คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : SF santa tao & little kacha
santa tao & little kacha
for christmas 251211 :)
คริสต์มาส... มันก็เป็นแค่วันธรรมดาๆวนหนึ่งของ "คชา"
แต่ปีนี้ เขาต้องอยู่กับคริสต์มาสที่โดดเดี่ยว พ่อแม่ไม่อนู่ พี่น้องไปอยู่บ้านเพื่อน ทิ่งให้เขาอยู่คนเดียวที่บ้าน
บ้านอันเงียบสงัด ที่มีเพียงแค่เสียงเตาผิงดังเปรี๊ยะๆไม่อาจทำให้เขาอยู่คนเดียวแล้วรู้สึกเหมือนมีครอบครัวอยู่ด้วยได้เลย มองไปทางไหนก็มีแต่ความว่างเปล่า ไม่มีต้นคริสต์มาสที่เคยมี ไม่มีกล่องของขวัญเลยซักกล่อง
ไม่มีอะไรเลย....
หยาดน้ำตาใสๆหยดลงบนหนังสือเล่มโปรดที่อ่านแล้วอ่านเล่านับครั้งไม่ถ้วน เขารีบปาดมันออกก่อนที่กระดาษแผ่นนั้นจะนูนขึ้นเป็นรอยหยาดน้ำตา
มือบางกลั้นใจปิดหนังสือลงก่อนจะเดินนำมันไปเก็บไว้ที่เดิมอย่างดี
หนังสือที่ทำให้เขาร้องไห้ได้เสมอ ไม่ว่าตะอ่านร้อยครั้งพันครั้ง ไม่มีครั้งไหนที่อ่านแล้วไม่ร้องไห้เลย
แต่น้ำตาที่หยดวันนี้ ไม่ใช่เพราะเรื่องที่อ่าน เขายังเปิดไปไม่ถึงหน้าที่เป็นจุดไคลแม็กซ์ของหนังสือเล่มนี้ด้วยซ้ำ
เป็นเพราะ "ความเหงา" และ "ความหนาวเหน็บ" ที่เข้าจับหัวใจของชายหนุ่มร่างเล็กนามว่า "คชา"
ดึกมากแล้ว.....
เด็กๆคนอื่นที่อยู่ข้างบ้านเริ่มพากันเอาถุงเท้ามาแขวนตามขอบหน้าต่างเพื่อรอให้ซานต้าเอาของมาหย่อน แล้วพากันเข้านอน
มันก็จริงอยู่ที่ว่าเด็กๆอยากได้ของขวัญในวันคริสต์มาส
จะว่าไป กี่ปีแล้วนะที่เขาไม่ได้รับขอขวัญในวันคริสต์มาส...?
กี่ปีแล้วที่เขาอยู่กับครอบครัว แต่ไม่เคยได้รับของขวัญเลยซักชิ้น
ทำไมปีนี้ เขาจะไม่ลองทำอย่างเด็กคนอื่นๆบ้าง... เพื่อนที่จะได้ "ของขวัญ" ที่เขาต้องการ
------
ร่างเล็กเดินช้าๆไปที่ลิ้นชักเสื้อผ้า หยิบถุงเท้าออกมาข้างหนึ่ง ดูไม่ใหม่มากแต่เขาก็เก็บมันไว้อย่างดี
เพราะเข้าได้รัยมันมานานมาก นานจนลืมไปแล้วว่าใครให้มา แต่ก็ไม่ได้มีโอกาสเอาออกมาใช้เลย
มือบางหยิบกระดาษโน้ตออกมาเขียนความต้องการของเขาลงไป ก่อนจะนำถุงเท้าแขวนไว้ที่หน้าต่างแล้วปีนขึ้นเตียงนอน และหลับไปพร้อมกับความหนาวเหน็บ
" 'LOVE'
โปรดส่งใครมารักฉันที"
----------------30%---------------------
ร่างสูงของซานต้าโฉบผ่านไปมาตามหน้าต่างบ้านต่างๆ จนมาหยุดที่บ้านหลังหนึ่ง
เขายังไม่ทันได้หย่อนของลงไป ก็หยิบกระดาษในถุงเท้านั้นออกมาอ่าน
ใบหน้าขาวยิ้มน้อยๆก่อนหยิบปากกาขนนกออกจากกระเป๋าเสื้อคลุม เขียนข้อความบางอย่างลงไปก่อจะโฉบออกไปพร้อมมกับความคิดดีๆที่บังเกิดขึ้นตอนมองผ่านหน้าต่างเข้าไปเห็น....
