รีบอน the star ตอน 4

                              คนอย่างนายมันกแค่สวะไร่ค่า...อย่ามาสำคัญตัวผิดไปหนอยเลย

                            วันนั้น...ฉันยังจำได้ ตั้งแต่วันแลกที่พบกัน...ฉันพูดประโยคนี้กับนาย....

                                                     แต่วันนี้ฉันรู้แล้ว....ว่านายสำคัญ...
     
          ดวงตาสีดำรื้นน้ำตาเงยหน้ามองร่างสูงที่ถูกพันธนาการด้วยโซ้หลายเส้น   ดวงตาปิดสนิทเหมือนกำลังหลับอยู่

                   เส้นผมแผ่  กระจายไปทั้วคุก..น้ำ.....โรคุโด  มุคุโร่..ถูกจองจำในวินดีเช้อีกครั้ง.....

                                             มือเรียวลูบตู้กระจกเบาๆแล้วพึมพำออกมา.....
 
                                       จะทิ้งให้ฉันอยู่แบบนี่อักนานเท่าไหน..ฉัน..ธรมาน..

             คิชิยะผู้รักใครไม่เป็น     เห็นทุกอย่างเป็นเพียงสวะในสายตา      เห็นความรักเป็นเรื่องไร่สาระ....

         มุคุโร่ที่ไม่เคยรักใคร   ต้องการเพียงทำลายมาเฟียทั้งหมดเท่านั้น..แต่วันนี้ เขากับมาหลงรักมาเฟียเสียเอง....

                              หลอกลวง  แก้แค้น    ความรัก           และจุดจบคือสูญเสีย

                หัวใจของคนสองคนต้องทรมานอีกแค่ไหน?  ทำไมโชคชะตาจึงเล่นตลกให้พวกเขาเป็นแบบนี้กัน