คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #12 : -10- 100%
------------60%-------------
chapter 10 (ต่อ)
“ทำไมเพิ่งโผล่หัวมา ออกมาตั้งนานแล้วไม่ใช่รึไงว้า”
“ก็ทำนู่นทำนี่ เมื่อกี้แว้บไปดูแฮร์รี่มา
ไง ….หวัดดี เมแกน^^”
“......”
บรรยากาศบาร์สบายๆไม่ใกล้ไม่ไกลจากหาดอบอวลไปด้วยกลิ่นบุหรี่หลากยี่ห้อ เสียงเพลงโฟล์คดังเคล้าคลอกับแสงไฟสีส้ม โต้ะกินเลี้ยงพร้อมเตาผิงด้านนอกให้โอกาสลูกค้าสามารถรับลมทะเลที่หอบหิ้วเอาความชื้นขึ้นมายังผืนดิน
ดูเหมือนว่าชายหนุ่มทั้งสี่คนจะมากันพร้อมหน้า หลังจากแอชตันเออร์วินปรากฎตัวเป็นคนสุดท้ายด้วยสาเหตุบางประการกลางวนสนทนามีเบียร์บางส่วนที่เปิดหมด อลิเซีย แมคโดนัล นั่งหัวโต้ะไกล้กับกับไมเคิล คลิฟฟอร์ด ถัดไปคือหญิงสาวผมสีน้ำตาลเข้มประบ่า ดวงตายาวอันเปี่ยมเสน่ห์ กลืมกลืนกับผิวที่เปลี่ยนเป็นสีน้ำผึ้งอ่อนจากแดดในโฟโต้ชู้ทครั้งล่าสุด ดูเหมือนแฟนสาวของคาลัม ฮู้ด จะวางแพลนเซอร์ไพร์แฟนหนุ่มในทริปพักผ่อนได้อย่างไม่มีที่ติ เธอรีบเร่งมาถึงหาดเมื่อหัวค่ำ ดูจากใบหน้าที่ยังเต็มไปด้วยเครื่องสำอางค์ราคาแพงจากกองถ่ายงาน เมแกนโปรยยิ้มอย่างมีวามสุขเมื่อมือหนาของชายหนุ่มโอบเอวเล็กราวกับว่าเจ้าหล่อนจะหายตัวได้ยังไงอย่างงั้น
ลุคเฮมมิงส์นั่งหัวโต้ะ ตรงกันข้ามกับอลิเซีย เขาเป็นฝ่ายกวักมือเรียกแอชตัน
และสาวน้อยผมสีดำสนิทคนสุดท้าย ใบหน้าขาวซีดของเธอดูไม่สู้ดีสักเท่าไหร่
…….
สาบานว่าฉันเห็นพวกเค้านัวเนียกันด้วยท่าทางเหมือนอยากจะเปิดห้องนอนเต็มที อาจจะคิดไปเองด้วยก็สติไม่ครบ100%นัก ดวงตาคมของผู้หญิงคนใหม่ดูไม่น่าเป็นมิตรเอาเสียเลย และนั่น ทำให้ฉันพยายามไม่มอง และหันเหความสนใจของตนไปยังกระชานกว้าง ลานเล็กรอบตัวมีเพียงคบไฟวูบวาบตามหัวระเบียง และโต้ะชุดอีกสามสี่ที่ซึ่งล้วนแล้วแต่ว่างปล่าว
กลุ่มของเราเหมือนเด็กประถมที่เพิ่งเลิกเรียน ส่งเสียงเอะอะชวนหัว
“เอลลีนนั่งตรงข้ามสิ พวกฉันเหลือที่ไว้ให้น่ะ” ไมเคิลวิ่งจี๋ยกเกาอี้ด้านหลังของเขามาวางให้พร้อมสรรพ คะแนนสะสมของคลิฟฟอร์ดเพิ่มประมาณ10แต้ม ด้วยการประเมิณจากนิสัยที่เยือกเย็นตั้งแต่แรกเริ่ม เก้าอี้มีรอยน้ำหยดเป็นดวงจากกระป๋องน้ำแข็ง ฉันใช้อุ้งมือปาดมันทิ้งลวกๆก่อนที่ฉันจะค่อยๆทรุดตัวลงนั่ง ฝ่ายแอชตัน ใช้เพียงเท้าเตะเก้าอี้ของตัวเองสองสามครั้ง และในที่สุดเขาก็นั่งลงฝั่งเดียวกับฉัน เยื้องค่อนไปทางอลิเซีย
