''ปีศาจใจ''

ลำดับตอนที่ #1 : จุดเริ่มต้น

‘’ เขาบอกว่ารักฉันในวันที่ฉันเข้าประตูวิวาร์กับชายคนรัก นี่เขาต้องการอะไรกันแน่ ’’ วิว่ากล่าว
ถ้าย้อนกลับไปเมื่อ8ปีที่แล้ว ในช่วงเวลาแรกที่ฉันแอบรักเขา
 

     เช้าของวันจันทร์ การเปิดภาคเรียนแรกของปีกำลังเริ่มต้นของ นักเรียนต่างเร่งรีบเพื่อทำการประจำที่ก่อน เพลงเคารพธงชาติจะเริ่มขึ้น

เมื่อเคารพธงชาติเสร็จ ครูประจำชั้นของแต่ละห้องก็จะเรียกรายชื่อนักเรียนตามลำดับ ผู้หญิงเสื้อสีชมพูลักษณะสูงวัย หน้าตาเข้มขึม สวมแว่นสีขาวพร้อมเอามือไขว้หลัง กำลังเดินตรวจความเรียบร้อยของนักเรียนห้อง ม.6/1  ใช่แล้ว นี่คือ คุณครูอิงอร ครูประจำชั้นของเราเอง
เมื่อเดินวนไปวนมาสักพักคุณครูอรก็เรียกรายชื่อของนักเรียนทั้งหมด ปรากฎว่าทุกคนมาหมดแล้ว ยกเว้นแต่
‘’ ริชาร์ท ’’
‘’ นี่นายนั่นกล้ามาสายตั้งแต่วันแรกเลยหรอ ’’ เพื่อนผู้ชายข้างหลังกำลังซุบซิบนินทาริชาร์ทอยู่
‘’ใครจะไปว่ามันได้ล่ะ นายนั่นเป็นถึง ลูกรัก ของครูอิงอรเลยเชียว’’ เพื่อนข้างๆเสริม
ไม่กี่นาทีหลังจากนั้นก็มีชายหนุ่มทื่มีแววว่าจะเป็นริชาร์ทกำลังวิ่งมาจากประตูด้านหน้าโรงเรียน เขาสวมเสื้อชุดนักเรียน แลดูท่าทางไม่ได้เรียบร้อยเท่าไหร่นัก ฉันมั่นใจว่าเมื่อคืนเขาคงนอนดึก เพราะเมื่อวานเขาไปแข่งบอลมา อย่าสงใสเลยว่าฉันรู้ได้ยังไง เพราะว่าเมื่อวานฉันก็ไปเชียร์เขามา

‘’อรุณสวัสดิ์ครับครู ขอโทษที่มาสายครับ’’ นี่คือคำแรกที่เขาพูดเมื่อเจอหน้าครูอิงอร และดูท่าทางคุณครูก็ไม่ได้เอะใจอะไร นอกจากพูดว่า

‘’คราวหน้าก็ช่วยรักษาเวลาหน่อยน่ะนายสุภรุจ’’ ถ้าเป็นคนอื่นก็คงโดนดุไม่ใช่น้อย แต่นี่คือริชาร์ท เลยมีแค่คำเตือนเล็กๆน้อยๆเท่านั้น
ริชาร์ทเดินมายืนเข้าแถว ลักษณะเขาดูเหนื่อยๆ เนื่องจากคงวิ่ง 4x100 เพื่อมาให้ทันเข้าแถว เขามายืนเข้าแถวของฝั่งผู้ชาย แต่ระดับก็เท่ากับยืนข้างฉันพอดี
นานแล้วนะ ที่เราไม่ได้ยืนใกล้กันอย่างนี้ นานแล้วที่ฉันไม่ได้เห็นนายใกล้ๆแบบนี้  คำพูดแบบนี้ฉันคงได้ต่พูดเพียงในใจเท่านั้น ขืนพูดออกไป ริชาร์ทคงแปลกใจพิลึก
พอนักเรียนทุกคนประจำที่ ครูอรก็พานักเรียนทุกคนไปที่ชั้นเรียนพร้อมประจำที่นั่ง ฉันได้นั่งคู่กับภรพ (อีกแล้ว)  
‘ ’เสียใจด้วยนะ คนที่ได้นั่งตรงนี้เป็นฉัน ไม่ใช่ริชาร์ท ’’ ภรพพูดเสร็จก็แลบลิ้นทำหน้าทะเล้นแล้วก็นั่งลง
‘’ ทำไมนายต้องคิดว่าฉันอยากนั้งกับริชาท์ด้วยห้ะ !! ’’ ฉันสวนกลับเพื่อปกปิด
‘’ มีใครบ้างละ ที่ไม่ชอบริชาร์ท สาวๆทุกคนก็ปลื้มหมอนี่กันทั้งนั้นแหละ ’’ ภรพพูดด้วยสีหน้ากวน เหมือนจะรู้อะไร แต่ความจริงไม่… หรอ?

