คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : หาดทราย
“แล้วคุณล่ะ มีคนที่คุณรักหรือยัง” เจ้าของร่างใหญ่เอ่ยถาม
เขาไม่เคยเห็นหล่อนเอ่ยถึงคนที่หล่อนรักเลยแม้แต่ครั้งเดียว ประวีณเดาเอาว่าเธอคงยังไม่มีคนรัก
ไม่เช่นนั้นเขาคงจะได้ยินชื่อคนรักของเธอลอยมากระทบหูเขาบ้าง
“ฉันยังไม่มีหรอกค่ะ อาจเพราะยังไม่เจอ แต่ก็คงไม่มีโอกาสได้เจอแล้ว” เจ้าของร่างบางพูดด้วยความรู้สึกหดหู่
อย่างน้อยชายหนุ่มตรงหน้าก็ยังมีคนที่เขารัก แต่เธอล่ะ ไม่มีใครเลยสักคน
ช่างเป็นชีวิตที่น่าหดหู่จริงๆ หล่อนถอนหายหายใจแล้วยกแก้วคอกเทล เทเข้าปากจนหมด
“ผมว่าเราไปเดินสูดอากาศข้างนอกกันดีกว่าไหม อุตส่าห์มาเที่ยวทั้งที” เจ้าของร่างใหญ่เอ่ยปากชวนพร้อมกับฉุดข้อมือหญิงสาวที่กำลังจะสั่งคอกเทลแก้วต่อไปให้ลุกขึ้น
ณิชารีย์เดินตามเจ้าของร่างใหญ่ไปอย่างว่าง่าย เธอก็อยากจะไปเดินสูดอากาศข้างนอกเช่นเดียวกัน
เพราะรู้สึกว่าตัวเองเริ่มมึนๆจากฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ในคอกเทล ที่ดื่มไปหลายแก้ว
หล่อนยอมรับว่าตัวเองก็มองชายหนุ่มร่างใหญ่ตรงหน้า เปลี่ยนไปจากเดิมเช่นเดียวกัน
เขาอาจจะเป็นผู้ชายที่ดีมากกว่าที่หล่อนคิดเอาไว้เยอะก็เป็นได้...
เท้าเปล่าที่เหยียบย่ำลงบนหาดทรายขาวสะอาดทำหญิงสาวร่างบางรู้สึกดีเหลือเกิน ณิชารีย์หันไปดึงร่างใหญ่ให้นั่งลง
“อากาศดีมากเลย คุณว่าไหม” เจ้าของร่างบางเอนหลังลงกับหาดทรายสีขาว จ้องมองดวงดาวที่กระจายเต็มท้องฟ้า
สายลมอ่อนๆในยามค่ำคืนทำให้หล่อนแทบอยากจะนอนหลับมันซะตรงนี้เลย
ประวีณนั่งมองเจ้าของร่างบาง ซึ่งเวลานี้เอนหลังนอนลงกับหาดทราย ท่าทางสบายๆของณิชารีย์ทำให้ชายหนุ่ม
อดที่จะยิ้มไม่ได้ ดวงตาโตยาวรีรับกับขนตาที่ยาวหนาจนเป็นแพร จมูกโด่งสวยได้รูป กับริมฝีปากสีแดงบางแม้อยู่ในที่สลัว เจ้าของร่างใหญ่โน้มตัวลงไปหาเจ้าของร่างบาง ริมฝีปากอุ่นๆของเขาประทับลงไปยังริมฝีปากอวบอิ่มของหญิงสาว ด้วยฤทธิ์ของแอลกอฮอล์และบรรยากาศตรงหน้า ทำให้หญิงสาวยินยอมรับจูบที่เขามอบให้อย่างเต็มใจ
มือหนาของชายหนุ่มลูบไล้ไปตามเส้นผมยาวสลวยพร้อมกับริมฝีปากที่บดขยี้ลงไปยังริมฝีปากอวบอิ่ม
มือบางของหญิงสาวอ้อมไปโอบกอดเจ้าของร่างหนา พร้อมกับดึงให้เขาโน้มตัวลงมามากกว่าเดิม
ประวีณอุ้มร่างบางตรงหน้าขึ้นมาในอ้อมกอด พร้อมกับเดินตรงกลับไปยังห้องพัก ในหัวของเขาตอนนี้มีแต่ภาพหล่อน
วนเวียนอยู่เต็มทุกอณู เขาวางร่างบางลงยังเตียงนอนตรงหน้า
บรรยากาศห้องสวีทห้าดาวของโรงแรม ยิ่งทำให้เขาและเธอกระหายในตัวกันและกันมากขึ้นไปอีก
ประวีณโน้มตัวลงประทับริมฝีปากอุ่นของเขาและเธออีกครั้งหนึ่ง ความวาบหวามที่เกิดจากการสัมผัสกันและกัน
ทำให้อารมณ์ของเขาและเธอเตลิดไปจนกู่ไม่กลับ
เจ้าของร่างใหญ่ลูบไล้เส้นผมเบาๆเรื่อยลงมาถึงผิวขาวเนียนเป็นยองใย ริมฝีปากจูบไล่ลงมาตั้งแต่ใบหน้าลงมาถึงลำคอ