“พวกนายมาสายไปหน่อย พวกฉันคุยกันจนเจ็บคอ “ ลุคยิ้มกว้าง ฉันหยีตาเมื่อจิวที่ปากของเขาสะท้อนแสงวูบวาบ กระป๋องเบียร์ตรงหน้าคนผมบลอนด์ถูกผลักให้กลิ่งหลุนไปหาเออร์วิน มือใหญ่นั่นคว้าหมับไว้เร็วเสียยิ่งกว่าอะไรดี และถัดจากนั้นราวๆสามวิ คาลัมก็สะกิดไมเคิลให้หยิบเบียร์กระป๋องจากถังน้ำแข็งด้านข้าง บุ้ยใบ้เป็นเชิงว่า ฉันอาจจะอยากดื่มเช่นกัน
พวกเขาไม่มีทางรู้ว่าเวลาที่ฉันเมา สภาพมันย่ำแย่ขนาดไหน
“จริงด้วย พวกนายได้ไปเยียมซูซานที่ทารองก้าบ้างรึปล่าว..คาลัม” เสียงเล็กๆที่คุ้นหูจากอลิเซีย ซึ่งในเวลานี้ ตัวใหญ่ของแอชตัวนั่งบังเธอจนมิด คาลัมยกหัวออกจากบ่าของแมแกนพลางถอนหายใจม่มีความประหม่าเหมือนขามา ใบหน้าของเขาแดงนิดหน่อย หรือไม่ก็อาจจะเกิดจากน้ำหนักตัวของแม่สาวสูง175ที่นั่งทับเขาอยู่แหงมๆ-0-
“ซูซานถูกย้ายไปแล้ว ช่วงพวกเราช่วยมัน ตอนนั้นมันท้องจำได้ไหม หลังจากนั้นลูกมันก็ตาย สภาพมันค่อนข้างแย่มากนะ” ไมเคิลเคี้ยวไก่ทอดชิ้นพลางเอ่ยตอบ เขากำลังพูดถึงอะไรบางอย่าง ที่ฉันได้แต่นั่งอมน้ำลายบูด ราวกับได้หลุดจากวงโคจรของบรรดาสมาชิก
เสี้ยววินาทีหลังจากนั้น ลุค เฮมมิ่งส์ก็โพล่งเสียงตอบออกมาเช่นกัน
“พวกเขาส่งตัวมันไปนิวเซาเวลล์ ฉันไปเยี่ยมมันที่โซลฮาเวนมาครั้งนึง ช่วงพักงานหลังอัลบั้มแรก มันไม่มีลูกอีกล่ะ แต่ก็ยังสดใสอยู่”
เฮมมิ่งส์กระดกเบียร์หลังจากอธิบาย เขาดูคอไม่ได้แข็งนัก เชื่อฉันสิ เสียงกระแอมแบบสำลักโซดานั่นดูตลกชะมัด เขาไม่ควรทำแอคติ้งเหมือนคนชำนาญเลย ฉันว่า
เห็นได้ชัดว่าคำบอกเล่าของลุคส่งผลให้คาลัม ฮู้ดเอ่ยโพล่ง
“ไร้สาระน่า ทำไมนายยังเที่ยวสวนสัตว์เป็นเด็กๆอยู่ได้” คาลัมกลั้นหัวเราะ ม่านตาสีซีดของลุคขยายกว้าง
“แม่ฉันพาเด็กๆไปทัศนศึกษาพิเศษต่างหาก ฉันแค่บังเอิญไปส่งเธอน่ะ!เลยนึกอยากไปเยี่ยมจิ้งโจ้ที่พวกเราช่วย พระเจ้า นายก็ชอบไปฟาร์มหมาไม่ใช่หรอ ให้ฉันเล่าให้เมแกนฟังไหม!? “
“ฮ่าๆ ใจเย็น ก็แค่แซวหน่า เมาป่าววะ แม่รู้แกดื่มหนักมีหวัง โดนเจี๋ยน
เฮ้ ไมเคิล หยิบน้ำปล่าวขวดใหญ่มาให้มันที”
แอชตันปรามทั้งสอง ใบหน้าของเขาปรากฎยิ้มพิลึกพิลั่น พลางกวักมือ ในขณะเดียวกันฉันก็แอบได้ยินไมเคิลสบถพึมพำ
“หน้าฉันมันคล้ายกับเด็กเสิร์ฟไหม ครั้งหน้าฉันจะไม่นั่งข้างกระติกน้ำแข็ง ฉันจะไม่ทำอีกแน่ๆ....”
