ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    คริสตี้เทล การผจญภัยในTalesrunner

    ลำดับตอนที่ #3 : คริสตี้เทล ตอนที่3 (เส้นทางใหม่ของชีวิต)

    • อัปเดตล่าสุด 17 พ.ย. 54


    หลังจากที่คริสตี้หนีออกมาจากจังเกิ้ลแลนด์มาสู่ที่ทะเลทรายอันแห้งแลง

    คริสตี้: แฮกๆ ฉันไม่มีที่ไปแล้ว ขืนอยู่ไปก็เหมือนตายแล้ว

    คริสตี้นั้นหมดเรี่ยวหมดแรงเลยล้มลงไปนอนกับพื้น พอรุ้งเช้าก็มีอีแล้งฝูงบินมาหาร่างของคริสตี้ และในขณะนั้นก็มีปิเอโร่สีแดงขี่อูฐมา

    ปิเอโร่: โอ๊ย ร้อนๆๆ ทะเลทรายทำไมมันร้อนอย่างนี้

    แอ๊กๆๆ [เสียงอีแล้ง]

    ปิเอโร่: นั้นพวกอีแล้งมันอะไร

    พอปิเอโร่เห็นร่างของคริสตี้

    ปิเอโร่: เฮ้ย นั้นมันคนนิ

    แล้วปิเอโร่ก็ไล่พวกอีแล้งไปจนหมด แล้วเอามือจับตัวคริสตี้

    ปิเอโร่: อืม ตัวยังอุ่นๆน่าจะยังไม่ตาย

    แล้วปิเอโร่ก็แบกคริสตี้ขึ้นบนหลังอูฐ

    คนเขียน: หนักมั้ยง่ะ

    ปิเอโร่: หนักสิถามได้

    แล้วปิเอโร่ก็พาคริสตี้ไปที่ต้นไม้ใหญ่และมีแอ่งน้ำเล็กอยู่

    ซา ซาๆ [เสียงปิเอโร่ล้างมือ]

    แล้วคริสตี้ก็ฟื้นขึ้น

    ปิเอโร่: ฟื้นแล้วเหรอ

    คริสตี้: ฉัน....อยู่ที่ไหน [ยังมึนอยู่]

    ปิเอโร่: ไม่สำคัญหรอก เอานี้ไปแล้วเจอกันน่ะ

    แล้วปิเอโร่ก็เอาใบปลิวให้คริสตี้

    คริสตี้: นี้อะไรอ่ะ   แล้วนายเป็นใคร

    แล้วปิเอโร่ก็หายไปอย่างไร้ร่องรอย

    คริสตี้: เฮ้ย! หายไปไหนแล้วง่ะ แล้วไอ้กระดาษนี้มันอะไร

    ในใบปลิว: ร่วมชาวเทลส์รันเนอร์ เข้าสู้การแข่งวิ่ง

                       รางวัลผู้ชนะหินแห่งความปราถหนา

    คริสตี้: ชีวิตเรามันจบแล้ว ถึงจะมีชีวิตต่อไปมันก็เหมือนกับตายแล้ว

    พอตงกลางคืนคริสตี้กำลังดูดาวแล้วนึงถึงยาย

    คริสตี้: ท่านยายท้าท่านได้ยินข้า ได้โปรดช่วยบอกข้าด้วยว่าข้าจะทำยังไงต่อไป ตอนชีวิตพีซีจีของข้ามันจบแล้ว ตำแหน่งราชีนีก็ด้วย

    แล้วทันใดนั้นก็มีเสียงยายคริสตี้ดังกึกกองทั่วพื้นเผ่นดิน

    เสียงยายจากฟากฟ้า: คริสตี้หลานยาย ถึงหลานจะไม่ได้เป็นอีกแล้ว พีซีจีแต่หลานยังคงมีศักดิ์เป็นราชีนี แต่เส้นทางสู้บัลลังค์ยังอีกไกลนัก และในตอนนี้เจ้าต้องเปลี่ยนแปลง ชีวิตใหม่รอเจ้าอยู่   แต่จงจำไว้ไม่ว่าหลานจะเป็นยังไงหลานก็คือราชีนีตัวจริง จงจำไว้

