คริวคริว

“ซาซา!!! คุณมีความสามารถในสายตาของผมนะ แต่ผมไม่รู้ว่าคุณมีข้อผิดพลาดที่คนอื่นมองเห็นอย่างไร  คุณอยู่ทีมN”

คำว่าNมันกระแทกจนน้ำตาจะไหลออกมา N   No a superstar  แค่นี้มันจะเป็นการบอกเธอแล้วหรอว่า สิ่งที่เธอคาดหวังไว้มันไร้ประโยชน์!!!!

   นี้คือรายการ Are you a star  ของSYJ  บริษัทค่ายเพลงชื่อดัง   ฉันกับเพื่อนอีก19คน ที่เป็นซะไวเวิลล์ เพื่อเดบิ้วออกไปผู้บริหารทั้งสามผู้มีความสามารถในวงการบันเทิง ได้คัดเลือกเด็กฝึกในสังกัดที่มีความเหมาะสมในการเดบิ้วมา20คน แล้วคัดแยกให้ออกเป็นสองฝ่าย Y yes a superstar  และ  N   No a superstar  ชื่อฉันเป็นชื่อแรกที่ถูกประกาศออกมา และ ฉันได้อยู่ทีมN 

‘ตอนที่พัค จันยี บอกว่า ซาซา ได้อยู่ทีมN ทุกคนก็ หันพรึ่บไปดู แบบตกใจ  พี่รู้มั๊ยคนที่ได้รับคำชมการฝึกมากที่สุดคือน้องเขา ทุกคนอาจไม่รู้แต่หนูรู้ว่าน้องเขาทำอะไรบ้างกว่าจะมาได้ขนาดนี้’

‘หนูว่าหนูรู้ว่าทำไมพี่ซาซาได้อยู่ทีมN มันคือการสอนของพัค จันยี’                                 

‘มันคือซะไวเวิลอะนะ ตอนนี้ถึงเป็นเพื่อนก็สงสารไม่ลง’

‘คนที่ออกความเห็นให้ซาซาอยู่ทีมNคือหยิน’

“ซีน่า!!! คุณเทรนมากี่ปีแล้ว???”

“3ปีค่ะ”

“เป็น3ปีที่คุณไม่มีตัวตนในสายตาผมเลยครับ เชิญที่Nครับ”

   พี่ซีน่า เทรนมาน้อยกว่าฉัน แต่ได้รับคัดเลือกเหมือนฉัน แต่เราก็ได้อยู่ทีมNเหมือนกัน สำหรับฉันแล้ว คนที่เป็นคู่แข่งไม่ใช่ซีน่าหรอก จะพูดให้ถูกคือ ในสายตาฉัน ซีน่าไม่ใช่ ซุปเปอร์สตาร์ You should to go home now คนที่จะเป็นคู่แข่งของฉันคือ

“พี!! ความสามารถคุณคงสดุดตาใครซักคนเขา  คุณอยู่ทีมY”

    คนที่ชื่อพีคนนี้ต่างหาก  พี มีชื่อจริงว่าปลื้ม แต่เพราะมันเรียกยาก เอสซี่จึงเรียกเขาว่า พี ที่เป็นตัวแรกของชื่อเขาในภาษาอังกฤษ  ความน่ากลัวของพี ข้อหนึ่งคือสวย!! และเป็นที่นิยมมากในเกาหลี หากบอกว่าเป็นคนเกาหลีก็มีคนเชื่อ  สองคือพูดภาษาเกาหลีเก่งมาก สามคือพูดภาษาอื่นนอกจากไทยภาษาบ้านเกิด อังกฤษ กับเกาหลีแล้ว ยังพูดภาษา จีนและฝรั่งเศส ได้คล่องมาก ดังนั้น การเดบิ้ว เกิลกรุ๊บ ที่จำเป็นต้องมีคนที่เก่งด้านภาษาไว้ค่อยจัดการเรื่องการสื่อสารกับคนต่างประเทศแล้วก็การแสดงคอนด้วย  แต่พีมีข้อผิดพลาดคือ ไม่สามารถ โวคอล เสียงสูงอันเป็นเอกลักษณ์ของเพลงเกาหลีได้ ที่จริงฉันกับพีเคยถูกวางให้เดบิ้วร่วมกันเพื่อส่งเสริมกัน ฉันโวคอล สูงได้ แต่โวคอลต่ำทำได้ดีน้อยกว่า พีมาก  แต่ตอนนี้ ฉันไม่รู้ว่าจะมีใครมาแย่งตำแหน่งนั้นของวงไปหรือป่าว ทุกคนคือศัตรู หรือถ้าพีสามารถโวคอล เสียงสูงได้ขึ้นมา ฉันจะจบเห่ทันที

