ผมผี

ลำดับตอนที่ #4 : จับฉลาก

“มากันครบแล้วนะ” 
ลมพัดผ่านในยามราตรี เสียดสีผิวหนังจนขนลุก  เด็กม.ปลายทั้งแปดคน ยืนอยู่หลังหอพักเก่า เสียงแมลงดังจนน่าปวดหัว  มีเพียงแสงจากไฟฉายส่องไปมา ไฟถนนสอง-สามดวงไม่ได้ช่วยให้ความน่ากลัวในยามค่ำคืนลดน้อยลง

“วังเวงชะมัดเลย” ก้อยพูดพร้อมกับถูแขนของตัวเอง

“เอาล่ะ เราจะแบ่งออกเป็นสองกลุ่มด้วยการจับฉลากนะ” ต้นพูดขึ้นเพื่อทำลายความเงียบ

“อะไรนะ !  หมายความว่าไงเนี่ยต้น”  ออมทำหน้าเคร่งเครียดทันที เมื่อฟังที่ต้นพูด

“หมายความว่า เราจะแบ่งออกเป็น 2 กลุ่มไง กลุ่มละ 4 คน เป็นไง น่าสนุกไหม”

“ไม่สนุกเลยนะต้น ถ้าเกิดอะไรขึ้นมาจริงๆจะทำยังไง” ก้อยเริ่มดุใส่

“ฉันว่าน่าสนุกดีนะ พวกเธอก็คิดเหมือนกันใช่ไหม” วิภาสาวห้าวผมสั้นหันไปมองหน้า ลิน  และนีเวียร์ พวกเขาก็ดูเหมือนจะอยากท้าทายด้วย

“เรื่องบางเรื่องไม่เห็นก็ไม่ควรจะลบหลู่นะ !” 

“งั้นเราก็แยกกัน ถ้าไม่อยากจับฉลาก พวกเราจะเริ่มเข้าที่ประตูหน้า พวกเธอก็เข้าประตูหลัง”  ต้นพูดแกมออกคำสั่ง

“นายเอาจริงหรอ ต้น...” ออมเริ่มหน้าถอดสี

“อื้ม เธอคิดว่าฉันพูดเล่นหรอ ”

“ถ้างั้นเรามาจับฉลากกันก็ได้ นายคงเตรียมมาแล้วสินะต้น”  ต้นยิ้ม เป็นการบ่งบอกว่าเขาเป็นผู้ชนะ เขาหยิบกล่องเล็กๆใบหนึ่งออกมาจากกระเป๋า และยื่นให้ทุกคนหยิบสิ่งที่อยู่ในกล่องออกมา จนแบ่งออกมาเป็นสองกลุ่มดังนี้

กลุ่ม 1 มี [ ออม  วิภา  ต้น  อาร์ม  ]

กลุ่ม 2 มี [ ก้อย  ลิน นีเวียร์  เกมส์ ]

การแบ่งกลุ่มจบลง กลุ่ม 1 จะต้องเดินไปเข้าประตูหน้าของหอพัก ส่วน กลุ่ม 2 ให้เข้าที่ประตูหลัง

“เราจะต้องไปเจอกันที่ห้องตัดผมบนชั้น 4 ก่อนเวลา 22.00 น.

หอพักมี 2 อาคารคือหอชายและหอหญิง หอชายจะอยู่ด้านหน้า คือ ทางที่กลุ่ม 1 จะต้องเข้าไป

ส่วนหอหญิงจะอยู่ด้านหลัง คือทางที่กลุ่ม 2 จะต้องเข้าไป 

ที่ชั้น 4 จะมีสะพานเชื่อมตึกทั้งสองฝั่งอยู่

แต่กติกาของเราก็คือ ให้เปิดประตูห้องพักทั้งหมดที่พวกเธอเดินผ่าน  แล้วเอาสติ๊กเกอร์รูปดอกไม้พวกนี้ไปติดที่ด้านหลังประตู แล้วมาเจอกันที่ร้านตัดผม โอเคไหม” ต้นหยิบสติ๊กเกอร์หลายแผงออกมาและยื่นมันให้กับทุกคน

“นี่เราต้องเล่นเกมด้วยหรอ ฉันเริ่มกลัวแล้วนะ  แล้วนายรู้เรื่องทางในหอพักได้ไง”    ออมพูดด้วยเสียงที่สงสัย

“ฉันไปสำรวจคนเดียวแล้วตอนเลิกเรียน มันก็ไม่เห็นจะมีอะไร” 

“ปกตินายไม่ชอบเล่นเกมอะไรแบบนี้ไม่ใช่หรอ ทำไมวันนี้นายถึงนึกสนุกเล่นเกมอะไรแบบนี้หล่ะ”

ก้อยถาม

“เรื่องของฉันน่า พวกเธอก็แค่เล่นไปตามกติกาก็พอ!”  

“ฉันว่ามันผิดปกตินะ ปกติต้นไม่เคยเป็นแบบนี้เลย” ก้อยกับออมยืนกระซิบกันสองคน 

“เอาล่ะ แล้วเจอกันที่ชั้น 4 นะ” ต้นเดินนำเพื่อนอีก 3 คนไป  ต้น ออม อาร์ม แล้วก็วิภาอยู่กลุ่ม 1 พวกเขาจะต้องเข้าประตูหน้า

“งั้นเราก็ไปกันบ้างเถอะ” ในกลุ่มนี้ ก้อยดูเป็นคนที่มีความเป็นผู้นำมากที่สุด เธอจะต้องนำคนที่เหลือไปเข้าประตูหลัง

               

                         ....มีเพียงฉันกับเกมส์เท่านั้นที่เชื่อว่ามีวิญญาณอยู่ ส่วนลินกับนีเวียร์ไม่เชื่อสินะ เราคงต้องคอยจับตาดู       ลินกับนีเวียร์ไว้ เผื่อเขาจะไปทำอะไรที่ดูเป็นการลบหลู่สถานที่ ...  บรรยากาศมันวังเวงเกินไปแล้ว ถึงเสียงที่พวกเขาคุยกันจะดังก็เถอะ แต่ฉันรู้สึกเหมือนกำลังมีใครจ้องมองเราอยู่ห่างๆเลย  ลมหนาวมันเสียดผิวจนขนลุกทั่วตัวไปหมด  นี่ฉันคิดดีแล้วหรอที่ทำแบบนี้ ไม่น่าคล้อยตามไปกับต้นเลย  ฉันไม่น่าเล่าเรื่องนั้นให้พวกเขาฟังเลย .......  ถ้ามีอะไรผิดพลาดล่ะก็ ฉันต้องเสียใจตลอดชีวิตแน่ๆ ......