คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : my room your room(kssm Hsm)
+ +
สมายล์สลึมสลือตื่นขึ้นมา แล้วหันไปมองสต๊อปที่นอนหลับอยู่ข้างๆ ก่อนจะสังเกตุสิ่งรอบๆข้าง....
.....หาววววว~0_0 เอ๊ะ!นี่ไม่ใช่ห้องเรานี่ จริงสินะ เมื่อคืนนี้มีปาร์ตี้ที่บ้านครูฮั่น ถ้าเดาไม่ผิดห้องนี้ไม่ของครูฮั่นก็ของนายแกงส้ม แต่ดูจากหมอนลายกระดองเต่า โคมไฟเต่า ผ้าปูเตียงรูปนินจาเต่า ก็คงไม่ต้องเดาว่าห้องนี้เป็นห้องใคร=='
แต่ตอนนี้ฉันปวดชิ้งฉ่องมากเยย ห้องน้ำอยู่ไหนเนี่ยะT^T น่านไงฉันเห็นประตูแล้ว! แต่ แกร่กๆ~ มันเปิดไม่ได้อะ ฉันคงต้องลงไปเข้าห้องน้ำด้านล่างแล้วล่ะ>< ในระหว่างฉันออกจากห้องเพื่อลงไปสู่ด้านล่าง.....
"ไอ้แกง!ฉันไม่น่าให้แกนอนด้วยเลย"
"โธ่พี่ เรื่องแค่นี้ทำเป็นเรื่องใหญ่ไปได้!" เสียงครูฮั่นกับนายแกงส้มดังมาจากห้องข้างๆ0_o
"ถ้าขืนแกยังทำตัวโสโครกอย่างนี้อีกนะ ฉันจะไม่ให้แกนอนด้วยแล้ว!" เขาสองคน นอนด้วยกัน0_0
"ก็แหม คนเรามันก็ต้องพลาดกันได้น่ะพี่ พี่ก็รู้ว่าผมเมา แรงก็ไม่มี ผม'รุก'ไม่ไหวหรอก!"
"ถ้าแม่รู้ แม่ต้องฆ่าฉันแน่ๆT^T"
"โด่~เรื่องแค่นี้เองยังไงแม่ก็รับได้อยู่แล้ว"
"เรื่องแค่นี้น่ะหรอ นายต้องรับผิดชอบ ฮืออ!!!!" รับผิดชอบหรอ? อย่าบอกนะว่าครูฮั่นเสียเอกราชให้กับนายแกงส้ม ไม่จริงงงงงT^T
"ใครมันจะมาแข็งแรงเหมือนพี่ล่ะ ก้นผมระบมไปหมดแล้วเนี่ยะ!T^T" ก้น...มะกี้นายแกงส้มพูดว่าก้น><
"แค่นี้ยังน้อยไป ออกไปเลย แกออกไปจากห้องฉัน เดี๋ยวนี้!!!!!!." ฮั่นพูดก่อนจะลากแขนแกงส้มให้ออกไปจากห้องของเขา
เมื่อประตูเปิดออกสองหนุ่มกับอีกหนึ่งสาวยืนประจันหน้า0_0......ครูฮั่นที่สวมบ๊อกเซอร์สีชมพูลายหมี เปลือยอกที่มีซิกส์แพคเรียงสวย ด้านขวามือเป็นนายแกงส้มที่สวมผ้าขนหนูสีม่วงตัวเดียวย้ำว่า...ตัวเดียวT^T
"กรี๊ดดดดดดดดดด!!!!><"
ฉันนั่งอยู่ที่โซฟาซึ่งทุกคนนั่งล้อมรอบเพราะตกใจเสียงกรี๊ดเมื่อชั่วครู่=='
"อ่ะ! ดูซะ!!" นายแกงส้มส่งบัตรประชาชนของเขากับครูฮั่นมาให้ฉัน ฉันรับมาดู 'นายอิสริยะ ภัทรมานพชัยอรรถ' 'นายธนทัต ภัทรมานพชัยอรรถ'.....
"นี่อย่าบอกนะว่าพี่สองคน จดทะเบียนสมรสกันT^T โอยยย!" ฉันพูดก่อนจะโดนมะเงกของนายแกงส้ม
"นี่ใช้สมองส่วนไหนคิดเนี่ยะ ยัยงั่ง! ที่ฉันเอาบัตรมาให้เธอดูเพื่อจะยืนยันว่า ฉัน กับพี่ฮั่น เราเป็นพี่น้องพ่อแม่เดียวกัน ไม่ได้ทำอะไรบัดสีอย่างที่เธอคิดแน่นอน!"