‘ตอนที่ พัค จันยี บอกว่าพีได้เป็นทีมYคนแรก  หนูตกใจ เพราะพีเก่งแต่ภาษา แต่โวคอลเสียงสูงไม่ได้ เขาอยู่มาพร้อมกับพี่ซาซา พี่ซาซาสามารถโวคอลเสียงสูงและต่ำได้ แต่พีโวคอล เสียงต่ำได้อย่างเดียว  หนูไม่เข้าใจความคิดของกรรมการทั้งสามคนเลย’

‘นอกจากภาษาแล้วทุกอย่างเขาปรกติ พิเศษ คือโวคอลต่ำได้ดีมาก แต่นั้นไม่ใช่ประเด็นหลัก ประเด็นหลักคือพี่ซาซาที่ทำได้ดีกว่าทำไมอยู่ทีมN’

‘มันคงไม่เกี่ยวกับความสามารถมั้ง’

  การแบ่งกลุ่มผ่านไปด้วยความลุ้นระทึก จนมาถึงคนสุดท้ายสองคน 

“คุณสองคน คนหนึ่งจะได้อยู่ทีมNคนหนึ่งได้อยู่ทีมY”

คนที่อยู่สองคนนั้นคือ คริส กับ จีเฮ  ฉันคิดว่าจีเฮน่าจะได้อยู่ทีมN เพราะถ้าเทียบกัยคริสแล้ว  คริสจะมีความสามารถมากกว่า จีเฮพูดภาษาอังกฤษไม่ได้ แต่พูดภาษาจีนได้ แต่70%ในห้องนี้พูดภาษาจีนได้อยุ่แล้ว จึงไม่ได้ประหลาดหรือแตกต่างแต่อย่างใด มันควรจะเป็นอย่างนั้นถ้าเกิดรายการนี้มันไม่มีบางอย่างที่ไร้ซึ่งหลักการ

“จีเฮ คุณอยู่ทีมY เชิญครับ”

คริสถึงกับช็อก ทุกคนเองก็เหมือนกัน

‘ตอนที่เขาบอกว่า จีเฮ อยุ่ทีมY หนูก็หันไปมอง จีเฮน้ำตาไหลเลยค่ะ  แต่หนูก็รู้อะนะว่ามันตี๊ดดดดด’

‘จีเฮไม่อยู่ในสายตาหนูมากกว่าซีน่าอีก เขาดูตายมากในการฝึก’

‘หนูจะทำให้เขารู้ค่ะว่า ที่หนูได้อยู่ทีมYเพราะอะไร’

“สำหรับคนที่ได้อยู่ทีมYผมมีเข็มกลัดให้ครับ คุณต้องติดมันทุกครั้งที่เข้ามานะครับ”

เข็มดาวถูดกลัดที่เสื้อของทีมYทั้ง10คน

“ภารกิจแรกที่ผมจะให้คุณทำเพื่อพิสูจน์ตัวคุณเองคือ what am I??? ผมจะไม่บอกว่ามันหมายถึงอะไร แต่การตีความหรือตรีมงานเป็นหน้าที่ของซุปเปอร์สตาร์ ผมอยากจะดูว่าใครที่จะสามารถตีความหัวข้อที่ให้ไปได้ดีที่สุด”

แล้วรายการก็จบลงด้วยมิชชั่นของ พัค จันยี

  “เธอจะทำอะไรหรอซาซา”

พีเดินเข้ามาทัก แล้วเอ่ยถามขึ้น  ถ้าเป็นปรกติฉันจะบอกเธอ แต่ว่า

“ขอโทษนะ ฉันบอกไม่ได้”

