ลำดับตอนที่ #6
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : SF ตามใจคนแต่ง
รีดเดอร์จะว่ามั้ยนะ ถ้าไรท์เตอร์จะลงช็อตฟิคอีกซักตอน
ขอโทษที่อาทิดที่แล้วหายไป คือพิมเสร็จแล้ว แต่แอร์การ์ดหลุด
ไม่ได้ดู กดอัพ ทุกอย่างมลายหายสิ้นไปจากจอคอมไรท์เตอร์เลยT^T
วันนี้เอาช็อตฟิคมาฝาก
พอดีว่า เรียนเรื่องนี้ แล้วชื่อมันก็คลับคล้ายคลับคลากันดี^^
ฝากด้วยแล้วกันนะคะ
SF << adapted
คชา ผ่าทัพรับ เต๋าเต๋า
ต้นฉบับจากเรื่องสามก๊ก ตอนจูล่งฝ่าทัพรับอาเต๊า
"ฮะ!! ว่าไงนะท่าน ! องค์ชายเต๋าเต๋าไปเล่นที่นั่นอีกแล้วงั้นรึ!?" เสียงองครักษ์คนสำคัญดังขึ้นในท้องพระโรง
"ถูกแล้ว ข้าอยากให้เจ้าไปเอาตัวองค์ชายกลับมาข้าให้เร้วที่สุด" ฝ่าบาทโทนี่สั่ง คชาไม่รอช้าวิ่งออกนอกท้องพระโรงไป
ม้าสีขาวประจำกายถูกปลดออกจากเสา คชากระโดดขึ้นหลังม้าก่อนจะหันหลังควบออกไป
.... ไปยังแดนมหัศจรรย์วันเดอร์แลนด์ เพื่อตามหา "องค์ชายเต๋าเต๋า"
"เจ้าจะไปไหน!!" ยามเฝ้าประตูที่ชื่อเจมส์ เพื่อนคนสนิทของคชาร้องถามเมื่อเห็นคชาควบม้ามาแต่ไกล
"ข้าจะไปรับองค์ชายเต๋าเต๋า" คชาแล้วควบม้าต่อไป
'องค์ชายเต๋าเต๋าต้องเป็นของคชาคนเดียวเท่านั้น'
ประตูทางเข้าแดนมหัศจรรย์วันเดอร์แลนด์สีชมพูหวานมีกระดาษสีเขียวแปะอยู่ เนื้อความอ่านได้ประมาณว่าจะเข้าไปข้างในต้องฝ่าด่านทั้ง 3 ไปให้ได้ คชาอ่านข้อความเหล่านั้นกวาดๆแล้วควบม้าเข้าไปข้างในโดยเร็ว
ด่านแรกที่องครักษ์คชาต้องเจอ...
ต้องต่อสู้กับตุ๊กตาเยลลี่ พุดดิ้ง และอื่นๆ(ที่เป็นอะไรเด้งๆ-.-) เยอะแยะมากมายไปหมด คชาหยุดอึ้งไปพักหนึ่งจนกระทั่งตัวเยลลี่สีสดใสหนืดๆเดินเข้ามาใกล้ คชาดึงดาบออกจากปลอกแล้วกวาดดาบฟันตัวเยลลี่ตายเหนียวเหนอะหนะเลอะตัวไปหมด ซักพักต่อมาเขาจึงสามารถต่อสู้จนผ่านด่านนั้นมาได้
ด่านที่สอง ขององครักษ์คชา ...
ต้องตีฝ่าขนนกจำนวนมหาศาลที่ยิ่งลึกก็ยิ่งปล่อยเยอะขึ้นเรื่อยๆอย่างไม่ขาดสาย คชาควบม้าให้เร็วขึ้ แต่ยิ่งเข้าไปลึกขนนกก็ยิ่งเยอะ ม้าจึงวิ่งช้าลง แต่ในที่สุดคชาก็มาถึงทางออกได้สำเร็จ
คชาเดินมาที่ประตูทางออกก่อนก้มมองสภาพตัวเอง...
