คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : เพราะเรื่องรักจึงได้รัก ACT.2
เพราะเรื่องรักจึงได้รัก Act.2
ตึก. ตึก. ตึก. ตึก. เสียงเดินลงส้นเท้าดังเป็นจังหวะ ทุกก้าวคือความลังเลที่จะเดินต่อ สมาธิไม่ได้อยู่ที่ทางเดิน แต่หวนนึกถึงคำพูดของเพื่อนรัก
// มึงไปทำให้พี่น้ำแข็งกับพี่ม้าน้ำเค้าเลิกกันได้มั้ยวะ //
เพราะสัญญาที่เคยให้ไว้จะปฏิเสธก็คงไม่ได้ แต่วิธีที่จะทำให้สำเร็จก็ช่างลิบหรี่ ยิ่งเมื่อพี่ทั้งสองไปส่งพวกเค้าถึงบ้านเมื่อวาน ยิ่งไม่อยากทำ คนดีขนาดนั้นจะให้ไปทำลายชีวิตคู่เค้า พระเจ้าคงลงโทษแน่ อ๊าก!! จะทำไงดี ฆ่าไอ้ปลาดาวหมกป่าสัญญาจะได้เป็นโมฆะ ก๊าก!!!... ไม่ได้นะเดี๋ยวไม่มีนายเอก ไม่มีใครเหมาะกับพี่ม้าน้ำเท่าปลาดาวอีกแล้ว..... ฟุ้งซ่านยังไม่ทันเสร็จ ก็เดินมาถึงที่หมาย บทละครที่อยู่ในมือถูกม้วนจนแน่น เด็กสาวกำลังจะเอ่ยปากเรียกหาบุคคลที่ตนต้องการพบ แต่ยังไม่ทันได้พูดอะไรก็มีรุ่นพี่ร่างถึกตัวโตน่ากลัวเหลือบสายตามอง พี่แกลุกจากเก้าอี้ตรงมายังเด็กสาว นางฟ้า ถึงกับพูดไม่ออก เพราะเป็นโรคภูมิแพ้พลัง k อย่างรุนแรง
“มีธุระอะไร” เสียงต่ำๆฟังแล้วรู้สึกเหมือนกำลังโดนขู่กรรโชก ถามขึ้น ตัวพี่แกก็ยืนบังประตูจนมิด…หนูจะโดนฆ่ามั้ย..แง้ ๐๐๐ ~ไม่เอานะ
“คือ..มาหาพี่มะ.” ยังไม่ทันได้พูดชื่อจบพี่ถึกก็หันเข้าห้องตะโกนถามหญิงสาวที่นั่งอยู่แถวหลัง
“น้ำแข็ง มีรุ่นน้องน่ารักมาหาม้าน้ำ”................เฮ้ย! ต้องรายงานกันขนาดนี้เลยเหรอ
“ใครล่ะ” หญิงสาวละมือจากงานที่ทำอยู่มองมายังรุ่นน้องที่ว่า แต่ไม่เห็นเพราะพี่ถึกแกบังซะมิด
“ชื่ออะไร” พี่ร่างใหญ่เผลอตัวตะคอกถาม.. น้องไม่ต้องสั่นก็ได้แค่ถามชื่อไม่ได้จะฆ่า นางฟ้ายืนเงียบมีอาการสั่นเล็กน้อยแต่ก็พยายามรวบรวมความกล้าตอบ เพราะถ้าไม่ตอบคงโดนพี่แกกระชากคอเสื้อถามอีก
“บอกว่าประธานชุมนุมละครเวทีเอาบทมาให้..ค่ะ” กำลังพยายามเก๊กมาดห้าวหาญเต็มที่ แต่พอหันไปสบตาก็จบประโยคด้วยหางเสียง
“อ้าว......น้องนางฟ้า” เสียงพี่ม้าน้ำดังขึ้นจากด้านหลัง เด็กสาวหันมองตามเสียง เมื่อกี้ไม่อยู่ในห้องเหรอถึงว่าพี่ถึกเรียกพี่น้ำแข็ง ไม่ได้หวงกันขนาดนั้น งั้น...ลองหน่อยแล้วกัน แผนA (มีแผน?? นี่มันปฏิบัติการรบใช่มั้ย??)