    คริสตี้: เดี่ยวท่านยายอย่าพึ่งไป ยายข้าอย่าทิ้งข้า ได้โปรดอย่าทิ้งข้า โถ่ชีวิตเหรอมันอะไร ทำไมท่านไม่บอกข้าล่ะ

    แล้วใบปลิวก็ปลิวมาหาคริสตี้

    คริสตี้: เทลส์รันเนอร์ นี้เหรอคือชีวิตใหม่ งั้นเราขอไปเข้าร่วมกับเทลส์รันเนอร์ดีกว่า

    พอวันรุ้งขึ้นคริสตี้ก็ออกเดินทางไปที่เทลส์แลนด์ แต่ปัญหานิดหน่อยคือไม่รู้ว่าเทลส์แลนด์ไปทางไหน

    คริสตี้: โอ้ย ใครรู้มั้งเมืองเทลแลนด์ไปทางไหน

    คนเขียน: นิคริสตี้เธออยู่ในทะเลทรายคนเดียวน่ะ เธอจะตะโกนเรียกคนกี่ครั้งก็ไม่มีใครมาหรอก

    คริสตี้: เรียกไปเหอะเผื่อมีคนผ่านมา

    เวลาผ่านไป3ชั่วโมง

    คริสตี้: โอ้ย!!!!!!! พอกันทีฉันจะไปเมืองเทลส์แลนด์แล้ว

    คนเขียน: แล้วรู้เหรอว่ามันไปทางไหน?

    คริสตี้: หุบปากไปเลยแก!!!!!!!

    แล้วก็ออกเดินทางไปยังเทลแลนด์ด้วยจิตวิญญาอันกล้าหาญ และหัวใจอันเข้มแข็ง เธอนั้นเดินทางผ่านความร้อนจากทะเลทราย ความหนวบเห็บจากพายุหิมะ โดยใช่เวลาเจ็ดวันเจ็ดคืน[เหลือเชื่อที่สภาพเธอยังปกติดี เสื้อผ้าก็ยังไม่มีร้อยขาด] ในที่สุดก็มาถึงเมืองเทลแลนด์ซักที

    คริสตี้: ตามที่ป้ายมันเขียนว่า“เทลส์แลนด์”แต่.......ที่นี้ไม่เห็นมีอะไรเลยเฟ้ย!!!!!!!!!!!!!!!!

    แล้วคริสตี้ก็พบแต่ความว่างเปล่ารอบตัว และแล้วตัวตลกก็ไม่ใช่คนแคะก็ไม่เชิง หรือที่เขาเรียกกัน “ปิเอโร่” กำลังเฝ้าประตูมิติที่เป็นทางสู่เทลส์แลนด์

    คริสตี้: นี้นายตตัวตลก ไม่ใช่ซินายคนแคะ

    ปิเอโร่: นี้ แม่หนูเรียกเรียกพวกเราว่า ปิเอโร่ สิ

    คริสตี้: ปิเอโร่เหรอ แล้วนายรู้มั้ยว่าเทลส์แลนด์อยู่ที่ไหน

    ปิเอโร่: รู้สิ ว่าแต่จะเธอไปทำอะไรที่เทลส์แลนด์เหรอแม่หนู

    คริสตี้: ฉันจะไปเป็นนักวิ่งน่ะ

    ปิเอโร่: นี้แม่หนู เธอจะเป็นนักวิ่งเหรอ

    คริสตี้: ใช่แล้ว!

    ปิเอโร่: นี้คิดผิดคิดใหม่ได้น่ะ การเป็นนักแห่งเทลส์รันเนอร์มันไม่ง่ายน่ะ

    คริสตี้: ยังไงฉันก็เป็นให้ได้ความพยามอยู่ที่ไหนความสำเร็จอยู่ที่นั้น พาฉันไปเทลส์แลนด์ได้แล้ว

    ปิเอโร่: งั้นก็เข้าไปในประตูมิติเลย

    แล้วคริสตี้ก็เข้าไปในประตูมิติ และแล้วเธอมาถึงเมืองเทลส์แลนด์เมืองนิทาน

     

                                 โปรดติดตามตอนต่อไป

     

     

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×