ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Chap I
Chap I
Wanna be Mafia
update :: 04 dec, 2011
"เฮียครับ แม่บอกว่าเอาขวัญเรือนเล่มนึง"
"ขวัญเรือนหมดไปแล้วหล่ะหนูคชา" เฮียเจ้าของร้านที่ค่อนข้างสนิทกับแม่ผมตอบ ผมเลยต้องเดินเข้าไปดูในเซเว่น
--เซเว่นมีขวัญเรือนด้วยเหรอ(วะ) ??
ฟึ่บบ !
'OMG! คนที่เดินสวนผมไปมะกี้ หล่อ-ขาว-สูง มากๆ ...แวไพร์ชัดๆ!!!' แต่นั่นมันผู้ชาย-////- ไม่ได้ๆ ผมชอบผู้ชายไม่ด้ายยยยย
ผมสะบัดหัวไล่ความคิดเรื่องแวมไพร์คนนั้น(?)ออกไปก่อนจะเดินเข้าไปหยิบขวัญเรือนมาจ่ายตังค์
"รับขนมจีบซาลาเปาเพิ่มมั้ยคะ"
"จีบผู้ชายคนนั้นแทนดีกว่าครับ"
"....." O[ ]O! หน้าพนักงาน
"เฮ้ยย! ขอโทษครับ เอ่อ..ไม่เอาครับ" ตายละวา ~ เล่นไปพูดว่าให้จีบผู้ชาย ตายๆๆ
ผมเดินออกจากเซเว่นผ่านตึกร้างตึกเดิมเพื่อจะกลับบ้าน พอผ่านตึกนั้นกลับมีความรู้สึกเหมือนกับมีอะไรบางอย่างดึงดูให้เดินเข้าไปดูในนั้น และด้วยความอยากรู้(มานาน) ผมจึงค่อยๆก้าวเดินเข้าไป ที่ก้าวว.. ทีละก้าว..
"เฮ้ย!! เข้ามาทำอะไรในนี้วะ ไม่รู้เหรอไงนี่ถิ่นใคร!?" เสียงของชายรางไม่สูงมากเดินออกมาจากมุมมืดของตึก ยืนชี้หน้าผมที่ยืนอึ้งอย่างทำอะไรไม่ถูก
"อะ... เอ่อ ผมก็แค่สงสัยเลยเข้ามาดูในนี้น่ะครับ" ซวยแล้วไง~
"แหม ~ อยากเข้ามาหาเจ้าพ่อเราเหรอไง ก้ถ้าจะเดินเข้ามาลึกขนาดนี้" เออแฮะ! นี่ผมเดินมาลึกมากขนาดว่าแสงจากด้านหน้าตึกกลายเป็นแค่แสงรำไรเลยเหรอเนี่ย ว่าแต่ "เจ้าพ่อ" ของมันนี่ใครกันนะ
"เฮ้ยย!! แกเอะอะอะไรของแกวะ 'ไทด์'! " อ้อ ผู้ชายคนนี้ชื่อไทด์สินะ- -"
เสียงกร้าวดังออกมาจากด้านหลังตึก ไม่นานนักร่างเจ้าของเสียงนั้นก็เดินออกมา ใครจะเชื่อว่านั่น นั่นน...!!!
"O_O!!"
"เฮ้ยย !! เจ้าเด็กนั่นมัน O_o!?"
"เอ่อ.. ขอโทษครับเดี๋ยวผมจะไปละครับ ขอโทษครับ" ผมรีบหันหลังและวิ่งออกมาจากตึกนั้น
"เดี๋ยวว!" ร่างนั้นตะดกนไล่หลัง "เดินกลับมานี่"
"เอ๋? ผมเหรอครับ" ผมงงมากที่อยู่ๆร่างนั้นเรียกให้ผมเดินกลับไป ผมคงไม่ได้ทำอะไรผิดหรอกนะ>///<
"เด็กคนนี้.." ร่างขาวเดินมาโอบไหล่ผม "เป็นของฉัน อย่ามายุ่ง!"
เฮ้!!!! ว่าไงนะ พูดอีกที (อีกที อีกที อะเกน อะเกน!) ผมเป็นของเขา? จะบ้าเหรอนี่ไม่ใช่นิยายรักร่วมเพศนะเห้ยยyy, ทำไมผมกลายเป็นของ "แวมไพร์" คนนี้ไปซะได้!