ฉันกลายเป็นดาวเคราะห์เล็กที่ไม่สามารถส่องแสงด้วยตนเอง โคจรไปรอบๆกาเล็กซี่และไม่มีใครรู้จัก ไร้แรงโน้มถ่วงจากคนอื่น.... ไม่สวยงาม และดูไร้ประโยชน์ มารู้ตัวอีกก็เอาแต่พลิกนาฬิกาจ้องมองหน้าปัดซ้ำๆ
เวลาเดินไปอย่างเชื่องช้า
15นาที ...
20นาที ...เป็นครึ่งชั่วโมง …
ครึ่งชั่วโมงเป็น1ชั่วโมง
เซเลปเด็กทั้ง6คุยกันอย่างออกรสชาติ ข้ามหัวผีดิบเอลลีนไปมา ฉันคงต้องการเครื่องแปลงสัญญาณ ทำอย่างไรก็ได้ให้ฉันพอจะเข้าใจเรื่องราวที่ดูออกจะสนุกสนาน ทว่า กว่าชั่วโมงที่จบไปไม่มีประเด็กไหนที่ฉันเข้าใจแม้แต่สักเรื่องเดียว ตอนแต่งเพลงครั้งแรก และออกหาเงินช่วงมัธยม ปาร์ตี้ในลอนดอน แฟนดาราฮลลีวูด หรือเรื่องเล่าจากรันเวย์ในอเมริกา แม้แต่อลิเซียที่ดูหงอยเหงาในช่วงแรก เวลานี้กลับไม่ยากที่จะเห็นรอยยิ้มกว้างๆ
อย่างน้อยๆ พวกเขาก็คือเพื่อนกัน
เพื่อนจริงๆ
เบียร์ของฉันเริ่มอุ่น ฉันค่อยๆทยอยจิบมันอย่างระแวดระวัง แม้คอจะเหนียวฝืด เพราะไม่อยากขอขวดน้ำปล่าวคืนจากลุค เฮมมิงส์
นั่นคือสิ่งที่เอลลีน จางได้รับบทบาทในค่ำคืนนี้
ฉันยังไม่ได้คุยกับคาลัม ฮู้ดเรื่องของเทศกาลดนตรี และคอนเสิร์ตของ the wolf brotherดั่งใจหวังแม้แต่คำเดียว
หัวใจของฉันกำลังหดหู่ได้ที่ ในขณะที่ เสียงของไมเคิล บริกรประจำโต้ะของเราได้ทำลายมันลงด้วยการเปิดประเด็นอีกระลอก เพื่อดึงให้บรรดาเพื่อนๆหลุดออกจากพันธการที่ว่าด้วยโซเชียลมีเดีย
ถามฉันสิ ฉันว่าเล่นมือถือแก้เขินในในยามที่เป็นแกะดำของกลุ่มก็ไม่เลวนัก...
ฉันได้ทำมันมาแล้วกว่าชั่วโมงถ้าพวกนายพอจะสังเกต-0-
“เห้ย มาหาอะไรทำแก้เซ็งกันดีกว่า เล่นเกมส์กันเหอะ !!! เอาไหม!?เงยหน้าตอบรับฉันหน่อย!!!”
เสียงปึง ปึง ปึง สามทีจากการตีโต้ะของคลิฟฟอร์ดชวนตกอกตกใจ ทว่ามันค่อนข้างได้ผล เป็นเวลาพักใหญ่แล้วที่ต่างคนต่างเริ่มอัพเดตภาพและข้อความส่วนตัวผ่านมือถือให้ชาวโลกรับรู้ หลังจบประเด็นการเล่าเรื่องทัวน์คอนเสิร์ตครั้งล่าสุดจบ
สติราว35%จาก100ได้ถูกเรียกคืนจากโซเชียลมีเดีย แม้ว่าใบหน้าของแต่ละฝ่ายจะออกแดงระเรื่อด้วยฤทธิ์แอลกอฮอล์ แต่เหลือเชื่อ พวกเขายังคงพูดจาปรกติ และยังคงมอบความสุขให้กับตัวเองด้วยการดื่ม
“เกมส์อะไร นี่พวกเราไม่ได้มาเขาค่ายนะคลิฟฟี่ร์” เมแกนล้อเลียน เธอลงมานั่งเกาอี้ปรกติ หลังจากซ้อนตักกับคาลัมตั้งแต่เริ่ม สาวร่างสูงมีรอยยิ้มที่สวยงาม เธอคล้ายกับเมแกน ฟอกซ์น่ะ ฉันคิดว่างั้น
คาลัมจูบที่แก้มเจ้าหล่อนหนึ่งครั้ง ..
