แผนการรัก(แผนการร้าย)เพื่อเธอ

ลำดับตอนที่ #2 : ห้องพักสุดเว่อร์

ห้องพักสุดเว่อร์

หลังจากที่รุ่นพี่คนนั้นพูดจบก็มีรุ่นพี่หลายคนเดินไปหาหลายๆกลุ่มแล้วนำทางไปห้องพักไห้ระหว่างทางฉันจะบอกสภาพที่นี่ไห้ฟังก็แล้วกัน

 หอพักเป็นตึก 12 ชั้น ชั้นแรกเป็นโถงว่างๆคงเอาไว้ทำกิจกรรม ชั้น 2 เป็นคล้ายๆชั้นลอยเป็นโรงอาหารของ ม.ปลายปี 1 ชั้น 3 เป็นที่ประชุมประจำชั้นปี  ตั้งแต่ชั้น 4-11 แบ่งๆเป็นห้องพักสำหรับ 200 กว่าคน  ชั้น 12 เป็นของสภานักเรียนอย่างพวกฉันที่ไม่รู้ไปทำอิท่าไหนได้เป็นสภา งงดีแท้~

อ๊ะ! ถึงห้องแล้วล่ะ ห้องของสภานักเรียนทั้ง 2 ห้องกินบริเวรชั้น 12 เกือบทั้งหมด พี่เค้าแอบกระซิบมาว่า 2 ห้องสามารถเชื่อมถึงกันได้ แล้วก็ใช้ห้องน้ำรวม แต่พี่เค้าบอกว่าใหญ่แล้วที่อาบน้ำก็เป็นๆห้องๆไม่ต้องกลัวหรอก แล้วพี่เค้าก็เดินแจกกุญแจคนละ 2 ดอก ฉันก็งง ว่าทำไมไห้มาตั้ง 2 ดอก พี่เค้าเลยไขความกระจ่างไห้บอกว่าอันนึงเป็นประตูใหญ่ส่วนอีกดอกเป็นประตูห้องนอน

  ฉันเดินเข้ามาแล้วมองก็เห็นว่าห้องนี้มันหรูมากๆเลยล่ะ มีโต๊ะใหญ่ตรงกลาง  มีทีวี  มีตู้เย็น ฯลฯ  แล้วพอไปดูที่ประตูห้องนอน  ก็เห็นว่าแต่ละประตูมีชื่อติดไว้ด้วย แล้วฉันก็เดินเข้าห้องที่ติดไว้ว่า “ฟูจิวาระ มากิเอะ”  พอเข้ามาก็พบกับ ซองสีขาวๆวางอยู่ ฉํนเลยเปิดมันออกอ่าน

    ถึง....ฟูจิวาระ มากิเอะ....

            ....ขอไห้สนุกกับโรงเรียนแห่งนี้ คณะกรรมการนักเรียน แห่งสกายดรีม ติดเข็มสภาที่หน้าอกด้านซ้าย เสมอนะ เครื่องแบบนักเรียนอยู่ในตู้แล้วนะโรงเรียนเปิดอาทิตย์หน้าแล้วเตรียมตัวไห้พร้อมล่ะ แล้วเรามาสนุกกัน อ้อแล้วห้องที่เธออยู่น่ะจะต้องอยู่ไปจนจบปี 3 เลยนะไม่ต้องห่วงว่าจะย้ายทุกปี ....

…ด้วยความหวังดี..

ฉันเดินเข้าไปเปิดตู้ดูก็พบกับชุดนักเรียน ชุดของที่นี่เป็น ขาวๆดำๆ คือเป็นชุด เสื้อแขนยาวสีขาว  เนคไทสีดำ  กระโปรงสีดำพอดีเข่า  แต่จะมีพิเศษก็ชุดนึงที่ กระโปรงกับเนคไท เป็นสีชมพู เห็นพี่เค้าบอกไห้ใส่วันอังคารน่ะ พอดีกว่ากับตู้เสื้อผ้า เดินอกไปข้างนอกก็เห้นอยู่กันพร้อมหน้าแล้วยกเว้นฉันเอง TT^TT

“สวัสดีทางการครบทุกคนแล้วนะทั้งห้องนี้และห้องนั้นแนะนำตัวกันหน่อย”

“’งั้นเราก่อนนะ ชื่อจริงชื่อ ฟูจิวาระ มากิเอะ เรียกสั้นๆว่า กิ” ฉันพูดคนแรกเลย

“คริสติน่า ซินดี้  เรียก ซิน เฉยๆก็ได้จ้ะ” ตามมาด้วยซิน

“ซาซากิ เรนนี่ ชื่อเล่น น้ำฝน จะเรียก เรน ก็ได้นะ” หูยๆไม่ทันไรก็นั่งคอพับอีกแหละไม่รู้ว่าง่วงอะไรนักหนา

“ แอนนา …” พูดน้อยจริงหนอ

“โยชิตะ เคน ” สั้นง่ายได้ใจความ - -*

“เซกะรุ บาคุ เรียก คุบะ ก็ได้  ”

“โทโมะ ริวอิจิ  เรียกเล่นๆว่า  ริว ”  ขี้เก๊กมากกก

“เราชื่อ เฟิร์ส”  สั้นง่ายได้ใจความอีกคน

“แกมเมอร์  เกมส์”   สั้นๆอีกแล้ว

“ ก็รู้จักกันหมดแล้วจะหกโมงแล้ว ลงไปรับน้องดีกว่า”

ณ.     ห้องโถงใหญ่ พิธีรับน้อง.....

