ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    GOT7 #JackBam ; Wait for me to come home

    ลำดับตอนที่ #1 : 01 : we keep this love in the photograph.

    • อัปเดตล่าสุด 15 มี.ค. 59


     

     

     

    loving can hurt, loving can hurt sometime…

    ผมเดินไปเรื่อยๆตามถนนที่มีผู้คนเดินขวักไขว่ ท่ามกลางแสงสียามค่ำคืนของกรุงเทพมหานคร

    หูฟังสีขาวที่เสียบอยู่ส่งเสียงดังเจือยแจ้ว แต่มันเป็นเสียงดังเจือยแจ้ว.. ที่ไม่มีใครได้ยินเลยนอกจากผม





    บางทีบทเพลงในใจของเรา ก็มีแค่เราคนเดียวเท่านั้นที่ฟังออก

     
     


    But it’s the only thing that i know

    It is the only thing that makes us feel alive

     
     

    วินาทีแรกที่ได้ยินคำนั้นเหมือนโลกหยุดหมุน ระยะทางยังอีกไกล ไม่มีแรงวิ่ง แต่ขาต้องก้าวต่อ

    เพราะผมมาที่นี่เพื่อมาเจอเขา..






    ความรักของผมมีแต่ความสุข แต่บางครั้งมันก็เจ็บได้เหมือนกัน อย่างเช่นครั้งนี้ไง

     




    We keep this love in a photograph..

    We made these memories for ourselves




    คุณเคยได้ยินใช่ไหมว่ารูปคือการเก็บแสงของนักวิทยาศาสตร์

    แต่สำหรับผมมันเก็บความสุข และความทรงจำ

     

    เพราะฉะนั้น ผมจะไม่เน้นถ่ายรูปมากหรอกนะวันนี้ ความทรงจำของผมต้องเก็บผ่านตาสิ ไม่ใช่ผ่านเฟรม

    ถ้าอยากได้รูปสวยๆ ค่อยไปตามหาจากคนข้างๆเอาก็แล้วกัน






    Hearts are never broken

    And time's forever frozen still


    ผมหยุดอยู่หน้าร้านประจำ ร้านเครื่องสำอางค์สาขานี้ก็ยังคนเยอะเหมือนเดิม ผมเพิ่งรู้ว่าร้านมีชั้นสองเมื่อเดือนที่ผ่านมา จากรายการในยูทูปที่เค้าพาขึ้นไปดู น่าขำจริง มาตั้งกี่รอบแล้วเนี่ย


    ในร้านมีของใช้มากมายสำหรับดูและผิว แสงไฟสลัวโทนสีน้ำเงิน ตัดกับแสงไปสว่างจ้าบนเพดาน ช่างน่าหลงไหลอะไรเช่นนี้ ผู้หญิงบางคนอยู่ที่นี่ได้เป็นชั่วโมง เพื่ออ่านฉลากสินค้าที่พวกหล่อนต้องการจะซื้อ


    “ขอบคุณค่ะ ครั้งหน้าเชิญที่อีฟแอนด์บอยนะคะ” ผมไม่ได้สนใจเสียงพนักงานพูดหลังจากจ่ายเงินเสร็จมากเท่าไร


    นี่เพิ่งผ่านเทศกาลปีใหม่มา ทำให้สแคว์แห่งนี้ถูกตกแต่งไปด้วยดวงไฟสวยงาม แต่ผมไม่อินกับมันเลยสักนิด คนไม่มีแฟนก็แบบนี้แหล่ะ



    ชีวิตที่ผ่านมาของผมไม่มีอะไรหวือหวา ออกจะจืดชืดธรรมดา

    เลิกกับแฟนคนก่อนมาสองปีแล้ว เพราะเขามีคนใหม่…

    ไม่มีแรงบรรดาลใจ..

    ไม่มีแรงทำอะไร..

    ก็แค่อยู่เฉยๆ ไม่เห็นจะตาย



    ถามว่าชีวิตมันน่าเบื่อขนาดนี้ แล้วอยู่ยังไง?

     
     
     


    We keep this love in this photograph..