กลิ่นหอมอ่อนๆของหญิงสาวในอ้อมกอดยิ่งทำให้สติของเขากระเจิดกระเจิงมากขึ้นไปอีก มือหนาของชายหนุ่มปลดสายชุดเดรสเกาะอกของหญิงสาวพร้อมกับถอดมันออกอย่างเบามือ
ร่างบางสะดุ้งเนื่องจากมือหนาลูบไล้ไปทั่วทั้งตัว พร้อมกับปลดตะขอสิ่งที่ห่อหุ้มตัวชิ้นสุดท้ายออก
“คุณสวยมากเลยณิชารีย์” เจ้าของเสียงมองดูร่างบางตรงหน้าซึ่งเวลานี้ไร้อาภรณ์ห่อหุ้มกาย
ณิชารีย์ดึงผ้าห่มที่อยู่ด้านข้างตนขึ้นมาปิดด้วยความเขินอาย แต่ยังไม่ทันจะปิดได้สนิท มือหนาก็เอื้อมมาดึงออกซะก่อน พร้อมกับลูบไล้ทรวงอกอิ่มอย่างพึงพอใจ
เจ้าของร่างใหญ่เห็นร่างเปลือยตรงหน้าก็แทบจะห้ามใจไม่อยู่ เขาเคยผ่านผู้หญิงมาแล้วมากมาย
แต่หญิงสาวร่างบางที่อยู่ต่อหน้าเขาเวลานี้ช่างดึงดูด จนเขาไม่อาจละสายตาจากร่างบางตรงหน้าได้เลย ทรวงอกที่อวบอิ่มได้รูป เอวคอดกิ่ว สะโพกผาย หญิงสาวตรงหน้าเขาช่างดูดีเหลือเกิน เกินกว่าที่เขาจะสามารถหักห้ามใจตัวเองได้แล้ว
“อืมม......”เสียงครางเบาๆเล็ดลอดออกจากริมฝีปากบาง มือหนาของเขาเค้นคลึงกับทรวงอกอิ่มได้รูปพร้อมกับประทับริมฝีปากลงไปยังยอดปทุมถัน ร่างบางเบื้องล่างพยายามถดถอยหนี ขณะเดียวกันริมฝีปากของเขาก็ทำหน้าที่หนักขึ้นไปอีก มือหน้าลูบไล้ลงมาจนถึงสิ่งห่อหุ้มชิ้นสุดท้าย เขาค่อยๆดึงมันลงมากองอยู่ที่เรียวขาสวยของหล่อน
เวลานี้ความปารถนาที่อยู่ในตัวของหญิงสาวมีมากเกินกว่าที่เจ้าตัวจะต้านทานได้ เสียงครางเบาๆเล็ดลอดออกมาจากปากบางเป็นระยะ
เจ้าของร่างใหญ่รู้ว่าถึงเวลาแล้วที่เขาจะบรรเลงบทรักของเขาเสียที มือหนาจับเรียวขาทั้งสองข้างแยกออกจากกันเพื่อให้ร่างใหญ่สามารถแทรกตัวเข้าไปได้ เขาโน้มตัวลงไปพรมจูบบนยอดปทุมถันของร่างบางเบื้องล่าง
“อืม....อา...” เสียงลอดออกจากริมฝีปากบางทำให้เขาค่อยๆดันตัวเองเข้าไปยังร่างกายของหล่อน
เจ้าของร่างบางสะดุ้งเฮือกหลังจากร่างใหญ่ถาโถมเข้าหาตนเอง น้ำตาใสๆเอ่อคลอดวงตายาวรีสวย
ประวีณชะงักและโน้มตัวลงจูบร่างบางเบื้องล่าง ริมฝีปากเขาบดขยี้กับริมฝีปากบาง พร้อมกับดันตัวเองเข้าไปอีกครั้ง
มือเรียวบางเอื้อมมาจิกหลังของชายหนุ่มที่กำลังถาโถมเข้าหาตนเอง บทรักของเขาบรรเลงไปอย่างต่อเนื่อง
“อืม....อืม....อา” ร่างบางเบื้องล่างกระตุกพร้อมกับครางเบาๆ ทำให้เจ้าของร่างใหญ่รู้ว่า...
ถึงเวลาที่เขาจะต้องส่งเธอและเขาให้ถึงฝั่งได้แล้ว เจ้าของร่างใหญ่เอื้อมมือหนาไปสะโพกสวยพร้อมกับบรรเลงเพลงรักบทสุดท้าย
ร่างบางเบื้องล่างกระตุก มือบางจิกเข้าที่หลังของชายหนุ่มพร้อมเสียงกรีดร้องอย่างสุขสม...
หญิงสาวที่ค่อนข้างเชื่อมั่นในตัวเองสูง มั่นใจ สวย และมีความสามารถ เขาคิดว่าหล่อนคงจะเหมือนผู้หญิง
สมัยใหม่ที่คิดว่าผู้ชายเป็นแค่ของเล่นชิ้นหนึ่ง เขามองเธอผิดไปอีกอย่างเสียแล้ว ร่างใหญ่นึกในใจพร้อมกับ
หันไปประทับจูบลงบนหน้าผากของหญิงสาวที่หลับตาพริ้มอยู่ในอ้อมกอด...
ความคิดเห็น