เรื่องวุ่นๆของเจ้าชายจอมซน

ลำดับตอนที่ #2 : ท่านพ่อ!!!

    

    ณ.ในประสาทสีขาวที่มีนามว่า\" โอไรอ้อน\"



    ได้ปรากฎร่างของเด็กหนุ่มผู้หนึ่งที่กำลังเดินตรงมาที่ห้องโถงใหญ่ซึ่งเป็นที่ประทับขององค์กษัตริย์

    เด็กหนุ่มที่มีผมสีแดงเพลิงและนัยน์ตาสีเหลืองทอง ที่เดินตรงมาตามทางเดินอย่างรวดเร็วจนมาพบ

    เข้ากับประตูบานใหญ่ที่มีนายทหารสองคนยืนเฝ้าอยู่  เเต่เมื่อนายทหารสองคนได้เห็นกับร่างเบื้อง

    หน้า ก็ต้องตกใจเเละรีบแสดงความเคารพในทันที



    \"เจ้าชาย!!.. มีอะไรให้กระหม่อมรับใช่หรือขอรับ\" นายทหารยามที่เฝ้าประตูพูดขึ้น



    \"เปิดประตูที ข้ามีเรื่องจะคุยกับท่านพ่อนะ\" เจ้าชายเอ่ยตอบและส่งยิ้มให้กับนายทหารสองคน

  

    \"ขอรับ\"



     ......และเเล้วประตูบานใหญ่ก็ได้เปิดออก......

    

     เผยให้เห็นถึงห้องทรงสี่เหลี่ยมผืนผ้าและลักษณะในห้องที่มีสีขาวซะส่วนใหญ่และพื้นกระเบื้องสีขาว

     ที่ปูด้วยพรมสีแดงสดเป็นทางยาวจนไปถึงโต๊ะทำงานที่มีขนาดยาว แสงสว่างไสวของแสงแดดที่ทอด

     ผ่านเข้ามาจากบานกระจกทรงโค้งทุกด้านของมุมห้องเเละปลายสุดของห้องที่มีกษัตริย์ที่ยิ่งใหญ่กำลัง

     จัดการกับเอกสารต่างๆที่อยู่บนโต๊ะ รวมกระทั้งหนังสือหลายเล่มที่วางอยู่บนเก้าอี้ข้างๆกับโต๊ะทำงาน



     เจ้าชายหนุ่มก็รีบเดินเข้าไปหาองค์กษัตริย์ที่นั่งประทับอยู่แล้วพูดขึ้นว่า



     \"ท่านพ่อ...\"

    

    เมื่อกษัตริย์ได้ยินเสียงของผู้เป็นลูกชายของเขาเอ่ยเรียก เขาจึงละสายตาจากกองเอกสารเบื้องหน้าทันที



    \"อ้าว!..มีอะไรหรือ? ครอส...เจ้าถึงมาหาพ่อถึงนี่เชียว\" ผู้เป็นพ่อเอยถามอย่างมีความสุขเมื่อได้เห็นหน้า

    ลูกชายแสนรักของเขา



    \"หรือว่า....คิดถึงพ่อขนาดนั้นเชียวหรอ...\"ผู้เป็นพ่อจึงส่งสายตาเจ้าเล่ห์ยิ้มให้ลูกชาย



    เเละเมื่อผู้เป็นลูกชายได้ยินดังนั้นก็ต้องรีบส่งคำพูดตอบกลับอย่างรวดเร็วและในทันที

  

   \"ไม่ไช่นะ! ท่านพ่อ!!!....ข้าก็แค่จะมาขออนุญาตท่านพ่อไปเที่ยวในเมืองเท่านั้นเอง!\"



   \"เเล้วข้านะก็อายุ 15 เเล้วนะ ไม่ได้คิดเเบบนั้นหรอก....\"



   \"โถ....พ่อเองก็เเค่อยากจะล้อเจ้าเองเท่านั้นเเหละ Ha-Ha-Ha---\" ผู้เป็นพ่อก็หัวเราะอย่างชอบใจ

