แผนการรัก(แผนการร้าย)เพื่อเธอ

ลำดับตอนที่ #1 : จุดเริ่มต้นของเรื่อง..

จุดเริ่มต้นของเรื่อง!

"โอ๊ยๆๆๆ อะไรมันจะน่าเบื่อขนาดนี้นะ เฮ้อ ชีวิตฉันทำไมต้องเจออะไรแบบนี้ด้วยล่ะ"

“คุณแม่นะคุณแม่ทำกับหนูได้ลงคอ ฮึ! ไห้ไปอยู่กับ คิ ก็ไม่ได้” TT^TT

“อยู่ที่นี่ต้องเจอกับอะไรบ้างก็ไม่รู้ เฮ้อ~” ฉันคิดขณะเดินไปบนถนนเส้นหนึ่งของโตเกียว

 หึ...อะไรที่ทำไห้ฉันเป็นแบบนี้น่ะหรือมันก็ไม่มีอะไรหรอกนะ  ความจริงก็แค่เรื่องเล็กๆน้อยๆเท่านั้นเองละ ย้อนไปเมื่อประมาน 1 เดือนก่อนหน้านี้ ที่บ้านฉันเอง

"กิ ลูกแม่มีเรื่องอะไรจะบอกหนูหน่อยน่ะ" คุณแม่มีอะไรจะบอกฉันนะ...สีหน้าเเบบนี้คนจะไม่ใช่เรื่องดีกระมัง

"อะไรเหรอคะคุณแม่ มีเรื่องอะไรจะบอกกิเหรอคะ"

"คือลูกแม่รู้ว่าหนูอาจจะไม่พอใจแต่ว่า พ่อกับแม่ได้ปรึกษากันแล้ว..." 

"แล้ว?..แล้วอะไรคะคุณแม่" คุณพ่อคุณแม่มีเรื่องอะไรเนี่ย รางร้ายเริ่มปรากฎแล้วซิ

"คือพ่อและแม่จะไห้หนูไปต่อมัธยมปลายที่โตเกียวน่ะจ้ะ" อะไรนะไปญี่ปุ่นงั้นเหรอ..ไม่นะ!

"อะไรนะคะจะไห้หนูไปโตเกียว! ไม่ไปไม่ได้เหรอคะ คุณพ่อคุณแม่"

"แต่ว่าลูกอยู่ที่นี่ก็มีปัญหากันคนที่คอยตามดูลูกอยู่ไม่ใช่เหรอจ๊ะ" คุณแม่พูดก็ถูกนะแต่ฉันไม่อยากไปนี่นา

“แต่ กิ ก็รอดมาทุกครั้งนิคะ กิ ดูแลตัวได้นะ คิ ว่าไงคะ”

“กิ พี่รู้นะว่าถ้าเราอยากจะย้าย ก็ต้องย้ายไปโซล แต่คราวนี้กิ ต้อง อยู่ที่โตเกียวนะ”

"แล้วทำไม กิ ถึงไปอยู่ที่ โซล ไม่ได้ล่ะคะ คิ ก็อยู่อะ"

"มันก็จริงนะลูกแต่ ที่โตเกียว มันเป็นถิ่นของลูกแล้วนะจ๊ะ " 

"ก็ใช่ค่ะแต่หนูไม่อยากไปนิคะ" 

“แต่ที่นั่นคนที่คอยตามลูกอยู่เขาก็รู้ว่าลูกเป็นใครคงไม่กล้าทำอะไรเท่าไรนะ”

“โธ่คุณแม่คะเรื่องนี้อีกแล้ว..”

"ถ้าลูกไปที่นั่นลูกจะปลอดภัยกว่านะถือซะว่าไปเริ่มต้นชีวิตใหม่แล้วกัน"

"ก็ได้ค่ะ ถ้าคุณแม่ว่าอย่างงั้นกิไปก็ได้ค่ะ ว่าแต่ว่า...จะไห้หนูไปอยู่คนเดียวเหรอคะ?" ทำไมยอมง่ายจังเรา

"จ้ะ เพราะโรงเรียนที่ลูกจะไปต่อนั้นเป็นโรงเรียนประจำจ้ะ" หา!โรงเรียนประจำฉันจะหมดอิสระภาพมั้ยเนี่ย?

"ค่ะๆ เดินทางเมื่อไรคะแล้ว โรงเรียนชื่ออะไร?"

