Fic. Attack on titan !! [ DaiSuki ]

ลำดับตอนที่ #3 : [ DaiSuki ] หนึ่งวันของเอเลน [ 06:18 น. ]

Author : [ DaiSuki ]

Pairing : Levi x Eren x Mikasa

Rate : PG 13 



...

 

 

 

"เอเลน .... ตื่น !!"

 

 

 

ปึ้ก !!

 

 

 

ร่างสูงโดนถีบกลิ้งลงมาจากเตียงด้วยฝีมือ ... ไม่สิ ฝีเท้าร่างเล็กที่ทำหน้านิ่งๆอยู่บนเตียง เอเลนลุกขึ้นมาลูบหัวตัวเองป้อยๆเพราะลูกถีบเมื่อกี้ทำให้หัวกระแทกพื้น ปากเผลอโวยออกไป

 

 

 

"ห หัวหน้า ทำอะไรเนี่ยครับ !?"

 

 

 

"เมื่อตอนนั้นฉันบอกแล้วว่าต้องตื่นเช้า นี่ฉันเลทให้นายมามากพอแล้ว อยากโดนทำโทษอีกรึไง ? นายไม่เข็ดสินะ .... ? ไปอาบนํ้าซะ นับหนึ่งถึงห้า ไม่งั้นนายโดนฉันลงโทษอีกแน่ .... หนึ่ง ..."



รีไวล์ทำท่าจะก้าวลงจากเตียงทำเอาร่างบางรีบลุกพรวดก่อนจะวิ่งเข้าห้องนํ้าอย่างรวดเร็ว คนตัวเล็กยิ้มเล่ห์ พลางแอบเสียดายนิดหน่อยที่ไม่ได้ทำโทษร่างสูงอีกซักรอบ

 

 

 

เอาเถอะ ... ไว้วันหลังแล้วกัน

 

 

 

...

 

 

 

"หวา ... รอยของหัวหน้าเมื่อวาน" เอเลนหลุดปากบ่นอยู่ในห้องนํ้า ร่างที่มีกล้ามน้อยๆยืนเปลือยท่อนบนอยู่หน้ากระจกพลางแตะรอยแดงชํ้าที่ซอกคอเบาๆ รู้สึกเขินอายเมื่อนึกถึงเรื่องเมื่อตอนตีหนึ่งกว่า ..... ก่อนจะนึกอะไรขึ้นมาได้ 

 

 

 

ถ้ามิคาสะเห็นรอยนี่เข้า ... ไม่ดีแหงๆ !

 

 

 

"เอเลน เยเกอร์ ... อาบนานเกินไปแล้ว ! นํ้ายิ่งมีน้อยๆอยู่ ... คิดจะแกล้งฉันรึไง ?" นํ้าเสียงดุที่ดังมาจากหน้าห้องทำให้เอเลนสะดุ้งเฮือก รีบเดินไปเปิดประตูห้องนํ้าทั้งๆที่ยังไม่ใส่เสื้อ 

 

 

 

"ขอโทษครับหัวหน้า ! ผมคิดอะไรเพลินไปหน่อย .."

 

 

 

"แล้วเสื้อน่ะไม่ใส่รึไง ... อยากจะให้ชาวบ้านชาวช่องเขารู้กันให้หมดใช่ไหม ? รอยแดงนั้นน่ะ .." ไม่ว่าเปล่าคว้าตัวคนตัวสูงกว่าเข้ามาประทับรอยไว้ที่เดิมอีกครั้ง เอเลนครางเบาๆก่อนจะใบหน้าขึ้นสีแดงด้วยความเขิน

 

 

 

"ไปใส่เสื้อซะ"

 

 

 

"ค .. ครับ ..." พยักหน้ารับคำสั่ง เอเลนรีบไปหยิบเสื้อของเมื่อวานและเอาเสื้อนอกมาใส่ปิดรอยที่คอไว้อย่างรวดเร็ว อุปกรณ์เคลื่อนย้ายสามมิติยังอยู่ที่ห้องนอนที่ชั้นใต้ดิน ... ออกมาอีกทีก็เห็นหัวหน้ากำลังแต่งตัวอยู่

 

 

 

"หัวหน้า ผมไปเอาอุปกรณ์เคลื่อนย้ายสามมิตินะครับ" เด็กหนุ่มพูดพลางจะเดินไปเปิดประตู แต่รีไวล์ก็ขัดขึ้นมาซะก่อน 

 

 

 

"กินอาหารเช้าก่อนสิ ..... ไม่หิวรึไง ?"

 

 

 

"ม ไม่เป็นไรครับ .. อุ ..."

 

 

 

โครก ~

 

 

 

เสียงร้องประท้วงจากกระเพาะช่างขัดกับคำพูดของเจ้าของร่างกายซะจริง ... เอเลนหันหน้าหนีหลบรอยยิ้มขำจากคนตัวเล็ก รีไวล์เดินมาเปิดประตูห้องและดันหลังร่างสูงออกไป

 

 

 

"ไปหาอะไรกินกันเถอะ ...."

