ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : ตอนที่ 2
"หา!!!!! ว่าไงนะ!!!!O[]O" เสียงของยัยเพื่อนซี้ซีเรียลสุดเลิฟของฉันดังตามสายมา โอ้ยยย ปวดหู
"เอออ ว่าแต่ เธอพูดเบาๆก็ได้ หูฉันแทบหนวก ฮ่วย =3=**"ฉันตะคอกกลับด้วยความฉุนเฉียว
"อ่า...โทษที พอดีฉันตกใจ..ว่าแต่ ฮือๆๆ เธอคงจะลำบากมากเลยใช่มั้ย TTOTTแงๆๆ"ยัยนี่ เฮ้อ แม้
จะน่ารำคาญไปหน่อย แต่ก็ช่วยฉันเสมอเลย
"ฉันไม่เป็นไรหรอก ก็แค่....รู้สึกหนาวเอง - -**" อ้อ เกลียดไอ้บ้าทินเซลด้วย
" งั้น....เดี๋ยวพรุ่งนี้ตอนบ่ายฉันจะไปเยี่ยมเธอนะ จะทานอะไรมั้ย ( . . )"ว้าวววว สมกับที่เป็นเพื่อน
เลิฟของฉัน ช่างเป็นคนจิตใจดีมีเมตตาจริงๆ QwQ
"เย้!!!~~~ฉันรักเธอที่สุดเลย~~^O^"ฉันพูดด้วยน้ำไเสียงร่าเริงลั้นล้าเป็นที่สุด
"จ้า...งั้นเจอกันพรุ่งนี้นะ ^-^บายจ้า"พูดเสร็จยัยซีเรียลก็วางสายไปเลย เย้!! พรุ่งนี้จะได้กินขนม
แล้วววว ยัยซีเรียลน่ะทำขนมเก่งที่สุดเลย แถมอร่อยอีกตังหาก( สรุปตะกละสินะ :แบล็กไอริส )
งั้นระหว่างนี้เรานั่งอ่านคู่มือของตาบ้านั่นก่อน =^=แม้จะไม่อยากอ่านก็เถอะ เชอะ ฉันพลิก
กระดาษแผ่นแรกและอ่านไปเรื่อยๆ....ในตอนเที่ยงคืน.
เช้าวันต่อมา
"ตื่นได้แล้ว..."เสียงๆหนึ่งดังขึ้นมาข้างหูของฉันในยามเช้า โอ้ยย ใครมาปลุกเนี่ย คนจะหลับจะนอน
"งืมๆ...จานอน~~~"ฉันปัดมือที่มาเขย่าตัวฉันแล้วหันไปกอดหมอนข้างนอนต่อพลางเอาผ้าห่มมา
คลุมโปง
"แกร๊กกก!!!!!!!!!!"
"โว้ยยยยยยยยย!!!!!!!!!!!!!!!!"
ไม่ต้องสงสัยเลยว่าฉันตะโกนทำไม ก็อีตาบ้าทินเซลน่ะสิ มันเอากระทะกับตะหลิวมาตีกัน
"โอ้ยยยย หนวกหู หยุด หยู้ดดดดดดดดด พอเลยพอๆๆๆๆๆๆ"ฉันถลาไปจับกระทะและตะหลิวที่
กำลังจะมาตีกัน
"นี่!!!!! นายคิดจะแกล้งฉันใช่มั้ย ปลุกดีๆก็ได้นี่!!!!!"ฉันชี้หน้าด่าไอ้หมอนั่น
"ปลุกดีๆแล้ว และที่สำคัญจะนอนกินบ้านกินเมืองไปถึงไหน ที่นี่ไม่ใช่โรงแรมให้สำหรับคนอย่าง
เธอมานอนที่นี่ ตอนนี้ได้เวลาทำงานแล้ว ไปอาบน้ำแต่งตัวซะ ฉันให้เวลา 10 นาทีในการแต่งตัว
ปฏิบัติ -_-"ทำไม คนอย่างฉันมันทำไม(วะ)คะ ...เอ๊ะ...เดี๋ยวนะ
"10 นาทีหรอ!!!!!!!!!!มันจะไม่น้อยไปหน่อยหรือไง!!!!"ไม่น๊าาาา ไหนจะมาร์คหน้า ขัดเท้า บ
ลาๆๆๆ อีก
"นี่....ทำไมเธอต้องตะโกนทุกประโยคด้วยนะ ครอบครัวเธอมันหูไม่ดีหรือไง ถึงได้ตะโกนได้ทุก
วินาทีอย่างนี้น่ะ ยัยลำโพงโซนี่ -_-" เฮ้ยยย นี่ ไอ้หมอนั่น O_O มันด่าฉัน มันด่าฉ้านนนนน หนอย
มาว่าฉันเป็นลำโพง ได้ งั้นฉันจะตะโกนให้ลั่นโบสถ์ไปเลย