"เดินทางเดือนหน้านะลูก แล้วก็โรงเรียน ชื่อ สกายดรีม อยู่ที่.....จ้ะ" ห๊ะ มีโรงเรียนชื่อท้องฟ้าความฝันด้วยเหรอเนี่ยชื่อติงต๊องมากๆเลยใครตั้งเนี่ย

เธอได้หารู้ไม่ว่าอีกไมกี่ปีกี่เดือนจากวันนั้นจะมีเรื่องสนุกๆไห้เธอทำอีกเยอะเลยล่ะ ฟูจิวาระ มากิเอะ

..เรื่องมันก็เป็นแบบนี้แหละฉันไม่ค่อยอยากไปเท่าไรเพราะถ้าไปที่นั่นไม่ค่อยต่างกับเริ่มต้นใหม่ตั้งแต่ต้นเลยล่ะฉันต้องหาเพื่อนใหม่ ความจริงเเล้วโรงเรียนเปิดอีก 3 เดือนข้างหน้าแต่ฉันต้องไป ลงทะเบียนเข้าก่อนน่ะนะ 

อ้ะ ว่าแล้วก็ถึงแล้วล่ะโรงเรียนที่ฉันจะมาใช้ชีวิตตอนมัธยมปลายอยู่ สวยดีแฮะ ใหญ่มากๆด้วย อืมโต๊ะลงทะเบียนอยู่ไหนน้า นั่งไงเจอเเล้ว

"สวัสดีค่ะมาลงทะเบียนเข้าเรียนใช่ไหมคะ"

"หา..อ๋อค่ะ มาลงทะเบียนค่ะ" เอ๋อกินซะงั้นฉัน

"ขอทราบชื่อด้วยค่ะ"

"ฟูจิวาระ มากิเอะ ค่ะ"

"ค่ะ ได้หมายเลข 200 นะคะ เสร็จแล้วก็เดินเข้าห้องด้านข้างนะคะแล้วรอเค้ามาเรียกน่ะค่ะ"

"อ่าค่ะ..”

แล้วฉันก็เดินเข้าไปนั่งรอๆฉันไม่ได้คุยกับใครเลย!แล้วก็ไม่ต้องสงสัยหรอกนะว่าทำไมถึงไม่มีสอบเพราะที่นี่ใช้โอนเกรดน่ะสิ

"ค่ะหมายเลข 200  ฟูจิวาระ มากิเอะ ค่ะ ทางนี้ค่ะ" เรียกฉันเสียที 

"ค่ะ"

"สวัสดี เธอ คือ ฟูจิวาระ มากิเอะ สินะ"

"ค่ะ คุณคือ" 

"ฉันคือ ผอ. โรงเรียน นี้"

"ค่ะ แล้วจะทดสอบอะไรหนูเหรอคะ"

"อ้อก็ไม่มีอะไรหรอกแค่อยากคุยด้วยเฉยๆน่ะ"

"อ๋อค่ะ"

ผอ. เค้าก็ถามอะไรฉันนิดหน่อยแล้วก็เล่าเรื่องอะไรก็ไม่รู้ไห้ฟังเยอะแยะเลยล่ะ

"เดี๋ยวออกประตูไปแล้วเลี้ยวซ้ายนะ" 

ฉันไม่ได้ตอบอะไรแค่พยักหน้าแล้วก็เดินออกไปตามทางที่เขาบอกแล้วก็มีคนมาบอกทางว่าไห้ฉันเดินไปเรื่อยๆจะพบกับหอประชุมโรงเรียนอยู่ทางขาว ประตูสีขาวๆ บานใหญ่ๆ แล้วให้เข้าไปเลย อ๊ะนั่นไงเจอแล้ว พอเข้ามาฉันก็เห็นว่ามันใหญ่มากๆเลยล่ะคงใช้ประชุมรวม แล้วก็มีคนเดินเข้ามาทักฉัน

"สวัสดีเธอชื่ออะไรเหรอ เรา ชื่อ คริสติน่า ซินดี้ เรียก ซิน ก็ได้นี่ โยชิตะ เคน เพื่อนเราที่เรียนม.ต้นมาด้วยกันนะ"

"ดีจ้ะ เราชื่อ ฟูจิวาระ มากิเอะ เรียก กิ ก็ได้ " 

ฉันคุยถูกคอกัน 2 คนนี้มากๆเลยล่ะถึง เคน จะเป็นผู้ชายหน้าหวานแต่ฉันมั่นใจว่าเขาไม่ใช่แต๋วหรอก แมนซะ เราก็คุยกันหลายเรื่องเลยล่ะอยู่กัน 2 คนนี้ไม่น่าเบื่อเลยนะ

"เดี๋ยวเค้าจะเเบ่งห้องแล้วล่ะกิ"

