คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : บทที่ 6 บ้าน
บทที่ 6 บ้าน
“นี่นะหรอหมู่บ้านเคียววะงาคุเระ ใหญ่กว่าที่คิดอีก” ฮิดันเอ่ยขึ้น
“ก็ตามที่ผมเล่าให้ฟังไงฮะ” นารูโตะพูด
“นายไม่ได้ฟังที่นารูโตะอธิบายให้ฟังหรือไง” โคนันถาม
“ก็ฟัง แต่ไม่คิดว่าเป็นแบบนี้นี่นา” ฮิดันตอบ
“ให้เป็นแบบไหนหรอฮะ” นารูโตะถาม
“ชั่งหัวเจ้านั้นเถอะมันไม่มีสมอง” คาคุสึพูดขึ้นอย่างเซ็งๆในอดีตคู่หู่ของตน
“แล้วที่ที่ให้พวกเราอาศัยอยู่ มันอยู่ตรงไหนละ” นางาโตะถาม
“แถวนี้ละฮะ ตามมาทางนี้เลยฮะ” นารูโตะตอบแล้วเดินนำทางไปจนเห็นบ้านหลังหนึ่ง
“โห ใหญ่จัง” เซ็ตซึพูดขึ้น
“มันเป็นบ้านของพวกคุณแล้วฮะ” นารูโตะพูด
“บ้านไม้รึ” เดอิดาระพูดอย่างสงสัย
“ฮะ ผมเป็นคนสร้างเองแหละ ชอบรึเปล่าฮะ” นารูโตะพูด
“เธอสร้างเองเลยหรอ” อิทาจิถาม
“ฮะ ผมสร้างไว้ให้พวกคุณอยู่กัน รับรองว่าแข็งแรงทนทานแน่” นารูโตะตอบ
“สร้างไว้ให้พวกเราโดยเฉพาะเลยหรอ ถ้าเกิดพวกเราไม่มากับเธอ เธอจะทำไง” นางาโตะถาม
“ก็คงแย่ละฮะ แต่ไม่ว่ายังไงผมก็ต้องพาพวกคุณมาให้ได้อยู่แล้ว” นารูโตะตอบอย่างมั่นใจ
“เชื่อเค้าเลย” ซาโซริพูด
“เชิญฮะ” นารูโตะพูดแล้วเดินไปเปิดประตูให้
พวกแสงอุษาเดินเข้ามาในบ้านไม้ ภายในถูกตกแต่งอย่างสวยงาม เรียบง่าย ที่สำคัญเข้ามาได้รู้สึกถึงความอบอุ่น ห่วงใย ภายในบ้านได้เลย
‘ดูอบอุ่น อ่อนโยนเหมือนนารูโตะเลย สมแล้วที่ที่บ้านที่นารูโตะสร้างขึ้น’ พวกแสงอุษาคิด
“เลือกห้องกันได้ตามสบายเลยฮะ ผมสร้างไว้ให้ตั้งหลายห้อง” นารูโตะพูดขึ้นแล้วพาพวกแสงอุษาขึ้นไปข้างบน
“บ้านมีตั้งสามชั้นแนะ” คาคุสึพูดขึ้น
“มีสี่ชั้นฮะ อีกชั้นนึงเป็นชั้นใต้ดิน และเป็นชั้นลับด้วย” นารูโตะพูด
“ชั้นลับหรอ?” โคนันถาม
“เป็นชั้นที่คนที่อยู่ ถึงจะรู้ว่าอยู่ตรงไหน เข้ายังไง มันมีทางออกฉุกเฉินด้วย เอาไว้ใช้ในยามฉุกเฉินหรือเอาไว้ใช้การประชุมกันฮะ” นารูโตะพูดอธิบาย
“รอบคอบดีนี่ นารูโตะ” ยาฮิโกะพูดชม
“ขอบคุณมากฮะ” นารูโตะตอบกลับ
“แล้วพวกเราจะรู้ได้ไง?” คาคุสึถาม
“เดี๋ยวผมจะอธิบายให้ฟังฮะ แต่รอพวกคุณเลือกห้องนอนกันเสร็จก่อน” นารูโตะตอบ
