My sassy CHerry\'s

ลำดับตอนที่ #1 : เหตุการณ์มันเริ่มขึ้นเมื่อเช้าวันเสาร์นี่เอง

          

         มันก็เป็นวันปกติอีกวันที่ฉันต้องไปเรียนพิเศษ เฮ้อออ ไอ้การเรียนพิเศษวันเสาร์นี่มันช่างน่าเบื่อจิง ๆ  แต่มันก้อช่วยไม่ได้ ถ้าจะให้เลือกเรียนตอนหลังเลิกเรียนละก้อ ยอมตายสะดีกว่า  คนมันก้อเหนื่อยนะ เรียนมาแปดเก้าคาบทั้งวันแร้ว ยังจะเรียนห้าโมงถึงสองสามทุ่มอีก เชื่อเลย พวกที่เรียนแบบนั้นได้เนี่ย จบมหาลันคงจะบินได้กันเป็นแถวๆ



          ฟังฉันบ่นตั้งนาน รู้จักกันรึยังเนี่ย ฉันชื่อเชอรี่ เป็นเด็กน้อยแสนน่ารัก วัยใส มัธยมปลาย ตอนนี้ก็ขึ้นชั้นมอห้าแล้ว  อยู่แผนวิทย์คณิตของร.ร.มีชื่อแห่งหนึ่ง มอห้าก้ออายุสิบหกไง  สิบหกเหมือนจะแก่เรยเนาะ  ผ่านช่วงชีวิตอะไรๆหลาย ๆ อย่างมาตั้งสิบหกปีแร้วหรอเรา นึกถึงตอนเรียนชั้นประถม มานช่างผ่านไปรวดเร็วเหลือเกิน ...



          ด.ญ.เชอรี่ เป็นอีกคนนึงที่รักความสนุกสนาน แต่เธอก็ไม่เคยทิ้งการเรียน ผลการเรียนออกมาอยู่ในเกณฑ์ดีเสมอ

เธอมีเพื่อนฝูงมากมาย คอยวิ่งเล่นกับเธอเสมอ ที่บริเวณหน้าบ้านเธอ มีสนามเด็กเล่นสาธารณะ เธอและเพื่อน ๆ ชอบชวนกันเล่นชิงช้าบ้าง ม้าหมุนบ้าง ก็ตามประสาเด็ก ๆอ่านะ วัน ๆเอาแต่สนุกสนาน หาสาระไม่ค่อยเจอ



          เอ๊ะ  อยู่ดี ๆ ไหงไปเรื่องสมัยเด็กไปได้เนี่ย คิดไปซะนู้นเรยเรา – ^ -   เอาล่ะๆๆๆ แต่ว่าตอนนี้เราก้อมาถึงสถานีรถไฟฟ้าเรียบร้อยแร้ว  กว่าจะมาถึงนะเล่นเอาเหนื่อยโชกเลย  ทำไมมันร้อนจังเลยนะช่วงนี้ ซื้อตั๋วรถไฟฟ้าดีกว่า จากที่นี่ไปถึงที่เรียนพิเศษ - - - อืมมม ตั๋วสี่สิบบาทน่าจะพอดีนะ



         เคยดูเรื่อง Mysassy girl เปล่า ตอนที่นางเอกยืนเอ๋อ เมาไม่ได้สติอยู่ตรงรางรถไฟฟ้าไง ไอ้เราก้ออยากทำแบบนั้นบ้างไง   ไปยืนติด ๆ เส้นเหลืองเรย กะว่าจะได้สัมผัสกับอากาศจากรถไฟฟ้า ที่วิ่งผ่ากระแสลมซะหน่อย พี่ยามแกก้อโผล่มาจากไหนไม่รู้ เป่านกหวีด ปิ้ด ๆ ๆ ๆ พร้อมกะพูดว่า



          “เอาไปเข้าใกล้สิ เดี๋ยวก็ได้ตกลงไป โดนรถไฟฟ้าชนกันพอดี เด็กสมัยนี้เนี่ย เฮ้อ ไม่ไหวจิง ๆ !!”



          ชั้นก็คิดในใจนะ เฮ้ย มันยังห่างอีกตั้ง สามกิโลนะ ชั้นไม่โง่ขนาดที่จะตกลงไปหรอก แล้วมาเป่าปิ้ด ๆ กะด่าซะเสียงดังขนาดนี้เนี่ย  ชั้นก็อายคนเป็นเหมือนกันนะยะ แต่โชคดีนะ ที่ช่วงสาย ๆ แบบนี้ คนยังไม่ค่อยพลุกพล่าน ไม่งั้นหาปิ๊บคลุมหัวแทบไม่ทันแน่ ๆ



          หลังจากที่ฉันพยักหน้าส่งสัญญาณรับรู้คำด่าของพี่ยามเค้า สัญญาณเยาะเย้ยก็แล่นเข้าสู่สมองฉันอย่างจัง  ผู้ชายบ้าอะไรวะ มาแอบยืนขำเราอยู่ได้ พอมองไปก็ทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ หน้าด้านจิง ๆ ท่าทางก้อดูดีมีชาติตระกูลนะ ไม่น่าเสียมารยาทกันแบบนี้เลย ...