คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #14 : บทที่ 12 งานอดิเรก
บทที่ 12 งานอดิเรก
“ก็อย่างที่ผมบอกไป ช่วยเก็บไว้เป็นความลับก่อนนะฮะ” นารูโตะพูดขึ้น
“ฉันเข้าใจแล้วเพราะพวกเราก็ยังไม่ได้อยากทำให้คนในหมู่บ้านแตกตื่นกัน” ซึนาเดะตอบ
“รวมถึงเซียนลามก ย่าโจ ครูคาคาชิด้วยนะฮะ.................................................
ผมพึ่งรู้นะเนี้ยว่าแต่ละคนมีงานอดิเรกที่น่ารักกันอย่างนี้ด้วย” นารูโตะพูดขึ้นลอยๆแล้วมองไปที่หน้าต่าง
ทำให้คนที่แอบฟังสะดุ้งเฮือก! ขึ้นตามๆกัน
“เข้ามาได้แล้วฮะ เพราะผมมีเรื่องจะพูดต่ออีกเรื่อง ฟังอยู่ตรงนั้นมันหนาวนะฮะ” นารูโตะพูดต่อ
“เฮ้ย ปิดเธอไม่มิดจริงๆด้วย” เสียงของหญิงชราคนหนึ่งตอบ
ทันใดนั้น ก็ปรากฏร่างของนินจาระดับสูงสามคน
“รู้ตัวตั้งแต่เมื่อไหร่ นารูโตะ” จิไรยะถาม
“ตั้งแต่แรกเลยฮะ” นารูโตะตอบ
“เก่งจังเลยขนาดพวกเราปิดบังจักระแล้วนะ” คาคาชิเอ่ยชม
“ขอบคุณฮะ” นารูโตะตอบกลับ
“ว่าแต่เรื่องที่จะคุยอีกเรื่องมีอะไรหรอ” โอโนกิถามขึ้น
“เรื่องการฝึกรอบที่หนึ่งฮะ” นารูโตะตอบ
“หึ รอบที่หนึ่งแสดงว่าต้องมีรอบที่สอง” เอพูด
“ใช่แล้วฮะ” นารูโตะตอบ
“แล้วใครฝึกบ้างละ รอบแรกนะ” เมย์ถาม
“ก็ทุกคนที่อยู่ในห้องนี้ไงฮะ” นารูโตะตอบ
“ถ้าพวกเราไปฝึก แล้วใครจะทำงานเอกสาร” กาอาระถามขึ้น
“พวกหน่วยของฉันจะรับผิดชอบเอง” นารูโตะตอบ
“จะมีความสามารถพอรึ” เอพูดขึ้นอย่างไม่ค่อยสบอารมณ์
“มีความสามารถพออยู่แล้วฮะ เพราะพวกเค้าในตอนนี้เก่งกว่าพวกคุณเยอะมากแล้ว เก่งกว่าตอนทดสอบด้วย” นารูโตะตอบแบบสบายๆแล้วยิ้มสดใสออกมา
“ว่าไงนะ!!!!!! จะบอกว่าพวกเราเหล่าคาเงะด้อยกว่าพวกแสงอุษารึ” เอตะโกนขึ้น
“ตอนนี้เป็นหน่วยพิเศษฮะ” นารูโตะพูดขึ้น
“นารูโตะช่วยอธิบายให้พวกเราฟังหน่อยว่าทำไม พวกเราถึงด้อยกว่าพวกหน่วยพิเศษ” ซึนาเดะพูด
“เพราะพวกเค้าฝึกกันทุกวันอย่างเอาเป็นเอาตาย และตอนนี้พวกป้านะ......จักระยังไม่ฟื้นฟูเต็มที่ไม่ใช่หรอฮะ” นารูโตะตอบ
ทำให้ทั้งห้องเงียบ เพราะมันเป็นความจริงที่จักระของพวกห้าคาเงะยังไม่ฟื้นเต็มที่ถึงแม้ว่าสงครามนินจาคราวที่แล้วจะผ่านมา 3 เดือนแล้วก็ตามที
“แล้วพวกเราละ ทำไมต้องฝึกด้วย จักระของพวกเราฟื้นเต็มที่แล้วนะ นารูโตะ” จิไรยะถาม
