คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : UNSEEN 1 : Wait 2.
UNSEEN 1 : Wait
@สนามบินแวนูเวอร์ ประเทศแนาา
ร่าสู้าวเท้ายาวในมือถือไอโฟร์นห้าโทรหาเบอร์เพื่อนที่ไม่ไ้พบันมานานั้แ่เบิว์
“อยู่ไหนันว่ะรีบมาหาูเลย เี๋ยวสนามบินแม่ไ้วุ่นันหม”
‘แหม่..มึไม่ทันแล้วหละรับุเพื่อน แฟนลับมึมารอมึเป็นบวนแล้วเนี้ย’
“เวรหละ มารอูหน้าเทเลยนะ”
‘รับๆ ะพยายาม ฝ่า เ้าไปนะรับุเพื่อน’ ฝ่า เลยอ่อวะ = =….
ผมเินออมานอเท...เละผม็เ้าใที่มันะสื่อถึ.....
แฟนลับมาเป็นบวนเลยรับบบบ ออมาาเทที แฟลสาเ็มๆหน้า = =;;
“ไปเร็วๆๆ” ีนะที่เพื่อนผมมาถึพอี ผมเลยให้เพื่อนอยแหวทาให้ผ่าแฟนลับออไป...
“...เยอะิบหาย เเลปเียวนะมึ...” เพื่อนผมมันัฟันพูระิบผม
“เี๋ยว่อยุยในรถเหอะ ฝ่าออไปให้ไ้่อน”
ผมเินออมาถึทาเื่อมลานอรถ แฟนลับ็เินามมายั้ระบวนนาย ผมรีบ้าวเท้ายาวๆในที่สุผม็ถึัวรถ
“พวุอยาเห็นมันับรถใ่ไหมหละ”เพื่อนผมถามแฟนลับิล
“ับๆ อับๆ อับบบบ” ผมะโนไปหาเพื่อนที่ำลัเ็บระเป๋าให้ผมอยู่
“ไม่มีทา ให้ายัน็ไม่ให้นายับ”
“เ้าับไ้!!!”
“ให้เ้าับ!!!” แฟนลับผมัวโนแย้มันให่ ฮ่าๆๆ เป็นไหละๆๆ :P
“ไม่ผมไม่ให้เ้าับเ็า!!!”เรียเสียหัวเราะาแฟนัลบไ้เยอะทีเียว...มันหน้าำรไหน -3-
านั้นเพื่อนผม็ึ้นมาบนรถสาร์ทเรื่อแ่แฟนลับเยอะนเพื่อนผมถอยรถไม่ไ้เพราะพวเธอยืนวาทาอยู่
“มึเปิระแล้วให้ลายเน์เ้าไปิ้”
“ไม่อะ มันูลไปปะ ให้นเ้ามา่อแถวแล้วอลายเ็น์านที่อยู่ในรถเนี้ยนะ”
“ROLL down the window, or go ROLL with the girls or something” มึะเปิระีๆหรือะลไปลิ้ับสาวๆ้านอ...
“ฟัยู…” ผมเลยเปิเปิูลไป ราวนี้ผมไ้เห็นหน้าแฟนลับัๆ...เอ๊ะนี้ผมอยู่แวนูเวอร์นิ้หว่า ทำไมแฟนลับาีันหมเลยวะ =[]=!!!
อนแรผมะให้แลายเ็น์แ่แฟนัลบเยอะเินไป ผมเลยให้ถ่ายรูปหมู่แทนหละัน ให้เพื่อนัวีมันถ่ายให้
“ือุริสรับ...ถอให้าออ่อนไ้ไหมรับ” ผมเลยถอออ เพื่อนเวร ไม่้อมาแวเลยนะถ่ายๆไปเียบๆิ้ = =”
พอผมถ่ายเสร็ผม็ึ้นรถเินทาไปเยี่ยมบ้านผมทันที...
ผมเลยไ้โอาสเ็โทรศัพท์....เี๋ยวนะ!!!
อะไรือ านยอล 23 สายไม่ไ้รับ!!!
Flashback
‘ุ่ย่าสัานะว่าุ่ย่าัวพาผมไปหารอบรัวที่แนาา้วยถ้ามีโอาส’
‘รับ ัวยุ่’
วย วย วยแน่านนี้อู๋ฟ่านเอ้ย!!!
...ลับไปายแน่วะริส เรียมหัวสำรอไปเลยีว่าไหมเนี้ย!!!
