ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Chap II
Chap II
Wanna be Mafia
update :: 09 dec, 2011 10.28
นี่มันอะไรกันน ทำไมผมถึงต้องมาทำอะไรตามที่เต๋าบอกด้วยยยยย T^T
เต๋าบอกให้มาเก็บของไปอยู่ด้วยคืนนี้ ผมก็เก็บ...
......... นี่ผม คงไม่ได้ "กำลังตกหลุมรัก" เจ้าแวมไพร์นั่นหรอกนะ
"แม่ ชาขอออกไปอยู่ข้างนอกนะ" ผมพูดกับแม่ทันทีที่เดินมาถึงบ้าน
"อะไรชา ออกไปซื้อหนังสือข้างนอกแค่นี้คิดอยากออกไปอยู่ข้างนอกเลยเหรอ"
"ก.. ก็ไอ้เฟรมมันชวนน่ะแม่ มันบอกว่าพ่อมันอยากให้มันดูแลตัวเองเลยต้องออกไปอยู่หอ แล้วมันไม่มีเพื่อนเลยชวนชาไปอยู่ด้วย ชาขอไปนะแม่นะเดี๋ยวเสาร์อาทิตย์ชากลับมานอนที่บ้านกับแม่ก็ได้" โกหกครับผม ผมขอโทษนะแม่แต่ผมจำเป็นT^T
"เอองั้นก็ไปเก็บข้าวของซะสิลูก เดี๋ยวแม่ไปส่ง" แม่ทำท่าจะไปส่งถึงหอ แต่ไอคนที่จะนอนด้วยน่ะมันไม่ได้อยู่หอ!
"ไม่เป็นไรแม่ เฟรมมันมารออยู่แล้วเดี๋ยวชาไปเอง"
"แน่ใจนะ? งั้นไปเก็บของเถอะลูกเดี๋ยวแม่ส่งหน้าบ้านก้ได้เนอะ^^"
"ครับแม่~ ม๊วฟฟ!~" ผมหอมแก้มแม่ 1 ทีก่อนจะวิ่งขึ้นไปเก็บของ
จริงๆการทำอย่างนี้มันก็บาปนะ โกหกพ่อแม่น่ะ แต่ชาขอแค่ครั้งนี้ครั้งเดียวนะแม่ ชาขอครั้งเดียวแล้วชาจะไม่ทำแบบนี้อีก
ผมเดินลงมาพร้อมกับเป้คู่ใจ ดูเหมือนของไม่เยอะแต่ก็แบกกันหนักเลยทีเดียว- -" ผมเดินไปกอดแม่ หอมแก้มแม่ ก่อนจะใส่รองเท้า dr. martins คู่โปรดเดินออกจากบ้านไป แต่...น้ำตา? น้ำตาไหลอีกแล้ว ไปอยู่กับคนอื่นที่ไม่ใช่แม่แค่แปปเดียวจะร้องไห้ทำไมคชา?
ผมปาดน้ำตาทิ้งก่อนจะเดินออกมาจาก "บ้าน" หลังแรกของผม มุ่งหน้าสู่.. สถานที่ของมาเฟีย.
Tao's
คชาเดินเข้ามาในเคหสถาน (?) ด้วยท่าทางเศร้าสร้อย
ผมคงไม่ได้บังคับอะไรคชามากไปหรอกนะ- -?