พักกลางวัน นักเรียนต่างทะยอยลงไปรับประทานอาหารเที่ยงกัน มีแต่ฉันที่ลงไปเป็นคนสุดท้าย
ณ โรงอาหาร เสียงแห่งความวุ่นวาย นักเรียนเป็นร้อยๆคน ต่างกำลังวิ่งวุ่น หาที่นั่งและซื้อหาอาหารเที่ยงกันอยู่ ทุกโต๊ะกินข้าวในโรงอาหารเต็มไปด้วยนักเรียนหลากหลายชั้นเรียน
ฉันซื้อข้าวเที่ยงเรียบร้อยแล้ว เพียงแต่ยังไม่มีที่นั่ง และเวลานี้ก็ดูเหมือนไม่มีวี่แววของเพื่อนห้องเดียวกันกับฉันเลย
‘’ วิว่า ทางนี้!! ’’ เสียงนี้ดังก้องมาจากริมขวามือสุดของโรงอาหาร
เจ้าของเสียงนี้คือ คริสตินน่า หรือ คริส นั้นเอง ประธานนักเรียนของ ม.6 ปีนี้ วันนี้สวรรค์มีตา พระคงเข้าข้างชั้นเป็นแน่ ที่จู่ๆคริสก็เรียกให้ชั้นไปร่วมโต๊ะอาหารด้วย ก็แหงอยู่แล้วซิ ใครๆก็อยากจะเป็นเพื่อนกับเธอทั้งนั้น คริสเป็นคนที่เลือกคบคน มีแต่ลูกคุณหนูหรือเพื่อนที่ฐานะเท่าเทียมกับเธอเท่านั้นแหละ ที่เธอจะร่วมสนทนาด้วย เธอเรียกได้ว่าป๊อปปูล่าที่สุดในโรงเรียนก็ว่าได้ สวย เก่ง เซ็กซี่ แถมโปร์ไฟล์ดีอีกต่างหากล่ะ >> นี่ฉันคงไม่ได้อวยเธอเกินไปใช่มั้ย?

‘’ จ้า ขอบใจนะที่ชวน ’’ ฉันพูดตามมารยาทก่อนที่จะนั่งลงตรงกันข้ามกับคริส
บทสนทนาของคุณหนูไฮโซทั้งหลายเริ่มขึ้น คริสเป็นคนเปิดบทสนทนาก่อน

‘’นี่ๆพวกเธอ เมื่อวานep.ใหม่ของ Gossip Girl ออกแล้วน่ะ ได้ดูกันรึเปล่า?’’ ทุกคนต่างข้านรับกัน ตอนนี้คงมีแต่ชั้นแล้วสิน่ะ ทุกสายตาจ้องมาที่ฉัน รู้สึกเหมือนกับตัวเองย้ายมาอยู่ในอีกที่นึง ทั้งที่พื้นที่ดูออกจะกว้างแต่ทำไมฉันรู้สึกอึดอัดอย่างนี้นะ คริสรู้ว่าฉันอ่อนภาษาอังกฤษ แต่อยู่ดีๆเธอก็ตั้งคำถามเรื่องหนังฝรัง เธอต้องการอะไรกันแน่ ?
 ฉันรีบปรับสถานะการณ์ให้เป็นปกติที่สุดแล้วตอบกลับไปว่า

‘’อ้อ ซีรีย์เรื่องนี้ฉันไม่ค่อยได้ดูเท่าไหร่ แต่เพราะตอนนี้ฉันกำลังติดอีกเรื่องนึงอยู่ Teen Wolf ไง ฉันชอบแนวนี้มากกว่า พวกเธอได้ดูกันรึเปล่า?’’  

ฉันคิดในใจแค่ว่า ดีนะเมื่อวานเข้าไปอ่านพันทิพแล้วเขาเขียนว่าเรื่องนี้วัยรุ่นกำลังฮิตกัน แล้วฉันลองเข้าไปอ่านแล้วก็ได้ข้อมูลมาบ้าง ไม่งั้นตอนนี้ฉันคงนั่งเอ๋อไปแล้ว

     ฉันออกจากความคิดตัวเอง แล้วกล้บมาสู่สังคมคุณหนูอีกครั้ง และทำหน้าตาร่าเริงต่อไป
เวลาผ่านไปเรื่อยๆ จนเวลาพักเที่ยงได้จะหมดลง และฉันเองก็ยังนั่งเป็นกาฝากในกลุ่มลูกคุณหนูต่อไป

จู่ๆริชาร์ทก็เดินมาที่โต๊ะ จนฉันเองก็ตั้งรับไม่ทันเหมือนกัน ฉันได้แต่คิดในใจว่าประโยคแรกที่ริชาท์จะพูดคือการทักทายฉัน แต่ไม่เลย

 ริชาท์เดินไปเข้าหาคริสคนแรกแล้วพูดคุยกับเธอก่อน ไม่หรอกฉันไม่ได้รู้สึกอะไรเพราะเข้าไม่เคยแม้แต่จะมีฉันในสายตาเลยด้วยซ้ำ ซึ่งนั่นก็ไม่แปลกเลยที่เขาจะไม่ได้ทักฉันเป็นคนแรก..