ชุดเต็มยศของเขาเลอะเทอะไปด้วยเยลลี่เหนียวหนืด และเมื่อด่านสองที่ผ่านมา ขนนกก็เกาะกระจุกอยู่เต็มตัวเขาไปหมด
"องค์ชายเข้าไปเล่นอะไรในนี้เนี่ย" คชาสบถออกมาอย่างหงุดหงิดกับทุกอย่างที่อยู่บนตัวเขา แต่เขาก้ไม่ได้สนใจผลักประตูเข้าด่านที่สามไป
ด่านที่สาม ด่านสุดท้ายของการไปรับองค์ชายเต๋าเต๋า
ไม่มีอะไรมาก ก็แค่ลมที่เป่าแรงมาก จนม้าของคชาแทบจะปลิวไปติดผนังอีกข้าง
ม้าเดินไปช้าๆฝ่าลมเย็นไปจนถึงประตูทางออก คชาเปิดประตูมายังห้องสุดท้ายอย่างยากลำบาก ด้วยสภาพของเหลวบนเสื้อผ้าและขนนกก็สร้างความรำคาญให้เขามากแล้ว ต้องมาเจอกับลมแรงที่เป่าจนเสื้อผ้าที่เปียกแห้งลงและติดหนึบอยู่กับตัวเขาทำให้เขาเคลื่อนไหวได้ลำบาก
"ท่านองครักษ์!!" เสียงองค์ชายเต๋าเต๋าดังขึ้นและวิ่งเข้ามากอด คชาห้ามไม่ทันจึงโดนองค์ชายกอดไปเต็มเปา เขาจึงต้องกอดตอบ แล้วเหวี่ยงองค์ชายเล่นเหมือนเด็กๆ
"ทำไมตัวคชาเหนียวแบบนี้" องค์ชายผละออกแล้วเงยหน้าเอาตาแป๋วๆแบ๊วๆมามองคชาที่ยืนยิ้มอย่างมีความสุขที่เจอตัวองค์ชาย เต๋าเต๋ายิ้มมุมปากก่อนจะผลักตัวคชาไปข้างหน้า
"ไปอาบน้ำก่อนเถอะคชา จะได้มาเล่นกับเต๋าเต๋า"
"ไม่ได้หรอก คชาต้องพาเต๋าเต๋ากลับไปหาฝ่าบาทโทนี่" คชาหันมาแย้ง
"ท่านพ่อไม่ว่าหรอก ไปอาบน้ำก่อนเถอะนะ" เต๋าเต๋าดึงชายเสื้อคชาพลางทำหน้าออดอ้อน
"ก็ได้ๆ อย่านานนะเดี๋ยวคชาโดนฝ่าบาทว่า" คชายอมทำตาม กำลังจะหันเดินเข้าห้องน้ำ เต๋าเต๋าเดินมาขวางไว้ก่อน
"คชานั่งลงสิ" เต๋าเต๋าฉุดแขนคชาเบาๆให้ลงไปนั่งยองๆ "เดี๋ยวเต๋าเต๋าช่วยนะ"
มือของเต๋าเต๋าเอื้อมไปปลดกระดุมเม็ดบนสุดออกก่อนจะค่อยๆปลดไล่ลงมาเม็ดที่สองและสาม คชามองอึ้งไปพักหนึ่งจนได้สติตกใจหันไปห้ามเต๋าเต๋า
หมับ!
"เต๋าเต๋าไม่ต้องทำหรอก คชาทำเองได้ รออยู่นี่นะ" คชาเอามือกมเสื้อตัวเองที่ถูกเต๋าเต๋าปลดกระดุมไปสามเม็ดก่อนจะลุกขึ้นวิ่งเข้าห้องน้ำไปอย่างเร็ว
"อะไรอ้ะ! คชาไม่อยากให้เต๋าเต๋าช่วยเหรอ" เสียงดังลอดออกมาจากนอกห้องน้ำ ขณะที่คชากำลังพยายามถอดเสื้อผ้าอันเหนียวเหนอะออกจากร่างกายเลยไม่ได้ตอบอะไรออกไป
ซ่าาา!!