@หอพั exo
ผมรู้สึว่าวันนี้โ๊ะอาหารมันเียบๆ...ใ่สิไม่เียบไ้ไ ไอโย่มันนั่เียบริบนานี้ ปิมันะเสียัอนิน้าวนผมับีโอัวุมันเ้าให้ วันนี้นาแบมันยัไม่ล้าปริปาสัะเอะ = =
‘ือเวูล์ฟ เนเวูล์ฟ อาวู้วววววว’ เสียโทรศัพท์อานยอลัึ้น เ้าัวหยิบึ้นมาูแล้วทำาโ
“เี๋ยวผมมา” านยอลเินออไปที่ระเบียเพื่อุยโทรศัพท์
“พีู่โฮว่าใร” ีโอหันมามอผมถามำถามที่ไม่น่าถามออมา
“ไม่้อบอ็รู้ว่าเฮีย” แบฮยอนมันอบแทนผม
“โนสับเละแน่เฮีย” ไมันพูเสริมอีที
แน่แหละ...เพราะผมเริ่มไ้ยินเสียั เ้ามาในห้อิน้าวหละ เห้อ...
.
.
.
“ฮัลโหล..” ทำัวอนๆไว้านยอล อย่าพึ่ีใ อย่าพึ่ๆ
‘านยอลอ่า...’ หึ ไม่้อมาเรียเลย
“อะไร มีอะไร็รีบๆพูผมิน้าวอยู่” ีมา แอิ้เป็นเริ แ่ทำไมมันรู้สึอยาร้อไห้อย่าี้นะ
‘เฮียอโทษ นะอย่าอนเฮียเลยนะ..’
“ะ อนทำไม ทำไมผม้อไม่อนเฮีย้วย..”
‘านยอลอ่า...’
“ฮึ ทำไม ฮึ ้ออน้วย ไม่เห็นะ้ออนเลย!!!!” ไม่ไหวแล้ว อึอัริๆ...
‘านยอล อย่าร้อๆๆๆ ไม่เอา เฮียไม่อยู่้วยห้ามร้อไห้ อย่าร้อ’
“ฮึ แล้วทำไมุ่ย่าไม่อยู่ับผม!!!!ฮึ!!! รู้ไหมผมื่นมาไม่เห็นุ่ย่าผมใแ่ไหน!!! โทรไปเป็นสิบสาย ฮึ! ็ไม่รับ!! โนแฟนลับเมือบที่ไหน ใระไปรู้ ฮึ!! นิสัยไม่ี !!! ะไปไหน็ไม่บอ!!! สัาันแล้วว่าะไปเยี่ยมที่บ้าน้วยัน!!! ใร้ายที่สุ!!! ุ่ย่าใร้ายที่สุ!!! ฮึ…” น้ำามาาไหนเยอะแยะ...หมันที่เ็ไว้อนแร
‘านยอลอ่าเฮียอโทษ...ที่ไม่บอเพราะว่ามันเรื่อ่วนที่แม่เฮียอให้มาเยี่ยมบ้านหน่อย แล้วถ้าเฮียบอเี๋ยวานยอละอแไม่ให้เฮียมา...แล้วเฮีย็ะใอ่อน’
“ฮึ.. นิสัยไม่ี….ใร้าย..ใร้ายที่สุ ฮึ..”
‘านยอลไม่ร้อน่ะ เี๋ยวเฮีย็ลับแล้ว...อย่าร้อนะานยอลอ่า..’
“….”
‘เฮียิถึานยอลนะ’
“….”
‘ืนนี้เฮียไม่มีหมอน้านุ่มๆให้อ ะนอนหลับไหมน้ะ...’
“….”
‘ไม่มีนนอน้าๆให้ลัหลับสะ้วยสิ…’
“ุ่ย่าบ้า!!! ุ่ย่าหื่นที่สุ ไมุ่ย้วยแล้ว!!” ให้ายสิ โรธสิานยอล ยิ้มทำไมานยอล...
‘ล็อประูห้อให้ีๆนะ ระวัมีหมาป่ามาย้ำอนึๆนะานยอลอ่า!! ฮ่าๆๆ’
“บ้า!!!!!!” ผมวาสาย..ทำไม้อหน้าแ้วยนะ บ้าริๆานยอล พอไ้แล้ว… -/////-
ิถึหรอ..ิถึ็รีบลับมาสิ...
น้อยอลน่ารัปะหล้าาา เฮีย็ี้อ้อนที่สุ
ที่สำั...อมเม้น้วยยยย ฟิเรื่อนี้ับเลือน้วยอมเม้นน้า ♥
ให้ำลัใันหน่อย ไร์ะไฟว์ิ้เลย!!!
ความคิดเห็น