คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : TROUBLE : ได้เวลาระบาย แล้วไอ้แทป!
(พักของไอ้เต้ เพราะกุแต่งไม่อ๊อกกก - - เอาทอปแทปไปก่อนละกัน ผมเพิ่งเจอไปสดๆร้อนๆ ตะกี๊เนี้ย! ยาวแบบอภิมหาโคตะระ!!)
“เหนื่อยจังว่ะ” เฮ้ออ ผมเดินคอตก กลับบ้าน หลังจากตอนที่แล้ว(ตอนที่ 1 เรื่องของผม = =) ผมหนีไปซ้อมดนตรีกับเพื่อน แล้วก็ค้างกับมันเลย เพื่อนผมคือไอ้เต้ครับ (รับรองว่าตอนต่อไปของมันแน่ - -) ตอนนี้กำลังจะกลับบ้าน หลังจากขอเรียนพิเศษครึ่งคาบ ไม่ไหวแล้วผม จะเป็นลมครับ หนังสือนี่ก็โคตรเยอะเลยว่ะ
“แค่กๆ แค่ก” โอ่ย เจ็บคอ หวัดแดกซะแล้วสิกู คงนอนไม่พอล่ะมั้ง งานก็เยอะ เรียนก็เยอะ โดนด่าก็เยอะ!!
ติ๊ด ติ๊ด เสียดาย ที่วันนี้ไม่มีเธออยู่ อยากจะทำทุกสิ่ง อยากจะ...
“ฮัลโหล”
“อยู่ไหนฮะ!!” น้ำเสียงที่ตะคอกใส่ทุกครั้งที่โทรหา จะเป็นใครได้ล่ะครับ
“แม่....”
“ลูกอยู่ไหนเนี่ย โทรไปที่สถาบันเค้าบอกว่าขอเรียนครึ่งวัน”
“ไม่สบายนิดหน่อยน่ะ”
“ไม่ได้ ไม่สบายก็ต้องเรียน ลูกจะหยุดไม่ได้”
“........”
“เราจ่ายเงินเขาไปแล้วตั้งแพง ต้องเรียนให้คุ้ม มึงนี่ชอบทำให้ครอบครัวขาดทุนอยู่เรื่อย แล้วนี่ทำไมเดี๋ยวนี้ไม่มีเรียนคณิต”
“....ก็ผมอยากเรียนสังคม เลยให้พี่เค้าสอนแทน”
“อ้าว ทำไมไม่บอกก่อน ไม่ได้นะทอป แม่ก็บอกแล้ว ว่าวิชาคณิตศาสตร์น่ะมันสำคัญ”
“......อืม”
“โตขึ้นลูกจะได้เป็นหมอ อย่างที่แม่กับป๊าหวัง จะได้เป็นที่เชิดหน้าชูตาของครอบครัว”
“.....อืม”
“แล้วใบเสร็จล่ะอยู่ไหน”
“แค่กๆๆ ใบเสร็จ แค่ก ใบเสร็จอะไร”
“ค่าเรียนไง ได้มาแล้วไม่ใช่หรอ”
“อืม ก็ได้มาแล้วแหละ”
“เท่าไหร่ล่ะ จะได้เอาตังไปจ่าย”
“ไม่รู้ดิ”
“มึงนี่มันไม่รู้อะไรสักอย่างเลยทอป!”
“....!!!” วินาทีนั้นผมอึ้ง ไม่คิดว่าแม่จะตะคอกใส่ผมเสียงดังจนหูแทบแตก ....เพราะอะไร? ผมก็ไม่เข้าใจ
ผม....ทำได้ขนาดนี้ ยังไม่พออีกหรอ?
“มึงนี่มันมึนได้ตลอดเวลา อย่าซื่อจนโง่ได้มั้ยฮะ! เรียนก็ใช่ว่าจะได้อะไร หัดแหกตามองดูโลกซะมั่งว่าโลกเขาเปลี่ยนแปลงไปยังไง ไม่ใช่ว่านั่งมึน อยู่ได้ทั้งวัน”
อ่า.... อยากจะวางสายซะจริงๆ
“แม่บ่นก็หาว่าแม่บ่น” อืม.....วลีเด็ด ด่าทีไหร่ อิคำนี้โผล่ทุกที
“เข้าใจมั้ย ทอปแทป!”
“....อืมฮะ แค่นี้นะ”
ติ๊ด ติ๊ด
ผมแทบจะเขวี้ยงโทรศัพท์ลงพื้น กูทำเหี้ยอะไรให้มึงหรือไงกัน???
กูอะไร กูทำอะไรฮะ!
กูไม่ดีก็ด่ายันโคตร พอกูดีก็หาว่ากูดีไม่พอ!
สำหรับป๊ากับแม่ ทอปต้องดีขนาดไหนถึงจะภูมิใจน่ะฮะ! ผมรู้ว่าอะไรทำให้พ่อแม่มีความสุข ไม่ใช่อะไรเลย นอกจากเรื่องการเรียน....
