คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #28 : บทที่ 25 ชื่อ
บทที่ 25 ชื่อ
“อื้อ...คะ..ค.......คือ..ว่า....จะ.ทำอะไร...หร..หรอ..ฮะ ..ไซคิ...” นารูโตะถามขึ้น
“ก็ล้างแผลไง” ริคุโกตอบ
“แต่...ผ..ผมไม่มีแผลซักหน่อย......มันแค่....อา..ซ้ำเอง” นารูโตะเถียง
‘ถึงจะมีแผลนิดหน่อยก็เถอะ.... แต่ช่วยออกไปห่างๆหน่อยได้มั้ย มันใกล้ไปแล้ว’ นารูโตะคิด
“แล้วไง ก็ฉันอยากทำ” ริคุโกตอบ
“เอาแต่ใจ” นารูโตะพูด
“ใครสน” ริคุโกตอบเสียงเรียบ
“อื้อ...เจ็บนะ” นารูโตะพูดขึ้น ในขณะที่ริคุโกกำลังเอาน้ำมาล้างที่ข้อมือของนารูโตะอย่างแรง
“ทำเบาๆไม่เป็นหรือไง” นารูโตะบ่นขึ้น
“อยากให้ทำเบาๆหรอ” ริคุโกถาม
“ใครเขาล้างแผลกันแรงๆบ้างละ” นารูโตะพูด
“ไหนตอนแรกบอกว่าไม่มีแผลไง” ริคุโกพูด
“..................................” นารูโตะเงียบ
“หึ” ริคุโกหัวเราะในลำคอกับความดื้อของเด็กน้อยตรงหน้า
เมื่อล้างแผลที่ข้อมือเสร็จแล้ว ริคุโกก็เอาผ้าพันแผลมาพันที่รอบๆข้อมือของนารูโตะอย่างเบามือ
“ขอบคุณมากฮะ” นารูโตะเอ่ยหลังจากที่ริคุโกทำแผลให้เสร็จแล้ว
“ไม่เป็นไร” พูดจบริคุโกก็เอามือลูบหัวนารูโตะอย่างเอ็นดู
“หวัดดี” เสียงนึงดังขึ้น
นารูโตะหันมามองที่ต้นเสียง ก็พบชายหนุ่มคนที่มีผมสีเขียวอ่อนยืนอยู่ พร้อมกับมีรอยยิ้มปรากฏอยู่บนใบหน้า
“คุณคือ...” นารูโตะพูดขึ้น
“โทษทีๆ ฉันยังไม่ได้แนะนำตัวเองเลยนี้ ฉันชื่อ นางิสะ ยินดีที่ได้รู้จัก” เมื่อนางิสะแนะนำตัวเสร็จ ก็เดินเข้ามาหานารูโตะ
เมื่อนารูโตะเห็นดังนั้น จึงขะเยิบไปหลบอยู่ด้านหลังริคุโกที่นั่งอยู่ข้างๆ
“ไม่ต้องกลัว ฉันไม่ทำอะไรเธอหรอก” นางิสะพูดขึ้น
‘คนๆที่จะเหมือนกับ สุซากุมั้ยนะ’ นารูโตะคิด
นารูโตะก็ยังคงมองหน้านางิสะ ด้วยแววตาที่ยังไม่เชื่อใจ
“งั้นเอาอย่างนี้นะ ฉันอนุญาตให้เธอเรียกฉันว่า ฮิโรโตะ เป็นไง มันเป็นชื่อจริงของฉัน” นางิสะพูดขึ้นพร้อมกับรอยยิ้มที่เป็นมิตร
“.................................................”