ในขณะที่ฉันกำลังจะด่าอีตาทินเซลด้วยความโมโห มือของตานั่นก็มาปิดปากฉันแล้วพูดว่า
"แทนที่จะเสียเวลามาด่าผม...ผมว่าคุณไปอาบน้ำเถอะ เหม็น...-_-" กร๊าชชชชช ตัวฉันไม่ได้เหม็น
นะเว้ยยยยยยย แต่ก็สายไปแล้ว ตานั่นมันผลักฉันเข้าห้องน้ำไปพร้อมกับเสื้อผ้าที่ยัดๆๆใส่มือมาให้
TT^TTฮือ ฝากไว้ก่อนเถอะ ไอ้บ้าทินเซลลลลลลล *เอคโค่เป็นเสียงโหยหวน*
ณ. ทุ่งหญ้าหลังโบสถ์
ทำม้ายยย ทำไม ทำไมฉันถึงต้องมารดน้ำสวนและต้นไม้ที่เรียงเป็นตับไปถึงดาวนาเม็กด้วย ทำม้า
ยยยยย TTOTT ฮือ...เพราะตาบ้านั่นแท้ๆ แงๆๆๆๆ
*ย้อนกลับไปเมื่อ 3 นาทีที่แล้ว*
หลังจากที่ฉันอาบน้ำและแต่งตัวด้วยความเร่งรีบถึงขีดสุด ฉันก็วิ่งลงมาจากบันไดชั้นบนจนลื่นล้ม
ก้นกระแทกบันไดมานั่งจ้ำเบ้าลงกับพื้น
"อูยย....."ฉันลูบก้นตัวเองป้อยๆ โอยย สะโพกฉัน ก้นฉัน หักหมดแล้ว TT^TT ฉันเดินกระเผลกไป
หาอีตาทินเซลที่ยืนทำหน้านิ่งพิงเสาอยู่ตรงนั้น โอ้ววว ขนาดเหม่อยังหล่อเลยอ่ะ*O*อุ๊บ! นอก
เรื่อง แต่...พอฉันมายืนตรงหน้าปุ๊บ หมอนั่นก็หันมาทำหน้าเบื่อโลกใส่ฉันและพูดว่า...
"ช้าไป 1 นาทีกับอีกเสี้ยววินาที-_-" พอกันที อารมณ์โรแมนติกทั้งหมดสำหรับหมอนี่ เขาเป็นแค่
ไอ้บ้ากวนประสาทคนหนึ่งสำหรับฉัน =_=
พอหลังจากที่ฉันโดนไอ้หมอนั่นเทศนาเป็นที่เรียบร้อย ทินเซลก็พาฉันไปยังสวนแห่งหนึ่ง ว้า
วว~~สวยมากๆเลยอ่ะ ทุ่งหญ้าเป็นสีเขียวขจี มีพืชผักอยู่เต็มสวน ท้องฟ้าสีคราม ลมเย็นสบาย
สุดๆ อ๊าาาา มีผีเสื้อกับนกบินไปรอบๆด้วยอ้า โห มีชิงช้าด้วย อร๊ายย มีน้ำพุและสวนดอกไม้ด้วย นี่
มันสวนสวรรค์หรือไงเนี่ย *O*
"สวยละสิ..."เสียงของทินเซลทำให้ฉันหันไปมองหมอนั่น พบว่าหมอนั่นกำลังยืนรับลมและยื่นมือ
ไปให้นกเกาะพลางหัวเราะเบาๆ ว้าว...หมอนั่น เวลายิ้มก็ดูดีเหมือนกันนะเนี่ย ถ้ายิ้มบ่อยๆก็ดีสิ เฮ้ย
ยย ฉันเป็นอะไรไปเนี่ย O///O ทำไมจู่ๆหน้าก็ร้อนผ่าว ฉันเอามือขึ้นมาลูบหน้าด้วยความเขิน
"นี่คืองานแรกของเธอ"จู่ๆหมอนั่นก็โพล่งขึ้นมา และนั่นก็ทำให้ฉันหันหน้าไปมองตานั่นด้วยสายตา
แบบนี้ >> =[]=>>O[]O
"รดน้ำต้นไม้ด้วยนะ....อ้อ...ห้ามอู้ล่ะ เพราะผมจะจัดยามมาเฝ้าดูคุณทุกๆ 2 ชม. ส่วนเวลาพักของ
คุณคือ..."หมอนั่นชี้ไปที่ระฆัง"เมื่อระฆังดัง-_-"
"เอาจริงดิ" <<ฉัน
"คิดว่าคนอย่างผมล้อเล่นหรือไง" <<ทินเซล
"ให้รดหมดนั่นเนี่ยนะ!!!!!!!!!!!!!!!" <<ฉัน
"ใช่...." <<ทินเซล
"ไปตายซะ!!!" <<ฉัน
"..." <<ทินเซล
หลังจากนั้น 3 วินาที... หมอนั่นก็เดินนำลิ่วไปเลย โว้ยยยยย ไอ้หน้าตัวเมีย =[]=!!!!!!!!!!!!!
