Ass Teen ผม...พลาด (Yaoi)

ลำดับตอนที่ #3 : บทเรียนที่สาม : ลูกผู้ชายฆ่าได้แต่อย่าคิดแทง

บรื้น~ 


เอี๊ยด~



"นี่คับ ขอบคุณคับพี่ " ผมเดินลงจากรถแท็กซี่ก่อนจะเดินตรงเข้าบ้าน ให้ตายสาบานเลยชาตินี้จะไม่กินเหล้าอีกแล้ว


"ม๊าาาาาาาา!!! ไอ้พุทมาแล้วม้า!!" อะจึ๊ย


"โห้ยเจ๊ เบาดิ" ผมทำปากจุ๊ให้กับยัยพี่มหาภัยที่ยืนเต๊ะท่าเป็นจ่าเฉยอยู่หน้าประตูทางเข้า


"เบาๆอะไรของแกไอ้พุท หายหัวไปทั้งคืนโทรไปก็ไม่รับ นี่แกโชคดีนะที่ป๊าไม่อยู่ไม่งั้น!" ยัยพี่แพทของผมยกมือขึ้นมาทำท่าเชือดคอตัวเอง จนผมกลื่นน้ำลายดังเอื้อก ทำหน้าบอกบุญไม่รับ



"ไหนๆ มาแล้วหรอฮ้ะเจ้าพุท!! มานี่มานี่เลยไอ้ตัวดีหายหัวไปไหนมาเอาใหญ่แล้วนะเราน่ะ หายหัวไปทั้งคืนพี่แพทโทรไปก็ไม่รับ นีแกโชคดีแค่ไหนแล้วที่ป๊าไปคุมลูกน้องแต่เช้าไม่งั้นแกตายตาพุท" ม้าผมเองคับ ปกติไม่เคยตีลูกสักติ๊ด แต่ทำไม๊ ทำไมยิ่งโตยิ่งโดนวะ ดึงหูบ้างล่ะ หยิกแขนบ้างล่ะ ดีดปากบ้างล่ะ ค่อยดูเถอะพุทจะไม่รักแล่ววว(เอิ่มมม)


"โห้ยยย ม้าบ่นแบบเจ๊เดี๊ยเลย พุทก็บอกก่อนไปแล้วไงว่าไปวันเกิดไอ้ออยอะ" ผมก้มหน้างุงิๆใส่ พอเงบหน้าก็เห็นม้ายืนเท้าเอวพร้อมทำหน้าจะกินผม


"ไม่ต้องมาแก้ตัว ม้าจะหักเงินค่าขนมพุท2เดือน ไปๆ ไปอาบน้ำเดี๊ยวไปเรียนสาย" 


"โห้ยยยยม้าไม่ได้นะ พุทไม่พอกินหรอกตั้ง สองเดือน เปลี่ยนเป็นสองวันได้มั้ยคะ" ผมทำตาบ่งแบ๊วใส่ม้า ท่านไม่ยิ้ม แต่ก่อนท่านจะพูดอะไรเจ๊ก็พูดสวนมาก่อน


"แกก็ไปช่วยงานที่ร้านสิย้ะ เดี๊ยวชั้นให้เพิ่ม" 


"ม้าเห็นด้วย(- -)" ผมทำหน้าเอือมระอา ก่อนจะเดินขึ้นไปห้องตัวเอง จัดการอาบน้ำแต่งตัวใหม่ ก่อนจะเดินลงมาเห็นเจ๊แพทอยู่ในชุดนักศึกษา


"อ้าวเจ๊แพท ผมนึกว่าไม่มีเรียน"


"มะเหงกสิแก ชั้นมีแทบทุกวันแหละ จะออกไปพร้อมกันรึเปล่าทางผ่านพอดี"


"ก็คงต้องตามนั้นอะเจ๊ ผมลืมรถไว้ที่บ้านไอ้กาน" ผมทำหน้านึกก่อนจะสะพายกระเป๋าเป้แบนๆเบาๆของตัวเอง


"นี่ไอ้พุทชั้นถามแกจริงๆเถอะ แกเอาหนังสือไปบ้างมั้ย" ผมยิ้มกวนๆพรางยกคิ้วให้ไปที สิ่งที่ได้กลับมาคือการถูกดาวคณะบริหารไล่เตะไปสองที


++++

"ตั้งใจเรียนนะคุณน้องชายย^^" 


"คร้าบบบ คุณพี่แพท" ผมโบกมือให้ทีหนึ่งก่อนรถเก๋งสีขาวจะขับออกไป ผมหั้นไปมอง กลุ่มนักเรียนชายที่กองกันอยู่หน้าประตู5-6คน แล้วส่ายหัวยิ้มๆ