"เหรอแล้วเค้าจะแบ่งยังไงล่ะ ซิน" เค้าแบ่งห้องยังไงนะแล้วฉันจะได้อยู่กับซินมั้ยนะ

"เค้าแบ่งแบบสุ่มมั่วน่ะเค้าจะมั่วชื่อมาห้องนี้จะต้องอยู่ด้วยกันไปตลอดเลยล่ะแยกชายหญิงนะ ห้องละ 4 คน"

"จริงเหรอ" ถามซินเคนตอบซะงั้นนะ

"อื้ม รอฟัง ดีกว่า"

"ห้องที่ 1  ห้องนี้พิเศษมี 5 คนนะ โทโมะ  ริวอิจิ ,ทานากะ เฟิร์สวัน , ยามาดะ แกมเมอร์ ,โยชิตะ เคน ,... เซกะรุ บาคุ"

"ห้องที่2   คริสติน่า ซินดี้ , ซาซากิ เรนนี่  ,ฟูจิวาระ มากิเอะ  , โอลิเวอร์ แอนนา , "

ไรเนี่ยมี 5 คนไม่อึดอัดตายเหรอเนี่ย -*-

"อ้อไม่ต้องห่วงนะว่าจะอัดกันตาย ห้อง 1 กับห้อง 2 มีประตูเชื่อมถึงกันนะ เพราะพวกเธอได้รับคัดเลือกไห้เป็นสภาชั้นปี รายละเอียดต่างๆจะอยู่ที่ห้องเธอแล้วมี จ.ม.วางไว้อยู่ ไปตกลงเรื่องที่นอนกันเองนะ ห้องที่ 1 ไห้มี 5 คนเพราะมันมีเศษ แล้วห้องมันใหญ่พอดีเพราะเป็นมุมตัดของตึกน่ะแล้วเรื่องที่ได้เป็นสภาเพราะคะแนนที่โอนมาของพวกเธอน่ะ ได้ ท็อป "

เอากันงี้เลยนะไห้มันได้งี้สิรร.นี้

"ห้อง ที่ 3 .. ทาคิซาว่า  เซริน , กรีสเตอร์  แพนเค้ก , ฟาเรล มารีน่า , ควอเตอร์  พาลิส  “

“ห้องที่ 4 .......  ห้องที่ 5 ...... ห้องที่ …..”

"ไปทำความรู้จักกันแล้ว 6 โมงเย็นเจอกันที่นี่ จัดการธุระต่างๆไห้เรียบร้อยเราจะรับน้องกันหน่อยนะครับทุกๆคน หึหึ.."

“อ้อแล้วก็ที่เมื่อกี้พี่เค้าไม่ได้พูด ห้อง 1+2 ชั้นพิเศษ นะคะ”

จุดเริ่มต้นของเรื่อง!

"โอ๊ยๆๆๆ อะไรมันจะน่าเบื่อขนาดนี้นะ เฮ้อ ชีวิตฉันทำไมต้องเจออะไรแบบนี้ด้วยล่ะ"

“คุณแม่นะคุณแม่ทำกับหนูได้ลงคอ ฮึ!” TT^TT

“อยู่ที่นี่ต้องเจอกับอะไรบ้างก็ไม่รู้ เฮ้อ~”

 หึ...อะไรที่ทำไห้ฉันเป็นแบบนี้น่ะหรือมันก็ไม่มีอะไรหรอกนะ  ความจริงก็แค่เรื่องเล็กๆน้อยๆเท่านั้นเองละ ย้อนไปเมื่อประมาน 1 เดือนก่อนหน้านี้ ที่บ้านฉันเอง

"กิลูกแม่มีเรื่องอะไรจะบอกหนูหน่อยน่ะ" คุณแม่มีอะไรจะบอกฉันนะ...สีหน้าเเบบนี้คนจะไม่ใช่เรื่องดีกระมัง

"อะไรเหรอคะคุณแม่ มีเรื่องอะไรจะบอกกิเหรอคะ"

"คือลูกแม่รู้ว่าหนูอาจจะไม่พอใจแต่ว่า พ่อกับแม่ได้ปรึกษากันแล้ว..." 

"แล้ว?..แล้วอะไรคะคุณแม่" คุณพ่อคุณแม่มีเรื่องอะไรเนี่ย รางร้ายเริ่มปรากฎแล้วซิ

"คือพ่อและแม่จะไห้หนูไปต่อมัธยมปลายที่โตเกียวน่ะจ้ะ" อะไรนะไปญี่ปุ่นงั้นเหรอ..ไม่นะ!