 

 

 

"ครับ หัวหน้า !"

 

 

 

........

 

 

 

เอเลนและรีไวล์เดินกันมาถึงคลังเสบียง มองนาฬิกาตอนนี้ที่กำลังเดินอยู่ที่เจ็ดนาฬิกาห้านาทีก่อนจะเหลือบไปเห็นหญิงสาวในชุดทหารกับผ้าพันคอสีแดง .... จะเป็นใครไปไม่ได้นอกจาก 'มิคาสะ แอคเกอร์แมน' ผู้ซึ่งเป็นเหมือนพี่สาวของเอเลน

 

 

 

"เอเลน .. อรุณสวัสดิ์นะ" มิคาสะเดินเข้ามาหา ยกมือทำความเคารพร่างเล็กที่อยู่ข้างๆครั้งหนึ่งก่อนจะหันไปสนใจร่างบางเต็มที่ พร้อมลากเด็กหนุ่มเข้าไปในคลังเสบียงโดยมีรีไวล์เดินตามเงียบๆ

 

 

 

"เธอนี่ตื่นเช้าจังเลยนะ .." เอเลนอ้าปากหาวก่อนจะมองจานขนมปังตรงหน้า

 

 

 

"เมื่อคืนเอเลน .. ไม่ได้นอนเหรอ ?"

 

 

 

"เอ่อ .. นอนสิ แต่ไม่ค่อยหลับน่ะ ฮ่ะๆ"  ร่างสูงยกมือขึ้นกระชับเสื้อนอกอีกครั้งพลางหัวเราะแห้งๆ ... ถ้ามิคาสะรู้เรื่องเมื่อตอนนั้นล่ะก็นี่แย่สุดๆ 

 

 

 

"งั้นเหรอ ? กินสิ ..." นิ้วเรียวชี้ขนมปังหลายก้อนที่วางอยู่ตรงหน้า เป็นจุดสังเกตได้เลยว่า 'ซาช่า เบราส์' ยังไม่ตื่นอย่างแน่นอน ...เพราะถ้ายัยซาช่าตื่นแล้ว ขนมปังก็คงจะไม่เหลือให้เขากินเป็นแน่

 

 

 

"งั้นกินล่ะนะ .. อุ !" ยังไม่ทันที่จะเอื้อมมือไปหยิบ ขนมปังก้อนสีนํ้าตาลก็ถูกยัดเข้ามาในปาก ... ฝีมือมิคาสะนั่นเอง เพราะขนมปังมันขนาดใหญ่จนเต็มปากเลยกัดไม่ถนัด แม้จะขัดขืนก็ไม่สามารถสู้แรงของหญิงสาวตรงหน้าได้ จะเป็นตอนเด็กๆหรือว่าตอนนี้ เอเลนก็มีแรงเยอะไม่เท่าพี่สาวคนนี้ทุกที

 

 

 

"อืออออ ..." ครางเสียงเบา แม้มิคาสะจะทำหน้านิ่งๆจนเดาอะไรไม่ออกแบบหัวหน้ารีไวล์ แต่ว่าในดวงตากลับมีประกายความสุขอย่างน่าแปลกประหลาด

 

 

 

มันหมายความว่ายังไงกันนน !?

 

 

 

"...." เอเลนหรี่ตาลงเล็กน้อย เหลือบตามองไปทั่ว เห็นหัวหน้ารีไวล์นั่งมองเขาอยู่ ... ดวงตานั่นจ้องมาทางเขาอย่างแน่นอน ดูเหมือนว่ากำลังสนุกไปอีกคนซะแล้ว ทันใดนั้นก็ได้ยินเสียงอีกเสียงดังขึ้นมา

 

 

 

 

"มิคาส ... !!!" แจนเดินเข้ามาในคลังเสบียงก่อนจะชะงักกับภาพที่เห็น ใบหน้าของเอเลนในเวลานั้นดูยั่วยวนและน่ารักมาก ... เส้นเลือดฝอยในจมูกแตกดังโพละ !

 

 

 

"อุ๊บ ... ข ขอโทษด้วยครับ !!" ร่างสูงยกมือขึ้นกุมจมูกที่เลือดพุ่งจนแทบจะเป็นสายนํ้า โค้งนิดๆก่อนจะวิ่งออกไปอีกทาง เอเลนมองด้วยความตกใจ ในใจคิดสับสนอย่างสุดๆ

 

 

 

ทำไมแจนถึงกำเดาไหลได้นะ .. ? จะว่าอากาศร้อนก็ไม่ใช่นี่นา .. 

 

 

 

เดี๋ยวนี้ผู้คนรอบตัวเขาเป็นอะไรไปกันหมดเนี่ย ... !!?

 

 

Chill Chill