“อ๊ะ!!..พี่ม้าน้ำคะ นางฟ้าเอาบทมาให้ค่ะ เย็นนี้คงต้องต่อบทกันเฉยๆ เพราะเด็กๆในชุมนุมมีธุระแต่นางฟ้าอยู่นะคะเพราะงั้นพี่ม้าน้ำก็มาซ้อมตามปกติ สะดวกรึเปล่าคะ เพราะแค่มาต่อบทกับปลาดาว..” แล้วสาวน้อยก็ช้อนตามอง ท่าทางหน้าตาทำได้น่าเอ็นดูเหมือนไม่ได้เสแสร้ง แม้ความสวยจะสู้พี่น้ำแข็งไม่ได้ แต่ความน่ารักเหมือนตุ๊กตานางฟ้าก็ไม่แพ้ใคร เอาวะ!! แผนเบื้องต้น ยั่วไปนิดๆ ผู้ชายคงหวั่นไหวบ้างและว้า มีรุ่นน้องที่น่ารักมาให้ท่าถึงห้อง
พี่น้ำแข็งยืนมองอยู่นานด้วยสายตาไม่วางใจ เห็นอยู่ว่าน้องนางฟ้าน่ารักแต่ไม่น่าตาถั่ว นางฟ้าเอ๋ย...อย่าส่งสายตาแบบนั้น เด็กน่ารักอย่างเธอ อย่าไปหลงชอบไอ้เกย์นั้นเชียว อย่าไปหลงหน้าตามัน มันเป็นเกย์ อย่าไปหลงม้านนนนนน......(มาหลงพี่ดีกว่า... !!โส่เด๊ะ!!) เห็นท่าไม่ดีหญิงสาวจึงเดินมาขัดการสนทนา เพราะเป็นห่วง
“เอ่อ...คือน้องนางฟ้าคะ” ด้วยความน่าเกรงขามของประธานสาวบวกกับความที่ใจฝ่ออยู่แล้วของอีกฝ่าย นางฟ้าเลยตีความสายตาห่วงใยเป็นอย่างอื่น โดนตบแน่ตู..เล่นกับใครไม่เล่น เล่นกับแฟนพี่น้ำแข็ง ติ๊ด!!...ตัวแดงขึ้น ยกเลิกแผนด่วน ก่อนเจ็บตัว
“ค่ะ..คือต้องแล้ว นางฟ้าโดดคาบมา ไปนะคะ หวัดดีค่ะ” หับสบตา ปริบๆ ส่งยิ้มให้อย่างน่ารักและ..ว๊าป!! วิ่งหายไป
.............................................
“ม้าน้ำดูท่าแล้วน้องนางฟ้าจะชอบ..” เมื่อเด็กสาวจากไป น้ำแข็งและม้าน้ำก็เดินกลับมานั่งในห้อง น้ำแข็งซึ่งคอยกันเด็กสาวๆออกจากความหลงผิด พูดเตือนม้าน้ำเรื่องอย่าให้ความหวัง เดี๋ยวเด็กสาวๆจะอกหักน่าสงสาร
“เฮ้ย..ฟังกันหน่อย อ่านอะไร บทสนุกขนาดนั้นเลย” พอหันไปหาคู่สนทนา ม้าน้ำไม่ได้ฟังนายหญิงพูดซักคำ นั่งยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ กับบทละครที่เด็กสาวเพิ่งเอามาให้
“ฟังอยู่ครับน้ำแข็ง” ถึงจะบอกไปอย่างนั้นแต่สายตายังจ้องบทไม่วางตา เอ้า!! ก็บทละครที่ใช้ชื่อเป็นชื่อจริง ม้าน้ำ ปลาดาว ม้าน้ำ ปลาดาว คนเค้าแอบมองน้องปลาดาวมานานได้มีโอกาสพูดอะไรแบบนี้ก็รู้สึกดีแฮะ
“นางฟ้าชอบม้าน้ำแน่” น้ำแข็งสรุปง่ายๆ
“ไม่ใช่หรอกมั้ง”
................................................................