    เมื่อได้แกล้งเจ้าลูกชายตัวดีได้สำเร็จ



    เเต่ภาพเบื้องหน้านี้ก็ทำให้องครักษ์ประจำตัวกษัตริย์เห็นแล้วต้องละอาไปพร้อมๆกัน  ก็ในเมื่อนิสัย

    ของพ่อลูกคู่นี้ไม่ต่างกันเลยเนี้ยสิ -_-



    \"เอาละๆ เข้าเรื่องก็ได้  เรื่องที่เจ้าจะเข้าไปในเมืองนะพ่ออนุญาต\" ผู้เป็นพ่อเอ่ยตอบ



    \"เเต่......\"

  

    \"อะไรหรือขอรับท่านพ่อ??\" ผู้เป็นลูกถามขึ้น



    \"เเต่เจ้าจะต้องมีองครักษ์ติดตามไปด้วย 5คน\"ผู้เป็นพ่อเอ่ยตอบอีกครั้ง



    \"ท่านพ่อ!!! ล้อข้าเล่นหรือป่าวเนี่ย! เอาไปเเค่คนเดียวก็พอเเล้ว!! ข้าเเค่เขาเมืองนะไม่ได้ไปงาน

     ปาร์ตี้ซักหน่อยและอีกอย่างมันจะทำให้ประชาชนเเตกตื่นด้วยนะท่านพ่อ!\" \'อย่างงี้ข้าก็อดเที่ยวนะสิ!\'

     เด็กหนุ่มพูดพรางคิดในใจ



    \"เออๆ...ข้าก็เเค่ล้อเจ้าเล่นอีกนั้นเเหละ! \"  ผู้เป็นพ่อเอยตอบอย่างสนุกสนานเมื่อได้แกล้ง

     เจ้าลูกชายตัวดีได้อีกครั้ง(ha-ha-ha-เพราะความสะใจส่วนตัวนะ)



     \"แล้วเจ้าก็ระวังตัวหน่อย  อย่าไปเเกล้งคนอื่นเขาล่ะ!\"



     \'ตัวเองก็เเกล้งคนอื่นเหมือนกันละน่า!!\' ผู้เป็นลูกได้เเต่คิดไว้ในใจ



     \"เเล้วเมื่อเจ้ากลับมาเมื่อไร  ข้ามีธุระจะคุยกับเจ้าด้วย...\"ผู้เป็นพ่อได้พูดทิ้งท้ายเอาไว้เเล้วก็ก้ม

      ลงจัดการกับกองเอกสารตรงหน้าตามเดิม



     \"โอเค..งั้นข้าก็ขอตัวก่อนนะท่านพ่อ\"แล้วผู้เป็นลูกจึงก้มตัวลงเเสดงความเคารพต่อผู่เป็นบิดา

       ก่อนที่จะเดินจากออกห้องไป.........



      หรือไว้เเต่เพียงพระบิดาที่กำลังก้มทำงานซักพักก่อนที่จะเงยหน้ามองไปหน้าต่างบานใหญ่

      เเล้วเอยพูดอย่างเบาเสียงที่สุดเมื่อผู้เป็นลูกชายได้เดินออกจากห้องไป.......

      

     \" ถึงเวลาที่เจ้าต้องหมั่นเเล้ว.....ลูกข้า \" หลังจากพูดจบองค์กษัตริย์ก็ก้มลงทำงานเช่นเดิม

     ณ.ห้องที่สงบ  ไร้ซึ่งเสียง

__________________________________________________________________________TO_BE_CONTINUED____



      +ขอโฆษณานิดๆหน่อยๆนะ+

     ตอนต่อไป.....ตอนที่2 พระเอกของเราก็จะได้เข้าไปในเมืองเเล้วนะครับ

     พร้อมกับเรื่องวุ่นๆก็ได้เพิ่มขึ้นอีก เมื่อเจ้าชายของเราได้พบกับเธอ??? คนนั้น

     แล้วเจอกันนะคร้าบ------^-^

                                                        - CHROS -