"ก็ใครมันจะไปรู้ล่ะ เห็นสนิทกันสะขนาดนั้น หน้านายกับครูฮั่นก็คนละDNA กันเลย...."
"ผิดด้วยหรอ ที่ฉันหน้าเหมือนพ่อและพี่ฮั่นจะหน้าเหมือนแม่ ทีเธอกับสต๊อปยังไม่เหมือนกันเลย สต๊อปอย่างกับนางฟ้า เธอ กิ้งก่าทะเลทรายชัดๆ!..."
"ไอ้พะแนงบูด....." ฉันเตรียมจะวางมวยกับนายแกงส้มแต่ครูฮั่นห้ามไว้
"พอเลยๆ...ว่าแต่...ทำไมสมายล์ถึงคิดว่าครูกับไอ้แกงเป็น....."
"เอ่อออ...คือว่าT^T" ฉันเล่าเรื่องที่ฉันได้ยินมาทั้งหมดให้ทุกๆคนฟัง
"ฮ่าๆ เรานี่ก็คิดไปเรื่อย ที่ครูทะเลาะกับไอ้แกงก็แค่เรื่องผ้าห่ม....." มันก็ยังไม่พ้นครหา==' "เรื่องมันก็มีอยู่ว่า....ไอ้แกงส้มฉี่รดผ้าห่มซึ่งเป็นของแม่ที่ให้พี่เอาไว้ แล้วผ้าห่มผืนนี้มีความหมายกับพี่มาก พี่เลยมีปากเสียงกับไอ้แกงอย่างที่หนูได้ยินน่ะแหละ"
"ที่ฉันฉี่รดน่ะ ก็เพราะพวกเธอนั่นแหละ เมานอนเกลือกกลิ้งที่สนามหญ้า ฉันก็เลยต้องลากพวกเธอมานอนในบ้านจนแขนขาไม่มีแรง แม้แต่จะลุกไปเข้าห้องน้ำยังลุกไมขึ้น-//-" แกงส้มเสริม...ที่แท้ก็ลุก ไม่ใช่รุก ให้ตายเถอะ!ฉันคิดเรื่องงี่เง่าอย่างนั้นได้ไงเนี่ยะ><
"แล้วที่พวกพี่สองคนออกมา...ในสภาพ=//="
"ผู้ชาย เขาก็นอนถอดเสื้อกันทั้งนั้นนั่นแหละ แล้วที่ฉันใส่ผ้าขนหนูตัวเดียวก็เพราะ...ฉันฉี่ราด=//="
"ฉันขอโทษT/l\T"
"ไม่เป็นไรหรอกน่า ใครมันก็เข้าใจผิดกันได้ ถ้ามีอะไรสงสัยก็ถามพวกพี่ได้ทุกเรื่องเพราะพวกเราไม่มีความลับต่อกันอยู่แล้ว^^" ครูฮั่นพูดแล้วยิ้มให้ฉัน....ฉันแพ้รอยยิ้มนั่น><
"ค่ะครู^^"
"โธ่~นึกว่าเรื่องอะไร ไม่เห็นมีอะไรน่าตื่นเต้นเลย...." พี่โดมพูดสีหน้าเซ็งสุดๆ
"น่านดิ ไปนอนต่อดีกว่า=..=" พี่แคนเสริม
"ไอ้โดม ไอ้แคน ไปเก็บกวาดข้างนอกให้เรียบร้อย!" ครูฮั่นสั่ง
"อะไรกันครับครู กินกันตั้งหลายคนทำไมให้ผมกับไอ้แคนเก็บแค่สองคนล่ะครับ"
"ใช่ครับครู!"
"ฉันไม่คิดบัญชีที่แกสองคนเอาไวน์มากินก็ดีเท่าไรแล้ว...."
(0x0)(0x0)
"ไปเก็บกวาดสนามหญ้า เดี๋ยวนี้!!!"
"ครับบบ/ครับบบ~T^T"
ในขณะที่คนอื่นเดินแยกย้ายไปหมด เหลือฉันกับนายแกงส้ม
"เธอน่ะ มันโรคจิตชัดๆแอบฟังคนอื่นเขาคุยกัน!"