“ชีวิตไมเคิลมันมีแต่เกมส์” แอชตันปากระป๋องเบียร์ที่หมดแล้วของตน ใส่หน้าอกคนผมสีไปหนึ่งครั้ง ไมเคิลหัวเราะร่วน เขาปามันต่อไปยังลุค เฮมมิ่งส์ ”ฉันหวังว่าจะไม่มาสุ่มผลบอลพนันหรอกนะ...”
“ไม่หรอกแอช
ฉันหมายถึง
เกมส์.... truth of dare สนใจรึปล่าว”
และแล้วค่ำคืนนั้นก็เริ่มต้นอย่างสมบูรณ์
-*-*-*-*-*-*-*-
“ฉันเลือก Dare”
“พระเจ้า แม่นางแบบคนสวย เอาไงดีพวกเรา”
“ ดื่มเลย หมดแก้ว สิ กล้ารึปล่าว ฮ่าๆๆ!!!”
ฉันไม่รู้ว่านั่นเป็นเสียงมาจากใคร รู้เพียงแต่มันเริ่มดังขึ้นเรื่อย เรื่อยๆ จนฟังไม่ได้ศัพท์ บรรยากาศเป็นไปอย่างสนุกสนาน(หรอ-_-^)เมแกนกำลังลุกขึ้นหลังจากถูกเลือก หล่อนโชว์เรือนขายาวราวๆหอไอเฟล พลางยกแก้วบรรจุแอลกอฮอล์ เสี้ยววินาทีน้ำสีเหลืองอ่อนก็ไหลพรวดลงสู่ลำคอ แววตาคมปราดแว้บมาที่ฉันวูบหนึ่ง ก่อนที่จะนั่งลง
ฉันกลืนน้ำลายอึกใหญ่และตั้งใจโฟกัสไปยังเกมส์สุดแสนประหลาด ฉันอาจจะต้องเพิ่มสกิลการฟังภาษาอังกฤษให้มากขึ้นกว่าที่เคยเป็นสัก40% เพื่อเตรียมรับมือกับสิ่งที่จะเกิดขึ้น ความจริงฉันไม่เคยฟังชาวบ้านชาวเมืองเขารู้เรื่องเต็มที่100%นักหรอกตั้งแต่มาอยู่ที่นี่ ทุเรศชะมัด
...
00:10
เริ่มตาที่สาม ขวดเบียร์กลางวงเริ่มหมุนติ้วโดยแรงเหวี่ยงจากไมเคิล ฉันจ้องมันด้วยประสาทที่ตึงเครียด กระทั่งรูปทรงของขวดกลายเป็นวงกลม ยากต่อการจับทิศทาง ถ้าหากฉันตกเป็นเป้าหมาย.. นึกไม่ออกเลย ว่าเจ้าคนพวกนี้จะจัดการฉันอย่างไรบ้าง
...
กึก
..
โชคดีจริงๆ
รอบนี้มันกลับหยุดที่หน้าลุค เฮมมิงส์ ‘
เสียงเฮดังลั่นไปทั่ว ฉันคาดว่ามันมาจากไมเคิลและลุค ซึ่งออกจะเกินหน้าเกินตาไปนิด พวกเขามีท่าทางไม่สลดใจที่เป็นเหยื่อเลย การแสดงละครเข้าขั้นห่วยไปนิด ฉันแค่สังเกตน่ะ
คลิฟฟอร์ดกระแอม ก่อนจะเริ่มเป็นคนตั้งคำท้า พวกเขาทั้งหมดนิ่งเงียบเพื่อฟังอย่างใจจดใจจ่อ
“ คุณลุค เฮมมิงส์
ระหว่าง
Truth: โทรบอกแม่ แล้วสารภาพว่านายเมาอยู่
กับ
Dare:จูบผู้หญิงที่นายคิดว่าเธอกำลังโสด เกมส์นี้ไม่จบถ้าหากแกทายผิด ฮ่าฮ่าฮ่า”
สิ้นเสียงไมเคิล ในคำถามสุดท้าย ลุคดูหัวเสียเล็กน้อยเมื่อสหายคนซี้แจงบทลงโทษเพิ่มเติม แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็ไม่ลังเลที่จะตอบตัวเลือกของตัวเองในเวลาอันสั้น ซึ่งนั่นมันแอบทำให้ฉันใจเต้นไม่เป็นรำส่ำ..ช่วงวูบสั้นๆที่ฉันรู้สึกแบบนั้นเท่านั้นล่ะ สาบานต่อฟ้า ...-_-บ้าจริง ฉันไม่เคยคิดกับเจ้าหัวทองนี่ลึกซึ้งอะไรมากกว่าผู้ชายที่หล่อเหลาเหมือนภาพวาด พนันได้
“ฉันเลือกDare “
สิ้นเสียงทุ้ม ฉันเอาแต่นั่งตัวเกร็งเป็นหิน ไม่ใช่แค่เพียงพระพุทธเจ้า พระเจ้า อัลเลาะห์ เจ้าแม่กวนอิม สิ่งศักสิทธิ์ทุกชั้นฟ้า ต่างรู้ดี ฉันนั้นโสดซิงชนิดปักตะไคร้ทีอาจเกิดภัยแล้งกันทั้งประเทศ มันจะไปมีใครโสดอีก
นั่นล่ะ
ฉันหลงคิดว่าตนเองคือเป้าหมายกระทั่ง3วินาทีสุดท้าย
(?)
