คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Wonder Two : เยือนโลกมนุษย์
ความเดิมตอนที่แล้ว
“ท่านบลาบลาร่าคะ แล้วแจจุงล่ะเพคะ ?”ซินเดอเรล่าทักขึ้นเมื่อเห็นว่าแฮร์รี่กลับไปแล้ว กลัวจะเป็นการเสียมารยาท แต่บลาบลาร่าไม่ได้สนใจเสียงนางเลยเพราะกำลังงัดนิ้วก้อยเท้าออกมาจากปากจุนซูอยู่
“เอ๊ะข้าลืมอะไรไปหรือเปล่านะ ?” ( กูก็บอกอยู่ว่า แจจุง ! / ซินเดอเรล่า )
------------------------------------------------------------------------------------------
“เอ๊ะข้าลืมอะไรไปหรือเปล่านะ ?” แว๊ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆๆ ทันใดนั้นเองเสียงทารกน้อยก็ได้เตือนใจบลาบลาร่าขึ้น
“จริงสิ คิมแจจุง !! ลืมไปซะสนิทเลย” บลาบลาร่าอุ้มแจจุงขึ้นมา ตามองตาสายตาก็จ้องมองกัน ~~ (พอละ ๆ ๆ )
“ก่อนที่ข้าจะส่งเจ้าไปยังโลกมนุษย์ข้าคงต้องสะกดพลังของเจ้าไว้ก่อนถึงเวลาอันควร ไม่เช่นนั้นพวกมอลลี่ที่เริ่มลงไปอาศัยกับพวกมนุษย์จะรับรู้ถึงพลังของฟิกซี่และมอลลี่ที่รวมกันอยู่ในร่างกายเจ้า ซึ่งมันคงไม่เป็นผลดีกับตัวเจ้าแน่ คิมแจจุง ”
พูดจบมือเหี่ยวจึงค่อยๆเลื่อนมาประทับลงที่หน้าผากเนียนพร้อมกับร่ายมนต์
“ปิ๊ดปิ้ว ปิ๊ดปิ้ววว ปู้ดดดด !!” นัยน์ตาสีม่วงที่เป็นสัญลักษณ์เด่นประจำตัวที่เหล่าฟิกซี่ทุกตัวที่จะมีสีและลักษณะแตกต่างกันไปแล้วแต่เวลาตกฟาก (?) ค่อยๆกลายเปลี่ยนเป็นสีน้ำตาลดำเฉกเช่นมนุษย์ทั่วไป หากแต่สัญลักษณ์นั้นได้แปรเปลี่ยนเป็น แผลเป็นรูปหัวใจถูกสลักไว้บนไหล่มนแทน
“ซินเดอเรล่า ซินนี่ นังซิน ซินโว้ยย !!!!” บลาบลาร่าสบถขึ้นเพราะเจ้าของชื่อไม่ยอมขานรับ
“เพคะ ๆ !!!!!!!!!!!!! มาแล้วเพคะนายหญิง” ซินเดอเรล่าที่ไม่กล้ามองหน้าบลาบลาร่าเพราะกลัวความผิด
( ก็แหมไอ่ที่เรามาช้าเนี่ยเพราะเรามัวดูซีรี่ส์เกาหลีอยู่น่ะสิ มีหวังถ้านายหญิงรู้ได้ด่าเราเช็ดเม็ดแน่ / ซินเดอเรล่า )
“ข้าจะแวะไปทำธุระที่โลกมนุษย์สัก 3 4 วิ ดูแลปราสาทของข้าดีๆล่ะ ”
“เพคะนายหญิง ^[++++++]^”แมวไม่อยู่หนูร่าเริงค่ะ ><!!