ทุกคนพยักหน้าเข้าใจ แล้วไปเลือกห้องของตนเอง เมื่อเลือกเสร็จแล้วพวกแสงอุษาก็มารอนารูโตะอธิบายที่ห้องรับแขก
“งั้นผมขออธิบายเลยนะฮะ
ชั้นที่พวกเราอยู่นี่คือชั้นที่หนึ่ง จะมีห้องนั่งเล่น ห้องรับแขก ห้องครัว ห้องกินข้าว และมีห้องพยาบาล
ชั้นที่สอง เป็นพวกห้องเก็บหนังสือต่างๆแต่ไม่ได้เก็บพวกเอกสารสำคัญ หรือพวกเอกสารลับ
ชั้นที่สาม เป็นพวกห้องนอน ห้องทำงาน
ส่วนชั้นใต้ดิน จะเก็บพวกเอกสารสำคัญ เอกสารลับ มีอุปกรณ์ทางการแพทย์พร้อม และเป็นที่ที่พวกเราจะใช้ประชุมกัน และทางออกฉุกเฉินจะมีสามทางให้เลือก ทางซ้ายมือจะพาไปที่ที่สามารถฝึกวิชา ฝึกซ้อมได้อย่างเต็มที่ ตรงกลางจะเป็นทางออกข้างนอกหมู่บ้าน ส่วนทางขวาจะเป็นทางออกภายในหมู่บ้าน
ส่วนวิธีที่จะเข้าห้องใต้ดินได้ก็คล้ายๆกับคาถาอัญเชิญแต่พวกคุณต้องพูดรหัสด้วย” นารูโตะพูดอธิบาย
“แล้วรหัสคืออะไรละ” อิทาจิถาม
“อะไรก็ได้ฮะ ผมถึงจะถามพวกคุณว่าเอารหัสอะไรดี” นารูโตะตอบ
“แป๊บนึงนะ” นางาโตะพูดแล้วหันไปปรึกษากับแสงอุษาคนอื่นๆ
ผ่านไปซักพักนึงนางาโตะก็พูดว่า
“นารุ เป็นไง”
“นารุหรอฮะ?” นารูโตะทวน
“มันมาจากชื่อของเธอไง นารูโตะ” อิทาจิพูด
“ชื่อผม? ทำไมถึงเลือกชื่อผม” นารูโตะถาม
“ก็เป็นชื่อที่พวกเราไม่มีมันลืมไง” แสงอุษาตอบพร้อมกัน
-////- หน้านารูโตะ
^U^ หน้าพวกแสงอุษา
“แล้วนารูโตะ เธอจะมาอยู่ด้วยกันรึเปล่าละ” โคนันถาม
“ผมยังไม่ได้คิดเลยฮะ” นารูโตะตอบ
“มาอยู่ด้วยกันสิ” อิทาจิชวน
“เดี๋ยวผมจะคิดดูฮะ จริงสิ นางาโตะ ยาฮิโกะ โคนัน อยากจะเจอเซียนลามกมั้ยฮะ” นารูโตะถามขึ้น
“ท่านจิไรยะตายแล้วไม่ใช่หรอ” อิทาจิถาม
“ก็เหมือนกับพวกคุณที่คืนชีพขึ้นมาไงฮะ” นารูโตะตอบ
“ผมว่าเซียนลามกต้องดีใจแน่ๆเลยฮะ ซาโซริไปหาย่าโจด้วยสิ ย่าโจก็คืนชีพกลับมาเหมือนกันนะ ส่วนอิทาจิไปหาซาสึเกะหน่อยเถอะฮะ” นารูโตะพูดขึ้น
“ซาสึเกะกลับมาที่หมู่บ้านแล้วหรอ” อิทาจิถาม
“ฮะ ผมพากลับมาเอง” นารูโตะตอบ ส่วนอิทาจิก็ยิ้มออกมาอย่างดีใจ
‘ดีแล้วที่ฝากไว้กับนารูโตะ คิดถูกจริงๆด้วย’ อิทาจิคิด
“ผมขอตัวไปหาป้าซึนะเดะก่อนนะฮะ เดี๋ยวผมมาใหม่” นารูโตะพูดขึ้นแล้วกระโดดหายไป