เสียงคชาเปิดฝักบัวอาบน้ำทำให้เต๋าเต๋าคิดอะไรสนุกๆขึ้นมาได้
เต๋าเต๋าเดินไปเปิดลิ้นชักตรงมุมห้องก่อนจะหยิบกุญแจสำรองออกมาไขประตูห้องน้ำที่คชากำลังอาบน้ำอยู่ ทีละดอก... ทีละดอก... และ..!!
แกร๊ก!!
ประตูห้องน้ำถูกเปิดออก ทำให้ร่างบางที่อาบน้ำอยู่ตกใจรีบโกยผ้าเช็ดตัวมานุ่งอย่างฉับพลัน เต๋าเต๋ายัดกุญแจใส่กระเป๋ากางเกงก่อนจะรีบเดินแรกประตูห้องน้ำเข้าไป
"อ.. องค์ชายเข้ามาทำอะไรในห้องน้ำเล่า คชาจะอาบน้ำ" คชาคว้าบ็อกเซอร์มาใส่ขณะที่เต๋าเต๋ายืนพิงประตู
"เต๋าเต๋าจะอาบน้ำด้วย"
"ก็รอคชาอาบเสร็จก่อนก็ได้ แปปเดียวเอง" คชาเดิน(ด้วยบ็อกเซอร์ตัวเดียว)มานั่งยองๆตรงหน้าเต๋าเต๋า เต๋าเต๋าเบะปากใส่
"ไม่อาววว~ เต๋าเต๋าจะอาบกับคชา" แล้วองค์ชายเต๋าเต๋าก็เดินเข้ามาโอบคอคชาก่อนจะทิ้งน้ำหนักใส่ตัวคชา คชาล้มลงไปนอนกองกับพื้นห้องน้ำเอาแขนโอบตัวเต๋าเต๋าเพื่อป้องกันองค์ชายดดยโอบคอ และโอบเอว
เต๋าเต๋าเอามือยันพื้นเงยหน้าขึ้นมาจากอกคชา มองหน้าก่อนจะเอาหน้าตัวเองไปซุกไวร้ตามซอกคอคชา คชาไม่ได้ขัดขืนแต่อย่างใดกลับระดมจูบนุ่มๆลงบนคอเต๋าเต๋า ทำเอาองค์ชายตัวน้อยจั๊กจี้ ผละออกมานั่งขำอยู่บนตัวคชา
"คชาอย่าแกล้งเต่าเต่าสิ ฮ่าๆๆ" แล้วก็ตีปุบลงบนหน้าตัวคชาที่กำลังยันตัวลุกนั่ง
"คชาไม่ได้แกล้งนะ คชารักเต๋าเต๋าจะตาย" คชาโอบตัวเต๋าเต๋าเข้ามาใกล้ก่อนจะค่อยๆจูบลงที่ปากเรียวเล็กตรงหน้าที่ดูนิ่งเงียบไปถนัดตา เขาจึงอุ้มองค์ชายเต๋าเต๋าขึ้นมานอนเล่นบนเตียง
"คชา......." เต๋าเต๋าเรียกองครักษ์คนสนิทเบาๆ
"ครับผม" คชาที่นอนอยุ่ข้างๆพลิกตัวนอนตะแคงเท้าแขนมอง
"คชารักเต๋าเต๋ามั้ย"
คอคชาแทบหล่นจากมือตอนเต๋าเต๋าหันมาถาม เต๋าเต๋าลุกขึ้นมานั่งจ้อง คชาเลยต้องลุกขึ้นด้วย
"รักสิ คชารักเต๋าเต๋ามากนะรู้ป่าวว"
"...."