ฉันพูดขึ้นแล้วเดินออกไปรอรถข้างนอก อ่าลมแรงจัง

‘รถตู้ของทีมYค่ะ’

งะ  จริงๆซิน่า พวกเขามันมอสเตอร์ชัดๆ  จะให้ฆ่ากันให้ได้เลยใช่มั๊ยเนี่ย

“นี้คือเกมส์ฆ่าใครได้ฆ่า ใครตายชั่งมัน”

ภาษาไทยหลุดออกมาจากปากของพีก่อนที่จะเดินขึ้นไปบนรถตู้  เพราะฟังไม่รู้เรื่องแต่พอฟังจากน้ำเสียงเย้ยหยันแบบนั้นแล้ว คงไม่ใช่คำพูดอวยพรแน่

“แล้วพวกหนูหละคะ”

ฉันหันไปถามพี่พี่สตาฟที่กำลังวุ่นๆกันอยู่

“พวกหนูกลับรถบัสจะ  อ่าหนูต้องเดินไปเองนะ ตรงไปเลี้ยวซ้าย รถสีแดง 1125 นะจ๊ะ”

แล้วพวกเรายืนรอห่าไรกันอยู่วะ!!!!  ใจร้ายไปมั๊ย PD ให้ได้อย่างนี้ซิ

‘ตอนที่เขาบอกหนุว่าเป็นรสบัส ก็คิดว่า อ่า ~แบบนี้ซินะPDคุณจะเล่นแบบนี้ซินะ’

‘ก็ไม่อะไรค่ะ  รสบัสก็รถบัส หนูไม่ซีเรียส  หนูซีเรียสเรื่องการซ้อม’

ที่หอพัก(ฝั่งY)

“โอ้มายก๊อด!!!! ทำไมพีดีทำกับเราแบบเน่~”

ห้องของพวกเขาทั้ง10คนเป็นห้องขนาดใหญ่ มีเตียง5เตียงสองชั้นอยู่ในห้องเดียวกัน มีห้องครัวหนึ่งห้องกับห้องน้ำ2ห้อง  ก็แลดูเป็นหอแบบปกติของเรานี่แหละ

“เอาน่า พวกNอาจแย่กว่าเราก็ได้”

“ใช่ค่ะๆ  ทนๆเอาเถอะค่ะ”

‘เนี่ยหรอ หอพักเรา  PDคุณเล่นไรอยู่’

‘ก็เฉยๆอะค่ะ แต่หนักใจของในตู้เย็นนิดหน่อยค่ะ   มันมีแต่อาหารที่แบบกินหนึ่งคำก็อ้วนอะ พี่เข้าใจปะ’

‘ของในตู้เย็นมี จัมปง รามยอน เนื้อ เบค่อน ไข่ บลาๆ ที่สำคัญคือ ทีมYทำอาหารไม่เป็น!!!’

ที่หอพัก(ฝั่งN)

“ว้าววววววววววววววว”

ที่อะฮ่า  PDนี้ร้ายนัก  หอพักใหม่ของเรามี6ห้องค่ะ 5ห้องเป็นห้องนอนที่มีห้องน้ำในตัว อีกห้องเป็นห้องครัว  ตรงกลางเป็นห้องนั้งเล่น  งุ๊ย

“ทีมNหรูขนาดนี้ ทีมYไม่เป็นคนละห้องเลยหรอคะ”

“เอาของไปเก็บเสร็จแล้ว มาเจอกันที่ห้องตรงกลางนะคะ”

“ค่า~”

แล้วเด็กซนทั้ง10คนก็เดินจองห้องกันไปทั่ว แล้วรีบไปรวมตัวกันที่ห้องกลาง

“ต่อไปนี้พวกคุณมีเวลา1เดือนในการฝึกซ้อม หรือมีเวลาทั้งหมด31วัน  พวกคุณจะต้องเสียสละไป4วันเพื่อซ้อมรวมในการอัดท่าเต้นเปิดรายการนะคะ”