นางาโตะ ยาฮิโกะ โคนัน อิทาจิ ซาโซริ ก็ออกไปข้างนอกไปหาคนที่นารูโตะบอกไว้ ส่วนพวกที่เหลือก็นอนหลับกันในห้องของตัวเอง
ทางด้านของนารูโตะ
“ผมกลับมาแล้วฮะ” นารูโตะพูดขึ้นแล้วเดินเข้าไปในห้องของห้าคาเงะ
“ไงกลับมาแล้วรึ” เอพูด
“ตกลงพวกนั้นเป็นใครละ” โอโนกิถาม
“พวกแสงอุษาฮะ” นารูโตะตอบ
“พวกแสงอุษาตายกันหมดแล้วไม่ใช่หรอ นารูโตะ” เมย์ถาม
“ผมก็คืนชีพให้ไงฮะ เหมือนพวกเซียนลามก ย่าโจ ครูอาสึมะ เนจิและนินจาคนอื่นๆ” นารูโตะตอบ
“ใจดีเกินไปมั้ย นารูโตะ” กาอาระพูดขึ้น
“ไม่ได้ใจดีหรอก” นารูโตะพูด
“แล้วนายมีธุระอะไรถึงมาหาพวกเรา” ซึนะดะถาม
“ก็เรื่องสมาชิกของหน่วยพิเศษไงฮะ” นารูโตะตอบ
“อย่า-บอก-นะ-ว่า-คือ.....” ซึนะเดะพูด
“อย่างที่ป้าคิดนั้นแหละ พวกแสงอุษาไงฮะ” นารูโตะพูดแบบสบายๆ
‘ว่าแล้ว’ พวกห้าคาเงะคิดแล้วกุมขมับกันเลย
“แล้วพวกเราจะไว้ใจพวกนั้นกันได้รึ” เอพูด
“พวกนั้นเป็นถึงอดีตอาชญากรและพวกทรยศของหมู่บ้านนะ” โอโนกิพูด
“เชื่อใจได้อยู่แล้วฮะ” นารูโตะตอบ
“นายเอาอะไรมายืนยันได้ละ” กาอาระถาม
“ก็พวกนั้นเป็นพวกพ้องคนสำคัญของผมไง แค่นี้ก็เพียงพอแล้ว” นารูโตะตอบ
“ให้ตายสิ” กาอาระบ่น
“สมกับเป็นเธอจริงๆ” เมย์พูดขึ้น
“พวกป้าไม่ค้านผมใช่ไม่ฮะ” นารูโตะถาม
“ถึงค้านไปนายก็ไม่ฟังอยู่แล้ว พวกเราจะค้านให้เปลืองแรงทำไม” ซึนะเดะตอบ
“พูดอีกก็ถูกอีก” เอพูดแล้วพยักหน้า
“ถ้าพวกเราไม่ยอม นายจะทำไงนารูโตะ” กาอาระถาม
“ก็คงต้องทำให้ยอมให้ได้ละ” นารูโตะตอบ
“ถึงว่าไง” โอโนกิพูดขึ้นแล้วส่ายหน้าอย่างระอา
ส่วนคาเงะคนอื่นๆก็พยักหน้าเห็นด้วย
“ผมมีอีกเรื่องหนึ่งที่ต้องบอกฮะ” นารูโตะพูดขึ้น
“เรื่องอะไรละ” ซึนะเดะถาม
“คือว่า..................................................................” นารูโตะอธิบาย
“เข้าใจแล้ว พวกเราเห็นด้วย แต่นายคงจะต้องไปพูดอธิบายเองนะ นารูโตะ” ซึนะเดะพูด
“ผมเข้าใจฮะ” นารูโตะตอบกลับ
“ว่าแต่เธอเอาข้อมูลมาจากไหนละ นารูโตะ” เมย์ถาม
“ผมยังบอกไม่ได้ฮะ ในตอนนี้” นารูโตะตอบ
“หึ เดี๋ยวนี้ นี่รู้เยอะเลยนะ” เอพูดอย่างประชด
“งั้นผมขออนุญาตไปก่อนนะฮะ” นารูโตะพูดแล้วหายตัวไปเลย
“.....................................”