“มาครบแล้วนะเอาล่ะเริ่มได้!”

“ก่อนอื่นไห้ห้องที่ 1+2 รวมกันนะ ห้องที่3+4 ห้องที่ 5+6ห้องที่..........”

“ก็จะเป็นทีมเดียวกันนะคะ ไห้ห้องที่1+2 กับ 3+4 ตามพี่สุดหล่อคนนั้นไปเลยค่ะ” พี่สุดหล่อแต่พี่เขาก็หล่อจริงๆนั่นแหละ

“เอาล่ะ ครับ พี่ได้รับหน้าที่ไห้ดูแลน้องๆกลุ่มนี้นะครับ พี่ชื่อ ซาโต้ นะครับ” อืม...พี่อีโต้

“เกมส์ที่เราจะเล่นคือเจาะโป่งไห้แตกนะครับ กติกามีอยู่ว่า.......”

“เอ้าเริ่มได้!!!!”

ปัง!! ปุ แพละ

แล้วเราก็ได้เล่นอีกหลายๆเกมมากๆ แต่ฉันเห็น ริว มอง ริน อยู่ตลอดเวลาเลยล่ะ หรือว่า...ริวจะชอบรินเข้าไห้แล้วแต่ทำไงดีล่ะ เธอคนนี้ออกจะหยิ่งซะขนาดนี้

แถมเพื่อนๆธอคงไห้ริวเข้าใกล้หรอก หันมาค้อนทุกครั้งที่ริวมองไม่ได้การละต้องถามริวก่อนแล้ว

“ริวๆ ”

“หืม?”

“ริว ชอบ เซริน เหรอ”

ติ๊กต๊อกๆๆ ประกฎว่า........

“อืมเราชอบ ริน สเป็คเราเลย น่ารักจังเลย รินจัง” 

…….ตั้งแต่การรับน้องครั้งนั้นริว ก็ ชอบ รินมาตลอด แต่รินไม่รู้หรอกนะนี่ก็ปีกว่าแล้วอยู่ม.ปลายปี2 แล้ว พวกเราก็สนิทกันทั้งหมดเลยไปไหนก็ไปด้วยกัน สนุกดี ฉันว่าเราคงต้องหาทางช่วยริวแล้วล่ะถ้าจะเป็นเอามากนะนั่น เฮ้อ~

ห้องพักสุดเว่อร์

หลังจากที่รุ่นพี่คนนั้นพูดจบก็มีรุ่นพี่หลายคนเดินไปหาหลายๆกลุ่มแล้วนำทางไปห้องพักไห้ระหว่างทางฉันจะบอกสภาพที่นี่ไห้ฟังก็แล้วกัน

 หอพักเป็นตึก 12 ชั้น ชั้นแรกเป็นโถงว่างๆคงเอาไว้ทำกิจกรรม ชั้น 2 เป็นคล้ายๆชั้นลอยเป็นโรงอาหารของ ม.ปลายปี 1 ชั้น 3 เป็นที่ประชุมประจำชั้นปี  ตั้งแต่ชั้น 4-11 แบ่งๆเป็นห้องพักสำหรับ 200 กว่าคน  ชั้น 12 เป็นของสภานักเรียนอย่างพวกฉันที่ไม่รู้ไปทำอิท่าไหนได้เป็นสภา งงดีแท้~

อ๊ะ! ถึงห้องแล้วล่ะ ห้องของสภานักเรียนทั้ง 2 ห้องกินบริเวรชั้น 12 เกือบทั้งหมด พี่เค้าแอบกระซิบมาว่า 2 ห้องสามารถเชื่อมถึงกันได้ แล้วก็ใช้ห้องน้ำรวม แต่พี่เค้าบอกว่าใหญ่แล้วที่อาบน้ำก็เป็นๆห้องๆไม่ต้องกลัวหรอก แล้วพี่เค้าก็เดินแจกกุญแจคนละ 2 ดอก ฉันก็งง ว่าทำไมไห้มาตั้ง 2 ดอก พี่เค้าเลยไขความกระจ่างไห้บอกว่าอันนึงเป็นประตูใหญ่ส่วนอีกดอกเป็นประตูห้องนอน

  ฉันเดินเข้ามาแล้วมองก็เห็นว่าห้องนี้มันหรูมากๆเลยล่ะ มีโต๊ะใหญ่ตรงกลาง  มีทีวี  มีตู้เย็น ฯลฯ  แล้วพอไปดูที่ประตูห้องนอน  ก็เห็นว่าแต่ละประตูมีชื่อติดไว้ด้วย แล้วฉันก็เดินเข้าห้องที่ติดไว้ว่า “ฟูจิวาระ มากิเอะ”  พอเข้ามาก็พบกับ ซองสีขาวๆวางอยู่ ฉํนเลยเปิดมันออกอ่าน

    ถึง....ฟูจิวาระ มากิเอะ....