"เฮ้ยย! จะร้องไห้ทำไมล่ะคชา" ผมเดินเข้าไปหา
"ไม่รู้สิเต๋า น้ำตามันไหลออกมาเอง"
"เป็นอะไรรึเปล่า?" ผมถามเมื่อร่างบางตรงหน้าเริ่มน้ำตาคลอเบ้าปากเบะตั้งหน้าจะร้องไห้อีกรอบ
"ไม่รู้สิ... ทำไมคชาต้องร้องไห้ด้วยก็ไม่รู้ ฮึก.." ถูกเผง ร่างบางตรงหน้าเริ่มนร้องไห้ออกมาจริงๆ
"ชาอย่าร้องไห้สิ เต๋าไม่อยากเห็นชาร้องไห้" ผมเดินเข้าไปกอดคนตรงหน้าที่กำลังร้องไห้สะอึกสะอื้น "ชาต้องไม่เป็นไรนะ ชามีไรชาต้องบอกเต๋านะ อย่าทำให้เต๋าเป็นห่วงสิ"
"ฮืออ.. ชาก็ไม่อยากทำให้เต๋าเป็นห่วงนะ แต่... ชาขอโทษนะ" คชาที่ยังร้องไห้ซุกอยู่ในอ้อมแขนผมพูด
""ถ้างั้น ชาสัญญากับเต๋านะว่าต่อไปนี้ชาจะไม่ร้องไห้อีก" ผมผละคนตรงหน้าออกก่อนจะปาดน้ำตาที่ยังคลอเบ้าอยู่ออกอย่างเบามือ
ผมจะไม่ทำให้คนๆนี้เสียใจอีก...
""ก็ได้ ชาสัญญา" คชายิ้มให้ผมทั้งน้ำตา ผมมองคนตรงหน้าแล้วเผลอยิ้มออกมานิดๆแล้วขยี้หัวคชาอย่างเอ็นดู ผู้ชายอะไรน่ารักชะมัด>w<
"นี่แน่ะ!! ร้องไห้จนหน้าเยินหมดแล้ว ฮ่าๆ"
"ต๋าวว~ อย่าล้อสิ> <" คชาตยอกเต๋าอย่างเขินๆ "แล้วเต๋า.. เอ่อ จะให้ชาไปอยู่ที่ไหนอะ"
"ชาก็ ไปอยู่ที่หอเต๋าก็ได้ เดี๋ยวเต๋าไปอยู่ด้วย" สุดท้ายผมก็ต้องกลับไปอยู่หออันรกซกมกโสโครกTwT แต่เพื่อคนพิเศษคนนี้ ผมยอมได้เสมอ
"แล้วเต๋าเรียนคระอะไร เรียนพร้อมคชารึเปล่า"
"อ๋อ เต๋าเรียนบริหารฯอะ บางวิชาก็ไม่ได้เรียนเหมือนคชา แต่เต๋ารอคชาได้เสมอ" ผมยิ้มให้คชาก่อนจะโอบไหล่พาเดินไปหลังตึก "เราไปห้องหอเรากันเถอะ ฮ่าๆ"
"เต๋า! จะบ้าเหรอ ยังไม่ได้แต่งงานกันซะหน่อย" คชาตีแขนผม น่ารักอีกแล้ว
เอ๊ะ!? 'ยังไม่ได้แต่งงานกันซะหน่อย' แสดงว่าอนาคตก็แต่งได้น่ะสิ โอ้~~~
ผมคิดในใจ
"stop! หยุดเลยทั้งเต๋าทั้งคชา" เสียงต้นดังมาจากทางด้านหลัง "พวกแกจะไปไหน แล้วฉันจะอยู่ยังไง"
"แกก็กลับบ้านแกเองเลยดิ มีอะไรไปหาที่หอนะ จะไปอยู่กับที่รัก เนอะ" ผมหันไปตอบต้นไม่ละมือลงจากคอคชา
"แหะๆ ไว้คราวหน้าคชาจะมาคุยกับต้นนะ" คชาตอยต้นหน้ายิ้มๆอย่างเป็นมิตร ผมพาคชาจึ้นรถก่อยขับออกไป ทิ้งต้นไว้ที่ตึกนั่น