"คิดว่าฉันอยากฟังนักหรือไง ถ้าห้องน้ำงี่เง่าของนายเปิดได้ฉันก็คงไม่ต้องออกมาหาห้องน้ำข้างนอกหรอก!"
"ห้องน้ำของฉันต้องใช้แรงถีบเข้าไป แต่อ่อนเหมือนปีโป้อย่างเธอไม่มีบุญจะได้เข้าห้องน้ำฉันหรอก!"
"ห้องน้ำมันก็เหมือนเจ้าของ ชอบใช้กำลังแต่สมองกรวงยิ่งกว่าปลวกแทะสะอีก!! แบร่~:p"
"ยัยตัวแสบ!!!"
_____________________________________________
Dancing class
หนึ่ง สอง สาม สี่ ห้า หก เจ็ด แปด.....เสียงครูฮั่นนับพลางปรบมือให้จังหวะ แต่ฉันกำลังนับนกที่บินอยู่รอบๆหัว ก็เมื่อคืนนี้ฉันดูรายการ THE STUDY ดึกไปหน่อยกว่าจะจบก็เที่ยงคืนเกือบตีหนึ่ง เช้ามาเลยรู้สึกมึนๆอย่างนี้แหละ
"ทุกคนเต้นต่อไปนะ...สมายล์ เป็นอะไรหรือเปล่า ครูเห็นหนูน่าซีดๆตั้งแต่เช้าแล้วนะ?"
"สงสัยพักผ่อนน้อยน่ะค่ะครู><" ครูฮั่นไม่พูดอะไรก่อนจะอุ้มฉันออกไปข้างนอกแล้วให้นายแกงส้มสอนแทนชั่วคราว
"นั่งตรงนี้ก่อนนะ เดี๋ยวครูเอาน้ำอุ่นมาให้" ไม่กี่อึดใจน้ำอุ่นก็มาถึงมือฉัน ครูฮั่นจ้องฉันอย่างเป็นห่วง...จ้องมากฉันก็เขินเหมือนกันนะ>///<
"แก้มแดงๆ เป็นไข้หรือเปล่าเนี่ยะ....ตัวอุ่นๆด้วย"
>/////<
"เดี๋ยวครูจะพาไปส่งบ้านไปพักผ่อน...."
"แต่ครูค่ะ....."
"เรื่องเรียนไม่ต้องเป็นห่วง ไว้ครูจะสอนพิเศษให้ พักผ่อนให้หายดีก่อน แล้วทีหน้าทีหลังอย่านอนดึกอย่างนี้อีกล่ะ" จากเมื่อก่อนเคยลูบหัวแต่กลับมาเป็นหยิกแก้มฉันอย่างเอ็นดู
"ค่ะครู^^" ฮั่นค่อยๆพยูงร่างสมายล์ไปขึ้นรถ ในขณะที่แกงส้มที่แอบฟังทั้งสองคนคุยกันมาโดยตลอด.....สายตาของสมายล์ที่จ้องพี่ชายผม มีอะไรที่เกินเลยมากกว่าครูกับลูกศิษย์ ไม่ได้การล่ะ ผมจะไม่ยอมให้เธอแย่งพี่ชายไปจากผมหรอก!!
ครูฮั่นมาส่งฉันถึงห้องนอน นอกจากพี่ต้นกับป๊าแล้วไม่เคยมีผู้ชายคนไหนเข้ามาถึงห้องฉัน เขานี่แหละคือคนแรก^^
"ตัวอุ่นๆนะเนี่ยะ เดี๋ยวครูหยิบยาให้" ครูฮั่นหยิบยาจากตู้ก่อนจะลงไปหยิบน้ำมาให้ฉันหนึ่งแก้ว ฉันรับยาแล้วน้ำดื่มแล้วส่งแก้วคืนให้เขา ครูฮั่นลงมานั่งข้างๆเตียงพลางลูบหัวฉันเบาๆ
"นอนสะนะเด็กดี ไว้ตอนเย็นๆครูจะมาเยี่ยม^^"
"ขอบคุณมากค่ะครู"
"งั้นครูไปก่อนนะ"
zzZZ
อ๊า~>< รู้สึกสบายจัง สงสัยเป็นเพราะยาเม็ดนั้นของครูฮั่นแน่เลยที่ทำให้ฉันหายไวขนาดนี้^^ แต่ทำไมท้องฉันดูหนักๆยังไงไม่รู้>..<
กรี๊ดดดดดด!! ไอ้แกงบูดนอนหนุนพุงฉันอยู่><
"อ้าวว ตื่นแล้วหรอ^^"
"อีตาบ้า ใครให้นายเข้ามาในห้องฉันย๊ะ!!"