ยัยโง่
แต่เอลลีนก็ลืมความจริงบางอย่างที่คาดไม่ถึง
ไม่มีใครรู้ว่าอลิเซีย กิ้กกั้กกับไอ้หัวยุ่งแอชตัน เออร์วิน นอกเสียจากฉันคนเดียว คนที่เห็นเหตุการณ์ผิดผีทั้งหมด...เพราะอย่างนั้น ตามความเข้าใจของเพื่อนๆแล้ว สาวโสดที่ร่วมเดินทางมาด้วย ไม่ใช่มีเพียง1 แต่กลับมี2
ชั่วอึดใจของภาพตรงหน้า อย่างที่คาดเอาไว้ไม่มีผิด ร่างสูงปรี่เข้าหาอลิเซีย แมคโดนัล อย่างไม่ลังเล..
พวกเรานั่งไม่ไกลกัน ฉันได้แต่ก้มลงมองแก้วโคล่าบนโต้ะเมื่อช่วงเวลา@$#%@$เหล่านั้นมาถึง ..บรรยากาศรอบข้างเงียบกริบราวกับว่าทุกคนตั้งใจชมการถ่ายทอดสดจูบจนผิดปรกติ เดาได้ว่าพายุลูกใหญ่อาจจะกำลังก่อตัวขึ้นในหัวของแมคโดนัล ..พวกเขาเคยรักกัน.. แน่นอนลุคอาจจะคิดว่าแม่อดีตหวานใจคงยังคงเปิดไฟว่างอยู่
เฮ้ หล่อนแอบจ้ำจี้กับเพื่อนนายเว้ย ไอ้ทึ่มเอ้ย!!!=_=
ฉันรีบควบคุมกล้ามเนิ้อบนใบหน้าที่อาจจะแสดงอารมณ์เพิ่มเติมลงไปจนดูเหมือนตัวอิจฉาที่พลาดจุมพิตจากเจ้าชาย แน่นอนฉันแค่หดหู่ใจกับเหตุการณ์ที่กำลังพบเจอมากกว่า เอาล่ะ อย่างน้อยแอชตันจะได้รู้สึกเสียบ้าง ว่าเขาไม่สมควรลากแฟนเพื่อนมาเป็นแฟน(เก็บ)ตัวเอง
“พระเจ้า โคตรอยากถ่ายคลิปเลย ฮ่าฮ่าฮ่า”
คาลัมแผดเสียงลั่นเมื่อทุกอย่างจบลง เช่นเดียวกัน ฉันหลุดจากจินตนาการและกวาดสายตาไปรอบๆ ลุคกลับมานั่งพลางยิ้มกว้างอย่างคนมีชัยชนะ ฉันไม่สามารถบรรยายได้ว่าเค้าคิสกับรูปแบบไหน ..ลึกซึ้งเหมือนเช่นหนังฮอลลีวูด หรือ...ช่างเถอะ ฉันคิดว่าคงไม่มีใครสนใจของพรรค์นี้นัก เอาเป็นว่าคาลัม ฮู้ดโชว์กลัวเมียออกมาอย่างเห็นได้ชัด เมื่อเมแกนใช้มือสวยตีลงหน้าตักชายหนุ่มอย่างจัง เธอบุ้ยใบ้เป็นเชิงว่า อลิเซียกำลังนอยแตกอย่างหนัก คงไม่มีอารมณ์อยากโดนใครถ่ายวีดีโอ บางที ..ผู้หญิงมักจะมองออกกันเสมอ
อลิเซียดูหมกมุ่นกับกระป๋องเบียร์อย่างที่เมแกนว่า เธอไม่สนใจจะพูดคุย เอาแต่กระดกเบียร์เหมือนพวกขี้เมา ก่อนที่จะเกมส์ต่อไปจะเริ่ม..วูบหนึ่งฉันกลับสงสารแม่เพื่อนสาวชั่วคราวขึ้นมาเสียดื้อๆ
..
