ดวงตะวันกลางสายฝน

ดวงตะวันกลางสายฝน

เขา...คือตัวแทนของความสุข ดวงตาแปล่งประกายความจริงใจไม่ต่างอะไรจากแสงแรกของพระอาทิตย์ยามเช้า

เธอ...ผู้มาพร้อมรอยยิ้มสีหม่นราวท้องฟ้าฉ่ำฝนแสนอึมครึม ปมบางอย่างในใจทำให้ดวงตะวันของเธอดับวูบ

จะเป็นไปได้หรือที่พระอาทิตย์จะฉายแสงในวันฝนโปรย หัวใจที่เคยบอบช้ำจะกลับคืนสดใสได้จริงหรือ เมื่อสังคมตราหน้าว่าเธอคือ แม่หม้าย ความเป็นไปได้ที่ผู้ชายซักคนจะยอมรับก็ดูริบหรี่เหลือเกิน



 

ความรักหวานละมุน อบอุ่นด้วยความหลัง คำสัญญายังดังก้อง ไม่ต่างจากความทรงจำที่ไม่ยอมเลือนราง

จารุวัฒน์ - มนสิชา