*กลับมาเหตุการณ์ปัจจุบัน*
เพราะเหตุนี้ ฉัน มิเรน สาวน้อยสุดแสนที่จะสวยใสไร้เดียงสา ถึงต้องมาจับสายยางรดน้ำต้นไำม้ยัง
ไงล่ะ ฮือๆๆๆ สวยเศร้า TT[]TT
มิเรนจะทำเยี่ยงใดในการรดน้ำต้นไม้ แล้วไหนจะซีเรียลที่โผล่มาพร้อมกับ---!!!! รวมถึงปริศนาที่
กำลังก่อตัวขึ้น จะเป็นยังไงนั้น ต้องติดตามชมในตอนหน้านะจ๊ะ >w<
ป.ล. ท้ายเรื่อง : สำหรับตอนนี้ ถืือเป็นจุดเริ่มต้นของเรื่องเลยก็ว่าได้ =w=ซึ่งไอริสก็บรรยายไม่ถูก
นะว่ามันจะเป็นเยี่ยงไรต่อไป เพราะฉะนั้น ฝากทุกคนคาดเดาความคิดเอาไว้ล่วงหน้าด้วยนะเจ้าคะ
ไม่แน่ อาจจะมีคนที่มีความคิดตรงกับไอริสก็ได้ ฮุฮิ ฝากเม้นและฝากติชมด้วยนะคะ >w<~~~
by แบล็กไอริส
"เอออ ว่าแต่ เธอพูดเบาๆก็ได้ หูฉันแทบหนวก ฮ่วย =3=**"ฉันตะคอกกลับด้วยความฉุนเฉียว
"อ่า...โทษที พอดีฉันตกใจ..ว่าแต่ ฮือๆๆ เธอคงจะลำบากมากเลยใช่มั้ย TTOTTแงๆๆ"ยัยนี่ เฮ้อ แม้
จะน่ารำคาญไปหน่อย แต่ก็ช่วยฉันเสมอเลย
"ฉันไม่เป็นไรหรอก ก็แค่....รู้สึกหนาวเอง - -**" อ้อ เกลียดไอ้บ้าทินเซลด้วย
" งั้น....เดี๋ยวพรุ่งนี้ตอนบ่ายฉันจะไปเยี่ยมเธอนะ จะทานอะไรมั้ย ( . . )"ว้าวววว สมกับที่เป็นเพื่อน
เลิฟของฉัน ช่างเป็นคนจิตใจดีมีเมตตาจริงๆ QwQ
"เย้!!!~~~ฉันรักเธอที่สุดเลย~~^O^"ฉันพูดด้วยน้ำไเสียงร่าเริงลั้นล้าเป็นที่สุด
"จ้า...งั้นเจอกันพรุ่งนี้นะ ^-^บายจ้า"พูดเสร็จยัยซีเรียลก็วางสายไปเลย เย้!! พรุ่งนี้จะได้กินขนม
แล้วววว ยัยซีเรียลน่ะทำขนมเก่งที่สุดเลย แถมอร่อยอีกตังหาก( สรุปตะกละสินะ :แบล็กไอริส )
งั้นระหว่างนี้เรานั่งอ่านคู่มือของตาบ้านั่นก่อน =^=แม้จะไม่อยากอ่านก็เถอะ เชอะ ฉันพลิก
กระดาษแผ่นแรกและอ่านไปเรื่อยๆ....ในตอนเที่ยงคืน.