ร่างบางที่นอนหลับตาพริ้ม ทรงผมเห็ดๆดูน่ารักน่าขยี้เล่น ใบหน้าหวานๆและร่าขาวเนียนที่ถูกผ้านวมห่มทับ
แสงแดดอ่อนๆยามเช้าส่องผ่านเข้ามาโดนตาของร่างที่นอนอยู่บนเตียง ทำให้เขารู้สึกตัวตื่นขึ้น
เสียงเจียวจ๊าวของเด็กๆแถวบ้านที่ดีใจกับการได้ของขวัญจากซานต้าปลุกให้เขาเดินไปดูถุงเท้าที่ถูกแขวนไว้ตั้งแต่เมื่อคืนจนหิมะจับบางๆ
หน้าง่วงๆชะโงกออกไปดูก็เห็นเพียงถุงเท้าแฟบๆ เขาเก็บมันขึ้นมา ล้วงเข้าไปข้างในอย่างมีความหวัง
แต่ก็มีแค่กระดาษโน้ตใบเดิมที่เริ่มเปียกชื้น แต่มีข้อความพิ่มมาอีก 1 ประโยค
เขาเบิกตามองข้อความนั้นและอ่านซ้ำไปซ้ำมาอย่างดีใจ ที่วันนี้ฝันและของขวัญที่เขาต้องการจะเป็นจริง
"ตื่นเช้ามา ของที่เจ้าปรารถนา รอเจ้าอยู่...."
ร่างบางเดินลงมาด้านล่างก่อนจะเดินไปจุดเตาผิงให้ความอบอุ่นแก่ตนเองในยามเช้า หาเครื่องดื่มอุ่นๆดื่มแล้วนั่งอยู่เฉยๆบนเก้าอี้ห้องอาหาร
นั่งคิดทบทวนเรื่องสิ่งที่เขาขอไปเมื่อคืน
ความรัก.... ซานต้าจะหาความรักมาให้เขาได้อย่างนั้นเหรอ
ถ้าเขาได้มันมา เขาจะใช้มันได้คุ้มค่ารึเปล่า
ตุบ!
เสียงพัสดุห่อใหญ่ถูกโยนลงตรงหน้าประตูบ้าน คชาลุกไปหยิบเสื้อคลุมมาสวมทับทับชุดนอนเพื่อความสุภาพก่อนจะเดินไปเปิดประตู
ถุงกำมะหยี่สีแดงขนาดใหญ่ผูกด้วยโบบว์สีเขียวสลับแดงเส้นใหญ่พร้อมด้วยการ์ดใบเล็กๆสีเขียวที่เขียวไว้สั้นๆว่า 'merry christmas'
ร่างบางเดินวนดูรอบๆก่อนจะค่อยๆลากเข้าไปในบ้านแล้วแกะโบว์สีเขียวสลับแดงนั่นออกอย่างเบามือ
กลัวของภายในถุงจะได้รับความเสียหาย
เมื่อเขาแกะโบว์ออก ค่อยๆแหวกถุงรูดออก ก็ได้เจอกับสิ่งมีชีวิตชนิดเดียวกับเขา เพียงแค่มีร่างใหญ่กว่า และดูอบอุ่นมาก
นี่น่ะเหรอ ของที่ซานต้ามอบให้ ....มนุษย์เนี่ยนะ?
ฟึ่บ!
ร่างที่อยู่ในถุงลุกยืนก่อนจะก้าวออกมานอกถุง ทำให้เขาได้เห็นชัดขึ้น
ร่างใหญ่ที่ขาวเนียน สวมชุดสีแดงเย็บอย่างดี แววตาอ่อนโยนมองมาทางเขาแล้วยิ้มน้อยๆ
"นี่แหละคชา ของขวัญวันคริสต์มาสของเจ้า" ร่างใหญ่พูดขณะเดินเข้ามาใกล้แล้วเอามือขาวๆจับแก้มคชา
"ค.. คุณเป็นใคร จะมาเป็นของขวัญให้ผมได้ไง" เขาเซถอยหลังอย่างตกใจ
ทั้งตกใจ ดีใจ ปลาบปลื้ม.... ประเดประดังกันเข้ามาในหัวสมองเด็กหนุ่ฝ
"ได้สิ เราจะมอบความรักให้เจ้าไง" ร่างสูงสาวเท้าเข้ามาใกล้ "มองตาเราสิ เราไม่ทำร้ายเจ้าหรอก"
"เอ่อ .. อะ" หน้าแดง.. เพราะอะไร? เขาเขินอาย? มือหนาจับหน้าเขาให้เชิดขึ้นมามองตา
แววตาสั่นระริกของร่างเล็ก ทำเอาคนตัวโตกว่าไม่อยากเลิกสบตา
"เราชื่อเต๋านะ แล้วถ้าเจ้าสงสัยว่าทำไมเราถึงมาเป็นของขวัญให้เจ้าได้ เพราะเราก็ต้องการให้ใครบางคนมารักเราเหมือนกัน"
"...."
"การเป็นซานต้าที่โดดเดี่ยวทุกปีน่ะ มันไม่สนุกหรอกนะ"
"....."
