คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #19 : บทที่ 16 การฝึกวันที่สอง
บทที่ 16 การฝึกวันที่สอง
แกร๊ง!
|ตอนนี้นางาโตะ นายสู้กับใครกันอยู่| นารูโตะถามนางาโตะ ผ่านทางจิต
ตูม!
|ฉันสู้กับอาจารย์ กับ ไรคาเงะนะ| นางาโตะตอบ
|แล้วอิทาจิละ| นารูโตะถาม
บึ๊ม!
|ฉันสู้กับโฮคาเงะกับคาคาชิ|อิทาจิตอบ
|เข้าใจแล้ว......แล้วทางคาคุสึละ| นารูโตะถาม
เก๊ง!
|ฉันสู้กับพวกซึจิคาเงะกับมิซึคาเงะ| คาคุสึตอบ
|ซาโซรินายสู้กับย่าโจอยู่ใช่มั้ย| นารูโตะถาม
|ใช่แล้ว| ซาโซริตอบ
เฟี้ยว!
|แล้วเอาไงนารูโตะ นี่มันวันที่สองแล้วนะ| คาคุสึถาม
|ทุกคนมารวมตัวกันที่จุด A แล้วมาสู้พร้อมกัน| นารูโตะตอบ
|รับทราบ| นางาโตะ/อิทาจิ/คาคุสึ/ซาโซริตอบ
แล้วพวกนารูโตะก็ล่อพวกคาเงะกับพวกจิไรยะมาที่จุดA
“นี่หมายความว่าไง ทำไมพวกเรามารวมตัวกัน” เอถามขึ้น
“ก็พวกเราล่อให้พวกคุณมาไง ตามที่นารูโตะสั่งเมื่อกี้” นางาโตะตอบ
“นารูโตะสั่งเมื่อไร พวกเราไม่เห็นรู้เรื่องเลย” เมย์ถาม
“นารูโตะสั่งพวกเราผ่านทางจิตครับ” ซาโซริตอบ
“สะดวกดีนะ” ย่าโจพูด
“ใช่ครับ” ซาโซริตอบ
“ตอนนี้พวกเราจะสู้กันเป็นกลุ่มแล้ว เตรียมรับมือให้ดี” อิทาจิพูด
“น่าสนใจดีนี่” จิไรยะพูด
“เข้าใจคิดนะ นารูโตะ” โอโนกิพูด
“ขอบคุณมากฮะที่ชม............. แต่อย่าลืมนะฮะวันนี้เป็นวันที่สอง พวกผมจะไม่ยั้งมือแล้วนะฮะ” นารูโตะพูด
“เข้าใจแล้ว”ซึนาเดะตอบ
“งั้นเริ่มเลยนะฮะ....... กระสุนวงจักรพายุหมุน” พอนารูโตะพูดจบนารูโตะก็เริ่มโจมตี
ทำให้พวกคาเงะกับพวกจิไรยะกระโดดหลบ แต่ก็เจอกับ เทวีสุริยะกับหุ่นเชิดของซาโซริโจมตีใส่แบบไม่ยั้ง
เก๊ง!แกร๊ง!
จิไรยะกับคาคาชิเอาคุไนมาบปัดดาบและมีดจำนวนมากของหุ่นเชิดฮิรุกะ
ส่วนกาอาระก็เอาทรายมาบังเทวีสุริยะของอิทาจิ
“ท่าทางพวกนี้คงจะเอาจริงแล้วละ” ย่าโจพูด
“คงต้องระวังตัวแล้ว” เมย์พูด
“พวกเรายังไม่ได้เอาจริงเลยนะครับ” นางาโตะพูดแล้วกระโดดเข้ามาภายในของโล่ทรายพร้อมกับคนอื่นๆ
“งั้นก็ดีเพราะพวกเราเองก็ยังไม่ได้เอาจริงเหมืนกัน” โอโนกิพูด
“บุกพร้อมกันเลยนะ” นารูโตะพูดขึ้น
“ได้อยู่แล้ว พวกนั้นจะได้รู้ว่า พวกเราเป็นทีมที่แข็งแกร่งที่สุด” ซาโซริตอบ
“นั้นสินะ” คาคุสึพูด
“พวกเราจะคอยดูแล้วกัน” เอพูดขึ้น
“เข้ามาได้เลย” จิไรยะพูดพร้อมกับตั้งท่าเตรียมต่อสู้
แล้วทั้งสองฝ่ายก็ปะทะกันด้วยคาถานินจาขั้นสูง อาวุธ หมัดต่อหมัดกันอย่างไม่หยุดพัก
จนถึงตอนกลางคืน
อากาศในป่าแห่งนี้ได้หนาวจนเย็นยะเยือกไปถึงกระดูก แต่ทั้งสองฝ่ายก็ยังไม่หยุดปะทะกัน
ตอนนี้ทางฝ่ายของพวกคาเงะ สภาพของแต่ละคนนั้น ทั้งหอบ เหนื่อย แล้วสภาพของร่างกาย ก็ล้ากันมาก เนื่องจากได้ใช้วิชานินจาต่อเนื่องกันตลอดเวลา และต่อสู้กันโดยไม่ได้หยุดพักเลยซักนิดเดียว
เมื่อนารูโตะสังเกตเห็นถึงอาการก็บอกให้พวกนางาโตะหยุดกันก่อนผ่านทางจิต
“นารูโตะ บอกให้พวกเราหยุดทำไม กำลังสนุกเลย” คาคุสึบ่นขึ้นมาอย่างเซ็งๆ
“ดูสภาพของฝ่ายนู้นก่อนซิ” ซาโซริพูด
“ท่าทางฝ่ายนั้นจะไม่ไหวแล้วนะ นารูโตะ” อิทาจิพูดออกความเห็น
“ดูสิแค่จะยืนยังจะไม่ไหวเลย” นางาโตะพูดเสริม
“ใครบอกว่าพวกเรายืนไม่ไหว เจ้าลูกศิษย์บ้า” จิไรยะตะโกนขึ้น
“อย่าดูถูกพวกเราสิ” ซึนาเดะพูด
“พวกเราไม่ได้ดูถูก แต่พูดความจริงต่างหาก” อิทาจิพูดสวนกลับ
“ดูสภาพตัวเองก่อนเถอะ” ซาโซริพูดต่อ
เหมือนมีมีดมาแทงอกของพวกคาเงะกับพวกจิไรยะ เพราะที่พวกนางาโตะพูดมาเป็นความจริงทุกอย่าง เพราะพวกตนแค่จะยืนก็จะไม่ไหวแล้ว.........