“เพราะว่าพวกเซียนลามกมีฝีมือใกล้เคียงกับพวกป้าซึนาเดะเลยให้ฝึกด้วยกัน และที่สำคัญจะช้าหรือเร็วนินจาทุกคนก็ต้องมาฝึกด้วยกันอยู่แล้วฮะ” นารูโตะตอบ
“นารูโตะ จะให้ครูฝึกกับพวกท่านโฮคาเงะกับพวกท่านจิไรยะจริงๆหรอ” คาคาชิถาม
“ใช่ฮะ ตอนแรกผมก็กะจะให้ครูฝึกในรอบที่สองกับพวกครูไกนะฮะ แต่เผอิญครูได้ยินความลับเข้าก่อน เลยมาฝึกในรอบแรกเลยฮะ” นารูโตะตอบ
“งานเข้าเลยนะคาคาชิ” ซึนาเดะพูดปลอบแล้วเดินไปตบไหล่ของคาคาชิเบาๆ ประมาณว่าทำใจซะเถอะ
“จะตายมั้ยเนี้ย” คาคาชิบ่นขึ้นกับตัวเอง
“ไม่ตายหรอกฮะ เพราะผมไม่ยอมให้ครูตายหรอกฮะ” นารูโตะพูดขึ้น
“แล้วใครจะเป็นคนฝึกพวกเราละ” โอโนกิถาม
ส่วนนารูโตะได้ยินเข้าก็ยิ้มขึ้นมาทันที ทำให้ทุกคนในห้องพูดขึ้นเป็นเสียงเดียวกันว่า
“อย่าบอกนะว่า คือ....”
“ใช่ผมเอง” นารูโตะตอบพร้อมกลับยิ้มให้
“จะไม่เป็นไรแน่หรอ เธอเป็นแค่โจนินเองนะ” ย่าโจถามขึ้นด้วยความเป็นห่วง
“ใช่แล้ว ต้องรับมือพวกเราทั้งหมดเลยนะ” จิไรยะพูดขึ้นด้วยความเป็นห่วงลูกศิษย์ของตน
“ครูก็เห็นด้วยนะ นารูโตะ” คาคาชิพูดสนับสนุนเพราะความเป็นห่วงเหมือนกัน
“ผมไม่เป็นไรหรอกฮะ” นารูโตะตอบ
“ใช่แล้ว เจ้าเด็กนี้ไม่เป็นไรหรอก” เอพูดขึ้น
“พวกเราน่าจะเป็นฝ่ายเป็นห่วงตัวเองดีกว่านะ” โอโนกิพูดเสนอ
“ทำไมละครับ” คาคาชิถาม
“เพราะว่า...............” เมย์พูด
“เพราะว่าอะไรเมย์” ย่าโจถาม
“เพราะว่า นารูโตะเป็นยูนินแล้วค่ะ” เมย์พูดต่อ
“ใช่แล้ว พวกควรห่วงตัวเองกันก่อนดีกว่าว่าพวกเรา..........จะรอดมั้ย” ซึนาเดะพูด
“................................” =_=;;;;;
“...............................”O_O
“ว่าไงนะ ซึนะเดะ(x2) / ท่านโฮคาเงะ นารูโตะเป็นยูนินแล้ว!!!!!!!!! O[]O ” ทั้งสามคนตะโกนขึ้นพร้อมกัน
“ใช่แล้ว” กาอาระตอบ
“ทำไมพวกเราถึงไม่ทราบครับ” คาคาชิถาม
“เพราะผม ขอให้เก็บเป็นความลับฮะ ดังนั้นในเมื่อ เซียนลามก ย่าโจ ครูคาคาชิรู้แล้ว ช่วยเก็บเป็นความลับด้วยนะฮะ” นารูโตะตอบ
“ทำไมต้องเก็บเป็นความลับด้วย ในเมื่อนายมีระดับไม่สิตำแหน่งสูงกว่าพวกซึนาเดะแล้ว” จิไรยะถามขึ้น
“เพราะมันยังไม่ถึงเวลาฮะ” นารูโตะตอบ
