ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [TS8]score of love ทดสอบรักระดับหัวใจยัยจอมดื้อ

    ลำดับตอนที่ #9 : ฉันช่วยนาย..นายช่วยฉัน(KSSM HUNZSTOP)

    • อัปเดตล่าสุด 5 พ.ค. 55


    + +

    "
    ฉันมีวิธีของฉันน่า แต่นายก็ต้องช่วยฉันด้วยเหมือนกัน!"
    “เธอจะให้ฉันช่วยเรื่องอะไร?”
    “ฉันจะยอมเป็นแฟนปลอมๆของนาย แต่นายต้องช่วยฉันเรื่องครูฮั่น”     ว่าแล้ว~อ้าปากก็เห็นลิ้นไก่ที่แท้ก็ใช้ลูกไม้ตื้นๆ เด็กหนอเด็ก=..=
    “แล้วเธอจะให้ฉันช่วยเรื่องพี่ฮั่นยังไง?”
    “ทำยังไงก็ได้ ให้ฉันเป็นแฟนครูฮั่น...”
    “ฮะ!!เป็นแฟน!!”
    “อื้ม^^”
    “แล้วถ้าพี่ฮั่นเขาไม่รักเธอล่ะ....”
    “ฉันก็จะต่อยนาย!”
    “อ้าว!ไงเป็นงั้นล่ะ”
    “ก็นายเป็นน้องชายของครู นายจะรู้ดีที่สุดว่าครูชอบอะไร ไม่ชอบอะไร และฉันก็รู้ว่าครูฮั่นยัง ไม่มีแฟน! อ้อ!แล้วนายต้องอธิบายให้ครูฮั่นเข้าใจ เรื่องที่ฉันเป็นแฟนกับนายด้วยล่ะ เดี๋ยวเขาจะเข้าใจผิด!”
    “ฮ่าๆ”   
    “ขำไรย๊ะ!?”
    “นี่!เธอยังไม่ได้เป็นแฟนกับพี่ฮั่นซะหน่อย จะกลัวพี่ฮั่นหึงทำไม!”
    “ก็ฉัน รัก ครูฮั่นน่ะซิ ถ้าพี่ฮั่นเห็นฉันกุ๊กกิ๊กกับนายเหรตติ้งฉันก็ตกกันพอดี!”     ผมรู้สึกไม่ค่อยชอบประโยคนี้เลย=*=
    “ว่าไงโอเคไม๊!?”
    “อื้ม!”
    จับมือ!.....ยัยตัวแสบ คิดหรอว่าฉันจะช่วยให้เธอกับพี่ฮั่นรักกัน ฝันไปเถอะ! และข้อเสนอลูกไม้ติ้นๆของเธอไม่มีทางทำให้เฟรมตัดใจจากผมได้หรอก เฟรมเป็นคนที่รั้นสุดๆไม่มีใครห้ามเธอได้นอกจากตัวเธอเอง แต่ไม่รู้ผมนึกบ้าอะไรถึงยอมรับข้อเสนอของยัยเด็กเตี้ย.............หรือผมจะอยากลองเป็นแฟนกับเธอ? ไม่จริงน่า!ผมไม่ได้ชอบยัยเด็กเตี้ยนี่สักหน่อย ผมแค่อยากแกล้งเธอก็เท่านั้น
    ................และที่สำคัญตำแหน่งพี่สะใภ้ของผม....มีอยู่แล้ว^^
     
      “สมายล์ยังไม่กลับมาเลยค่ะครู><”                   สต๊อปวิ่งเข้าออกบ้านของฮั่น นับครั้งไม่ถ้วนในใจกระวนกระวายเป็นห่วงน้องสาวที่ออกไปกับแกงส้มตั้งแต่เย็น...ซึ่งตอนนี้เริ่มค่ำแล้ว สมายล์ก็ยังไม่กลับมา
     “พี่โทรหาไอ้แกงก็ไม่เห็นรับสาย....”
      “เราออกไปตามกันไม๊ค่ะ?”
      “จะไปตามได้ไงล่ะ รถก็ไม่มี....”
      “แจ้งตำรวจเลยดีไม๊...”
      “ยังไม่ครบ 24 ชั่วโมง”
      “โอยยยย นี่ครูไม่คิดจะทำอะไรเลยหรือไงค่ะ คนหายไปตั้งสองคน!”
      “ครูว่าสต๊อปใจเย็นก่อนดีกว่านะ”
      “ครูจะให้สต๊อปใจเย็นได้ไง น้องสมายล์เป็นผู้หญิงและแกงส้มเป็นผู้ชาย ผู้หญิงผู้ชายอยู่กันสองต่อสองครูยังจะให้สต๊อปใจเย็นอยู่อีกหรอ?”
      “กลัวไอ้แกงจะเสียตัวน่ะหรอ^^”
      “ไม่ตลกนะค่ะครู!”
      “แป่ว!....นี่~ไม่ต้องห่วงหรอกน่า ไอ้แกงน่ะ มันมีความเป็นสุภาพบุรุษพอ มันไม่มีทางทำอะไรน้องสมายล์หรอก...”
      “แน่ใจหรอค่ะ?”                      
      “อื้ม(^_^)Y”                           ถึงเหตุผลของครูฮั่นจะไม่มากเพียงพอที่ฉันจะวางใจได้   แต่คำพูดนิ่มนวลของเขาเหมือนมีมนต์สะกดให้ฉันเชื่อเขา และมันก็ทำให้ฉันสบายใจขึ้นมาก      “เข้าไปดื่มน้ำเย็นๆ ข้างในบ้านกระผมก่อนนะขอรับ^++^"   
    ครูฮั่นพูดพลางผายมือให้ฉันเข้าไปในบ้านของเขา และก็เหมือนมีมนต์สั่งให้ฉันเดินเข้าไปนั่งที่โซฟาในบ้านเขา ทั้งที่ใจจริงแล้วฉันไม่อยากเข้าไปเลยสักนิด เพราะฉันกลัว.........กลัวว่าใจของฉันจะหวั่นไหวอีก
    “นี่! ผมมีอะไรให้ดู^^”
     