            ....ขอไห้สนุกกับโรงเรียนแห่งนี้ คณะกรรมการนักเรียน แห่งสกายดรีม ติดเข็มสภาที่หน้าอกด้านซ้าย เสมอนะ เครื่องแบบนักเรียนอยู่ในตู้แล้วนะโรงเรียนเปิดอาทิตย์หน้าแล้วเตรียมตัวไห้พร้อมล่ะ แล้วเรามาสนุกกัน ....

ฉันเดินเข้าไปเปิดตู้ดูก็พบกับชุดนักเรียน ชุดของที่นี่เป็น ขาวๆดำๆ คือเป็นชุด เสื้อแขนยาวสีขาว  เนคไทสีดำ  กระโปรงสีดำพอดีเข่า  แต่จะมีพิเศษก็ชุดนึงที่ กระโปรงกับเนคไท เป็นสีชมพู เห็นพี่เค้าบอกไห้ใส่วันอังคารน่ะ พอดีกว่ากับตู้เสื้อผ้า เดินอกไปข้างนอกก็เห้นอยู่กันพร้อมหน้าแล้วยกเว้นฉันเอง TT^TT

“สวัสดีทางการครบทุกคนแล้วนะทั้งห้องนี้และห้องนั้นแนะนำตัวกันหน่อย”

“’งั้นเราก่อนนะ ชื่อจริงชื่อ ฟูจิวาระ มากิเอะ เรียกสั้นๆว่า กิ” ฉันพูดคนแรกเลย

“คริสติน่า ซินดี้  เรียก ซิน เฉยๆก็ได้จ้ะ” ตามมาด้วยซิน

“ซาซากิ เรนนี่ ชื่อเล่น น้ำฝน จะเรียก เรน ก็ได้นะ” หูยๆไม่ทันไรก็นึ่งคอพับอีกแหละไม่รู้ว่าง่วงอะไรนักหนา

“ แอนนา …” พูดน้อยจริงหนอ

“โยชิตะ เคน ” สั้นง่ายได้ใจความ - -*

“เซกะรุ บาคุ เรียกง่ายๆว่า แบงค์  ”

“โทโมะ ริวอิจิ  เรียกเล่นๆว่า ริว”  ขี้เก๊กมากกก

“เราชื่อ เฟิร์ส”  สั้นง่ายได้ใจความอีกคน

“แกมเมอร์  เกมส์”   สั้นๆอีกแล้ว

“ ก็รู้จักกันหมดแล้วจะหกโมงแล้ว ลงไปรับน้องดีกว่า”

ณ.     ห้องโถงใหญ่ พิธีรับน้อง.....

“มาครบแล้วนะเอาล่ะเริ่มได้!”

“ก่อนอื่นไห้ห้องที่ 1+2 รวมกันนะ ห้องที่3+4 ห้องที่ 5+6ห้องที่..........”

“ก็จะเป็นทีมเดียวกันนะคะ ไห้ห้องที่1+2 กับ 3+4 ตามพี่สุดหล่อคนนั้นไปเลยค่ะ” พี่สุดหล่อแต่พี่เขาก็หล่อจริงๆนั่นแหละ

“เอาล่ะ ครับ พี่ได้รับหน้าที่ไห้ดกูแลน้องๆกลุ่มนี้นะครับ พี่ชื่อ ซาโต้ นะครับ” อืม...พี่อีโต้

“เกมส์ที่เราจะเล่นคือเจาะโป่งไห้แตกนะครับ กติกามีอยู่ว่า.......”

“เอ้าเริ่มได้!!!!”

ปัง!! ปุ แพละ

แล้วเราก็ได้เล่นอีกหลายๆเกมมากๆ แต่ฉันเห็น ริว มอง ริน อยู่ตลอดเวลาเลยล่ะ หรือว่า...ริวจะชอบรินเข้าไห้แล้วแต่ทำไงดีล่ะ เธอคนนี้ออกจะหยิ่งซะขนาดนี้

แถมเพื่อนๆธอคงไห้ริวเข้าใกล้หรอก หันมาค้อนทุกครั้งที่ริวมองไม่ได้การละต้องถามริวก่อนแล้ว

“ริวๆ ”

“หืม?”

“ริว ชอบ เซริน เหรอ”

ติ๊กต๊อกๆๆ ประกฎว่า........

“อืมเราชอบ ริน ละสเป็ค น่ารักจังเลย รินจัง” 

…….ตั้งแต่การรับน้องครั้งนั้นริว ก็ ชอบ รินมาตลอด แต่รินไม่รู้หรอกนะนี่ก็ปีกว่าแล้วอยู่ม.ปลายปี2แล้ว พวกเราก็สนิทกันทั้งหมดเลยไปไหนก็ไปด้วยกัน สนุกดี ฉันว่าเราคงต้องหาทางช่วยริวแล้วล่ะถ้าจะเป็นเอามากนะนั่น เฮ้อ~ 



เรื่องจะเป็นยังไงติดตามตอนต่อไป ......