[Fic]TVXQ! -- Wonder Secret Love --

ลำดับตอนที่ #2 : Wonder one : พี่เลี้ยงเด็ก TT[]TT

 Wonder One :  พี่เลี่ยงเด็ก  TT[ ]TT

ความเดิมตอนที่แล้ว

“ลาก่อน คิมแจจินหวังว่าเราจะมีโอกาศได้เจอกันอีก” บลาบลาร่าหยิบหินสัญลักษณืขั้นมาและ...สลักคำว่า  Fixxy White ไว้บนหินรูปหัวใจพร้อมกับนำเชือกมาร้อยและผูกไว้ที่คอของ แจจุง “เมื่อใดที่เจ้ารู้สึกท้อหรือเศร้าหมอง เจ้าจงหยิบหินก้อนนี้ขึ้นมาลูบ ๆ คำ ๆ ความเศร้าของเจ้าจะหมดไป แจจุง ” วาบบบบบบบบบบบบบ แสงสีขาวพุ่งผ่านตัว คิมแจจุงไปพร้อมกับการปรากฏตัวของใครบางคน

 ------------------------------------------------------------------------------------------

ติ้งหน่อง ติ้งหน่อง ๆ เสียงอ๊อดหน้าปราสาทบลาบลาร่าดังขึ้น

“ ซินเดอเรล่า !”บลาบลาร่าเรียกสาวใช้มา
“ เพคะนายหญิง”
“ ไปชำเลืองแลเหลียวมองดูสิว่าใครมา ?” บลาบลาร่าสั่งสาวใช้คนโปรดไปชำเลืองแลเหลียวมองดูผู้มาเยือน

 ( = =;; มองอย่างเดียวก็พอมั้งป้า ! )

“ว่าไงหะนังซินใครมา ? ” บลาบลาร่าเอ่ยถามอย่างอารมณ์ฉุนเฉียว
“เอิ่มมม แฮร์รี่ คัทเตอร์มาเพคะนายหญิง” ซินเดอเรล่าตอบ
 “แฮร์รี่ คัทเตอร์งั้นรึ!... มาทำอะไรดึกดื่นป่านนี้หรือว่า =,.= ” (รู้นะคิดไรอ่ะ ?  ) “งั้นก็เชิญเค้าเข้ามา สิ ยืนอ้ำอึ้งอยู่ได้ เลี้ยงเสียข้าวเหนียวจริง ! ”

 “ พะพะเพคะนายหญิง!!!”
“เชิญด้านในคะ”ซินเดอเรล่าเอ่ยชวนแฮร์รี่
“ขอบคุณครับ” แฮร์รี่ตอบพร้อมส่งยิ้มละลายใจไป 1 ดอก ( ก็ตั้งแต่เกิดมาผมก็พึ่งเคยเจอ ซินเดอเรล่าตัวจริงก็วันนี้นี่ครับ ><! )

“ สวัสดีครับท่านบลาบลาร่า ” แฮร์รี่เอ่ยทักบลาบลาร่าพร้อมกับนั่งท่าเบญจางคประดิษฐ์ ( รู้สึกว่าบ้านเกิดแกอยู่แถบยุโรปนะพี่รี่ ! )
“สวัสดีแฮร์รี่ ไม่ต้องเป็นทางการอะไรมากก็ได้คนกันเอง เอ๊ะ ! นั่นเจ้าเอาอะไรมางั้นรึ ?” บลาบลาร่าเอ่ยถามขณะที่กำลังโบ๊ะเครื่องสำอางที่สั่งตรงจากประเทศไทย ( ของมันถูกดีน่ะ ! )
“เอ่อ คือ ...เด็กทารกน่ะครับ” แฮร์รี่ตอบ พลางอุ้มเด็กทารกตัวน้อยๆที่ดิ้นดุ๊กดิ๊กอยู่ในกระสอบทราย(?)ออกมา
“จะ เจ้า ! นี่อย่าบอกนะว่าจะมีภาค 7.3 ต่อน่ะ ?” ( เค้าจบกันไปตั้งแต่ 7.2 แล้ว - -; )
“มะ ไม่ ใช่อย่างนั้นครับ” ไม่ได้ดูสังขารตัวเองเลยป้า = =
“อ้าวหรอ..... แล้วเด็กนั่น เป็นลูกเต้าเหล่าใครล่ะ ? แล้วเจ้าพาเขามาทำไม ? หรือว่า จะมาหาแม่เด็ก ! ไม่นะข้าไม่พร้อมจริงๆแฮร์รี่ ถึงข้าจะหน้าตาดีก็เถอะ ข้าว่าเราควรจัดงานแต่งของเร...” บลาบลาร่าหุบปากแทบไม่ทันกับเตียงกึ่งตะคอกกึ่งระแวงของแฮร์รี่
“ไปกันใหญ่แล้วท่าน !” แฮร์รี่เอ่ยทักก่อนที่บลาบลาร่าจะคุ้มคลั่งไปมากกว่านี้
“คือเมื่อเช้าเวลา 08.22 น. ขณะที่ข้ากำลังฝึกบินด้วยหูอยู่ที่ลานหน้าบ้าน …..”