พอมาถึงหอ ผมก็บอกให้คชานั่งรอในขณะที่ผมนั่งสังคายนาห้อในเวลาสามนาที กวาดถูห้องอย่างไวว่องแล้วพาคชาเข้ามาในห้อง
"เต๋าเล่นเบสด้วยเหรอ" ตัวเล็กถามขณะที่เดินไปรอบๆห้องผมแล้วสังเกตเห็นเครื่องดนตรีที่วางอยู่ตรงมุมห้อง
"อื้มม ก็เคยเล่น แต่ตอนนี้ไม่ได้เล่นแล้วล่ะ" ผมตอบ ก็หลังจากมาเป็นมาเฟียก็ไม่ได้เล่นเลยย
"อ่อเหรอ อืมมมมม ชาถามอะไรเต๋าหน่อยสิ" คชาวางเป้ลงบนโซฟาก่อนจะหันมาถาม "เต๋าเป็นมาเฟียเย เต๋ามีผู้หญิงกี่คนแล้วอะ"
อึ้งไปเลยครับ-*-
ผมยกนิ้วขึ้นมานับลำดับผู้หญิงในบัญชีก่อนหันไปตอบคนตรงหน้า
"ชาถามทำไมอะ- - ก็... สามสี่คน แต่อตนนี้ เต๋าจะมีแค่คชาคนเดียว.. นะ"
writer's
จบไปอีกหนึ่งตอนที่ดูไม่มีเหตุการณ์อะไรเกิดขึ้นเลย-*-
เน้นความฟินส่วนตัว
แน่องจากวันที่แต่ง อ่านฟิคเยอะเกินน
ช่วงนี้เปิดเทอมแล้วววว การบ้านที่โรงเรียนไรเตอร์เนอะมากเลยT0T
นี่ไรเตอร์เจียดเวลาทำการบ้านมาอัพฟิคเลยนะ เพราะเห็นว่าคอมเม้นพุ่ง*0*
สุดท้ายนี้ แอดมิน เอ้ยยย! ไรเตอร์ขอลาตาย
งานเยอะเหลือเกินน~~~!
ปล. เรทการอัพจะเป็สัปดาห์ละ1-2ตอนอย่างนี้นะคะ เพราะอยู่ประจำไม่สามารถอัพบ่อยได้
ปลล. คอมเม้นพุ่งแต่%ไม่พุ่งเลย- -
เครดิตตามภาพนะจ๊ะ
Wanna be Mafia
update :: 09 dec, 2011 10.28
นี่มันอะไรกันน ทำไมผมถึงต้องมาทำอะไรตามที่เต๋าบอกด้วยยยยย T^T
เต๋าบอกให้มาเก็บของไปอยู่ด้วยคืนนี้ ผมก็เก็บ...
......... นี่ผม คงไม่ได้ "กำลังตกหลุมรัก" เจ้าแวมไพร์นั่นหรอกนะ
"แม่ ชาขอออกไปอยู่ข้างนอกนะ" ผมพูดกับแม่ทันทีที่เดินมาถึงบ้าน
"อะไรชา ออกไปซื้อหนังสือข้างนอกแค่นี้คิดอยากออกไปอยู่ข้างนอกเลยเหรอ"
"ก.. ก็ไอ้เฟรมมันชวนน่ะแม่ มันบอกว่าพ่อมันอยากให้มันดูแลตัวเองเลยต้องออกไปอยู่หอ แล้วมันไม่มีเพื่อนเลยชวนชาไปอยู่ด้วย ชาขอไปนะแม่นะเดี๋ยวเสาร์อาทิตย์ชากลับมานอนที่บ้านกับแม่ก็ได้" โกหกครับผม ผมขอโทษนะแม่แต่ผมจำเป็นT^T
"เอองั้นก็ไปเก็บข้าวของซะสิลูก เดี๋ยวแม่ไปส่ง" แม่ทำท่าจะไปส่งถึงหอ แต่ไอคนที่จะนอนด้วยน่ะมันไม่ได้อยู่หอ!