    เราเก็บรักนี้ให้คงอยู่ไว้ในรูปภาพ



    ท่อนฮุกของเพลงวนมาอีกครั้ง พร้อมกับนิ้วมือของผมที่เลื่อนรูปไปทางซ้ายเรื่อยๆ

    เป็นรูปที่กากอะไรเช่นนี้ แต่ถึงอย่างงั้น รอยยิ้มของคนในภาพ ก็ทำให้ผมเผลอยิ้มให้ภาพกากๆนั่นเสมอ







    Hearts are never broken  

    And time's forever frozen still

    ที่ที่รักไม่เคยจากไป

    และเวลาก็หยุดอยู่แค่ตรงนั้น



    หยุดอยู่แค่รอยยิ้มในรูปนั้นตลอดไป






    I made these memories for myself

    ฉันสร้างความทรงจำนี้เพื่อให้ตัวฉัน



    สามารถเก็บความรู้สึกตอนนี้ไว้กับตัวได้


    รูปแล้วรูปเล่าเลื่อนผ่านไป ทำให้เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในวันนั้นย้อนกลับมาเป็นฉากๆ


    ยิ้มที่’พี่เขา’ส่งมา กับยิ้มที่ผมส่งไป มันยังคงรู้สึกอยู่ในใจ ทุกครั้งที่เปิดรูปกลับมาดู






    So you can keep me , so i can keep you

    Inside the pocket of your ripped jeans , inside the pocket of my ripped jeans

    Holding me closer 'til our eyes meet , holdining you closer ‘til our eyes meet

    You won't ever be alone, wait for me to come home , wait for until we met


    และผมก็จะสามารถเก็บคุณไว้

    ในกระเป๋ากางเกงยีนส์

    พาคุณไปด้วย อยู่ใกล้ๆกัน จนกว่าเราจะมองเห็นกัน

    จนกว่าเราจะพบกันอีกครั้ง



     

     

     

    ผมเคยทิ้งความรักแบบนี้มาแล้วครั้งหนึ่ง

    และผมไม่อยากทิ้งคุณด้วยเหตุผลเดิมๆนั่น

    ไม่อยากให้ใคร ต้องมาเจอเรื่องราวแบบนี้ ดังนั้นผมจึงสัญญากับตัวเองว่าจะไม่ทิ้งใครอีก

    แค่เพียงเพราะเขา ’มีความรัก’






    And if you hurt me  และถ้าคุณทำให้ผมเจ็บ

    That's okay baby, only words bleed  ผมจะพูดว่ามันโอเค แค่คำเดียวเท่านั้น

    Inside these pages you just hold me  ในบทความหน้านี้คุณแค่ต้องจับมือผม

    And I won't ever let you go  และผมจะไม่ปล่อยคุณไป





    รูปปัจจุบันที่ผมกำลังดูอยู่ ไม่ใช่รูปสิ ต้องเรียกว่าคลิปถึงจะถูก

    มีเสียงผมอยู่ในคลิปด้วยนะ พร้อมกับเสียงแฟนคลับคนอื่นๆกำลังดีใจที่’พี่แจ็คสัน’พูดทักทาย ‘สวัสดีครับ’ โบกมือให้กระโดดโลดต้นด้วยท่าทางสดใส แล้วก็เดินขึ้นรถไป




     

    นี่ล่ะ คนที่ผมตั้งใจจะมาหาในวันนี้






    ‘ผมไม่ได้ไร้เดียงสาขนาดนั้น ผมเคยเดท ตอนเป็นเด็กฝึก’

     

    ‘เอาไว้ตอนประสบความสำเร็จค่อยกลับไปคบกันก็ได้นี้ครับ’

     

    ‘เป็นคนที่รู้จักกันครับ’

     

    ‘มีอะไรฝากบอกถึงเธอคนนั้นมั้ย’

     
     

    รักเธอนะ แต่ไม่สามารถดูแลเธอได้อย่างดี ไว้ประสบความสำเร็จ จะกลับไปจีบใหม่นะ…

     


    ‘ใช่ มีแฟนกันหมดแล้ว’


    ‘จริงหรอ’


    ‘จริง’


    ‘แต่แจ็คสันเลิกแล้วนะ เลิกนานแล้ว’


    ‘แต่ก็ประกาศไปทุกรายการเลยนะว่าจะกลับไปคบกัน’


    ‘แล้วคนอื่นล่ะ’


    ‘ไอดอลก็เดทกันทั้งนั้นล่ะ’




    ‘แบม วิ่งเร็ว วีไอพีไกลนะ’


     

    ‘วิ่งไปก่อนเลย เราไม่ไหวแล้ว’


    ไม่มีแรงก้าวขาแล้ว แต่ทำไมขาถึงไม่หยุดวิ่ง

    ยิ่งนึกถึงเรื่องที่ได้ยินมาเมื่อกี้ ยิ่งวิ่งไม่ไหวเข้าไปใหญ่




    ‘แบมเร็ว เครื่องแลนดิ้งแล้วนะเดี๋ยวไม่ทันหรอก’

     

    ‘อุตส่าห์วิ่งมา ถ้าไปก่อนนี่นกนะ’




    ahh คำพูดพี่แจ็คสันนี้ เจ็บจังนะ..