มันช่างต่างกับสภาพของพวกนารูโตะอย่างสิ้นเชิงเพราะ พวกนารูโตะยังดูเหมือนปกติดีทุกอย่าง ดูไม่เหมือนว่าผ่านการปะทะกันมาอย่างบ้าคลั่ง
“ในเมื่อเป็นแบบนี้พรุ่งนี้ค่อยมาต่อแล้วกัน” นารูโตะพูดขึ้น
“พรุ่งนี้ตอนไหน ตอนนี้มันห้าทุ่มครึ่งแล้วนะ” คาคุสึถาม
“จะเอาตอนหลังเที่ยงคืนหรือตอนหกโมง” อิทาจิถามต่อ
“หลังเที่ยงคืนแล้วกัน” นารูโตะตอบ
“พวกเราให้เวลาพัก30 นาทีนะ อาจารย์” นางาโตะตะโกนบอกจิไรยะ
“ตามใจพวกนายแล้วกัน พวกฉันยังไงก็ได้” จิไรยะตะโกนตอบกลับ
“ยังจะทำเป็นเก่งอีกพวกนี้” ซาโซริบ่นขึ้น
“แต่ก็ดีเหมือนกันพวกเราจะได้พักด้วย” อิทาจิพูด
“ชิ” คาคุสึเปล่งเสียงออกมาจากลำคอ
“เดี๋ยว ผมฝากทางนี้ด้วยนะฮะ” นารูโตะพูดขึ้น
“จะไปไหนหรอนารูโตะ” นางาโตะตาม
“ผมจะลองไปป่าทางด้านนั้นดู” นารูโตะตอบแล้วเอามือชี้ไปที่ป่าทางด้านนั้น
“จะไปทำอะไรที่นั้น” อิทาจิถาม
“ตอนที่ต่อสู้กับพวกป้า ผมรู้สึกถึงอะไรบางอย่าง จากตรงนั้นฮะ” นารูโตะตอบ
“ให้พวกเราไปด้วยมั้ย” อิทาจิถามด้วยความเป็นห่วง
“ไม่เป็นไรฮะ ถ้ามีอะไรผมจะติดต่อมาเองฮะ” นารูโตะตอบ
“อย่าลืมนะ นารูโตะ ถ้ามีอะไรให้รีบติดต่อกับพวกเราเลยนะ” ซาโซริพูดย้ำ
“ใช่แล้ว นารูโตะ” คาคุสึพูด
“ผมสัญญาฮะ” เมื่อนารูโตะพูดจบก็หายตัวไป
“ทำไมฉัน ถึงรู้สึกใจไม่ดีเลย” นางาโตะพูดขึ้น
“พวกเราเองก็เหมือนกัน” คนอื่นๆพูดเห็นด้วย
“ถ้าไม่ติดที่ต้องฝึกพวกนั้น ฉันตามไปแล้ว” คาคุสึบ่นออกมา
“มันก็ถูก แต่ตอนนี้หน้าที่ของพวกเราคือฝึกพวกนั้นให้เก่งขึ้น” อิทาจิพูด
“โถ่เว้ย!” นางาโตะสบถออกมาอย่างหงุดหงิด
ตอนที่พวกนางาโตะเป็นห่วงนารูโตะเอามากๆ หวังแต่เพียงว่าอย่าให้เกิดอะไรขึ้นเลย........ นารูโตะ
ทางด้านป่าที่นารูโตะไป ได้มีเสียงคนหอบ “แฮกๆๆ” ดังขึ้น.....................
หลังจากวันที่ 19/05/14
เราคิดว่าคงจะมาอัพทุกวันไม่ค่อยได้แล้วค่ะ
เพราะโรงเรียนเราเปิดเทอมแล้วค่ะ
อย่างน้อยที่สุด ก็ 1 เดือนอัพ 1ตอนค่ะ
เพราะโรงเรียนเราการบ้านเยอะมากค่ะ
เพราะฉะนั้นการอัพตอนของเราจะต้องดูการบ้านเป็นหลักค่ะ
จึงอนุญาตมาบอกล่วงหน้าก่อนนะค่ะ
และขอขอบคุณ คุณ onlymyid
คุณ i love werewolf
คุณเลดี้หน้าด้าน
คุณkiralacus&tsunakyoko
คุณคลั่งนิยาย
คุณ ` (sawada.tsunayoshi) -?
คุณสูทดำ
คุณlikopin
คุณTi. amo
คุณจิ้งจอกน้อย
คุณ ๛kira_cagali๛
คุณหวานเป็นน้ำตาล
คุณสุรวิชญ์ อุทัยกรณ์
คุณ Wikrom Munlee
คุณinterpiter
คุณned1991 มากนะค่ะ
สำหรับคอมเม้นนะค่ะ
ทุกคอมเม้นเป็นกำลังใจให้เรามากเลยค่ะ
ความคิดเห็น