"อย่าทำหน้าอย่างนั้นสิ มองคชานี่มา" แล้วคชาก็ทำท่าแลบลิ้นปลิ้นตาใส่คนตรงหน้า ทำให้เต๋าเต๋าหัวเราะออกมาได้
"ฮ่าๆๆๆ คชาอย่าทำอย่างนั้นสิมันน่าเกลียด"
"แค่องค์ชายหัวเราะกับสิ่งที่คชาทำแล้วคชาก็ว่ามันไม่น่าเกลียดหรอก"
"น่าเกลียดเดี๋ยวไม่รักซะเลย"
"อ.. องค์ชายรักคชาด้วยเหรอ"
"รักดิ จะอย่างนี้ใครไม่รักก็บ้าแล้ว คชาดีกับเต๋าเต๋าขนาดนี้" ร่างเล็กคลานเข้ามากอดคชา คชากอดกลับ
"อื้มม~ เรารักกัน นานๆนะ^^"
"แน่นอน รักของเต๋ากับคชา ไม่มีวันตาย ^^v"
writer's
จบได้กากเกรียนมากน้อยหรือไม่อย่างไร-*-
ติชม - เม้น - โหวตด้วยเสะอย่าเป็นชาวซุ่ม- -+!!
วันนี้คือวันคอนร้ายกาจ ไรท์เตอร์อดไปT^Tเพราะไปคอนโบรแมนซ์แทน (แฮะๆ ฟินน)
นั่งเกาะทามไลน์น้ำตาไหลพรากกับทรงผมใหม่พี่คชา แงง
กราบขอโทษ "ล่อกวนตง" ผู้แต่งสามก๊กมา ณ ที่นี้ด้วย ที่หนูทำเรื่องของท่านวิบัติกากเกรียนค่ะ -/\-
สาบานก็ได้(มั้ง) ว่าตอนหน้าจะลงเรื่องต่อแล้วค่ะ
ปล. สัปดาหืนี้สอบ ไม่แน่ใจจะได้ลงมั้ย รอลุ้นๆๆนะ อย่าพึ่งปล่อยร้างเน้อ
ขอโทษค่ะไรท์เตอร์จำเครดิตไม่ได้ > <""
ทรงใหม่พี่คชาเป็ดเห็ดของเรา *ลงไปนอนดิ้น*
ไรท์เตอร์ว่าเท่ดีนะ แต่..
เอาเป็ดเห็ดหนูคืนมาT^T
ขอโทษที่อาทิดที่แล้วหายไป คือพิมเสร็จแล้ว แต่แอร์การ์ดหลุด
ไม่ได้ดู กดอัพ ทุกอย่างมลายหายสิ้นไปจากจอคอมไรท์เตอร์เลยT^T
วันนี้เอาช็อตฟิคมาฝาก
พอดีว่า เรียนเรื่องนี้ แล้วชื่อมันก็คลับคล้ายคลับคลากันดี^^
ฝากด้วยแล้วกันนะคะ
SF << adapted
คชา ผ่าทัพรับ เต๋าเต๋า
ต้นฉบับจากเรื่องสามก๊ก ตอนจูล่งฝ่าทัพรับอาเต๊า
"ฮะ!! ว่าไงนะท่าน ! องค์ชายเต๋าเต๋าไปเล่นที่นั่นอีกแล้วงั้นรึ!?" เสียงองครักษ์คนสำคัญดังขึ้นในท้องพระโรง
"ถูกแล้ว ข้าอยากให้เจ้าไปเอาตัวองค์ชายกลับมาข้าให้เร้วที่สุด" ฝ่าบาทโทนี่สั่ง คชาไม่รอช้าวิ่งออกนอกท้องพระโรงไป
ม้าสีขาวประจำกายถูกปลดออกจากเสา คชากระโดดขึ้นหลังม้าก่อนจะหันหลังควบออกไป
.... ไปยังแดนมหัศจรรย์วันเดอร์แลนด์ เพื่อตามหา "องค์ชายเต๋าเต๋า"
"เจ้าจะไปไหน!!" ยามเฝ้าประตูที่ชื่อเจมส์ เพื่อนคนสนิทของคชาร้องถามเมื่อเห็นคชาควบม้ามาแต่ไกล
"ข้าจะไปรับองค์ชายเต๋าเต๋า" คชาแล้วควบม้าต่อไป
'องค์ชายเต๋าเต๋าต้องเป็นของคชาคนเดียวเท่านั้น'
ประตูทางเข้าแดนมหัศจรรย์วันเดอร์แลนด์สีชมพูหวานมีกระดาษสีเขียวแปะอยู่ เนื้อความอ่านได้ประมาณว่าจะเข้าไปข้างในต้องฝ่าด่านทั้ง 3 ไปให้ได้ คชาอ่านข้อความเหล่านั้นกวาดๆแล้วควบม้าเข้าไปข้างในโดยเร็ว
ด่านแรกที่องครักษ์คชาต้องเจอ...