เช้าวันต่อมา
"ตื่นได้แล้ว..."เสียงๆหนึ่งดังขึ้นมาข้างหูของฉันในยามเช้า โอ้ยย ใครมาปลุกเนี่ย คนจะหลับจะนอน
"งืมๆ...จานอน~~~"ฉันปัดมือที่มาเขย่าตัวฉันแล้วหันไปกอดหมอนข้างนอนต่อพลางเอาผ้าห่มมา
คลุมโปง
"แกร๊กกก!!!!!!!!!!"
"โว้ยยยยยยยยย!!!!!!!!!!!!!!!!"
ไม่ต้องสงสัยเลยว่าฉันตะโกนทำไม ก็อีตาบ้าทินเซลน่ะสิ มันเอากระทะกับตะหลิวมาตีกัน
"โอ้ยยยย หนวกหู หยุด หยู้ดดดดดดดดด พอเลยพอๆๆๆๆๆๆ"ฉันถลาไปจับกระทะและตะหลิวที่
กำลังจะมาตีกัน
"นี่!!!!! นายคิดจะแกล้งฉันใช่มั้ย ปลุกดีๆก็ได้นี่!!!!!"ฉันชี้หน้าด่าไอ้หมอนั่น
"ปลุกดีๆแล้ว และที่สำคัญจะนอนกินบ้านกินเมืองไปถึงไหน ที่นี่ไม่ใช่โรงแรมให้สำหรับคนอย่าง
เธอมานอนที่นี่ ตอนนี้ได้เวลาทำงานแล้ว ไปอาบน้ำแต่งตัวซะ ฉันให้เวลา 10 นาทีในการแต่งตัว
ปฏิบัติ -_-"ทำไม คนอย่างฉันมันทำไม(วะ)คะ ...เอ๊ะ...เดี๋ยวนะ
"10 นาทีหรอ!!!!!!!!!!มันจะไม่น้อยไปหน่อยหรือไง!!!!"ไม่น๊าาาา ไหนจะมาร์คหน้า ขัดเท้า บ
ลาๆๆๆ อีก
"นี่....ทำไมเธอต้องตะโกนทุกประโยคด้วยนะ ครอบครัวเธอมันหูไม่ดีหรือไง ถึงได้ตะโกนได้ทุก
วินาทีอย่างนี้น่ะ ยัยลำโพงโซนี่ -_-" เฮ้ยยย นี่ ไอ้หมอนั่น O_O มันด่าฉัน มันด่าฉ้านนนนน หนอย
มาว่าฉันเป็นลำโพง ได้ งั้นฉันจะตะโกนให้ลั่นโบสถ์ไปเลย
ในขณะที่ฉันกำลังจะด่าอีตาทินเซลด้วยความโมโห มือของตานั่นก็มาปิดปากฉันแล้วพูดว่า
"แทนที่จะเสียเวลามาด่าผม...ผมว่าคุณไปอาบน้ำเถอะ เหม็น...-_-" กร๊าชชชชช ตัวฉันไม่ได้เหม็น
นะเว้ยยยยยยย แต่ก็สายไปแล้ว ตานั่นมันผลักฉันเข้าห้องน้ำไปพร้อมกับเสื้อผ้าที่ยัดๆๆใส่มือมาให้
TT^TTฮือ ฝากไว้ก่อนเถอะ ไอ้บ้าทินเซลลลลลลล *เอคโค่เป็นเสียงโหยหวน*
ณ. ทุ่งหญ้าหลังโบสถ์
ทำม้ายยย ทำไม ทำไมฉันถึงต้องมารดน้ำสวนและต้นไม้ที่เรียงเป็นตับไปถึงดาวนาเม็กด้วย ทำม้า
ยยยยย TTOTT ฮือ...เพราะตาบ้านั่นแท้ๆ แงๆๆๆๆ
*ย้อนกลับไปเมื่อ 3 นาทีที่แล้ว*
หลังจากที่ฉันอาบน้ำและแต่งตัวด้วยความเร่งรีบถึงขีดสุด ฉันก็วิ่งลงมาจากบันไดชั้นบนจนลื่นล้ม
ก้นกระแทกบันไดมานั่งจ้ำเบ้าลงกับพื้น
"อูยย....."ฉันลูบก้นตัวเองป้อยๆ โอยย สะโพกฉัน ก้นฉัน หักหมดแล้ว TT^TT ฉันเดินกระเผลกไป
หาอีตาทินเซลที่ยืนทำหน้านิ่งพิงเสาอยู่ตรงนั้น โอ้ววว ขนาดเหม่อยังหล่อเลยอ่ะ*O*อุ๊บ! นอก
เรื่อง แต่...พอฉันมายืนตรงหน้าปุ๊บ หมอนั่นก็หันมาทำหน้าเบื่อโลกใส่ฉันและพูดว่า...