"อะไรนะคะจะไห้หนูไปโตเกียว! ไม่ไปไม่ได้เหรอคะ คุณพ่อคุณแม่"

"แต่ว่าลูกอยู่ที่นี่ก็มีปัญหากันคนที่คอยตามดูลูกอยู่ไม่ใช่เหรอจ๊ะ" คุณแม่พูดก็ถูกนะแต่ฉันไม่อยากไปนี่นา

"มันก็จริงค่ะแต่ไม่เห็นต้องไห้หนูไปโตเกียวเลยนี่คะ"

"มันก็จริงนะลูกแต่ ที่โตเกียว มันเป็นถิ่นของลูกแล้วนะจ๊ะ " 

"ก็ใช่ค่ะแต่หนูไม่อยากไปนิคะ" 

“แต่ที่นั่นคนที่คอยตามลูกอยู่เขาก็รู้ว่าลูกเป็นใครคงไม่กล้าทำอะไรเท่าไรนะ”

“โธ่คุณแม่คะเรื่องนี้อีกแล้ว..”

"ถ้าลูกไปที่นั่นลูกจะปลอดภัยกว่านะถือซะว่าไปเริ่มต้นชีวิตใหม่แล้วกัน"

"ก็ได้ค่ะ ถ้าคุณแม่ว่าอย่างงั้นหนูไปก็ได้ค่ะ ว่าแต่ว่า...จะไห้หนูไปอยู่คนเดียวเหรอคะ?" ทำไมยอมง่ายจังเรา

"จ้ะ เพราะโรงเรียนที่ลูกจะไปต่อนั้นเป็นโรงเรียนประจำจ้ะ" หา!โรงเรียนประจำฉันจะหมดอิสระภาพมั้ยเนี่ย?

"ค่ะๆ เดินทางเมื่อไรคะแล้ว โรงเรียนชื่ออะไร?"

"เดินทางเดือนหน้านะลูก แล้วก็โรงเรียน ชื่อ สกายดรีม อยู่ที่.....จ้ะ" ห๊ะ มีโรงเรียนชื่อท้องฟ้าความฝันด้วยเหรอเนี่ยชื่อติงต๊องมากๆเลยใครตั้งเนี่ย

..เรื่องมันก็เป็นแบบนี้แหละฉันไม่ค่อยอยากไปเท่าไรเพราะถ้าไปที่นั่นไม่ค่อยต่างกับเริ่มต้นใหม่ตั้งแต่ต้นเลยล่ะฉันต้องหาเพื่อนใหม่ ความจริงเเล้วโรงเรียนเปิดอีก 3 เดือนข้างหน้าแต่ฉันต้องไป ลงทะเบียนเข้าก่อนน่ะนะ 

อ้ะ ว่าแล้วก็ถึงแล้วล่ะโรงเรียนที่ฉันจะมาใช้ชีวิตตอนมัธยมอยู่ สวยดีแฮะ ใหญ่มากๆด้วย อืมโต๊ะลงทะเบียนอยู่ไหนน้า นั่งไงเจอเเล้ว

"สวัสดีค่ะมาลงทะเบียนเข้าเรียนใช่ไหมคะ"

"หา..อ๋อค่ะ มาลงทะเบียนค่ะ" เอ๋อกินซะงั้นฉัน

"ขอทราบชื่อด้วยค่ะ"

"ฟูจิวาระ มากิเอะ ค่ะ"

"ค่ะ ได้หมายเลข 200 นะคะ เสร็จแล้วก็เดินเข้าห้องด้านข้างนะคะแล้วรอเค้ามาเรียกน่ะค่ะ"

"เอ่อ..คือ..ที่นี่เค้ารับนักเรียนกี่คนเหรอคะ" ฉันอยากรู้จริงๆนะ

"รับทั้งหมดประมาน 250 คนค่ะ" โหรับน้อยจังเลยคงเพราะเป็น โรงเรียนประจำละมั้ง

"อ่าค่ะๆๆ" ไม่ถามแล้วดีกว่าหน้าโหดมากกกกกก

แล้วฉันก็เดินเข้าไปนั่งรอๆว่าเมื่อไรเขาจะประกาศเรียกเสียทีฉันไม่ได้เปิดปากคุยกับใครทั้งสิ้น!