"ทำมะ ที่เมื่อคืนก่อนเธอยังนอนที่ห้องฉันได้เลย!"
"นั่นมันเหตุสุดวิสัยหยะ....."
"นี่มันก็เหตุสุดวิสัยเหมือนกันนั่นแหละ ฉันเห็นในบ้านเธอไม่มีคนอยู่ ฉันเลยไม่รู้จะขออนุญาตใคร นอกจาก ตัวเอง^^" สมเหตุสมผลสุดๆ=^=
"แล้วนายเข้ามาทำอะไร มาสำรวจห้องฉันเฉยๆงั้นเหรอ?"
"หรือเธอจะให้ทำอย่างอื่นล่ะ^^" เขาพูดแล้วเลื่อนหน้าเข้ามาใกล้ฉัน>_<
"ฉันไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้น ฉันหมายถึง นายเข้ามาห้องฉันทำไมT^T" ทีนี้เลื่อนหน้าเข้ามาใกล้กว่าเดิม
"เธอลืมไปแล้วหรอ ว่าเราเป็นคู่บัดดี้กัน เธอไม่สบายฉันก็ต้องมาดูและเธอสิ^^" เขาเลื่อนหน้าเข้ามาใกล้จนปลายจมูกของเราเกือบติดกันห่างแค่ครึ่งเซนเท่านั้น><
"ล..แล้วเต่าของนายหายไปไหนล่ะ?" ฉันพยายามเบนเบี่ยง
"เจสันอายุไม่ถึง 18 ไม่ควรเห็นอะไรที่ไม่ควรดู^^" ไอ้แกงเทโพ ไอ้พะโล้ไข่เน่า นี่นายพูดอะไรออกมาเนี่ยะT^T
"เฮ้ยย!!แมงมุม!!!"
"กรี๊ดดดดด!!!" สัตว์มากขา ขนเยอะน่าเกลียด เป็นสิ่งที่ฉันเกลียดที่สุดT^T ด้วยความตกใจฉันเลยกระโดดกอดนายแกงส้ม
.....ผมก็แค่ต้องการทำให้เธอตกใจเล่นเท่านั้น ใครจะไปรู้ว่ายัยนี่กลัวจนกระโดดกอดผมแก้มของเราทั้งคู่สัมผัสกันจนผมรู้สึกได้กับแก้มนุ่มๆของเธอ กลิ่นหอมของโลชั่นเด็กอ่อนๆคลุ้งไปทั่ว ตุ่บๆ ตุ่บๆ ~ เสียงหัวใจของเราทั้งคู่ที่เต้นรัวอย่างกับกลองสะบัดชัย เสียงหัวใจของเธอเต้นแรงเพราะความกลัว แต่หัวใจที่เต้นแรงของผมมันไม่ใช่...ไม่!ผมไม่ได้กลัวแมงมุม....แล้วมันเป็นเพราะอะไรกัน?
_______________________________________________
ก๊อกๆๆ!! ฮั่นที่กำลังนั่งดูโทรทัศน์อยู่ในบ้านของเขา เมื่อได้ยินเสียงเคาะประตู
"ค้าบบบ จะออกไปเปิดแล้วครับ"
แอ่ดดดด~เมื่อบานประตูเปิดออก....สต๊อป0_o
"เห็นนายแกงส้มบอกว่าครูเรียกสต๊อปมาพบ มีอะไรหรือเปล่าค่ะ?''
"ผ...ผมเนี่ยะนะเรียก?" อะไรเนี่ยะ ผมนี่นะ ไอ้แกงมันจะก่อเรื่องอะไรอีกเนี่ยะ
"ถ้าไม่มีอะไรงั้นสต๊อปไป...."
"ด..เดี๋ยวครับ!!!><
WRITER: ตอนนี้ที่จริงแล้วอยากให้แรงกว่านี้อีกหน่อยแต่กลัวจะลึกเกินไปเลยเซนเซ่อไปบางจุดนะค่ะ^^
ปริศนาหัวใจของแกงส้มเขาจะไขออกหรือไม่ ระหว่างฮั่นกับสต๊อปจะมีอะไรเกิดขึ้นอย่าลืมติดตามกันนะค่ะ><
ความคิดเห็น