ฮะ!!? แวมไพร์? ตายละวา~ เกิดอาการหวิวววววว ขึ้นมาทันใดที่ได้สติมองตัวเอง ผมอยู่ในอ้อมอกแวมไพร์คนนั้น แฝ่เจ้าประคุณช่วยลูกคชาด้วย คชาจะเป็นลม (เสียงพี่นัททิว**)
ร่างสูงขาวพาผมที่เดินไร้สติเข้ามาในห้องส่วนตัวห้องหนึ่ง ลูกน้องทั้งหมดถูกสั่งให้ออกไปอยู่ข้างนอก เหลือแต่ผม เขา และผู้ชายอีกคนนึง
"เอาล่ะ เรามาเริ่มกันเถอะ แนะนไตวให้ฟังหน่อยสิ" ร่างนั้นกล่าวขณะเอนกายบนเก้าอี้ทำงานตัวใหญ่
"เอ่อ.. ผมชื่อคชาครับ อยู่นิเทศฯ ปีสาม" เฮ้ยย! แล้วไปบอกทำไมเนี่ยว่าอยู่ปีสาม!!?
"ฉันชื่อเต๋า อยู่ปีสามเหมือนกัน แต่อยู่คนละคณะ แสดงว่านายก็ไม่ใช่เด็กน่ะสิ"
ก็ไม่ใช่น่ะสิ- -!!
"อ่ะ ครับ-///-"
"แหม อายุเท่ากันไม่ต้องมาพูดครับหรอกนะ"
"เอ่อ.. ก็ได้" งงตัวเองขึ้นมาจริงๆแฮะ-.,-"
"เข้าเรื่องเลยนะ เห็นนายหน้าตาน่ารักแบบนี้ ฉันก็เลยอยากให้นายมาเป็นมาเฟียกับพวกฉัน"
"ฮะ! จะบ้าเหรอให้มันเป็นมาเฟีย หน้าอย่างนี้มีหวังโดนยำตาย" ผู้ชายอีกคนเงยหน้าขึ้นมาจากหนังสือพิมพ์พูดขึ้น
"ต้น แกหุบปากไปเลย เรื่องของฉัน" เต๋าหันไปพูดกับผู้ชายที่ชื่อต้นก่อนจะหันกลับมาพูดกับผมต่อ "หรือถ้าไม่อยากเป็น นายก็ต้องมาอยู่กับฉัน"
"เชี่ยย! นี่แกบ้าไปแล้วเหรอไง คชาเป็นผู้ชายนะเว้ย!!" ต้นปิดหนังสือพิมพ์พูดกับเต๋า (อย่างแรงเบาเบา)
"แล้วทำไมชาต้องทำด้วยอะ" ว้อทท!!!!!! ผมทำอะไรผิดเนี่ยย
"ก้เพราะคชาน่ารักไง เต๋าชอบบ คชาเลยต้องมาอยู่ในสายตาเต๋าตลอดเวลา"
ถ้าสมมติว่านี่เราอยู่ในความเป็นจริง เราอยู่ในบ้านแมคโนเลีย สาวๆคงเขย่ามือชงกันมือแทบหัก แต่นี่คือแฟนฟิค!!
"ว้อททททท!!!!!!!"เสียงต้น [จงมโนภาพพ เสียงบวกท่าเต้นตามTM]
"เต๋า แต่ถ้าทำแบบนี้มันจะ... "
"อย่าคิดมากเลยน่า ชามาอยู่กับเต๋า.. วันนี้เลยละกันนะ"
writer's
วันนี้มาอัพอีกตอน ก่อนที่พรุ่งนี้จะไปอยู่ประจำแล้ว>w<
อยากบอกว่า ตอนนี้น่ะ มีแต่คำว่า "ว้อทท!" ทั้งตอนเลยเนอะ
ว้อทมาก พี่เต๋าทำว้อททท>O< อร๊ายยยยย ฟินส่วนตัว
แฮะๆ ตัวละครโผล่มาอีกหนึ่ง ดังนั้นอีกซักพักจะมีบทเจมส์ต้น สตูรอฟินน้า
ฝากฟิคนี้ไว้ในอ้อมอกอ้อมใจ <3
ปล. ไรเตอร์แต่งบีจีไม่ได้ แต่งยังไงอะ
ปลล. เจอกันอีกที อาทิตย์หน้านะ แอดมินเข้าประจำละจะรีบแต่งให้จบ
สุขสันต์วันพ่อรีดเดอร์ค่ะ^^
We love TaoKacha >[ ]<,,
Wanna be Mafia
update :: 04 dec, 2011
"เฮียครับ แม่บอกว่าเอาขวัญเรือนเล่มนึง"
"ขวัญเรือนหมดไปแล้วหล่ะหนูคชา" เฮียเจ้าของร้านที่ค่อนข้างสนิทกับแม่ผมตอบ ผมเลยต้องเดินเข้าไปดูในเซเว่น
--เซเว่นมีขวัญเรือนด้วยเหรอ(วะ) ??