"แต่ปีนี้.. เราทั้งคู่ ก็คงไม่โดดเดี่ยวกันแล้วล่ะ" ร่างสูงเดินเข้าไปหาร่างบางตรงหน้าก่อนจะค่อยๆดึงร่างนั้นเข้ามากอด
"กอด" นี่แหละ สิ่งเดียวที่คชาต้องการในเวลานี้
"กอด" ที่มีความหมายทุกๆอย่างสำหรับเขา
ร่างสูงผละคนในอ้อมแขยออกก่อนจะมองหน้าเปื้อนหยาดน้ำตาอย่างยิ้มๆ ก่อนจะค่อยๆปาดน้ำตาทิ้ง
น้ำตาแห่งความสุขของคชา ที่ไม่ได้ปรากฎมานาน....
เมื่อน้ำตาถูกปาดออก รอยยิ้มของความสุขก็เข้ามาแทนที่หยาดน้ำตา
เมื่อร่างสูงเห็นรอยยิ้มของคนร่างบางตรงหน้า ความรู้สึกอยากครอบครองทำให้ใบหน้าของ้ขายื่นเข้าไปใกล้กันเรื่อยๆ เรื่อยๆ...
ก่อนที่ริมฝีปากของร่างสูงจะประกบบนปากเล็ก
ความร้อนจากฝ่ายตรงข้ามเริ่มรุกรานเข้ามาในปากของเต๋า แทนที่จะอึ้งกับการกระทำของคชา เขากลับมอบความร้อนที่ร้อนกว่ากลับไปให้คนตัวเล็กตรงหน้า
แล้วจู่ๆคนตรงหน้าก็ถอนจูบเอาเสียดื้อๆ แถมยังฉุดร่างที่ใหญ่กว่าขึ้นไปข้างบนอย่างรวดเร็ว
สิ่งที่ร่างสูงเห็นแล้วแทบช็อกกับการกระทำของร่างบาง..
ร่างของเขาถูกฉุดขึ้นไปนอนบนเตียง ก่อนจะตามมาด้วยร่างยางที่กระโดดลงมานอนบนตัวเขาและกอดไว้แนบตัว
กอด... ชนิดที่เรียกว่าเอาช้างมาลากก็ไม่ปล่อย
เพราะเขาไม่อยากให้สิ่งที่รักถูกพลัดพรากไป
"รักเต๋าจัง..."ร่างบางพูดหน้ายิ้มๆทำเอาร่างสูงตกใจทำตาโต
"ฮะ.. ว่าไงนะ"
"ชาบอกว่า รัก-เต๋า-จัง ^^"
"ทำไมอะ"
"รักแบบไม่มีเหตุผล" ก่อนที่ร่างบางจะจูบร่างสูงเบาๆ
"ฮ่าๆ โอเคๆ แต่เต๋า.. อยู่กับคชาตลอดไปไม่ได้หรอกนะ"
1 ปีผ่านพ้นไป วกกลับมาบรรจบกับวันคริสต์มาสอีกครั้ง
กับสภาพเดิมๆของเด็กหนุ่มที่ชื่อคชา อีกครั้ง
อยู่คนเดียว เหมือนเดิมเป๊ะ !!
กริ๊ง !
เสียงกริ่งหน้าบ้านดังขึเน ร่างบางเดินไปเปิดประตูก่อนจะต้องตกตะลึงกับแขกคนตรงหน้า
ร่างสูงที่เคยเป็นของขวัญอันล้ำค่าที่สุดของเขาเมื่อ 1 ปีก่อน ร่างที่เคนมอบความรักแบบไม่มีเหตุผลให้กับเขา
เพียงแต่วันนี้ เขาไม่ได้เป็นซานต้าเหมือนอย่างที่เคยเป็น
ตอนนี้ เขากลายเป็นแค่คนธรรมดาๆ ไม่ได้ใส่ชุดสีแดงแต่ใส่โค้ทสีน้ำตาลมาแทน
และไม่ได้มีหน้าที่แจกของขวัญให้เด็กๆอีกต่อไป
เพราะเขามีหน้าที่มอบ "ของขวัญ" ให้กับร่างตรงหน้า เพียงคนเดียว.
writer's
กรีดร้อง* จบแล้ว ช็อตฟิคเรื่องแรก;)
คือจั้งใจไว้ว่าจะลงรวดเดียวจบตอนคริสต์มาส แต่เนื่องด้วยงานอันหนักหนาบรม
เลยต้องมาอัพต่อวันนี้ จะปีใหม่พอดี
และไม่แน่ใจว่าพรุ่งนี้จะได้อัพตอนใหม่มั้ย เพราะอาจจะมัวแต่ออนเอ็ม-.-
ช่วงนี้เวิ่นเต๋าคชามาก อะไรๆก็เป้นเต๋าคชา
หยุดยาว4วันลงทุนมาก
ไปซื้อตุ้มหูมาใหม่ แดงคู่เขียวคู่
ใส่ข้างละสี เจิดปะหล่ะ (โปรดอย่าเอาเป็นแบบอย่าง)
เมอร์รี่คริสต์มาสย้อนหลังและhappy new year 2012 ล่วงหน้านะคะ^^
เครดิตตามรูปเลยค่ะ
ความคิดเห็น