ห้องชุมนุมละครเวทีอยู่ชั้นล่างสุดของตึกเรียน 9 ชั้น เพราะสิ่งของภายในโดนแดดไม่ได้ ห้องที่เดิมเป็นห้องกระจกจึงถูกติดฟิล์มดำสนิท เป็นการรักษาอุปกรณ์และสะดวกในการเปลี่ยนเสื้อผ้าของตัวนักแสดง ห้องที่ปกติจะมีเสียงดังจอแจอยู่ตลอดแต่ตอนนี้กลับเงียบสนิท ผู้เดียวที่นั่งก้มหน้าแก้บทละคร คือ ประธานชุมนุม นางฟ้ามารอตัวเอกทั้งสอง แต่ก็ยังไม่มาซักคน ความคิดลอยๆวิ่งวนอยู่ในหัวจนไม่ได้สนใจผู้มาเยือน บทละครที่ถูกวางไว้รอตัวแสดงถูกมือปริศนาหยิบขึ้น…
“ ‘ทำไมถึงไม่รู้เรื่องอะไรเลยปลาดาว ม้าน้ำคิดยังไงกับปลาดาวไม่เคยรู้เลยรึไง’ ” บทละครถูกอ่านคนที่เขียงก็หันมองตามเสียง ทำไมบทละคร yaoi ของกรู มีเสียงผู้หญิงพูดฟะ วรรณกรรมของกรูมันไม่มีตัวเมียนะเฟ้ย
“พี่น้ำแข็ง” ฟรึฟ!! หน้าซีด เด็กสาวตกใจจนเกือบตกเก้าอี้ นางฟ้าลุกขึ้นเดินออกห่าง โดนตบแน่! โดนตบแน่! หนูไม่ได้ตั้งใจหนูไม่ได้จะแย่งพี่ม้าน้ำ (มาไว้เอง) น้า พี่ขานางฟ้าขอโต๊ด..
“มากับพี่หน่อยซิ พี่มีเรื่องจะคุยด้วย” น้ำแข็งเห็นท่ากลัวๆของรุ่นน้องก็เลยยิ่งตีหน้านิ่งพูดเสียงเรียบ จงใจกลั่นแกล้งชัดๆ
“ค่ะ..” ยังไงก็ได้ แต่อย่าตบหนูนะ หนูไม่ได้ทำอะไรผิด หนูแค่จะทำให้พวกพี่เลิกกัน แค่นั้นเอง หนูไม่ได้อยากเป็นแฟนพี่ม้าน้ำซักหน่อย หนูไม่ผิดนะ
พี่น้ำแข็งเดินออกจากห้องโดยมีเด็กสาวเดินตาม นางฟ้าส่งสายตาขอความช่วยเหลือจากอีกคนที่อยู่หน้าห้อง แต่ม้าน้ำกลับยิ้มให้นิดๆ
“ไปกับน้ำแข็งเถอะ พี่จะบอกปลาดาวเรื่องซ้อมเอง” พี่แกพูดแค่นั้น แล้วก็เดินเข้าไปรอปลาดาวในห้องชุมนุม
................................................