~~ย้อนไปเมื่อเวลา 08.22 น.~~

“เอียฟายเอียฟายเอียฟาย ( ear fly )” ( นี่คือคาถาใหม่ของแฮร์รี่ค่ะ ๆ / นุ๊ก  ) แฮร์รี่ที่กำลังลอยขึ้นจากพื้นราบด้วยหูอันทรงพลังของตน (?) ก็เป็นอันต้องหล่น ตุ๊บ ! ลงมาเพราะเสียงของอะไรบางอย่าง  -0-

“อุแว้ ๆ อุแว้ ๆ ว๊ากกกกกกก แว๊ ๆ ๆ ๆ ๆ >..<” เสียงดังกล่าวก็คือเสียงเด็กทารกร้องขึ้นไม่ใกล้ไม่ไกลกับลานหน้าบ้านของเขานั่นเอง
“เอ๊ะ ! นั่นเสียงอะไร ? เดินไปดูหน่อยดีกว่า” ด้วยความเจือก เอ๊ย ! อยากรู้อยากเห็นแฮร์รี่จึงเดินไปยังจุดกำเนิดเสียงอย่างไม่รีรอ
“เอ่อ ขอโทษนะครับคุณผู้หญิง  มีอะไรให้ผมช่วยมั้ยครับ ?” แฮร์รี่กล่าวถามอย่างมีมารยาทต่อหญิงที่กำลังอุ้มลูกน้อยไว้ในอ้อมแขนด้วยสีหน้าเฟรนรี่แบบสุด ๆ
“อ่อจ่ะ คือข้ากำลังจะไปเมือง Tri-Angle น่ะ แต่ข้าไปไม่ถูก”หญิงคนนั้นเอ่ยขึ้น
“ให้ผมพาไปมั้ยครับ ? พอดีผมมีคนรู้จักอยู่ที่เมืองนั่น”แฮร์รี่เอ่ยชวน
“จะดีหรอ ข้าไม่อยากรบกวนเจ้า ”  ก็แหมคนมันขี้เกรงใจนี่หน่า
“อย่าได้เกรงใจเลยครับ  ^^ ”
“เอาแบบนี้ดีกว่าเจ้าพาลูกของข้าไปหาผู้หญิงตามที่อยู่นี่ แล้วเอาจดหมายนี่ให้นางอ่าน นางจะเข้าใจทุกอย่างเอง” หญิงผู้นั้นตอบอย่างเสร็จศัพท์ก็เดินจากไป
“เดี๋ยวสิครับแล้วท่านจะไปไหน ?  อ้าว ! แล้วววววชื่ออออของงงงท่านนนนล่ะคร๊าบ บ บ บ ?” แฮร์รี่ตะโกนถามออกไป
“ชื่ออออ ของงงงงง ข้าคืออออออ คิมมมมมม...จุนนนนน....จินนนนน” จุนจินตะโกนกลับพร้อมกับส่งยิ้มหวานให้แฮร์รี่

“เอ๋ นี่มันที่อยู่ของปราสาทท่านบลาบลาร่านี่ !”