ฟึ่บบ !
'OMG! คนที่เดินสวนผมไปมะกี้ หล่อ-ขาว-สูง มากๆ ...แวไพร์ชัดๆ!!!' แต่นั่นมันผู้ชาย-////- ไม่ได้ๆ ผมชอบผู้ชายไม่ด้ายยยยย
ผมสะบัดหัวไล่ความคิดเรื่องแวมไพร์คนนั้น(?)ออกไปก่อนจะเดินเข้าไปหยิบขวัญเรือนมาจ่ายตังค์
"รับขนมจีบซาลาเปาเพิ่มมั้ยคะ"
"จีบผู้ชายคนนั้นแทนดีกว่าครับ"
"....." O[ ]O! หน้าพนักงาน
"เฮ้ยย! ขอโทษครับ เอ่อ..ไม่เอาครับ" ตายละวา ~ เล่นไปพูดว่าให้จีบผู้ชาย ตายๆๆ
ผมเดินออกจากเซเว่นผ่านตึกร้างตึกเดิมเพื่อจะกลับบ้าน พอผ่านตึกนั้นกลับมีความรู้สึกเหมือนกับมีอะไรบางอย่างดึงดูให้เดินเข้าไปดูในนั้น และด้วยความอยากรู้(มานาน) ผมจึงค่อยๆก้าวเดินเข้าไป ที่ก้าวว.. ทีละก้าว..
"เฮ้ย!! เข้ามาทำอะไรในนี้วะ ไม่รู้เหรอไงนี่ถิ่นใคร!?" เสียงของชายรางไม่สูงมากเดินออกมาจากมุมมืดของตึก ยืนชี้หน้าผมที่ยืนอึ้งอย่างทำอะไรไม่ถูก
"อะ... เอ่อ ผมก็แค่สงสัยเลยเข้ามาดูในนี้น่ะครับ" ซวยแล้วไง~
"แหม ~ อยากเข้ามาหาเจ้าพ่อเราเหรอไง ก้ถ้าจะเดินเข้ามาลึกขนาดนี้" เออแฮะ! นี่ผมเดินมาลึกมากขนาดว่าแสงจากด้านหน้าตึกกลายเป็นแค่แสงรำไรเลยเหรอเนี่ย ว่าแต่ "เจ้าพ่อ" ของมันนี่ใครกันนะ
"เฮ้ยย!! แกเอะอะอะไรของแกวะ 'ไทด์'! " อ้อ ผู้ชายคนนี้ชื่อไทด์สินะ- -"
เสียงกร้าวดังออกมาจากด้านหลังตึก ไม่นานนักร่างเจ้าของเสียงนั้นก็เดินออกมา ใครจะเชื่อว่านั่น นั่นน...!!!
"O_O!!"
"เฮ้ยย !! เจ้าเด็กนั่นมัน O_o!?"
"เอ่อ.. ขอโทษครับเดี๋ยวผมจะไปละครับ ขอโทษครับ" ผมรีบหันหลังและวิ่งออกมาจากตึกนั้น
"เดี๋ยวว!" ร่างนั้นตะดกนไล่หลัง "เดินกลับมานี่"
"เอ๋? ผมเหรอครับ" ผมงงมากที่อยู่ๆร่างนั้นเรียกให้ผมเดินกลับไป ผมคงไม่ได้ทำอะไรผิดหรอกนะ>///<
"เด็กคนนี้.." ร่างขาวเดินมาโอบไหล่ผม "เป็นของฉัน อย่ามายุ่ง!"
เฮ้!!!! ว่าไงนะ พูดอีกที (อีกที อีกที อะเกน อะเกน!) ผมเป็นของเขา? จะบ้าเหรอนี่ไม่ใช่นิยายรักร่วมเพศนะเห้ยยyy, ทำไมผมกลายเป็นของ "แวมไพร์" คนนี้ไปซะได้!