“จะกินอะไรสั่งเลย พี่เลี้ยงเอง” ไม่ใช่แค่เรียกมาคุยเฉยๆ พี่น้ำแข็งยังพานางฟ้าขึ้นรถขับออกจากโรงเรียนทั้งๆที่ยังอยู่ในเวลากิจกรรม ใช้อำนาจในทางที่ผิดอีกแล้ว... สถานที่ที่พามาคือห้างสรรพสินค้าแห่งหนึ่ง ร้าน Baskin-Robbins
นางฟ้าหยิบเมนูขึ้นมอง อยู่ร้านอย่างนี้ไม่โดนตบแน่รึว่าพี่แกจะวางยากะเอาถึงตาย ไม่น้าชีวิตชั้น การ์ตูนอีกหลายเรื่องชั้นยังไม่ได้อ่านเล่มจบเลยน้า ชั้นยังตายไม่ได้นะ
“ไม่สั่งเหรองั้นพี่สั่งให้” น้ำแข็งสั่งไอศกรีม ตามที่เป็นของโปรดนางฟ้าทุกอย่าง ก็ไอ้เพื่อนในห้องมันก็มีหลายคนชอบน้องนางฟ้าเค้า ไม่รู้มันไปเอาข้อมูลจากไหนรู้กระทั้งรสไอติมที่ชอบ...สุดยอด
ระหว่างรอไอศกรีม พี่น้ำแข็งก็เริ่มถามโน้นถามนี่ นางฟ้าก็ตอบแบบเกรงๆ จนพี่น้ำแข็งเริ่มเบื่อ ที่เรียกมาเลี้ยงไอติมนี่เพราะ ม้าน้ำขอร้องหรอกน่า ‘นะน้ำแข็งนะอยากอยู่กับน้องปลาดาวสองต่อสอง’ น้ำแข็งก็เลยจัดให้เอาหนูนางฟ้าออกมา อุตส่าห์พามาร้านที่ชอบ รึว่าข้อมูลที่ไอ้เพื่อนในห้องมีมันผิด น้องเค้าไม่ได้ชอบไอศกรีมเหรอ
แล้วไอศกรีมในแก้วทรงสูงก็ถูกนำมาเสริฟ ตอนแรกก็กลัวอยู่ว่าจะโดนวางยาแต่เมื่อเห็นไอติม ตามันก็เป็นประกายขึ้นมาโดยไม่ได้ตั้งใจ ระหว่างที่พี่น้ำแข็งหมดมุขคุยในที่สุด น้องนางฟ้าซึ่งพอไอติมเข้าปากและไม่ได้โดนวางยาก็โดนกดสวิตซ์เปิดระบบ ที่นี่ร้านไอติมแต่พี่น้ำแข็งแกสั่ง กาแฟ
“ทำไมพี่น้ำแข็งไม่กินไอติมอ่ะ....คะ” ปกติไม่ใช่คนแอบคิดอะไรนางฟ้าเลยหลุดพูดออกไป
“ไม่ล่ะ มันเย็นเกินไป กินแล้วปวดหัว นางฟ้าชอบไอติมเหรอ” นั่งเงียบตั้งนาน น้องเอ๋ยเวลาคุยแล้วยิ้มๆอย่างนี้น่ารักกว่าเป็นกอง
“อื้มชอบมากเลย”ในที่สุดนางฟ้าก็หลุดจากการระแวง ไอติมตรงหน้าดึงสมาธิเด็กสาวไปจนหมด
นั่งมองนางฟ้ากินไอติมจนเกือบหมด คุยโน้นนี่จนสนิทใจไม่อึกอักนางฟ้าก็ลืมไปเลยเจตนาร้ายที่ตนต้องทำให้พี่เค้าเลิกกัน จนในที่สุดน้ำแข็งก็ถามคำถามซีเรียสขึ้น
“นางฟ้าชอบม้าน้ำเหรอ”น้ำแข็งถามแทรกขึ้นกับคำถามอื่น
“ไม่อ่ะ นางฟ้าไม่ได้ชอบพี่ม้าน้ำเค้าซักกะหน่อย แต่ว่ามันมีเรื่องให้ต้องทำเหมือนชอบ” อุ้ย..หลุดปาก กำลังคุยกับเพลินๆถามมางี้ก็หลุดดิ
“มีเรื่อง..ทำไมเหรอนางฟ้า”น้ำแข็งยังถามต่อ
“เอ่อ..คือ” เอาวะบอกก็บอก
“คือ..ปลาดาวชอบพี่น้ำแข็ง ก็เลยขอให้นางฟ้าแยกพี่น้ำแข็งออกจากพี่ม้าน้ำ แต่จริงๆแล้วนางฟ้าไม่ได้อยากทำให้พวกพี่เลิกกันเลยนะ” อ้าว..หลุดหมดคำว่า ความลับ ไม่เคยมีในสารระบบของเด็กสาวได้นาน ง่ะ...เค้าไม่ได้ตั้งจะพูดนะ เค้าโดนสะกดจิตต่างหาก
“อะไรกัน..ที่ไม่ค่อยกล้าคุยกับพี่เพราะเรื่องนี้เองเหรอ โธ่..พี่บอกอะไรให้ พี่กับม้าน้ำ ‘ไม่ได้เป็นแฟนกัน’ ” น้ำแข็งตอบขำๆ
...........................................................