“โอเค มาๆๆๆเร็วเข้า โห่ รีบเล่นกันต่อเหอะ ฉันกอยากแกล้งคนอีก ฮ่าฮ่า” คลิฟฟอร์ดเริ่มทำหน้าทีอีกครั้ง เขาหันรีกันขวางไปรอบๆวง เพื่อแก้ต่างบรรยากาศอักอ่วนเมื่อครู่ให้เข้าสู่สภาพปรกติ แอชตันจ้องมองเพื่อนของตัวเองสลับกันไปมาด้วยสายตาที่เรียบนิ่ง หลังจากขวดเบียร์เริ่มหมุน เขาถึงเริ่มฉีกยิ้มเล็กๆอีกครั้ง
“มา มา ฉันโคตรอยากเป็นเหยื่อเลย ให้มันสักทีเถอะ!!” คาลัมคนดวงดีเอ่ยขึ้นอีกครั้ง ใบหน้าสีแทนของเขาอมชมพูระรื่อ บ่งบอกถึงอาการเมา เขานั่งด้วยท่าทางเหมือนสิ่งมีชีวิตไร้กระดูกสันหลัง เมแกนใช้แขนเล็กๆโอบเอวหนาของฮู้ดฉันไม่รู้ว่าเธออยากกอดเขาเฉยๆ หรือช่วยไม่ให้เจ้าเด็กนี่เลื้อยลงไปนอนกับพื้นกันแน่
เอลลีนต้องยอมรับความจริง ไม่มีโอกาสไหนเลยที่ตัวเองจะได้เข้าไกล้ คาลัม ในเมื่อหญิงสาวดวงตาคม gเอาแต่ติดแจคนหนุ่มตลอดเวลา
TT
ฉันเผลอหดหู่ชะตาชีวิตทุเรศๆ ในขณะที่ฉันไม่ได้สนใจกับการเสี่ยงทายตรงหน้า
ความซวยกำลังคืบคลานเข้ามาอย่างไม่รู้เนื้อรู้ตัว
เสียงกระทบของแก้วที่หมุนติ้วผ่อนแรงลงอีกรอบ...และค่อยๆช้าลง
ช้าลง..
ช้า…
ช้าเกินไป…
.
แกร๊ง’
“.........”
“เอลลีน เอลลีนจาง!!! วู้วววววววว เพื่อนใหม่ของฉันจะเป็นเหยื่อรายต่อไป “ คลิฟฟอร์ดเจ้าพิธีกรตัวแสบตะโกน เขาไม่จำเป็นจะต้องแสดงอาการกระดีกระด๊าออกนอกหน้าขนาดนั้นเลย ฉันคิดว่าควรจะหักแต้มของคลิฟฟอร์ดออก เขาทำฉันผิดหวังในคืนนี้สุดๆ=_= หากเป็นช่วงออกสลากกินแบ่งรัฐบาล ไมเคิลคงเหมือนหวยล็อค อะไรประเภทที่ไม่เคยโดนถูกกระทำกลับ
ฉันกลืนน้ำลายที่ฝืดเหนียวลงคอ ฉันไม่อยากจะเริ่มจินตนาการว่าเขาจะให้ฉันทำอะไรบ้าง ฉันเดาไม่ออก และหวังว่ามันคงไม่ยากเกินหรือขายหน้าจนแทรกแผ่นดินหนี หูของฉันเริ่มอื้ออึงเมื่อพวกเขาเริ่มสนุกสนานกับการตั้งโจทย์ประหลาดๆให้เอลลีนทำ มันมากกระทั่งคาลัมเริ่มหยิบเอาบิลในกระเป๋ามาแทนกระดาษเพื่อจดๆและคัดเลือก ใช่ฉันเหมือนคนตลกมากขึ้นไปอีก เมื่อโจทย์เหล่านั้นหลุดออกมาจากปากของ ลุค
“truth: บอกไซส์หน้าอกที่แท้จริงมา ฮะ.ฮ่าๆ เดี๋ยวก่อน ยังไม่จบ...อ่า..