“โดยห้องซ้อมมีทั้งหมด5ห้อง แบ่งเป็นเวลาของทั้งสองทีมนะคะ ทีมYจะใช้เวลาช่วงเที่ยงวันถึงเที่ยงคืน ส่วนทีมNจะใช่ช่วงเที่ยงคืนถึงเที่ยงวันนะคะ  เริ่มตั้งแต่พรุ่งนี้เป็นเวลาหนึ่งเดือนค่ะ  งั้นเรื่องที่จะพูดก็มีแค่นี้แหละค่ะ  เราไปแล้วนะ  สู้ๆค่ะ”

อ่า ห้องเหลือแต่พวกเราแล้ว ถ้าให้เดาสิ่งที่PDต้องการก็คงเป็นการแสดงตัวเองออกมา  อืมตัวเอง  ตัวเอง ตัวเอง  แล้วตัวเองของฉันคืออะไรอะ

“ซาซาจะโชว์อะไรหรอ”

“อืมยังไม่รู้เลยอะ  พี่พี่จร้า อาทิตย์นี้หนูไม่ใช่ห้องซ้อมนะ”

“อ้าวทำไมหละ”

“มีเรื่องที่อยากจะทำหน่ะ มีเวลาตั้งหนึ่งเดือน เหลือเฟือพี่”

“ระวังตัวให้ดีนะ”

“คร้าคร้า”

ตอนเช้า

“อ้าวทำไมรีบตื่นซาซา  ไปนอนพักซิ เรามีต้องตื่นตอนเที่ยงคืนนะ”

“อ๋อไม่เป็นไรค่ะ วันนี้หนูไม่ซ้อม”

“อืมจ๊ะ แล้วนี้จะไปไหนหละ”

“ไป หาไรกินอะพี่ คงไม่อยู่หอทั้งวันเลยอะ””ซื้อของมาฝากด้วยนะ”

“คร้าคร้า”

เอาหละที่แรกที่จะไป ก็ต้องนี่เลย คาเฟ่!!!! แถวๆนี้ได้ข่าวว่ามีคาเฟ่อร่อยๆ ตอนเป็นเด็กฝึกกินไม่ได้ตอนนี้จะไล่กินให้หมดเลย

“ยินดีต้อนรับค่ะ มาท่านเดียวนะคะ”

“เอ่อค่ะ”

“จะนั่งที่เคาเตอร์หรือโต๊ะดีคะ หรือสนใจเป็นซุ้มด้านนอกดีคะ”

“เออ ขอเป็นตรงนั้นที่ว่างนะคะ”

ฉันชี้ไปที่ซุ้มที่สวยที่สุด  มีต้นบาหลีระย้าลงมาจนปิดไปทั้งซุ้ม  ดอกที่บานอยู่สวยมาก ททางร้านแหวกต้นบาหลีให้เป็นเหมือนม่านไว้ทำให้เห็นข้างในที่มีโต๊ะใหญ่อยู่หนึ่งโต๊ะ กับที่นั้งที่เต็มไปด้วยหมอนน่ารักๆ กับเครื่องชาสวยสวย

“เออ ตรงนั้นเป็นโซนคู่รักค่ะ คุณลูกค้ามาท่านเดียว เรามีซุ้มสวยสวยสำหรับท่านลูกค้านะคะ”

“เอออย่างนั้นหรอคะงั้น...”

“เธอเป็นแฟนผมครับ ไปกันเถอะที่รัก”

อยู่ๆก็มีใครก็ไม่รู้เดินบอกว่าเป็นแฟนฉันแล้วลากฉันไปโดยไม่ได้ตั้งตัว

“เออ คุณคะ”

“ชู่วววววววว เงียบแป๊ปนะครับ”

ยู  ยูคยอม......

เราเข้ามานั้งในนี้แล้ว  อ่าเย็นกว่าที่คิดไว้แหะ

“เออ นายมาบอกว่าเป็นแฟนเราได้ไงอะ”

“คุณคือซาซาใช่มั๊ย!!”

“อืม รู้ได้ไงอะ”

“ทางบริษัทเรียกผมไปคุยเรื่องคุณ ว่ามีความสัมพันธ์พิเศษไรกันหรือป่าว แล้วเอารูปคุณให้ผมดู  แน่นอนผมไม่รู้จักคุณครับ”

“คุยเรื่องฉัน???? เรื่องอะไรที่เกี่ยวกับฉันหรอคะ????”