“มาแล้ว... เฮ้ยฟ้าโทษว่ะ ชุมนุมมีงานให้ทำ” ( ปลาดาวอยู่ชุมนุมวอลเลย์บอล ) ปลาดาวเหวี่ยงกระเป๋าเข้าห้องชุมนุมละครเวทีไม่ได้ดูเลยว่าคนในห้องคือใคร นางฟ้าไม่อยู่แล้วที่อยู่ในนั้นคือพี่ม้าน้ำ คนเดียว ย้ำ คนเดียว ในห้องมืดๆ
“อ้าวพี่ม้าน้ำหวัดดีครับ นางฟ้าล่ะ” ไม่ได้รู้สึกอะไรเลย ถามถึงเพื่อนเฉยๆ มองรอบๆห้องหน่อยดิไม่มีคนเลยนะนั่น แล้วที่แกคุยด้วยนั่นมันเกย์นะเฟ้ย หวังback virginแกอีก ระวังหน่อยดิ (ชั้นยังไม่อยากเขียนฉาก NC นะเฟ้ย)
“ไปธุระ กลับไปแล้ว”พี่ม้าน้ำเดินเข้ามาใกล้ปลาดาวมากขึ้น….
“อื้ม..งั้นผมก็ไปบ้างล่ะนะ บาย” ไอ้ฟ้า...มึงโดด กรูก็จะโดดบ้างล่ะ ละครมึงนี่ไม่ใช่กงการอะไรของกู
“เดี๋ยว..ปลาดาว...เรื่องพี่น้ำแข็ง” เรื่องพี่น้ำแข็ง?? ทำไม??... สงสยไอ้ฟ้าแม่งปากโม้ มางี้ก็คุยเลยแล้วกัน ลูกผู้ชายอยู่แล้ว จะเอาแฟนเค้า ก็ต้องต่อยกับเจ้าตัวเค้าก่อน มาดิ..ถึงจะสูงกว่าเยอะแต่ก็ไม่กลัวเฟ้ย..
“ทำไมเหรอพี่ม้าน้ำ ใช่ผมชอบพี่น้ำแข็งจะต่อยก็เชิญแต่ยังไงพี่ก็ต้องเลิกกับพี่น้ำแข็ง” ปลาดาววางกระเป๋าลงตั้งท่าเตรียมพร้อม ดูมันพูด....จะโดนจับกดยังไม่รู้ตัว
“จริงเหรอนี่ ..เอางี้ง่ายกว่ามั้ย ปลาดาว ถ้ายอมมีอะไรกับพี่ พี่จะเลิกกับน้ำแข็ง ว่าไง”ข้อเสนอถูกหยิบยื่นแล้วปลาดาวหละจะรับข้อเสนอนี้มั้ย.....สรุป ที่คนเขียนจิ้นเล่นๆไปๆมาๆ พี่ม้าน้ำก็หื่นจริงๆด้วย ไม่นะ...ไม่ได้ พระเอกเรื่องนี้ของชั้นออกจะแสนดี ไม่ได้นะอย่าขมขื่นนะ ( มันจะทำอะไรก็ขึ้นอยู่กับคนเขียนไม่ใช่รึไงฟะ)
………......................
ความคิดเห็น