ส่วนdare: จูบกับคนแปลกหน้าที่นี่หนึ่งคน!! ฮ่าๆ เธอเห็นผู้ชายที่เพิ่งเขามาสั่งอาหารโต้ะเยื้องออกไปตรงนู้นไหมล่ะ โอเคเลยนะ ฮ่าๆ”
ชายหนุ่มกลั้นขำในขณะที่พยายามจะบอกชะตากรรมให้ฉันเลือก แน่นอนคนพวกนี้คิดว่าคนเอเชียแบบนั้นจะต้องงี่เง่าเรื่องเซกส์ เรื่องเรื่องใต้สะดือ และฉันอาจจะดูเงียบเชียบ ใส่เพียงเสื้อยืด กางเกงขาสั้นเฉิ่มๆมาเที่ยวทะเล เหมือนยัยงั่ง คงน่าสนุกที่เห็นเอลลีนทำเรื่องอย่างว่าต่อหน้าที่สาธารณะ
ปากของฉันสั่นระริก ใบหน้าร้อนผ่าว ฉันอยากจะโกรธ แต่ก็รู้ดีว่าส่วนหนึ่งมันเกิดจากที่พวกเขาเริ่มเมาแอ๋
ฉันพยายามควบคุมสติ และผึ้งรังโตที่บินว่อนภายในความคิด เวลาตัดสินใจมันน้อยเกินไป
เอลลีน จางควรจะสารภาพอย่างน่าสมเพชว่าตัวเองหน้าอกแค่คัพb หรือจะเดินไปจูบกับผู้ชายรุ่นคุณอาตรงหัวมุม....ใช่สิ.. บางทีพวกเขาอาจจะไม่เห็น ถ้าหากฉันกระซิบอธิบายให้คุณอาคนนั้นฟัง แล้วให้เขาช่วยแสดงละคร แสร้งว่าเราจูบกันแล้ว ในระยะหลายเมตรที่พอจะหลบมุม
“ฉะ..ขอdare ฉัน.”
ในขณะที่ฉันกำลังจะเอ่ยคำตอบออกอย่างครึ่งๆกลางๆ
บางอย่างกลับเกิดขึ้น และนั่นทำให้บรรยากาศรอบๆตัวของเรากลับมาเหมือนสถานที่ปฎิบัติธรรมอีกรอบ
อลิเซีย แมคโดนัลล์ตัดสินใจในช่วงเวลาที่เฮมมิงส์กำลังขำร่วนอย่างไม่หยีระในคำพูดของฉัน
“ สนุกมากกับความทุกข์คนอื่นงั้นสิ ลุค..
คงจะลืมที่ไมค์บอกเอาไว้แล้วสินะ ถ้านายจูบผู้หญิงที่ไม่โสดจริง นายเองก็ต้องถูกทำโทษเหมือนกัน
เพราะฉันไม่ได้โสดแล้ว ได้ยินชัดไหม – ฉันมีคนคุยด้วย ฉันคบคนอื่นแล้วเฮมมิ่งส์ อย่าลืมขำให้ชะตากรรมตัวเองด้วยนะ”
ฉันหันควับตามเสียงเล็ก ดวงตาของเธอเย็นชา ใบหน้าได้รูปเรียบนิ่ง พวกเขาเงียบลง ถ้าหากใครจะพอสังเกต เธอไม่ได้ดูมีความสุขแม้แต่นิดตั้งแต่เริ่มต้นการเดินทาง แม้ว่าจะโกหกใครต่อใครว่ามีฉัน เอลลีน จาง เพื่อนสนิท(จอมปลอม)จากรั้วมหาวิทยาลัยมาเป็นเพื่อนด้วย
บางครั้งการอ่านจิตใจของอลิเซียก็เป็นเรื่องยาก อย่างเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นอย่างกะทันหัน ไม่รู้ว่าเธอต้องการจะช่วยฉัน ...กำลังโมโหโกรธาแทนเหล่าสตรีเพศผู้ร่วมโลกด้วยกัน? หรือจะมาจากความแค้นส่วนตัวที่เพิ่งร้อนระอุจากจูบหลอกลวงเมื่อครู่ ที่ลุค เฮมมิ่งส์สร้าง
มือของฉันเย็นเฉียบ ความกลัวบางอย่างคืบคลานเขามา ฉันรู้สึกเหมือนมีชุดกราวสีน้ำเงิน และกางเกงในสีแดงปักตัว”S”ตรงกลาง ตกลงมาจากฟากฟ้าให้สวมใส่กะทันหัน
โลกกำลังต้องการฮีโร่ ซุปเปอร์แมนได้มอบหลายหน้าที่อันยิ่งใหญ่ให้ฉันทำแทน ฉันควรจะเปลี่ยนชุดจากมาร์เวล แล้วหาเรื่องใส่ตัวอีกครั้งไหม
ถ้าหากวินาทีหลังจากนี้อลิเซีย พูดความจริงที่ว่าเธอกำลังคบกับแอชตัน เออร์วินออกไป หากฉันตัดสินใจช้า ความสัมพันธ์ของพวกเขาหลังจากนี้ต้องแย่ไปตลอดกาลใช่ไหม
ไม่รู้ว่าทำไมตัวเองต้องหาเรื่องใส่ตัวนัก แต่แม่สอนฉันมาตลอดว่า ถ้าหากปัญหานั้นเกิดขึ้นตรงหน้า อย่าหลบหนีมัน แม่ปัญหานั้นจะเกิดขึ้นจากสิ่งที่คนอื่นสร้าง
...