    ทางด้านแกงส้มที่ขับรถมาส่งสมายล์...
    “ไปล่ะนะที่รัก พรุ่งนี้เช้าเจอกัน><”
    “ไม่ต้องสมบทบาทขนาดนั้นก็ได้ย่ะ=//=”      แกงส้มรอให้สมายล์เข้าบ้าน ก่อนที่ตัวเองจะขับรถมาจอดที่หน้าบ้านของตน   


    ในขณะที่กำลังจะเดินเข้าบ้าน ก็ต้องชะงัก....บ๊ะ! คู่นี้ไวกว่าที่ผมคิดแฮะ พอผมกับสมายล์ไม่อยู่บ้านเลยถือโอกาสมากิ๊บกิ้วกันสองต่อสอง ฮั่นแน่!เปิดเพลงฟัง โรแมนซ์จริงๆ^^ ถ้าผมเดินเข้าไปตอนนี้คงไม่สมควรแน่แท้หราว>_<
     
    ~รู้ว่านานแค่ไหน ที่ฉันต้องทนกับทุกสิ่ง ปิดบังความจริงในใจทุกๆอย่าง
    ทุกครั้งที่เราพบกัน ทุกครั้งที่เธอหันมา ที่ฉันเฉยๆรู้ไหม...ฉันฝืนแค่ไหน~
    (สักวันหนึ่ง ost.สิ่งเล็กที่เรียกว่ารัก)
     ครูฮั่นเปิด MV เพลงๆนี้ให้ฉันดู เพลงนี้เป็นเพลงที่ฉันชอบมาก ซึ่งเป็นเพลงประกอบภาพยนตร์เรื่องโปรดของฉัน เหตุผลที่ฉันชอบภาพยนตร์เรื่องนี้เพราะมันตรงกับชีวิตจริงของฉัน เหมือนกับน้ำที่แอบชอบพี่โทนพยายามที่จะเปลี่ยนแปลงตัวเองทุกอย่างให้เขามาสนใจ แต่ตอนจบของฉันคงไม่สวยหรูเหมือนในหนังหรอก.......
     
      “พี่อะ ชอบหนังเรื่องนี้มากเลยนะ^^ มันเหมือนชีวิตจริงของพี่ยังไงไม่รู้...พี่ก็แอบชอบผู้หญิงคนหนึ่งอยู่เหมือนกัน”             ยังจะมีน่ามาเล่าเรื่องผู้หญิงคนอื่นให้ฉันฟังอีกหรอ ไอ้ผู้ชายใจร้าย!ทำไมนายชอบทำให้ฉันเจ็บอยู่เรื่อยเลยนะ><
      “สต๊อปขอตัวกลับบ้านก่อนนะค่ะ....”     
    เฮ้ย! สต๊อปกำลังจะเดินออกมา อะไรเนี่ยะ!ยังไม่ทันถึงช็อตเด็ดเลย พี่ฮั่นก็นั่งซื่อบื้ออยู่ได้ไม่คิดจะรั้งบ้างเลยหรือไง ไม่ได้การล่ะ!ผมต้องทำอะไรสักอย่าง.......สับคัทเอาท์   ล็อคประตูด้านนอกมันซะเลย!  จะออกได้ก็เช้าล่ะทีนี้^++^
    พรึบ! ไฟทั้งบ้านดับลง ห้องทั้งห้องมืดสนิท สต๊อปทรุดตัวนั่งลงหาจุดยืนไม่ได้ ฮั่นรีบคว้ามือเธอเอาไว้เป็นสัญญาณให้รู้ว่าเขายังอยู่ข้างๆ
    ...........ผมช่วยพี่ขนาดนี้แล้วต่อไปก็คงต้องเป็นหน้าที่พี่แล้วนะพี่ฮั่น^^......ว่าแต่ ผมจะไปนอนที่ไหนล่ะเนี่ยะ? ถ้าเฉลยว่าทั้งหมดนี่เป็นฝีมือของผม ผมโดนพี่ฮั่นอัดตายแน่T^T

    WRITER:  จบไปอีกตอน  กำลังลุ้นกันอยู่ล่ะสิท่า>.<  เก็บเอาไว้ตอนหน้าแล้วกันนะค่ะ
     *โปรดอ่าน  ไรต์ต้องไปต่างจังหวัดวันพรุ่งนี้(อีกแล้วค่ะT^T) กลับวันอาทิตย์จะรีบอัพทันทีสอง-สามตอนเป็นการชดเชยให้นะค่ะ  และอย่าลืมมาเม้นเป็นกำลังใจให้ไรต์ด้วยนะค่ะ จุฟ~

    ครูฮั่นจะบอกรักสต๊อปหรือไม่?   แล้วแกงส้มจะไปนอนที่ไหน?  อย่าลืมติดตามนะค่ะ 
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×