“พวกเราเข้าใจแล้ว” ย่าโจพูด แล้วทั้งสามคนก็พยักหน้าตกลง
“แล้วจะให้พวกเราฝึกที่ไหน” เอถาม
“ที่ป่าฮะ” นารูโตะตอบ
“แล้วจะเริ่มฝึกเมื่อไหร่ นานเท่าไหร่” กาอาระถาม
“เริ่มพรุ่งนี้ ฝึกทั้งหมด 5 วัน” นารูโตะตอบ
“แค่ 5 วันเองหรอ ไม่น้อยไปรึ” โอโนกิถาม
“ฉันเห็นด้วยนะ อย่างน้อยการฝึกต้องฝึกเป็นเดือนไม่ใช่หรอ นารูโตะ” จิไรยะพูดขึ้น
“ไม่ต้องห่วงฮะ รับรองทุกคนได้เก่งขึ้นแน่ฮะ” นารูโตะตอบ
“แน่ใจรึ” เอพูด
“ไม่ต้องห่วงฮะ เพราะผมจะให้ นางาโตะ อิทาจิ ซาโซริ คาคุสึ มาช่วยผมฝึกด้วยฮะ ส่วนโคนัน ยาฮิโกะ ฮิดัน เดอิดาระ เซ็ตซึ คิซาเมะ จะทำงานเอกสารให้ฮะ” นารูโตะพูดขึ้น
“เข้าใจแล้ว” คาคาชิพูด
“..................................”
“อือ........เข้าใจแล้ว...... เมื่อกี้พวกนางาโตะติดต่อมาฮะ ฝากบอกว่า ระวังตัวกันให้ดี ฮะ” นารูโตะพูด
‘หมายความว่าไง? รู้สึกไม่ดีเลย ใครก็ได้ช่วยบอกที =_= ;;;; ’ ทุกคนในห้องคิด
“นารูโตะนายติดต่อกับพวกนั้นได้ไง” กาอาระถาม
“หมายถึงติดต่อกันทางจิตหรอ “ นารูโตะถามขึ้น
“ใช่” กาอาระตอบ
“เรื่องนั้น พวกนางาโตะข้อร้องให้เก็บเป็นความลับนะ โทษทีนะ” นารูโตะพูด
‘ความลับอีกแล้วรึ มันเรื่องที่สองที่เกี่ยวกับนารูโตะอีกแล้วนะ =*=’ ทุกคนในห้องคิดอย่างหงุดหงิด
(การติดต่อกันทางจิต เป็นการตอบโต้พูดคุยกันผ่านทางจิตใจ โดยผู้ที่คุยกันจะสามารถสื่อสารกันได้โดยที่ไม่ต้องเปล่งเสียงออกมา แต่จะไม่เหมือนการติดต่อของพวกหน่วยสื่อสารเพราะสามารถติดต่อกันได้เมื่อไหร่ก็ได้ ที่ไหนก็ได้ไม่มีข้อจำกัดและไม่เปลืองจักระ แต่จะมีเงื่อนไขบางประการ............)
“แล้วนายคุยทางจิตกับใครได้บ้าง?” กาอาระถาม
“ก็มี นางาโตะ อิทาจิ ยาฮิโกะ โคนัน คิซาเมะ เดอิดาระ ฮิดัน คันคุสึ ซาโซริ เซ็ตซึ” นารูโตะตอบ
“สรุปพวกนั้น ทุกคนสินะ” ซึนาเดะพูด
“ใช่แล้วฮะ” นารูโตะตอบ
“ให้ตายเถอะ” จิไรยะบ่น
‘เกิดอะไรขึ้น?’ นารูโตะคิด =O = ?
“ห่วงกันซะจริง” ย่าโจพูดขึ้น
‘ใครห่วงใครฮะ?’ นารูโตะคิด =_=??
“อย่ามากเกินไปแล้วกัน” ซึนาเดะพูด
‘อะไรมากฮะ?’ นารูโตะคิด =^= ???
“หวงเกินไปมั้ย” โอโนกิพูด
‘ใครหวงอะไรเกินไปฮะ?’ นารูโตะคิด =*= ????
“น่ารักน่าฆ่าจริง” เมย์พูด
‘พูดถึงใครฮะ?’ นารูโตะคิด =#= ?????