ฮะ!!? แวมไพร์? ตายละวา~ เกิดอาการหวิวววววว ขึ้นมาทันใดที่ได้สติมองตัวเอง ผมอยู่ในอ้อมอกแวมไพร์คนนั้น แฝ่เจ้าประคุณช่วยลูกคชาด้วย คชาจะเป็นลม (เสียงพี่นัททิว**)
ร่างสูงขาวพาผมที่เดินไร้สติเข้ามาในห้องส่วนตัวห้องหนึ่ง ลูกน้องทั้งหมดถูกสั่งให้ออกไปอยู่ข้างนอก เหลือแต่ผม เขา และผู้ชายอีกคนนึง
"เอาล่ะ เรามาเริ่มกันเถอะ แนะนไตวให้ฟังหน่อยสิ" ร่างนั้นกล่าวขณะเอนกายบนเก้าอี้ทำงานตัวใหญ่
"เอ่อ.. ผมชื่อคชาครับ อยู่นิเทศฯ ปีสาม" เฮ้ยย! แล้วไปบอกทำไมเนี่ยว่าอยู่ปีสาม!!?
"ฉันชื่อเต๋า อยู่ปีสามเหมือนกัน แต่อยู่คนละคณะ แสดงว่านายก็ไม่ใช่เด็กน่ะสิ"
ก็ไม่ใช่น่ะสิ- -!!
"อ่ะ ครับ-///-"
"แหม อายุเท่ากันไม่ต้องมาพูดครับหรอกนะ"
"เอ่อ.. ก็ได้" งงตัวเองขึ้นมาจริงๆแฮะ-.,-"
"เข้าเรื่องเลยนะ เห็นนายหน้าตาน่ารักแบบนี้ ฉันก็เลยอยากให้นายมาเป็นมาเฟียกับพวกฉัน"
"ฮะ! จะบ้าเหรอให้มันเป็นมาเฟีย หน้าอย่างนี้มีหวังโดนยำตาย" ผู้ชายอีกคนเงยหน้าขึ้นมาจากหนังสือพิมพ์พูดขึ้น
"ต้น แกหุบปากไปเลย เรื่องของฉัน" เต๋าหันไปพูดกับผู้ชายที่ชื่อต้นก่อนจะหันกลับมาพูดกับผมต่อ "หรือถ้าไม่อยากเป็น นายก็ต้องมาอยู่กับฉัน"
"เชี่ยย! นี่แกบ้าไปแล้วเหรอไง คชาเป็นผู้ชายนะเว้ย!!" ต้นปิดหนังสือพิมพ์พูดกับเต๋า (อย่างแรงเบาเบา)
"แล้วทำไมชาต้องทำด้วยอะ" ว้อทท!!!!!! ผมทำอะไรผิดเนี่ยย
"ก้เพราะคชาน่ารักไง เต๋าชอบบ คชาเลยต้องมาอยู่ในสายตาเต๋าตลอดเวลา"
ถ้าสมมติว่านี่เราอยู่ในความเป็นจริง เราอยู่ในบ้านแมคโนเลีย สาวๆคงเขย่ามือชงกันมือแทบหัก แต่นี่คือแฟนฟิค!!
"ว้อททททท!!!!!!!"เสียงต้น [จงมโนภาพพ เสียงบวกท่าเต้นตามTM]
"เต๋า แต่ถ้าทำแบบนี้มันจะ... "
"อย่าคิดมากเลยน่า ชามาอยู่กับเต๋า.. วันนี้เลยละกันนะ"
writer's
วันนี้มาอัพอีกตอน ก่อนที่พรุ่งนี้จะไปอยู่ประจำแล้ว>w<
อยากบอกว่า ตอนนี้น่ะ มีแต่คำว่า "ว้อทท!" ทั้งตอนเลยเนอะ
ว้อทมาก พี่เต๋าทำว้อททท>O< อร๊ายยยยย ฟินส่วนตัว
แฮะๆ ตัวละครโผล่มาอีกหนึ่ง ดังนั้นอีกซักพักจะมีบทเจมส์ต้น สตูรอฟินน้า
ฝากฟิคนี้ไว้ในอ้อมอกอ้อมใจ <3
ปล. ไรเตอร์แต่งบีจีไม่ได้ แต่งยังไงอะ
ปลล. เจอกันอีกที อาทิตย์หน้านะ แอดมินเข้าประจำละจะรีบแต่งให้จบ
สุขสันต์วันพ่อรีดเดอร์ค่ะ^^
We love TaoKacha >[ ]<,,
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น