“ยินดีที่ได้รู้จักฮะ คุณฮิโรโตะ” นารูโตะพูด
“ไม่ต้องเรียกคุณหรอก เรียกว่าฮิโรโตะเฉยๆสิ” นางิสะพูด
“แต่ว่าพวกเราเป็นศัตรูกัน.....” นารูโตะตอบ
“ไม่มีกฎว่าห้ามเรียกชื่อศัตรูซักหน่อย” นางิสะพูด
“ก็ได้ฮะ ฮิโรโตะ” นารูโตะพูด
“ว่าแต่เมื่อกี้ทำอะไรกันอยู่” นางิสะถาม
“ไซคิพันแผลที่ข้อมือให้ผมฮะ” นารูโตะตอบ
“ไซคิ? เมื่อกี้เธอเรียกริคุโกว่าอะไรนะ” นางิสะถาม
“ไซคิฮะ” นารูโตะตอบ
‘ทำไมหรอ?’ นารูโตะคิด
“อะไรดลใจให้นายบอกชื่อละเนี้ย” นางิสะถาม
“เรื่องของฉัน” ริคุโกตอบ
“ทำไมหรอฮะ?” นารูโตะถาม
“ไม่มีอะไรหรอก แค่แปลกใจที่ริคุโกยอมพูดด้วย แถมยังบอกชื่อจริงอีก” นางิสะตอบ
“มันแปลกหรอฮะ ที่ไซคิบอกชื่อ กับคุยกับผมเนี้ย ” นารูโตะถาม
เมื่อริคุโกกับนางิสะได้ยินคำถามของนารูโตะ ก็อึ้งทันที เพราะไม่คิดว่าจะมีคนที่ซื่อ ไร้เดียงสา อ่อนต่อโลกขนาดนี้
ยิ่งเจ้าคนที่ถามนี้ละสิ เล่นจ้องมองพวกตนตาแป๊ว แถมยังเอียงคออีก รู้ไหมว่ามันน่ารักมากขนาดไหน จนคนมองอดคิดไม่ได้ว่าเด็กนี้ เป็นผู้ชายจริงรึเปล่า หน้าถึงได้หวาน น่ารักขนาดนี้
“คือว่า เป็นอะไรกันรึเปล่าฮะ” เสียงใสเรียกทำให้พวกริคุโกกลับมาสู่โลกแห่งความเป็นจริง แต่ก็ต้องตกใจเพราะ หน้าหวานๆของเด็กคนนั้น มันมาอยู่ใกล้หน้าของพวกตนมากถึงขนาดได้ยินเสียงลมหายใจของอีกฝ่ายได้เลย ทำให้หน้าของทั้งสองคนขึ้นสีในทันที
“ไม่สบายหรอฮะ หน้าแดงเชียว” นารูโตะถามอย่างเป็นห่วง
“เปล่า =///////=” ทั้งสองคนตอบ
“งั้นหรอฮะ” นารูโตะพูด
แต่นารูโตะก็ไม่เชื่อ จึงเอาหน้าผากของตนเองไปทาบเอาหน้าผากของทั้งสองคนเพื่อพิสูจน์ดู ผลปรากฏมาทั้งสองคนหน้าแดงหนักกว่าเดิมอีก
“แปลกจัง ไข้ก็ไม่มี ทำไมหน้าถึงแดง” นารูโตะพูด
ระหว่างที่นารูโตะกำลังคิดอยู่ว่า ทำไมสองคนนี้หน้าถึงได้แดง
ก็มีเสียงนึงตอบกลับว่า
“เพราะเธอน่ารักไงละ”
นารูโตะมองตามเสียงก็เจอกับอากิระกับสุซากุ
“เก่งนะ ขนาดโดนยาชาแล้วยังหนีมาไกลถึงนี่ได้” สุซากุพูด
“หาตัวซะแทบแย่ เด็กน้อย” อากิระพูด
“อย่าเรียกผมว่าเด็กน้อยนะ” นารูโตะพูด
“ให้ฉันเรียกเธอว่าอะไรละ เธอไม่ได้บอกชื่อฉันซะหน่อย” อากิระพูด
“ผมไม่บอกหรอก” นารูโตะพูด
“แค่ชื่อก็บอกมาเถอะ พวกเราบอกชื่อจริงของพวกเรา ให้เธอรู้กันหมดแล้วนะ” สุซากุพูด