ผมพยายามสปีดตัวเอง ให้ไล่ไอ้ที่ 1 ให้ทัน จนถึงตอนนี้ผมก็ไล่ทันแล้ว จะอะไรอีกวะ มันยังไม่พอ????
แม่งให้กูเรียนตั้งแต่เก้าโมง ยันทุ่มนึงเนี่ย ยังไม่พอ??
จะทรมานลูกไปถึงไหน????
ขนาดผมบอกว่าไม่สบายยังไม่ถามผมซักแอะ กลับด่าผมปาวๆ อย่างกับว่าผมไม่ได้พูดอะไรออกไป เหอะ! ผมคงเกิดมามีหน้าที่แค่เรียน และหายใจทิ้งไปวันๆล่ะมั้ง
....ว่ามั้ยล่ะ
ผมแวะเข้าร้านขายยา แล้วซื้อยาแก้ปวด ก็อันเดิมอะแหละ กูจะป่วยจะเป็นเหี้ยไรร้ายแรงแค่ไหน ก็ให้แต่พารา - -
“ขอบคุณครับ เอ่อ....ขอถุงใบนึงสิครับ จะเอาไปใส่หนังสือ.....ขอบคุณครับ J” ผมยิ้มรับ แล้วเอาหนังสือใส่เข้าถุง ถือไม่ไหวแล้วครับ หนักชิพหาย! จะกลับบ้านน่ะครับ J สถานที่แห่งความตาย..... อ่า มันไม่เคยทำให้ผมมีความสุขเลยสักครั้งเดียว ให้ตาย
นี่หรอที่เรียกว่าบ้าน....
หลายคนคงจะหาว่าผมโง่ใช่มั้ยล่ะ ที่เลือกจะเดินกลับบ้าน แต่ก็นั่นแหละ..... อย่างที่บอก ชีวิตวัยรุ่น งานประจำคือยืนโง่ให้เขาด่า ได้ชื่อว่าเป็นงานประจำแล้ว.... ถ้าเค้าไม่ด่าผมสักวันเค้าคงจะลงแดงตาย ไปอยู่ให้เค้าด่าดีกว่า....แล้ววันนี้น่ะ จะไม่ทนแล้วล่ะครับ กูจะเหวี่ยงให้ดู แม่งเอ๊ย!
“ป๊าแม่หวัดดี” ผมยกมือไหว้เซ็งๆ แล้วรีบเดินเข้าห้อง
“ทอปแทป!” กูว่าแล้ว หึ.... ผมหยุดเท้ากึก แต่ก็ไม่ได้หันกลับไปมองหรอกนะครับ เหอะ ! จะทำไมวะ
“อะไร”
“หันหน้ามา!”
“......” ผมเงียบแล้วยังคงกวนตีนต่อไป
“ทอปแทป”
“ทอปแทป”
“ทอปแทป!!”
“โว้ยยยย จะเรียกอะไรนักหนาวะฮะ”
“นะ...นี่มึง กล้าขึ้นเสียง” น้ำเสียงพ่อกูนี่เจ๋งใช่ย่อยเลย
“หึ”
“ไอ้ทอป! เดี๋ยวนี้มึงชักจะเอาใหญ่แล้วนะ ติดเพื่อนมาล่ะสิ เพื่อนเหี้ยๆอย่านั้นน่ะ โง่คบไปได้ยังไง”
“อย่ามาว่าไอ้เต้ กับไอ้นุ๊กนะป๊า!”
“มึงจะทำไมฮะ ก็เพื่อนมึงมันเหี้ย มึงมันไม่รู้อะไรสักอย่าง!”
“ป๊าน่ะเงียบไปเลย”
“....!!!!” ผมกำมือแน่น แล้วหันกลับไปจ้องตาป๊า
“ป๊านั่นแหละที่ไม่รู้อะไรสักอย่าง แล้วยังมาทำพูดดี ด่าเพื่อนบ้างล่ะ ด่าคนอื่นบ้างล่ะ เคยคิดจะโทษตัวเองบ้างมั้ย เคยคิดว่าตัวเองเป็นต้นเหตุให้ผมเป็นแบบนี้บ้างมั้ยฮะ!!”
“ไอ้ทอป..!!!”
“จะบอกว่าตัวเองเองดีเลิศประเสริฐศรี ไม่มีเหี้ยไรเลวงั้นหรอ?? ฮะ ป๊า!”
“รู้ไว้ด้วยนะป๊า ว่าป๊านั่นแหละที่ทำให้ทอปเหี้ย! ป๊าทำ!!”
“แค่กกกๆๆ” หลังจากที่เหวี่ยงออกไป ผลที่ตามมาอย่างที่คิด..... เจ็บคอชิพหาย! แต่เค้าคงจะไม่สนใจหรอก!
“ทอปแทป นี่มึง!!”
“แค่กๆๆ จะด่าอะไรอีกมั้ย เจ็บคอ ทอปจะไปนอน ขี้เกียจฟังตาแก่แถวนี้บ่น! บ่นจนกูเบื่อ บ่นจนกูดักคำด่ารอได้! ทอปรำคาญป๊า ทอปโคตรรำคาญเลยป๊า!”
ความคิดเห็น