คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : บทที่ 2.3 เกาะ (ไม่) ร้าง
บทที่ 2.4
เาะ (ไม่) ร้า
แล้วมือให่็ถึับสั่นระริทีเียวเมื่อสัมผัสับวามอวบอูมที่ปลุม้วยแพรไหมบาเบา
เาทนไม่ไหวับวามยั่วยวนใเมื่อนิ้วสัมผัสวามุ่มื้นและสู้มืออเม็ทับทิมอวบ
ธนารผหัวมามอแล้วยื่นหน้าไปูบปาูลืนลอเล้าอย่าปรนเปรอ
เมื่อถอนูบออมามอ เา็ยิ้ม้วยวามพึพอใที่เห็นหิสาวร่าอวบนอนระทระทวยบิัว้วยวามปรารถนา
วามร้อนาพิษไ้ถูแปรเป็นวามใร่ให้เธออิ่มเอมและผ่อนลาย
ธนารมอหิสาว้วยแววาหวานเยิ้มและแรอารม์วาม้อาร
เลือในายพลุ่พล่านและปรารถนาะปลปล่อยวามเร่รัอัแน่นอยู่ในเรือนายแ็ร้าว
เาถอเสื้อผ้าออ เปิเผยมัล้ามหนาหนั่นไปทั้เรือนายสูให่
วามแ็แรอัวนีพุ่้วยวามรัเร่าภายใน
เาูบเธออีรั้
มือไม้ลูบไล้อย่าื่นอบในวามนุ่มละมุน เมื่อถอนูบออมา็เริ่มลาไล้ริมฝีปาูึบเม้มหน้าออวบให่อย่าหิวโหยนหิสาวรา้วยวามสยิว
พอใแล้วึผละา มือให่้าหนึ่ยัลูบลำอย่าเสน่หา
แ่็ยอมละมือเมื่อเายับมาุเ่าแล้วใ้มือทั้สอแหวาอวบาวอเธอออ
(cut scene xxxxxxxx เอันในเล่มนะะ)
เา้มลอย่าหิวระหาย นนอนหลับาพริ้มร้อรวไม่หยุ ร่าอวบอับิเร่าอย่าล่อลอย
(cut scene xxxxxxxx เอันในเล่มนะะ)
ายหนุ่มปรนเปรอเธอนร่าอวบสวยระุเร็ เ้าอร่าหนาหนั่นรู้ีว่าเธอพร้อมสำหรับเาอย่ายิ่ยว และมีวาม้อารที่ะไปแะวามสุล้ำแสนหฤหรรษ์ไม่่าาเา
แ่...แทนที่ธนาระล่วล้ำเอาามวาม้อารที่พลุ่สูและปลปล่อยัวเอเสีย
เาลับไม่ระทำารามที่ร่าายเรียร้อ มโนธรรมในใร้อบอให้เาหยุ...
และเา็ัใโยับพลัน
ลุึ้นใส่ผ้านหนูัวเียวไ้็ออไปนอห้อทันที่อนที่ะเปลี่ยนใระทำารเยี่ยสัว์ร้าย
ทิ้หิสาวผิวาวอวบให้นอนระทระทวยับวามสุและผ่อนลายาารปรนเปรออเาเพียฝ่ายเียว
ะที่ธนารยืนหอบหายใถี่ทีเียว
และรอสัรู่ให่ว่าวามแ็ึและพลุ่พล่านาภายในอหนุ่มรร์ลล
เอาเถอะ
แม้หิสาวะระุ้นวามปรารถนาในัวนอเาออมาไ้อย่าเหลือเื่อ
แม้อีฝ่ายะเป็นโสเภี
แ่เา็อยาะให้เป็นไป้วยวามยินยอมพร้อมใาเธอมาว่า
นาไม่่อยมีสิสัยัเร่าร้อนนานี้
ถ้าร่าายปิี ผู้หินนี้ะเร่าร้อนไ้นาไหนัน ิแล้วัวนอเา็รัเร่ึ้นมา
ะว่าเพราะเาห่าหายาิรรมทาเพศมานาน็ไม่น่าใ่ เรื่อหื่นาม็พอะมี
แ่็ไม่ไ้รู้สึหื่นับผู้หิทุนะเมื่อไหร่
เพราะับหิสาวนอื่นเา็ไม่ไ้รู้สึระสัน้อารมานานี้
นี่เาอบผู้หิที่เป็นโสภเี เ้าอร่าอวบอันานี้เลยเหรอเนี่ย
ายหนุ่มร่าสูให่ถอนหายใแล้วลับเ้าไปในห้อ มอผู้หิร่าเปลือยเปล่าอวบอิ่มนอนหลับาพริ้มหายใสม่ำเสมออย่าไม่รับรู้เรื่อราวใๆ
เาเ็ทำวามสะอาให้เธออีรั้แล้วึหาเสื้อผ้าอเามาใส่ให้เธอ ห่มผ้าให้ นั่มอนนอนหลับอยู่สัพั
เอื้อมมือไปอัหน้าผานวล อนนี้ร่าายเธอไม่ร้อนแล้ว
อาเพราะฤทธิ์ยาหรือเพราะารปรนเปรอาเา็ไม่แน่ในั
็ใรๆ
เาว่าเ็์ทำให้ผ่อนลาย และเมื่อรู่เธอ็สุสมไปเรียบร้อยนเียวาฝีมือเา
ิแล้ว็หน้าร้อนึ้นมา้วยวามละอาย
ที่แอบระทำารล่วเินเธอเ้าให้้วยวามเผลอไผล ีที่ยั้ใเอาไว้ทัน
ไม่อย่านั้นเา็ไม่่าาไอ้พวนานที่ระทำับเธอ
ธนารยิ้มมุมปาับวามรู้สึที่เิึ้นับนรหน้า านั้นึลุึ้นแ่ัว้วยุเิม แล้วึล็อประูลาเรือนเพื่อไปหาอะไรรอท้อ
เาหยิบผ้าาวม้าิมือไป้วย ะว่าะเลยไปอาบน้ำที่ลำธาร้านหลัสถานที่่อสร้าึ่ำลัทำเป็นรีสอร์และอนนี้ทำไปนเือบเสร็แล้ว
เหลือเพียแ่ภายใน ทำระบบไฟฟ้าและประปา เรื่อปั่นไฟใ้เอบนเาะนั้นมีเวลาใ้ำั ส่วนรที่เาพัอาศัยับนานบาส่วนใ้เพียะเียเ้าพายุแบบโบราเท่านั้น
เมื่อย้อนลับเ้ามาที่บ้านพัอีรั้
หิสาว็ยันอนหลับสนิท เาึเ้าไปนอน้าเธอและห่มผ้า้วยัน
เพราะอาาศ่อน้าเย็น านั้นเา็ผล็อยหลับไป
(โปริามอน่อไป มาึๆามสัา)
#ฝาผลานแบบ E-book "รวนรัสีมพู" (#NC ไม่มีั๊) อไร์้วยนะะ เป็นเรื่อราวอุปอน์ น้อายอุป้อที่ออไปเผิีวิ้วยารเินามวามฝันเป็นนัแส รับรอว่าแ่บเวอร์และหวานเวอร์ไม่แพ้ัน่ะ โยใน "เสน่ห์ร้ายเพทุบายรั" ะเรื่อราวอุปอน์ับเ้มาบ้าเล็น้อย ใรอยาอ่านบับเ็ม อนนี้โหลไ้แล้วนะะ
ลิรูปิามานเียน
"เสน่ห์ร้ายเพทุบายรั"
ความคิดเห็น