"ค่ะหมายเลข 200  ฟูจิวาระ มากิเอะค่ะ ทางนี้ค่ะ" เรียกฉันเสียที 

"ค่ะ"

"สวัสดี เธอ คือ ฟูจิวาระ มากิเอะ สินะ"

"ค่ะ คุณคือ" 

"ฉันคือ ผอ. รร. นี้น่ะ"

"ค่ะ แล้วจะทดสอบอะไรหนูเหรอคะ"

"อ้อก็ไม่มีอะไรหรอกแค่อยากคุยด้วยเฉยๆน่ะ"

"อ๋อค่ะ"

"เดี๋ยวออกประตูไปแล้วเลี้ยวซ้ายนะ" 

ฉันไม่ได้ตอบอะไรแค่พยักหน้าแล้วก็เดินออกไปตามทางที่เขาบอกแล้วก็มีคนมาบอกทางว่าไห้ฉันเดินไปเรื่อยๆจะพบกับหอประชุมโรงเรียนอยู่ทางขาว ประตูสีขาวๆ บานใหญ่ๆ แล้วให้เข้าไปเลย อ้ะนั่นไงเจอแล้ว พอเข้ามาฉันก็เห็นว่ามันใหญ่มากๆเลยล่ะคงใช้ประชุมรวม แล้วฉันก็เห็นเด็กผู้หญิงคึนหนึ่งเธอเดินมากับเพื่อนชายหรือแฟน เออนั่นแหละเธอเดินมาทางฉันด้วยล่ะ

"สวัสดีเธอชื่ออะไรเหรอ เรา ชื่อ คริสติน่า ซินดี้ เรียกซิน ก็ได้นี่ โยชิตะ เคน เพื่อนเราที่เรียนประถมมาด้วยกันน่ะ"

"สวัสดีจ้ะ เราชื่อ ฟูจิวาระ มากิเอะ เรียก กิ ก็ได้จ้ะ " 

ฉันคุยถูกคอกัน 2 คนนี้มากๆเลยล่ะถึง เคน จะเป็นผู้ชายหน้าหวานแต่ฉันมั่นใจว่าเขาไม่ใช่แต๋วหรอก แมนซะ เราก็คุยกันหลายเรื่องเลยล่ะอยู่กัน 2 คนนี้ไม่น่าเบื่อเลยนะ

"เดี๋ยวเค้าจะเเบ่งห้องแล้วล่ะกิ"

"เหรอแล้วเค้าจะแบ่งยังไงล่ะ ซิน" เค้าแบ่งห้องยังไงนะแล้วฉันจะได้อยู่กับซินมั้ยนะ

"เค้าแบ่งแบบสุ่มมั่วน่ะเค้าจะมั่วชื่อมาห้องนี้จะต้องอยู่ด้วยกันไปตลอดเลยล่ะไม่แยกชายหญิงนะ ห้องละ 4 คน"

"จริงดิเคนนายแน่ใจนะว่าเรื่องจริงอ่ะ" ถามซินเคนตอบซะงั้นนะ

"อื้ม รอฟัง ดีกว่า"

"ห้องที่ 1 ..โทโมะ  ริวอิจิ ,..ทานากะ เฟิร์สวัน , ..ยามาดะ แกมเมอร์ ,..ซาซากิ เรนนี่ "

โหมีผู้หญิงคนเดียวเลยน่าสงสาร ผู้ชายรายล้อม

"ห้องที่2ห้องนี้พิเศษมี 5 คนนะ คริสติน่า ซินดี้ ,โยชิตะ เคน ,ฟูจิวาระ มากิเอะ  , โอลิเวอร์ แอนนา , เซกะรุ บาคุ"

ไรเนี่ยมี 5 คนไม่อึดอัดตายเหรอเนี่ย -*-

"อ้อไม่ต้องห่วงนะว่าจะอัดกันตาย ห้อง 1 กับห้องมีประตูเชื่อมถึงกันนะ เพราะพวกเธอได้รับคัดเลือกไห้เป็นสภาชั้นปี รายละเอียดต่างๆจะอยู่ที่ห้องเธอแล้วมีจ.ม.วางไว้อยู่ ไปตกลงเรื่องที่นอนกันเองนะ ห้องที่ 2 ไห้มี 5 คนเพราะมันมีเศษ แล้วห้องมันใหญ่พอดีเพราะเป็นมุมตัดของตึกน่ะ"

เอากันงี้เลยนะไห้มันได้งี้สิรร.นี้

"ห้อง ที่ 3 .. ทาคิซาว่า  เซริน , กรีสเตอร์  แพนเค้ก , ฟาเรล มารีน่า , ควอเตอร์  พาลิส  “

“ห้องที่ 4 .......  ห้องที่ 5 ...... ห้องที่ …..”

"ไปทำความรู้จักกันแล้ว 6 โมงเย็นเจอกันที่นี่ จัดการธุระต่างๆไห้เรียบร้อยเราจะรับน้องกันหน่อยนะครับทุกๆคน หึหึ.."