ต้องต่อสู้กับตุ๊กตาเยลลี่ พุดดิ้ง และอื่นๆ(ที่เป็นอะไรเด้งๆ-.-) เยอะแยะมากมายไปหมด คชาหยุดอึ้งไปพักหนึ่งจนกระทั่งตัวเยลลี่สีสดใสหนืดๆเดินเข้ามาใกล้ คชาดึงดาบออกจากปลอกแล้วกวาดดาบฟันตัวเยลลี่ตายเหนียวเหนอะหนะเลอะตัวไปหมด ซักพักต่อมาเขาจึงสามารถต่อสู้จนผ่านด่านนั้นมาได้
ด่านที่สอง ขององครักษ์คชา ...
ต้องตีฝ่าขนนกจำนวนมหาศาลที่ยิ่งลึกก็ยิ่งปล่อยเยอะขึ้นเรื่อยๆอย่างไม่ขาดสาย คชาควบม้าให้เร็วขึ้ แต่ยิ่งเข้าไปลึกขนนกก็ยิ่งเยอะ ม้าจึงวิ่งช้าลง แต่ในที่สุดคชาก็มาถึงทางออกได้สำเร็จ
คชาเดินมาที่ประตูทางออกก่อนก้มมองสภาพตัวเอง...
ชุดเต็มยศของเขาเลอะเทอะไปด้วยเยลลี่เหนียวหนืด และเมื่อด่านสองที่ผ่านมา ขนนกก็เกาะกระจุกอยู่เต็มตัวเขาไปหมด
"องค์ชายเข้าไปเล่นอะไรในนี้เนี่ย" คชาสบถออกมาอย่างหงุดหงิดกับทุกอย่างที่อยู่บนตัวเขา แต่เขาก้ไม่ได้สนใจผลักประตูเข้าด่านที่สามไป
ด่านที่สาม ด่านสุดท้ายของการไปรับองค์ชายเต๋าเต๋า
ไม่มีอะไรมาก ก็แค่ลมที่เป่าแรงมาก จนม้าของคชาแทบจะปลิวไปติดผนังอีกข้าง
ม้าเดินไปช้าๆฝ่าลมเย็นไปจนถึงประตูทางออก คชาเปิดประตูมายังห้องสุดท้ายอย่างยากลำบาก ด้วยสภาพของเหลวบนเสื้อผ้าและขนนกก็สร้างความรำคาญให้เขามากแล้ว ต้องมาเจอกับลมแรงที่เป่าจนเสื้อผ้าที่เปียกแห้งลงและติดหนึบอยู่กับตัวเขาทำให้เขาเคลื่อนไหวได้ลำบาก
"ท่านองครักษ์!!" เสียงองค์ชายเต๋าเต๋าดังขึ้นและวิ่งเข้ามากอด คชาห้ามไม่ทันจึงโดนองค์ชายกอดไปเต็มเปา เขาจึงต้องกอดตอบ แล้วเหวี่ยงองค์ชายเล่นเหมือนเด็กๆ
"ทำไมตัวคชาเหนียวแบบนี้" องค์ชายผละออกแล้วเงยหน้าเอาตาแป๋วๆแบ๊วๆมามองคชาที่ยืนยิ้มอย่างมีความสุขที่เจอตัวองค์ชาย เต๋าเต๋ายิ้มมุมปากก่อนจะผลักตัวคชาไปข้างหน้า
"ไปอาบน้ำก่อนเถอะคชา จะได้มาเล่นกับเต๋าเต๋า"
"ไม่ได้หรอก คชาต้องพาเต๋าเต๋ากลับไปหาฝ่าบาทโทนี่" คชาหันมาแย้ง
"ท่านพ่อไม่ว่าหรอก ไปอาบน้ำก่อนเถอะนะ" เต๋าเต๋าดึงชายเสื้อคชาพลางทำหน้าออดอ้อน