    โกรธตัวเองจัง ที่เอาแต่บอกว่าเจ็บ ไม่รักเค้าแล้ว แต่พอเจอหน้าเค้าอีกกี้ทีก็ตกหลุมรักซ้ำๆเหมือนคนเจ็บไม่เป็น

     
     
     


    Loving can hurt, loving can hurt sometimes

    But it's the only thing that I know

    When it gets hard, you know it can get hard sometimes

    It is the only thing that makes us feel alive


    ความรักทำให้เราเจ็บ บางครั้ง…

    แต่มันก็เป็นสิ่งเดียว ที่ทำให้ฉันรู้สึกว่ายังมีชีวิตอยู่




    ผมว่า ผมพบแรงบรรดาลใจใหม่ของผม ตั้งแต่วันที่พี่แจ็คสันก้าวเข้ามาในชีวิต

    มันอาจจะมีเจ็บบ้าง สุขบ้าง แต่ถ้าความสสุขยังมากกว่าความเศร้า

    ก็โอเคแล้วล่ะ





    And if you hurt me…

    That's okay baby, only words bleed

    Inside these pages you just hold me

    And I won't ever let you go


    และถ้าคุณทำให้ผมเจ็บ…

    มันจะโอเคที่รัก ผมจะบอกคุณว่ามันโอเค

    คุณก็แค่จับมือผม

    และผมจะไม่มีวันทิ้งคุณ


     

    ถ้าบอกว่าความเจ็บมันเหมือนขนมหวานก็คงใช่ล่ะ

    เพราะถ้าเรารักใครจริงๆแล้ว รอยยิ้มของเคาคือสิ่งที่มีค่ามากที่สุด

    เค้ารักใคร ใครทำให้เค้ามีความสุขผมก็ดีใจด้วย

    ผมรับได้หมด ขอแค่เค้าไม่ต้องอดทน ไม่ต้องอึดอัดใจ ไม่ต้องลำบากหลบซ่อนๆก็พอ


    และผมก็คิดว่า

    แรงบันดาลใจของผมคนนี้ เค้าแมนพอที่จะซื่อสัตย์และไม่โกหก

    เพราะนี่เป็นอีกหนึ่งเหตุผลที่ทำให้ผมตกหลุมรักเค้า


     

     

    so i can keep you

    inside the pocket of my ripped jeans

    holdining you closer ‘til our eyes meet

    wait for until we met again...



    และผมก็จะเก็บรูปของคุณไว้

    ในกระเป๋าของกางเกงยีนส์

    ให้คุณอยู่ใกล้ๆ จนกว่าตาสองข้างของเราจะหากันเจอ

    ผมจะรอวันที่เราได้เจอกันอีกครั้ง…



    ‘ เพราะเราไม่ได้คุยกันมาสองปีแล้วนะ ’

     



    When I'm away, I will remember how you kissed me

    Under the lamppost back on Sixth street

    Hearing you whisper through the phone,

    "Wait for me to come home."

     

     

     

     

     

     

     

     

     

    เห่นโล่วว สวัสดีครั้งแรกค่ะคุณผู้อ่านทุกท่าน อยากแต่งเรื่องแบบนี้มานานแล้ว 

    จังหวะมันช้าแปลกๆใช่ไหมคะ แต่คือเราชอบการอธิบายแบบนี้มากเลย เปิดเพลงฟังไปด้าย ahhh คือมันดี 555

     

     

    แล้วก็ ฝากเรื่องแฟนพี่แจ็คสันเนอะ เอาเป็นว่านางเลิกแล้วนะคะ 555 นานแล้วด้วย

    แต่ไม่ว่าจะมีแฟนหรือไม่มี หรือมีวันนี้พรุ่งนี้ เราก็จะไม่ทิ้งค่ะ แค่ไม่ต้องอึดอัด ไม่ต้องกังวลใจ แค่เธอมีความสุขเราก็โอเคเลย

    จะแต่งพรุ่งนี้เลยก็ยังได้ มาเลย พร้อม!!

     

    แต่บางครั้งมันก็เจ็บแหล่ะเนอะ

    ทำไงได้

     

    ทำใจเส่ะ เจ็บยังไงเค้าก็ไม่เอาเราอยู่ดีแหล่ะค่ะ แค่คุยด้วยสักประโยคยังยากเลยยย ฮ่อลลลล

    เรื่องมันเศร้าขอเหล้าเข้มๆ 555555555

     

    เลิฟยูนะแจ็คซึ่นนน เลิฟยูววววว

     

     

     

    ติชมได้นะคะ ถ้าอยากอ่านต่อกดเฟบไว้โลดด

     

    คอมเมนต์ด้วยนะคะ ขอบคณค่ะ

     


     
    (c)T H E M E
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×