สั่งเสร็จบลาบลาร่าก็เตรียมไปหยิบพาหนะคู่ใจออกมาทันที
ก๊อก ๆ ๆ เปิดประตูเปิดออกดูว่าใครมา~~~ บลาบลาร่าเลือกที่จะเข้าบ้านอย่างมนุษย์ทั่วไปไม่ใช่ทะลุผ่านอย่างที่ตนเคยทำพร้อมกับโชว์สเตปแดนซ์แบบ ยูโนว์ วงดงบังชินกิอยู่หน้าประตู *O*
“ใครมาเคาะประตูนะ ซอนจุนนนน ไปเปิดทีสิ !!” ( กูว่าแล้วว่าต้องมี ! / บลาบลาร่า )
แอ๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด เสียงประตูที่ค่อยๆเปิดดังขึ้น
“สวัสดีครับ ไม่ทราบว่าคุณมาหาใคร ?” ^^;;
แหงสิครับแม่นางเล่นแต่งตัวก็สุดแสนจะพิลึก ผมเผ้าก็รุงรัง ตาสีเขียว คงไม่ได้มีธุระกับภรรเมียของผมหรอก คนรึป่าวว่ะ !
“ขอบคุณสำหรับคำวิจารณ์ ข้ามาหา บลาราเร่ไม่ทราบว่า...” พูดยังไม่ทันขาดคำเจ้าของชื่อก็เดินออกมาดูเพราะเห็นว่าสามีของตนออกมานานแล้ว
“กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด >//< / กร๊าดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด >[]<”บลาราเร่และบลาบลาร่าลั่นวาจารัก(?)อย่างสุดเสียงทำให้คนนอกอย่างลีซอนจุนถึงกับ งง - -* บลาราเร่ ? ใครว่ะ !
^^;;
- -*
= =^
=[]=
ว๊อท แฮปเพ่น น น น น น น น ??????????????
ผ่านไปมากกว่า ครึ่ง ชม.ที่2สาว (?) คุยกับถึงเรื่องสัพเพเหระกันจนลืมจุดประสงค์ที่จริง
“ว่าแต่ เจ้ามาหาข้าถึงที่นี่มีธุระอันใดหรือเปล่า” บลาราเร่เอ่ยถามเพราะเห็นว่าเพื่อนรักของตนนั้นไม่ได้มาตัวคนเดียว
“ลืมซะสนิทเลย คือข้ามีเรื่องอยากรบกวนให้เจ้าช่วยหน่อยจะได้มั้ย บลาราเร่ ?”
“เพื่อเพื่อนที่ข้ารักที่สุดคนนี้ ข้าทำได้อยู่แล้ว” ^^
“คือข้าข้าฝากฟิกซี่น้อยตนนี้ให้เจ้าดูแลหน่อยสิ เรื่องมันเป็นแบบนี้......” หลังจากนั้นบลาบลาร่าก็เล่าถึงสาเหตุที่แจจินและตนเองนั้นต้องทำแบบนี้ ให้กับบลาราเร่ฟัง
“เข้าใจแล้ว ข้าจะเลี้ยงแจจุงให้เหมือนกับเป็นลูกของข้าแท้ๆเลย เจ้าไม่ต้องห่วง”
“ขอบใจเจ้ามาก ข้าคงต้องกลับแล้วล่ะ ไว้คุยกันใหม่ใน Facebook นะ”
“ได้เลย ^^”
“ซอนจุนส่งแขกด้วย ! เจ้านี่ชักช้าจริงเชียว.... อุ๊ย ! ลืมตัวที่รักส่งแขกหน่อยสิค่ะ ^^;;”
“จะ จ้า.....” TT’ มีเพื่อนแล้วลืมเค้าเลยนะ !
“ลาก่อนบลาเรร่า”
หลังจากนั้นบลาบลาร่าและบลาราเร่ก็ติดต่อกันอย่างลับ ๆ มาตลอดโดยที่แจจุงและลีซอนจุนไม่รู้เรื่องเลย
TBC
หลังจากนี้ไปเตรียมตัวพบกับพระนางในเรื่องได้เลยคร่า ^O^
ขอบคุณสำหรับกำลังใจนะค่ะ
ความคิดเห็น