"ก็ได้ๆ อย่านานนะเดี๋ยวคชาโดนฝ่าบาทว่า" คชายอมทำตาม กำลังจะหันเดินเข้าห้องน้ำ เต๋าเต๋าเดินมาขวางไว้ก่อน
"คชานั่งลงสิ" เต๋าเต๋าฉุดแขนคชาเบาๆให้ลงไปนั่งยองๆ "เดี๋ยวเต๋าเต๋าช่วยนะ"
มือของเต๋าเต๋าเอื้อมไปปลดกระดุมเม็ดบนสุดออกก่อนจะค่อยๆปลดไล่ลงมาเม็ดที่สองและสาม คชามองอึ้งไปพักหนึ่งจนได้สติตกใจหันไปห้ามเต๋าเต๋า
หมับ!
"เต๋าเต๋าไม่ต้องทำหรอก คชาทำเองได้ รออยู่นี่นะ" คชาเอามือกมเสื้อตัวเองที่ถูกเต๋าเต๋าปลดกระดุมไปสามเม็ดก่อนจะลุกขึ้นวิ่งเข้าห้องน้ำไปอย่างเร็ว
"อะไรอ้ะ! คชาไม่อยากให้เต๋าเต๋าช่วยเหรอ" เสียงดังลอดออกมาจากนอกห้องน้ำ ขณะที่คชากำลังพยายามถอดเสื้อผ้าอันเหนียวเหนอะออกจากร่างกายเลยไม่ได้ตอบอะไรออกไป
ซ่าาา!!
เสียงคชาเปิดฝักบัวอาบน้ำทำให้เต๋าเต๋าคิดอะไรสนุกๆขึ้นมาได้
เต๋าเต๋าเดินไปเปิดลิ้นชักตรงมุมห้องก่อนจะหยิบกุญแจสำรองออกมาไขประตูห้องน้ำที่คชากำลังอาบน้ำอยู่ ทีละดอก... ทีละดอก... และ..!!
แกร๊ก!!
ประตูห้องน้ำถูกเปิดออก ทำให้ร่างบางที่อาบน้ำอยู่ตกใจรีบโกยผ้าเช็ดตัวมานุ่งอย่างฉับพลัน เต๋าเต๋ายัดกุญแจใส่กระเป๋ากางเกงก่อนจะรีบเดินแรกประตูห้องน้ำเข้าไป
"อ.. องค์ชายเข้ามาทำอะไรในห้องน้ำเล่า คชาจะอาบน้ำ" คชาคว้าบ็อกเซอร์มาใส่ขณะที่เต๋าเต๋ายืนพิงประตู
"เต๋าเต๋าจะอาบน้ำด้วย"
"ก็รอคชาอาบเสร็จก่อนก็ได้ แปปเดียวเอง" คชาเดิน(ด้วยบ็อกเซอร์ตัวเดียว)มานั่งยองๆตรงหน้าเต๋าเต๋า เต๋าเต๋าเบะปากใส่
"ไม่อาววว~ เต๋าเต๋าจะอาบกับคชา" แล้วองค์ชายเต๋าเต๋าก็เดินเข้ามาโอบคอคชาก่อนจะทิ้งน้ำหนักใส่ตัวคชา คชาล้มลงไปนอนกองกับพื้นห้องน้ำเอาแขนโอบตัวเต๋าเต๋าเพื่อป้องกันองค์ชายดดยโอบคอ และโอบเอว
เต๋าเต๋าเอามือยันพื้นเงยหน้าขึ้นมาจากอกคชา มองหน้าก่อนจะเอาหน้าตัวเองไปซุกไวร้ตามซอกคอคชา คชาไม่ได้ขัดขืนแต่อย่างใดกลับระดมจูบนุ่มๆลงบนคอเต๋าเต๋า ทำเอาองค์ชายตัวน้อยจั๊กจี้ ผละออกมานั่งขำอยู่บนตัวคชา
