เพาว์เวอร์พัพเกิร์ลคืออะไรอ่ะ?” จู๋ๆพี่เต๋าก็พูดขึ้นมา ถามจริงเหอะ พี่เต๋าไม่รู้จักเพาว์เวอร์พัพเกิร์ลเนี่ยนะ –O-
     
    “- -+ เงียบปากไปเลยพ่อบ้านเต๋าเอ๋อ คชาจะคุยกะน้องชายสุดที่รัก”
     
    “ชิ! หมั่นไส้ ไปอาบน้ำดีกว่า”
     
    “อ่าว พี่เต๋า –O-”
     
    “อย่าไปสนใจพ่อบ้านเต๋าเอ๋อมันเลย เรามาคุยกันต่อดีกว่า อิอิ > <”
     
    “แฮะๆ ^^;”
     
    ผมกะพี่คชา เอ๊ย ชาช่า คุยกันอย่างเพลิดเพลิน และผมก็ได้รู้ว่าพี่เค้าก็ชอบเล่นดนตรีเหมือนกับผมแถมเล่นได้ตั้งหลายอย่างแต่ที่ชอบที่สุดก็คือกลองกับเปียโน เอ...พี่เต๋าก็เคยบอกนิว่าชอบเล่นเบส แล้วผมก็ชอบเล่นกีตาร์ ถ้าเราไปเล่นดนตรีด้วยกันตามร้านอาหารหรือผับอะไรแบบนี้ก็ดีนะสิ >O<
     
    ผมเลยลองเอาความคิดนี้ไปเสนอพี่คชาและพี่เต๋าบนโต๊ะอาหาร ผลปรากฏว่า…
     
    “เริ่ดมากอ่ะเฟรม นี่แหละถึงจะเหมาะสมกับเป็นน้องชายที่ร๊ากกกของพี่คชา ม๊วฟ ^3^”
     
    “แหวะจะอ๊วก แต่เยี่ยมมากเลยเฟรม ^^”
     
    “แล้วเราจะตั้งชื่อวงว่าอะไรดีล่ะ?”
     
    “แน่นอนว่าต้องชื่อวงมือเบสหล่อ เพราะมือเบสวงนี้หล่อที่สุดในโลก โอ๊ก โอ๊ก โอ๊ก โอ๊ก” เอิ่ม - - ยังอุตส่าห์มีเอฟเฟกต์
     
    “เงียบปากไป พ่อบ้านเต๋าเอ๋อ มีกลองต่างหากที่หล่อที่สุด เพราะฉะนั้นต้องชื่อวงว่ามือกลองหล่อต่างหาก โฮ่ๆๆๆ”
     
    “มือกีตาร์หล่อที่สุด!!!”
     
    “ใครๆก็บอกว่าเต๋าหล่อกันทั้งนั้นนั่นแหละ”
     
    “คชาเริ่ด คชาเก๋ คชาน่ารัก ใครๆก็พูดไว้อย่างนั้นนะ -^-”
     
    “ถึงจะไม่มีใครชมผมแต่ผมก็รู้ตัวว่าผมหล่อที่สุด”
     
    “มือเบสหล่อที่สุดโว้ยยยย!”
     
    “มือกลองต่างหาก”
     
    “มือ..กี….”
     
    “เบส” ยังพูดไม่จบเลยนะ - -+
     
    “กลอง”
     
    “กะ…”
     
    “เบสสสสสสสสสส” - -*
     
    “ก็บอกว่ากลองไง”
     
    “เบส”
     
    “กลอง”
     
    “เบส”
     
    “กลอง”
     
    “โอ๊ยยยยยยยยย!!! หยุดดดดดดด! เอาเป็นว่าหล่อทุกคนเลยละกัน ชื่อวงว่าวงโคตรหล่อเป็นไง - -*”
     
    “ก็ได้ๆ นี่เห็นแก่เฟรมนะเนี่ย”

    “คชาก็เห็นแก่เฟรมมี่เหมือนกันนั่นแหละ แต่ยังไงมือกลองก็หล่อที่สุดอยู่ดี -^-”
     
    “เอ้า! ก็บอกว่าเบสไง”
     
    “บ้าแล้ว! กลองๆๆๆๆ -^-”
     
    “เบส!”
     
    “กลอง!”
     