"น้องจ้า เย็นนี้ไปเตร่ๆกับพี่มั้ยจ้ะ" 


"ฝันไปเหอะ!! ไอ้หัวฟู" 


"พี่ไม่ฝันหรอกน้อง พี่ชอบอย่างอื่นมากกว่า" 


"พอๆ เลยไอ้เชี้ยก๊อฟฟู มึงทำน้องมันกลัวนะ" ผมตบหัวฟูของมันไปทีหนึ่ง 


"ไอ้คุณพุท นี่มึงยังอยู่หรอวะ กูนึกว่าตายคาอกไปแล้ว" เสียงเห่าหอนของไอ้กานทำให้ผมเอื้อมมือไปตบหัวมันอีกที


"ไอ้เชี้ยปากมึงแน่หรอห้ะ ดูด้วยว่ากูใคร ท่านพุท แห่งไซค์โครครับ" 



"โห่...! ขี้โม้ชิบหาย" เสียงไอ้ออยที่เงยหน้าจากโทรศัพท์



"มึงไม่ต้องเลยไอ้อ้อย เมื่อวานไม่มารวมกับพวกกู ยังเสือกมาว่ากูอีก" 



"สัส อ้อยแม่กู กูชื่อออย ก็มะวานอะดิกูดันท้องเสียเลยไม่ได้ไป อดเป่าเค้กเลยอะ" ไอ้ออยทำท่าเสียดาย แหมวันเกิดมันนี่เนอะ

"แต่กูโทรบอกไอ้ปิงแล้วนิหว่า" พวกผมหันไปมองไอ้หัวเห็ดที่นั่งบีบขาให้ไอ้บูมอยู่ สบายไปและ



"เอ่อเราเห็นพวกนายเมาๆ เลยไม่บอกอะ" ไอ้หัวเห็ดพูดเสียงแผ่วๆ จนแทบไม่ได้ยิน



"เออชั้งเถอะ เห้ยไอ้กานเดี๊ยวมึงไปเอามอไซค์ที่บ้านมึงให้กูด้วยนะ กูไม่อยากกวนพี่แพทบ่อยๆ "



"ได้ๆเดี๊ยวกูขับไปให้ที่ร้านมึงแล้วกัน เออไอ้พุทเมือเช้ากูโทรหามึง แล้วใครไม่รู้รับว่ะ " ผมทำหน้าสงสัยก่อนจะหยิบโทรศัพท์ออกมา

"เชี้ยเปลี่ยนเคสใหม่หรอวะ หรูเชี้ย"



"เห้ยนี่ไม่ใช่โทรศัพท์กู" ผมมองโทรศัพท์ในมือที่ถูกล็อคหน้าจอเอาไว้ แค่เคสก็รู้แล้ววาไม่ใช่


หรือจะเป็นของไอ้...



"ไอ้ไหนของมึงวะ ไอ้พุท"


"ห๊ะ อะไร? " ผมหันไปมองไอ้ออยที่มันทำหน้าสงสัย ผมแสร้งทำเป็นเกาหัวแก่กๆ

"พอๆเลยมึง ไปๆเข้าโรงเรียนได้แล้ว จะสายแล้วเดี๊ยวโดนคิงคองคาดโทษหรอก"



"เออๆ ไปๆ พวกเรา" ผมเดินหลังท้ายแถวอย่างครุ่กคิด

~@&*


เบอร์ผมนิ!!!


"ฮัลโหล  มึงใช่มั้ยที่เอาโทรศัพท์กูไป" ผมถามเสียงแข็ง


["ใครกันแน่ครับที่เอาโทรศัพท์ผมไป"] เสียงทุ้มนั่นตอบผมกับมา


"ก็ใครใช้ให้มึงหิ้วกูไปล่ะ ไอ้ตุ้ด!"


["แล้วใครใช้ให้คุณมาขอผมเป็นแฟนกันหล่ะ อีกอย่างผมไม่ได้เป็นอย่างที่คุณคิด"]


"เรื่องของมึงสิ แต่ที่กูต้องการจริงๆคือโทรศัพท์..."



["มาเจอผมหน้าปิแอร์ตอน4โมงเย็นแล้วผมจะคืนให้"]


"หมายความว่าไงวะ ฮะ...ฮัลโหล โหล " แม้งมันวางสายไปแล้ว เชี้ยเวรกรรมไรของกูวะเนี่ย

"แม่งเด็กปิแอร์ สัสจะไปดีปะวะ"



โอ๊ยยย คิดแล้วเสียวตู้ดดดดดดด