"ไม่เป็นไรแม่ เฟรมมันมารออยู่แล้วเดี๋ยวชาไปเอง"
"แน่ใจนะ? งั้นไปเก็บของเถอะลูกเดี๋ยวแม่ส่งหน้าบ้านก้ได้เนอะ^^"
"ครับแม่~ ม๊วฟฟ!~" ผมหอมแก้มแม่ 1 ทีก่อนจะวิ่งขึ้นไปเก็บของ
จริงๆการทำอย่างนี้มันก็บาปนะ โกหกพ่อแม่น่ะ แต่ชาขอแค่ครั้งนี้ครั้งเดียวนะแม่ ชาขอครั้งเดียวแล้วชาจะไม่ทำแบบนี้อีก
ผมเดินลงมาพร้อมกับเป้คู่ใจ ดูเหมือนของไม่เยอะแต่ก็แบกกันหนักเลยทีเดียว- -" ผมเดินไปกอดแม่ หอมแก้มแม่ ก่อนจะใส่รองเท้า dr. martins คู่โปรดเดินออกจากบ้านไป แต่...น้ำตา? น้ำตาไหลอีกแล้ว ไปอยู่กับคนอื่นที่ไม่ใช่แม่แค่แปปเดียวจะร้องไห้ทำไมคชา?
ผมปาดน้ำตาทิ้งก่อนจะเดินออกมาจาก "บ้าน" หลังแรกของผม มุ่งหน้าสู่.. สถานที่ของมาเฟีย.
Tao's
คชาเดินเข้ามาในเคหสถาน (?) ด้วยท่าทางเศร้าสร้อย
ผมคงไม่ได้บังคับอะไรคชามากไปหรอกนะ- -?
"เฮ้ยย! จะร้องไห้ทำไมล่ะคชา" ผมเดินเข้าไปหา
"ไม่รู้สิเต๋า น้ำตามันไหลออกมาเอง"
"เป็นอะไรรึเปล่า?" ผมถามเมื่อร่างบางตรงหน้าเริ่มน้ำตาคลอเบ้าปากเบะตั้งหน้าจะร้องไห้อีกรอบ
"ไม่รู้สิ... ทำไมคชาต้องร้องไห้ด้วยก็ไม่รู้ ฮึก.." ถูกเผง ร่างบางตรงหน้าเริ่มนร้องไห้ออกมาจริงๆ
"ชาอย่าร้องไห้สิ เต๋าไม่อยากเห็นชาร้องไห้" ผมเดินเข้าไปกอดคนตรงหน้าที่กำลังร้องไห้สะอึกสะอื้น "ชาต้องไม่เป็นไรนะ ชามีไรชาต้องบอกเต๋านะ อย่าทำให้เต๋าเป็นห่วงสิ"
"ฮืออ.. ชาก็ไม่อยากทำให้เต๋าเป็นห่วงนะ แต่... ชาขอโทษนะ" คชาที่ยังร้องไห้ซุกอยู่ในอ้อมแขนผมพูด
""ถ้างั้น ชาสัญญากับเต๋านะว่าต่อไปนี้ชาจะไม่ร้องไห้อีก" ผมผละคนตรงหน้าออกก่อนจะปาดน้ำตาที่ยังคลอเบ้าอยู่ออกอย่างเบามือ
ผมจะไม่ทำให้คนๆนี้เสียใจอีก...