    …นี่ผมจะต้องเป็นลูกคอยห้ามพ่อแม่ทะเลาะกันอีกนานแค่ไหนเนี่ยย TTOTT
     
    -------------------------วันต่อมา-----------------------------------
     
    พวกเราสามคนเดินหาร้านอาหารหรือผับที่รับวงดนตรีไปเล่นอยู่หลายชั่วโมงในที่สุดเราก็ได้มาเจอที่นี่ *O*
     
    ‘Potay’s Club’
     
    ที่นี่เป็นคลับกอล์ฟขนาดใหญ่ ชั้นสองเป็นร้านอาหาร ส่วนชั้นสามเป็นผับเล็กๆที่ดูหรูหราไฮโซพอสมควร และชั้นสี่เป็นที่พักของพนักงาน เจ้าของที่นี่อายุมากกว่าผมไม่กี่ปีเองและยังอัธยาศัยดีสุดๆ ให้พวกผมเรียกเค้าว่าพี่ได้อีกด้วย แต่พี่คชาน่ะสิดันไปเรียกเค้าว่าปู่เต้ซะงั้น ดีนะที่เค้าไม่โกรธ -*-
     
    งานของพวกผมไม่มีอะไรมาก แค่ขึ้นไปเล่นดนตรีที่ร้านอาหารชั้นสองตอนเจ็ดโมง เที่ยงแล้วก็หกโมงเย็น หลังจากนั้นตอนสองทุ่มถึงเที่ยงคืนก็ไปเล่นดนตรีที่ผับชั้นสาม สบายมากเลยครับแถมเวลาผักผ่อนก็เยอะ แถมยังได้ที่อยู่ที่กินฟรีอีกด้วย > <
     
    “เฮ้อออออออ! เหนื่อยจังเลย เล่นเดินตามหาซะทั่วเลย”พี่เต๋าพูดขึ้นหลังจากที่เราเซ็นใบสมัครงานและพูดคุยเกี่ยวกับงานเรียบร้อยแล้วขึ้นมาบนห้องพักของพวกเรา ห้องนี้เป็นห้องขนาดไม่ใหญ่มากแต่แบ่งออกเป็นสามห้องนอนเล็กๆ ถือว่าดีกว่าที่เก่าหลายเท่าเลยทีเดียว
     
    “น่านนะสิ ตั้งแต่เกิดมานอกจากเดินช้อปปิ้งคชายังไม่เคยเดินอะไรขนาดนี้เลยแถมเมื่อคืนพื้นก็แข็งจะตาย ไม่รู้นอนหลับลงไปได้ไง….” เหรอ? ผมเห็นพี่น่ะหลับคนแรกเลย - -* “นี่พ่อบ้านเต๋าเอ๋อมานวดให้คชาหน่อยสิ เมื่อยจะตายอยู่แล้วอ่ะ T^T”
     
    “แต่ผมว่าก็คุ้มนะที่ได้มาเจองานดีๆแบบที่นี่ ^____^”
     
    “ใช่ๆ พี่เต้บอกว่าเย็นนี้จะมีปาร์ตี้ต้อนรับพวกเราด้วยนิ” พี่เต๋าเงยหน้าขึ้นมาบอก ขณะที่กำลังนวดไหล่ให้พี่ชาช่าอยู่
     
    “ปาร์ตี้หรอ *O* คชาชอบปาร์ตี้ที่สุดดด!!!” พี่คชาลุกขึ้นมาทำท่าดีใจเหมือนเด็กๆ
     
    “อ่าวไหนบอกว่าเมื่อยอยู่ไม่ใช่หรอ กระโดดแบบนั้น หายแล้วหรอไง - -”
     
    “เออจริงด้วย! โอ๊ยชาปวดตรงนี้ง่ะ พ่อบ้านเต๋าเอ๋อช่วยนวดหน่อยสิ โอ๊ยๆๆๆ T^T”
     
    ผมมองพี่คชาด้วยความขำในท่าทีเหมือนเด็กๆของพี่คชา
     
    นานแค่ไหนแล้วนะที่ผมไม่ได้มาเจอความรู้สึกนี้……..
    นานเท่าไหร่แล้วที่ผมไม่ได้คิดถึงคำๆนี้……….
    ‘ครอบครัว’ ของผม
     
    -------------------------------------------------------------------------------------------------
     
    จบไปอีกตอนแล้วจ้า
    อย่าลืมแวะมาเม้นให้กำลังใจไรท์เตอร์กันเยอะๆด้วยนะ
    ขอบคุณที่ติดตามอ่านค่า
    Love you <3
    Bye Bye ค่า

    ปล.ขอขอบคุณแอดมินบ้านโคตรหล่อ @TaoKachaFrameFC ด้วยนะคะ ที่ช่วยโปโมตฟิค อิอิ <3
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×