มือที่ชื้นเหงื่อจิกแน่น ฉันสูดลมหายใจเฮือกโต
“ยังมีใครฟังฉันอยู่ไหม ฉันเลือกDare ฉันจะจูบกับคนแปลกหน้า
ฉันจะเริ่มแล้วนะ!!!!!!!!!!!!!!!”
ไม่รู้ว่าพวกเขาจะสนใจในสิ่งที่ฉันเอ่ยบ้างรึปล่าว จะมีสักกี่คนที่ละสายตามามองเอลลีน จาง ที่กำลังลุกขึ้นยืน เด็กหนุ่มและแม่สาวเจ้าปัญหาทั้งหลายอาจจะเลิกตื่นเต้นกับเรื่องโง่ๆที่คิดจะแกล้งยัยเพิ้งอย่างฉันไปจนสนิท
ใช่ ถ้าฉันเลือกที่จะเดินไปหาคุณอาโต้ะถัดออกไปน่ะ ใช่...
แต่ฉันไม่ได้ทำแบบนั้นน่ะสิ
หมัดเล็กกำแน่นกว่าครั้งไหน ฉันยังคงยืนอยู่กับที่ รองเท้าแตะตรึงแน่นกับไม้กระดาน เพียงแค่หันออกไปทางด้านข้าง ใบหน้าของคนแปลกหน้าหน้าที่แท้จริงกำลังไกล้เข้ามา ฉันเปลี่ยนเป้าหมาย
อันที่จริงทุกคนที่นี่ล้วนแปลกหน้าสำหรับฉันทั้งหมด’
ไกล้กัน ม่านใสของฝ่ายตรงข้ามเบิ่งกว้างแสดงอารมณ์ประหลาดใจ แม้เขาจะแสดงอารมณ์เรียบเฉย
บรรยากาศรอบตัวดีขึ้นผิดขนัด ไม่เงียบร้างอีกต่อไป ฉันทำมันได้ เรื่องเมื่อกี้กำลังตกประเด็นลงในที่สุด..
ไม่มีการแฉใดๆเกิดขึ้นอีก.. มีเพียงเสียงตะโกนโห่ร้อง มันไม่ได้ศัพท์ ราวกับว่าร่างกายของฉันกำลังปิดกั้นการรับรู้ลงอย่างช้าๆ ฉันเลือกเขาเพราะรู้ว่ามันเป็นหนทางที่ดีที่สุด
ฉันไม่อาจจะบรรยายสิ่งต่อไปได้อีกหลังจากปิดเปลือกตาลง
แล้วริมฝีปากของเราก็สัมผัสกัน
ลาก่อน
จูบแรก'
-*-*-*-*-*-
แงงงงงงงงงง มาแล้วววว นานมากเลยไม่ได้เข้ามา ช่วงนี้วุ่นๆกับการสมัครงานT^T
ว่างเลยรีบมาปั่น กากมาก คงต้องเข้ามาอีดีทอีกทีหลัง แต่รับมาแปะเอาไว้ก่อน ยังไงก็ถ้ามันกากๆงงๆยังไงอย่าว่าเพิ่งว่ากันน้า
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะคะTT
กราบงามๆๆ♥
ความคิดเห็น