สุพัชชญา อมรรัตนวาร เด็กอาถรรพ์ที่ไม่ธรรดา

ลำดับตอนที่ #2 : บทนำ

บทนำ

        คุณเคยเชื่อไหมว่าเด็กที่เก่งจะไม่สนเรื่องไสยศาสตร์ อาถรรพ์ เวทมนตร์ หรืออะไรก็ช่าง เพราะจะเรียนอย่างเดียว แล้วเด็กบ้าไสยศาสตร์ล่ะ คุณคงคิดว่า เออมันก็ช่างการเรียนล่ะสิถามได้…

        แล้วคุณว่ามีไหมใครที่เรียนเก่งแล้วบ้าไสยศาสตร์บ้าง คงไม่มีแล้วมั่ง  แล้วคนที่คุณคุยอยู่ตรงนี้คือคนโง่หรอ บ้าฉันไอคิวดีนะ มากกว่าคุณด้วยซ้ำ มีอะไรพิสูจน์หรอ หึไม่บอกเดี๋ยวคุณก็รู้เอง ช่างเหอะ...

        เอ้อ คุณรู้จัก ตุ๊กตาอาถรรพ์ เสน่ห์ยาแฝด ควายธนู มั้ย คุณต้องรู้จักสิ แต่จะบอกอะไรให้นะมันเชยมากสำหรับฉันแล้วล่ะ...
        เพราะว่าฉันมีสิ่งหนึ่งที่พิเศษมาก เพราะมันคือ “จิตวิญาณแห่งบาป”

        เฮ้อ พูดมาอย่างนี้แล้ว ฉันขออะไรจากคุณได้มั้ย อะไรหรอ ง่ายๆ...

        ขอความตายให้ฉันหน่อย ทำไมหรอฉันอยากเห็นความทุกขฺทรมานของคนที่ตายว่ามันมีความสุขแค่ไหนที่ได้ตาย เลือดที่แปดเปื้อนไปด้วยความทรมาน ความมืดมิด และ จิตวิญญาณ จะเป็นอะไรก็ได้ ฉันได้หมด แต่ว่าเป็นคุณได้ยิ่งดี แต่จะขอให้คุณตายมันก็ไร้สาระมาก เอาเป็นว่า...

        คุณอยู่เฉยๆ ระวังตัวให้ดี เดี๋ยวหาว่าฉันไม่เตือน...