"ช้าไป 1 นาทีกับอีกเสี้ยววินาที-_-" พอกันที อารมณ์โรแมนติกทั้งหมดสำหรับหมอนี่ เขาเป็นแค่
ไอ้บ้ากวนประสาทคนหนึ่งสำหรับฉัน =_=
พอหลังจากที่ฉันโดนไอ้หมอนั่นเทศนาเป็นที่เรียบร้อย ทินเซลก็พาฉันไปยังสวนแห่งหนึ่ง ว้า
วว~~สวยมากๆเลยอ่ะ ทุ่งหญ้าเป็นสีเขียวขจี มีพืชผักอยู่เต็มสวน ท้องฟ้าสีคราม ลมเย็นสบาย
สุดๆ อ๊าาาา มีผีเสื้อกับนกบินไปรอบๆด้วยอ้า โห มีชิงช้าด้วย อร๊ายย มีน้ำพุและสวนดอกไม้ด้วย นี่
มันสวนสวรรค์หรือไงเนี่ย *O*
"สวยละสิ..."เสียงของทินเซลทำให้ฉันหันไปมองหมอนั่น พบว่าหมอนั่นกำลังยืนรับลมและยื่นมือ
ไปให้นกเกาะพลางหัวเราะเบาๆ ว้าว...หมอนั่น เวลายิ้มก็ดูดีเหมือนกันนะเนี่ย ถ้ายิ้มบ่อยๆก็ดีสิ เฮ้ย
ยย ฉันเป็นอะไรไปเนี่ย O///O ทำไมจู่ๆหน้าก็ร้อนผ่าว ฉันเอามือขึ้นมาลูบหน้าด้วยความเขิน
"นี่คืองานแรกของเธอ"จู่ๆหมอนั่นก็โพล่งขึ้นมา และนั่นก็ทำให้ฉันหันหน้าไปมองตานั่นด้วยสายตา
แบบนี้ >> =[]=>>O[]O
"รดน้ำต้นไม้ด้วยนะ....อ้อ...ห้ามอู้ล่ะ เพราะผมจะจัดยามมาเฝ้าดูคุณทุกๆ 2 ชม. ส่วนเวลาพักของ
คุณคือ..."หมอนั่นชี้ไปที่ระฆัง"เมื่อระฆังดัง-_-"
"เอาจริงดิ" <<ฉัน
"คิดว่าคนอย่างผมล้อเล่นหรือไง" <<ทินเซล
"ให้รดหมดนั่นเนี่ยนะ!!!!!!!!!!!!!!!" <<ฉัน
"ใช่...." <<ทินเซล
"ไปตายซะ!!!" <<ฉัน
"..." <<ทินเซล
หลังจากนั้น 3 วินาที... หมอนั่นก็เดินนำลิ่วไปเลย โว้ยยยยย ไอ้หน้าตัวเมีย =[]=!!!!!!!!!!!!!
*กลับมาเหตุการณ์ปัจจุบัน*
เพราะเหตุนี้ ฉัน มิเรน สาวน้อยสุดแสนที่จะสวยใสไร้เดียงสา ถึงต้องมาจับสายยางรดน้ำต้นไำม้ยัง
ไงล่ะ ฮือๆๆๆ สวยเศร้า TT[]TT
มิเรนจะทำเยี่ยงใดในการรดน้ำต้นไม้ แล้วไหนจะซีเรียลที่โผล่มาพร้อมกับ---!!!! รวมถึงปริศนาที่
กำลังก่อตัวขึ้น จะเป็นยังไงนั้น ต้องติดตามชมในตอนหน้านะจ๊ะ >w<
ป.ล. ท้ายเรื่อง : สำหรับตอนนี้ ถืือเป็นจุดเริ่มต้นของเรื่องเลยก็ว่าได้ =w=ซึ่งไอริสก็บรรยายไม่ถูก
นะว่ามันจะเป็นเยี่ยงไรต่อไป เพราะฉะนั้น ฝากทุกคนคาดเดาความคิดเอาไว้ล่วงหน้าด้วยนะเจ้าคะ
ไม่แน่ อาจจะมีคนที่มีความคิดตรงกับไอริสก็ได้ ฮุฮิ ฝากเม้นและฝากติชมด้วยนะคะ >w<~~~
by แบล็กไอริส
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น