~~กลับมา ณ ขณะปัจจุบัน~~

บลาบลาร่าหยิบจดหมายที่เสียบไว้ในก้นของเด็กน้อย ขึ้นมาอย่างเบามือเพราะกลัวกระดาษจะบากก้นน้อย ๆ = = ( ก็แหมผมขี่ไม้กวาดมานี่ครับก็กลัวว่ามันจะปลิว ^^; – แฮร์รี่ )

กราบสวัสดีท่านบลาบลาร่าที่รัก.....ข้า คิมจุนจิน

ข้ามีความจำเป็นที่จะต้องทำแบบนี้ เพราะข้าเป็นฟิกซี่แบล็ค ท่านก็น่าจะรู้ว่าฟิกซี่แบล็คนั้นมีลูกไม่ได้ แต่เพราะข้าได้มีความสัมพันธ์อันลึกลับซับซ้อนซ่อนเงื่อนกับฟิกซี่ไวท์ทำให้ข้ากำเนิดลูกน้อยขึ้นมา
อย่าว่าอย่างงั้นอย่างงี้เลย เอาตรงๆล่ะกัน    ( พึ่งจะคิดได้ ? / บลาบลาร่า )
ข้าอยากจะฝากท่านเลี้ยงลูกให้ข้าที    ( สรุปคือเห็นกูเป็นพี่เลี้ยงเด็ก ? / บลาบลาร่า )
เพราะข้าไม่อาจทนเห็นลูกของข้าถูกฆ่าตายไปพร้อมข้าต่อหน้าต่อตาได้  ท่านจะเลี้ยงเขาไว้ในฐานะขี้ข้า คนรับใช้หรือทาสก็แล้วแต่ท่านจะกรุณา   แต่ได้โปรดช่วยรับลูกของข้าไว้ในอ้อมอกอ้อมใจอันกว้างใหญ่ไพศาลของท่านด้วย     (  ดูมึงรักลูกมึงดีเน๊าะ  ! /  บลาบลาร่า )

ขอบคุณล่วงหน้า รักและเคารพอย่างสูงปิ๊ดดปิ้วว !  ( ออกแนวบังคับกูป่ะ ? / บลาบลาร่า )

                                                                                                                                      คิมจุนจิน

ปล.ลูกข้าชื่อ คิมจุนซูนะ จุ๊ป ๆ ^^

บลาบลาร่าที่อ่านจดหมายนั่นจบก็เอ่ยวาจาขอบคุณแฮร์รี่ที่อุส่าเอาภาระอันหนักอึ้งมาให้อย่างสุดซึ้ง

ให้ตายเถอะวันนี้มันวันโลกาเด็กวินาศหรืออย่างไร ทำไมมีแต่เด็กจะถูกฆ่าเนี่ย *0*

“ในเมื่อครึ่งนึงในร่างกายเจ้าเป็น ฟิกซี่ไวท์ ข้าก็จะรับเจ้าไว้ก็แล้วกัน คิมจุนซู เพราะข้าคงไม่แล้งน้ำใจขนาดยอมให้เด็กทารกอย่างเจ้าต้องตายไปต่อหน้าข้าหรอก ” บลาบลาร่าเอ่ยพร้อมส่งยิ้มอ่อนให้เด็กน้อยน่ารักที่กำลังดูดนิ้วก้อยเท้าอย่างเอร็ดอร่อย ( _ _ll’)“ท่านบลาบลาร่าคะ แล้วแจจุงล่ะเพคะ ?”ซินเดอเรล่าทักขึ้นเมื่อเห็นว่าแฮร์รี่กลับไปแล้ว กลัวจะเป็นการเสียมารยาท แต่บลาบลาร่าไม่ได้สนใจเสียงนางเลยเพราะกำลังงัดนิ้วก้อยเท้าออกมาจากปากจุนซูอยู่
“เอ๊ะข้าลืมอะไรไปหรือเปล่านะ ?”  ( กูก็บอกอยู่ว่า  แจจุง ! / ซินเดอเรล่า )

TBC

เนื้อเรื่องมันสนุกมั้ยอ่ะ ? เค้าไม่ค่อยมั่นใจ ><!!!

มาต่อให้ตอนนี้  เค้าจะพยายามรีบแต่งให้ได้เยอะเท่าที่เค้าจะทำได้นะ เพราะใกล้เปิดเทอมแล้ว TOT!

 ยังไงขอบคุณที่อ่านนะค่ะ แล้วก็ขอบคุณสำหรับคอมเมนต์ด้วย ^^