“ชื่อจริง? พวกคุณบอกผมตอนไหน” นารูโตะถาม
‘ที่บอกมีแค่ ไซคิกับฮิโรโตะเอง’ นารูโตะคิด
“ก็ชื่อ อากิระ กับ สุซากุ เป็นชื่อจริงของพวกเราเลยละ” อากิระอธิบาย
“แล้วเธอชื่ออะไร” สุซากุถาม
“....................” นารูโตะเงียบ
“ทำไมแค่ชื่อถึงบอกไม่ได้” สุซากุถาม
“มันก็แค่ชื่อ คุณจะอยากรู้ทำไมฮะ” นารูโตะพูด
“บอกว่าให้เรียก สุซากุ ไง” สุซากุพูดอย่างหงุดหงิด เพราะร่างเล็กตรงหน้าไม่ยอมเรียกชื่อของตนซักที
“ผมไม่เรียกฮะ และไม่คิดจะเรียกด้วย” นารูโตะตอบ
“มานี่นะ” พูดจบสุซากุก็จะเดินไปถึงตัวนารูโตะมา
แต่นารูโตะก็รีบวิ่งไปหลบหลัง ริคุโกกับนางิสะ
“ริคุโก นางิสะ หลบ” สุซากุพูด
“เอาไงดี” นางิสะพูดไปก็เหลือบมองคนด้านหลังที่ตอนนี้กอดหลังของพวกตนเองอยู่
“......................” ริคุโก
“สุซากุใจเย็นๆๆ อย่าลืมสิ ว่าเมื่อกี้ไปทำอะไรเขา” อากิระพูด
สุซากุก็มองไปที่ข้อมือของร่างเล็ก ที่หลบอยู่ด้านหลังริคุโกกับนางิสะ
‘นั้นสิรู้สึกว่าเราจะบีบแรงไปหน่อย’ สุซากุคิด
“เข้าใจละ .......................ขอโทษ” สุซากุพูด
นารูโตะก็มองหน้าสุซากุอย่างงงๆ
“เรื่องข้อมือไง ฉันขอโทษ” สุซากุพูดใหม่อีกที
“..................................ไม่เป็นไรฮะ” นารูโตะพูดเสียงเบาตอบกลับมา แต่คนที่หูดีอย่างพวกอากิระก็ได้ยินกันชัดเจนอยู่แล้ว
“แล้วเธอชื่ออะไรละ เด็กน้อย” อากิระถาม
“ผมชื่อ................................................................................................
มาอัพแล้วนะค่ะ
หวังว่าจะชอบกันนะค่ะ
ขอบคุณทุกคนที่เข้ามากันมากๆเลยนะค่ะ
เราดีใจมากเลยค่ะ
และขอขอบคุณ คุณ onlymyid
คุณ i lovewerewolf
คุณเลดี้หน้าด้าน
คุณkiralacus&tsunakyoko
คุณZaUnn2000
คุณCt.Fai
คุณAertyZaZa99
คุณคลั่งนิยาย
คุณ ` (vanillashake) -?
คุณสูทดำ
คุณlikopin
คุณTi.amo
คุณจิ้งจอกน้อย
คุณ ๛kira_cagali๛
คุณหวานเป็นน้ำตาล
คุณ love love 111
คุณสุรวิชญ์ อุทัยกรณ์
คุณซาสุโกะคุง
คุณ WikromMunlee
คุณinterpiter
คุณned1991
คุณพิ๊กกี้
คุณจีจี้ซัง
คุณTNK@
คุณdaki01
คุณlooky39
มากนะค่ะ
สำหรับคอมเม้นนะค่ะ
หวังว่าเราคงไม่ตกชื่อใครนะค่ะ
ถ้าลืมชื่อใครช่วยบอกเราด้วยนะค่ะ
ความคิดเห็น