ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    my Little things. l ALL shortfic. l JARK GOT7.

    ลำดับตอนที่ #2 : Little things อิจฉาไง อิจฉา แต่ไม่ได้น้อยใจเข้าใจไหม

    • อัปเดตล่าสุด 28 ส.ค. 58


              


     
                        ผมมองหน้าแจ็คสันนิ่งแล้วถอนหายใจออกมาหนึ่งครั้งเล็กๆ ในขณะที่นิ้วยังปัดหน้าจอโทรศัพท์ไปมา 

     
     
    แจ็คสันผอมเกินไปแล้วมั้งช่วงนี้.. 

     
     
    ก็เจ้าตัวน่ะทั้งออกกำลังกาย งดกินมื้อดึก เข้าฟิตเนสก็บ่อย แถมบางครั้งยังไปไหนมาไหนกับเทรนเนอร์อีก แลกเปลี่ยนความรู้กันไปเยอะเลยล่ะสิ แล้วแบบนี้จะไม่ผอมได้ยังไง..

     
     
                 คุณคิดผิดแล้วล่ะ ผมไม่ได้รู้เพราะจากปากของแจ็คสันหรอก แอพพลิเคชันรูปนกสีฟ้าต่างหากที่บอกผม 

     
     
     
    ตอนที่แจ็คสันผอมลง ข้อความในแอพนั่นบอกว่า พวกเขาไม่อยากให้แจ็คสันผอมลงเลย เอาแก้มแจ็คสันคืนมาให้เราเดี๋ยวนี้! และผมก็เป็นหนึ่งในนั้น

     
     
    ก็ผมน่ะชอบแก้มแจ็คสันนี่นา..

     
     
    คนเหล่านั้นรู้ความเคลื่อนไหวของแจ็คสันมากกว่าผมเสียอีก พวกเขารับรู้เสมอว่าแจ็คสันทำอะไร มีสีหน้ายังไง ยิ้มให้แฟนๆคนไหน เล่นโทรศัพท์กี่ครั้ง รู้แม้กระทั่งวันนี้แจ็คสันยิ้มให้กล้องกี่ตัว

     
     
    ก็เพราะพวกเขาเอามาแชร์ต่อได้ยังไงล่ะ ในขณะที่ผมไม่มีแม้แต่รูปตอนที่แจ็คสันกำลังเดิน กำลังกิน หรือกำลังทำหน้าบูด


     
     
    บางทีผมก็อิจฉาคนพวกนั้นจริงๆ พวกเค้ามองแจ็คสันได้ตลอดเวลาเลย

     
     
    ถึงพวกเค้าจะรู้ความเคลื่อนไหวของแจ็คสันมากกว่าผม แต่ถึงยังไงผมก็ยังได้เปรียบพวกเขาอยู่ดีล่ะนะ ผมไม่จำเป็นต้องน้อยใจเรื่องแค่นี้หรอก ผมตามอ่านข้อความในทวิตเตอร์เอาก็ได้.. ฮึ ไม่ได้น้อยใจเลยจริงๆ


     
     
    ก็บอกว่าไม่ได้น้อยใจไงเล่า!


     
     
    ผมรู้ดีว่าผมทำเรื่องแบบที่พวกเค้าทำกันไม่ได้หรอก ไม่มีทางเป็นไปได้เลยด้วย
     
    ก็เพราะผม..

     
     
     
     
    ต้องทำหน้าที่เป็นไอดอลเหมือนแจ็คสันยังไงล่ะ

     
     
     
     
    ก็ผมต้องเดินอยู่ใกล้ๆแจ็คสันในเวลาที่พวกเขากดรัวชัตเตอร์  ผมจะไปถ่ายรูปแจ็คสันได้ยังไง..

     
     
    ผมต้องยืนอยู่ข้างแจ็คสันในเวลาที่พวกเขานับหนึ่ง สอง สาม แล้วผมจะไปรู้ได้ยังไงว่าแจ็คสันยิ้มให้กล้องกี่ตัว..

       
     
    ผมกินข้าวกับแจ็คสันอยู่ทุกวัน แล้วผมจะเอาเหตุผลอะไรไปขอแจ็คสันถ่ายรูปเวลากินกันเล่า!

     
     
    ถึงได้มานั่งอิจฉาชาวบ้านเขานี่ไง... 




    เซฟเอาก็ได้ ฮึ!!!!


     
     
     
     
     
    "ไม่ได้ทำอะไรหรอกแจ็คสัน..."  ผมเห็นแจ็คสันมองโทรศัพท์ในมือผมแล้วก็พยักหน้าเหมือนรับรู้ 

     
    แล้วผมได้แต่ก้มหน้านั่งยิ้มให้กับสมุดเล่มเล็กๆที่ถูกทับไว้โดยแขนของตัวเอง...

     
     
     
    ______________________________________

     
    แฮ่ ทุกคนนนนนนนนนนนน
    เอ๊ะ นี่มีคนมาอ่านจริงๆหรือเปล่า หรือวิวที่ขึ้นเนี่ยวิวจากเครื่องเราเอง 5555
    ไม่หรอกมั๊ง เราเห็นวิวลดด้วยแปลว่าเด็กดีค่อนข้างเป๊ะเรื่องจำนวนวิวพอสมควร
    ชอบฟิคแบบไหนก็แต่งอ่านเอง55เคนะ ที่จริงเราไม่ได้อยากให้มีคนอ่านเยอะเพราะเราหวงแจ็คสัน 5555 แต่คิดไปคิดมาคนอ่านเยอะๆก็ดีเพราะเขาจะได้รักแจ็คสันมากขึ้นไง แต่พอมาคิดอีกทีเอ๊ะนั่นก็คู่แข่งเรานี่นา กร๊ากกกกก 
    แจ็คสันของเราใครห้ามแย่งนะ เราแบ่งให้พี่มาร์คกับน้องแบมเข้าใจมั้ย เราไม่แบ่งให้พวกเธอหรอก เชิญเสพรูปที่แอพรูปนกสีฟ้าต่อไป ฮิฮิ
     
    เอ่อะ.. เชิญรับยาช่องสองด้วยค่ะไรท์เตอร์
     
     
     
     
     
     
     
    เราอยากจะบอกว่า 
    มีถั่วมั้ย 55555555555555555
    ก็มีอยู่แค่นี้แหล่ะ จริงๆ ได้แค่นี้แหล่ะ ฮ่าๆ
     
     
     
    ทุกคนมีอะไรอยากจะบอกเราไหม?
     
     
    ___________________________________________________
      
     
     
     
     
     
     
     
    CR.SHL
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×