"คชาอย่าแกล้งเต่าเต่าสิ ฮ่าๆๆ" แล้วก็ตีปุบลงบนหน้าตัวคชาที่กำลังยันตัวลุกนั่ง
"คชาไม่ได้แกล้งนะ คชารักเต๋าเต๋าจะตาย" คชาโอบตัวเต๋าเต๋าเข้ามาใกล้ก่อนจะค่อยๆจูบลงที่ปากเรียวเล็กตรงหน้าที่ดูนิ่งเงียบไปถนัดตา เขาจึงอุ้มองค์ชายเต๋าเต๋าขึ้นมานอนเล่นบนเตียง
"คชา......." เต๋าเต๋าเรียกองครักษ์คนสนิทเบาๆ
"ครับผม" คชาที่นอนอยุ่ข้างๆพลิกตัวนอนตะแคงเท้าแขนมอง
"คชารักเต๋าเต๋ามั้ย"
คอคชาแทบหล่นจากมือตอนเต๋าเต๋าหันมาถาม เต๋าเต๋าลุกขึ้นมานั่งจ้อง คชาเลยต้องลุกขึ้นด้วย
"รักสิ คชารักเต๋าเต๋ามากนะรู้ป่าวว"
"...."
"อย่าทำหน้าอย่างนั้นสิ มองคชานี่มา" แล้วคชาก็ทำท่าแลบลิ้นปลิ้นตาใส่คนตรงหน้า ทำให้เต๋าเต๋าหัวเราะออกมาได้
"ฮ่าๆๆๆ คชาอย่าทำอย่างนั้นสิมันน่าเกลียด"
"แค่องค์ชายหัวเราะกับสิ่งที่คชาทำแล้วคชาก็ว่ามันไม่น่าเกลียดหรอก"
"น่าเกลียดเดี๋ยวไม่รักซะเลย"
"อ.. องค์ชายรักคชาด้วยเหรอ"
"รักดิ จะอย่างนี้ใครไม่รักก็บ้าแล้ว คชาดีกับเต๋าเต๋าขนาดนี้" ร่างเล็กคลานเข้ามากอดคชา คชากอดกลับ
"อื้มม~ เรารักกัน นานๆนะ^^"
"แน่นอน รักของเต๋ากับคชา ไม่มีวันตาย ^^v"
writer's
จบได้กากเกรียนมากน้อยหรือไม่อย่างไร-*-
ติชม - เม้น - โหวตด้วยเสะอย่าเป็นชาวซุ่ม- -+!!
วันนี้คือวันคอนร้ายกาจ ไรท์เตอร์อดไปT^Tเพราะไปคอนโบรแมนซ์แทน (แฮะๆ ฟินน)
นั่งเกาะทามไลน์น้ำตาไหลพรากกับทรงผมใหม่พี่คชา แงง
กราบขอโทษ "ล่อกวนตง" ผู้แต่งสามก๊กมา ณ ที่นี้ด้วย ที่หนูทำเรื่องของท่านวิบัติกากเกรียนค่ะ -/\-
สาบานก็ได้(มั้ง) ว่าตอนหน้าจะลงเรื่องต่อแล้วค่ะ
ปล. สัปดาหืนี้สอบ ไม่แน่ใจจะได้ลงมั้ย รอลุ้นๆๆนะ อย่าพึ่งปล่อยร้างเน้อ
ขอโทษค่ะไรท์เตอร์จำเครดิตไม่ได้ > <""
ทรงใหม่พี่คชาเป็ดเห็ดของเรา *ลงไปนอนดิ้น*
ไรท์เตอร์ว่าเท่ดีนะ แต่..
เอาเป็ดเห็ดหนูคืนมาT^T
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น