""ก็ได้ ชาสัญญา" คชายิ้มให้ผมทั้งน้ำตา ผมมองคนตรงหน้าแล้วเผลอยิ้มออกมานิดๆแล้วขยี้หัวคชาอย่างเอ็นดู ผู้ชายอะไรน่ารักชะมัด>w<
"นี่แน่ะ!! ร้องไห้จนหน้าเยินหมดแล้ว ฮ่าๆ"
"ต๋าวว~ อย่าล้อสิ> <" คชาตยอกเต๋าอย่างเขินๆ "แล้วเต๋า.. เอ่อ จะให้ชาไปอยู่ที่ไหนอะ"
"ชาก็ ไปอยู่ที่หอเต๋าก็ได้ เดี๋ยวเต๋าไปอยู่ด้วย" สุดท้ายผมก็ต้องกลับไปอยู่หออันรกซกมกโสโครกTwT แต่เพื่อคนพิเศษคนนี้ ผมยอมได้เสมอ
"แล้วเต๋าเรียนคระอะไร เรียนพร้อมคชารึเปล่า"
"อ๋อ เต๋าเรียนบริหารฯอะ บางวิชาก็ไม่ได้เรียนเหมือนคชา แต่เต๋ารอคชาได้เสมอ" ผมยิ้มให้คชาก่อนจะโอบไหล่พาเดินไปหลังตึก "เราไปห้องหอเรากันเถอะ ฮ่าๆ"
"เต๋า! จะบ้าเหรอ ยังไม่ได้แต่งงานกันซะหน่อย" คชาตีแขนผม น่ารักอีกแล้ว
เอ๊ะ!? 'ยังไม่ได้แต่งงานกันซะหน่อย' แสดงว่าอนาคตก็แต่งได้น่ะสิ โอ้~~~
ผมคิดในใจ
"stop! หยุดเลยทั้งเต๋าทั้งคชา" เสียงต้นดังมาจากทางด้านหลัง "พวกแกจะไปไหน แล้วฉันจะอยู่ยังไง"
"แกก็กลับบ้านแกเองเลยดิ มีอะไรไปหาที่หอนะ จะไปอยู่กับที่รัก เนอะ" ผมหันไปตอบต้นไม่ละมือลงจากคอคชา
"แหะๆ ไว้คราวหน้าคชาจะมาคุยกับต้นนะ" คชาตอยต้นหน้ายิ้มๆอย่างเป็นมิตร ผมพาคชาจึ้นรถก่อยขับออกไป ทิ้งต้นไว้ที่ตึกนั่น
พอมาถึงหอ ผมก็บอกให้คชานั่งรอในขณะที่ผมนั่งสังคายนาห้อในเวลาสามนาที กวาดถูห้องอย่างไวว่องแล้วพาคชาเข้ามาในห้อง
"เต๋าเล่นเบสด้วยเหรอ" ตัวเล็กถามขณะที่เดินไปรอบๆห้องผมแล้วสังเกตเห็นเครื่องดนตรีที่วางอยู่ตรงมุมห้อง
"อื้มม ก็เคยเล่น แต่ตอนนี้ไม่ได้เล่นแล้วล่ะ" ผมตอบ ก็หลังจากมาเป็นมาเฟียก็ไม่ได้เล่นเลยย
"อ่อเหรอ อืมมมมม ชาถามอะไรเต๋าหน่อยสิ" คชาวางเป้ลงบนโซฟาก่อนจะหันมาถาม "เต๋าเป็นมาเฟียเย เต๋ามีผู้หญิงกี่คนแล้วอะ"
อึ้งไปเลยครับ-*-
ผมยกนิ้วขึ้นมานับลำดับผู้หญิงในบัญชีก่อนหันไปตอบคนตรงหน้า
"ชาถามทำไมอะ- - ก็... สามสี่คน แต่อตนนี้ เต๋าจะมีแค่คชาคนเดียว.. นะ"
writer's
จบไปอีกหนึ่งตอนที่ดูไม่มีเหตุการณ์อะไรเกิดขึ้นเลย-*-
เน้นความฟินส่วนตัว
แน่องจากวันที่แต่ง อ่านฟิคเยอะเกินน
ช่วงนี้เปิดเทอมแล้วววว การบ้านที่โรงเรียนไรเตอร์เนอะมากเลยT0T
นี่ไรเตอร์เจียดเวลาทำการบ้านมาอัพฟิคเลยนะ เพราะเห็นว่าคอมเม้นพุ่ง*0*
สุดท้ายนี้ แอดมิน เอ้ยยย! ไรเตอร์ขอลาตาย
งานเยอะเหลือเกินน~~~!
ปล. เรทการอัพจะเป็สัปดาห์ละ1-2ตอนอย่างนี้นะคะ เพราะอยู่ประจำไม่สามารถอัพบ่อยได้
ปลล. คอมเม้นพุ่งแต่%ไม่พุ่งเลย- -
เครดิตตามภาพนะจ๊ะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น