“หายตัวไปอีกแล้วรึเนี้ย หาร่องรอย จักระไม่ได้เลย” โอโนกิบ่น
“เก่งขึ้นอีกแล้วสิ” เมย์เอ่ย
“แค่นี้ก็เก่งกว่าพวกเราทุกคนแล้วนะ” ซึนะเดะบ่นขึ้นแต่สีหน้ากลับมีความสุข
“ให้ตายสิ” เอบ่น
“แล้วเอาไงดี” กาอาระถาม
“ก็ไม่เอาไงหรอก ถ้าเจ้าตัวไม่อยากบอก ถามเป็นตายยังไงก็ไม่ยอมบอกหรอก........ทั้งๆที่พวกเราบอกว่าจะช่วยแบกภาระของเจ้านั้นแท้ๆ” ซึนะเดะตอบ
“ก็สมกับเป็นเด็กนั้นไม่ใช่หรอ” มีเสียงนึงพูด
“มันก็ใช่ครับ แต่มันน่าเป็นห่วงนี่ครับ ชอบทำอะไรเสี่ยงตายอยู่เรื่อยนะครับ ย่าโจ” กาอาระตอบ
“นั้นสินะ พวกเราคงต้องช่วยอะไรบ้างละ” ย่าโจ
“น่าเบื่อชะมัด” เอบ่น
“แต่ก็เป็นห่วงไม่ใช่หรอ” ย่าโจพูด
“......................” เอ
“แล้วจิไรยะละค่ะ” ซึนะเดะถาม
“เดี๋ยวก็มา เจ้านั้นคุยกับพวกลูกศิษย์อยู่นะ” ย่าโจพูดแล้วหัวเราะอย่างดีใจ
“ย่าเองก็พอกันนะครับ พึ่งคุยกับหลานรักเสร็จไม่ใช่หรอ” จิไรยะพูดขึ้น
“ก็ไม่ได้ปฏิเสธนิ” ย่าโจตอบ
“แล้วคิดว่า ในการประชุมนินจาสัปดาห์หน้าจะเป็นไง เจ้าเด็กนั้นจะทำได้ได้รึเปล่า” เอพูด
“ทำได้สบายอยู่แล้ว ลูกศิษย์ฉันซะอย่าง” จิไรยะตอบ
“ฉันคิดว่าพวกเรารีบเตรียมใจล่วงหน้ากันก่อนเถอะ เพราะวิธีของนารูโตะมันบ้าบิ่นมากเลย” โอโนกิพูด
“นั้นสินะ อยากรู้จังว่าผลออกมาจะเป็นยังไง” เมย์พูด
“พวกเราคงต้องเตรียมตัวกันแล้วละ ถ้าไม่ผ่านพวกเราในฐานะคาเงะคงน่าอายน่าดู” กาอาระพูด
“นั้นสินะ...........”ทุกคนในห้องคิด
ขอบคุณมากนะค่ะ
ที่อ่านกันถึงตอนนี้แล้วหวังว่ามันคงจะสนุกนะค่ะ
และขอขอบคุณ คุณ onlymyid
คุณ i love werewolf
คุณเลดี้หน้าด้าน
คุณkiralacus&tsunakyoko
คุณคลั่งนิยาย
คุณ ` (sawada.tsunayoshi) -?
คุณสูทดำ
คุณlikopin
คุณTi. amo
คุณ yukinaru
คุณ ๛kira_cagali๛
และคุณหวานเป็นน้ำตาลมากนะค่ะ
สำหรับคอมเม้นนะค่ะ
และเหมือนเดิมนะค่ะ ช่วยกรุณาเขียนคอมเม้นให้เราหน่อยนะค่ะ เราจะได้เอาไปปรับปรุงแก้ไขให้ดีขึ้นค่ะและมันยังเป็นกำลังใจในการแต่งให้เราด้วยค่ะ ขอบคุณมากค่ะ
ความคิดเห็น