“เรื่องที่คุณเหมือนผมอย่างไงหละ กฎของบริษัทเราคือ ห้ามศิลปินกับเด็กฝึกรู้จักกันมากเกินไป รู้ใช่มั๊ย  แล้วรู้มั๊ยทำไมถึงมีกฏแบบนั้น”

“กลัวว่าจะเกิดความรักแล้วรั้งงานกันใช่มั๊ยหละ”

“บริษัทคงดูเลวร้ายสำหรับคุณซินะ  ป่าวหรอก คุณเข้าใจผิด  เพื่อ ปกกันพฤติกรรมเลียนแบบต่างหาก”

“พฤติกรรมเลียนแบบ???”

“ใช่  ถ้าเกิดรู้จัก แล้วชอบขึ้นมา ความสนิทแล้วความชื่นชอบนั้นจะทำให้เกินการปรับตัวให้เข้ากับคนนั้นจนเป็นพฤติกรรมเลียนแบบ ในวงการของบริษัทเรา การปั้นหน้าใหม่ที่มีความแตกต่างออกมาจากวงก่อนๆ เป็นจุดขาย ดังนั้นถ้ามีคนหนึ่งคนเกิดพฤติกรรมเลียนแบบศิลปินที่ตัวเองชอบขึ้น 1.จะทำให้เดช้าลง 2.การมียูคยอมสองคนในวงการบันเทิงจะทำให้คุณไม่มีตัวตน  ผมจึงถูกเรียกไปพบเพราะเรื่องนี้แหละ เขาบอกว่า ลายการเต้นของคุณเหมือนผม จนมีภาพของผมซ้อนอยู่ในตัวคุณ  มันทำให้ตอนนี้คุณคือยูคยอมเบอร์ลอง ที่ใครๆต่างก็จำคุณด้วยลักษณนี้ไง  ถ้าให้เดาคุณคงได้อยู่ทีมN No a superstar ซินะ”

“ใช่  ฉันไม่เข้าใจว่าทำไมฉันได้อยู่ทีมNมาตลอด  เพราะว่าแบบนี้ซินะ”

“ยูคยอมเธอลงคลิปเต้นในIGนั้นแหละคือที่มาของเรื่องทั้งหมด  ฉันเป็นอากาเซ่ค่ะ  ฉันพยายามที่จะมาเจอกับGOT7  จนฉันได้เข้ามาเป็นเด็กฝึก  ก่อนที่จะมาออดิชั่น ฉันพัฒนาการเต้นจากการดูคลิปเต้นของคุณแล้วเลียนแบบ  ไม่คิดเลยว่ามันจะทำให้ฉัน เสี่ยงขนาดนี้”

“ถือเป็นเรื่องดีที่ผมได้มาเจอคุณที่นี้นะครับเลยได้บอกกันไว้เพื่อเป็นแนวทาง แต่ทำไมคุณไม่เก็บตัวฝึกหละครับ ออกมาหาไรกินทำไมหละ”

“มีเวลาตั้งหนึ่งเดือนฉันจะรีบทำไม อีกอย่าง เพราะไม่รู้อะไร คือ What am I ของตัวเอง เลยว่าจะออกมาหาไรจุดประกายความคิดซะหน่อย”

“555555+ อย่างนั้นหรอครับ คุณนี่ความคิดแปลกดีนะครับ  ผมชอบจัง”

“-/////-“

“เออขอสั่งเมนูหน่อยครับ”

“ค่ะ”

“เอาช็อกโกแลตร้อน1แก้วครับ คุณเอาอะไรหรือป่าว”

“เออช็อกโกแลตเย็นค่ะ แล้วก็ขอเป็นโอเปร่ากับช็อตเค้กสตอเบอรี่ อย่างละหนึ่งค่ะ”

“ของหวานเพิ่มเป็นอย่างละสองนะครับ แค่นี้แหละครับ”

“.....”

“แม้แต่ของกินก็ชอบเหมือนกันซิน่า  ถึงว่าทำไมPDถึงเรียกพบ 5555+”

“ไม่ต้องมาหัวเราะเลยค่ะ”