“น่าโมโห” เอพูด
‘โมโหใครฮะ?’ นารูโตะคิด >*< ??????
“เดี๋ยวแย่งคืนมาเลย” กาอาระพูด
‘แย่งอะไร?’นารูโตะคิด >?<
“ไม่ยอมหรอก” คาคาชิพูด
‘ไม่ยอมอะไรฮะครู?’ นารูโตะคิด ?^?
“....................................................”
“แสบนักนะ เจ้าพวกบ้า!!!!!!! =#=*******” ทุกคนในห้องตะโกนขึ้นมาอย่างหมดความอดทน
“พูดถึงใครกันหรอฮะ” นารูโตะถามด้วยความใสสื่อ
“ไม่มีอะไรหรอก ลืมไปเถอะ” ซึนาเดะตอบ
“ก็ได้ฮะ งั้นผมขอตัวก่อนนะฮะ เพราะพวกจูนินที่ตกมาส่งรายงานที่ชั้นล่างแล้ว” นารูโตะพูดแล้วหายตัวไป
‘นารูโตะ นาย/เธอจะอ่อนต่อโลกเกินไปเเล้ววววว น่าเป็นห่วงจริ๊งๆ = # =’ ทุกคนในห้องคิดอย่างหนักใจแล้วถอนหายใจออกกันใหญ่ในความซื่อ(จนบื้อ)ของนารูโตะ
ตอนแถม
ที่ชั้นล่างของตึกคาเงะ
“ตึกๆๆๆ” เสียงฝีเท้าเดินเข้ามา
“อ้า....ถึงตึกของท่านคาเงะแล้ว..........” จูนินคนที่หนึ่งพูดแล้วสลบหน้าตึกคาเงะ
“ฝากที่เหลือ....ด้วย......พวกนายเป็นความหวังสุดท้ายของพวกเรา” จูนินคนที่สองพูดจบแล้วสลบไป
“ใช่แล้วเพราะพวกเราไม่มีแรงแล้ว....” จูนินคนที่สามพูดขึ้นแล้วสลบไป
“สู...สู้..ตายนะเพื่อน...” จูนินคนที่สี่พูดให้กำลังเพื่อนที่ยังพอไว้อยู่ แล้วสลบไป
“อย่าทำให้สิ่งที่พวกเราพยายามทำมาศูนย์เปล่า....” จูนินคนที่ห้าพูดขึ้นแล้วเอื้อมมือมาจับมือเพื่อนไว้แล้วสลบไป
“เข้าใจแล้วพวกเราจะไม่ทำให้ศูนย์เปล่าเอง ไว้ใจได้เลย” เพื่อนจูนินที่เหลือรับปากพร้อมกับน้ำตาแล้วเดินไปส่งรายงานที่ยาว ยาก โหด ที่สุดในประวัติศาสตร์ของนินจา
อยากรู้มั้ยว่าพวกจูนินที่มาส่งรายงานแต่ละคนสภาพเป็นยังไง
สภาพก็เหมือนพวกซากศพ ซอมบี้ หรือหมีแพนด้าเดินได้ละนะ ทำไมถึงสภาพเป็นอย่างนั้นนะหรอสาเหตุมีเพียงหนึ่งเดียวเพราะช่วยกันเขียนรายงาน 100,000,000 หน้า ไงละ ^U^
บทต่อไป จะเป็นเรื่องเกี่ยวกับ........
..................................................................
..............................................
ขออนุญาตไม่บอกนะค่ะ ให้ลุ้นกันเอาเองนะค่ะ
และขอขอบคุณ คุณ onlymyid
คุณ i love werewolf
คุณเลดี้หน้าด้าน
คุณkiralacus&tsunakyoko
คุณคลั่งนิยาย
คุณ ` (sawada.tsunayoshi) -?
คุณสูทดำ
คุณlikopin
คุณTi. amo
คุณจิ้งจอกน้อย
คุณ ๛kira_cagali๛
คุณหวานเป็นน้ำตาล
คุณinterpiter
คุณned1991 มากนะค่ะ
สำหรับคอมเม้นนะค่ะ
ทุกคอมเม้นเป็นกำลังใจให้เรามากเลยค่ะ
ความคิดเห็น