ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    สายรุ้งสองสี

    ลำดับตอนที่ #8 : หาดทราย

    • อัปเดตล่าสุด 16 ก.ย. 53






      


    “แล้วคุณล่ะ มีคนที่คุณรักหรือยัง” เจ้าของร่างใหญ่เอ่ยถาม
    เขาไม่เคยเห็นหล่อนเอ่ยถึงคนที่หล่อนรักเลยแม้แต่ครั้งเดียว ประวีณเดาเอาว่าเธอคงยังไม่มีคนรัก
    ไม่เช่นนั้นเขาคงจะได้ยินชื่อคนรักของเธอลอยมากระทบหูเขาบ้าง

                “ฉันยังไม่มีหรอกค่ะ อาจเพราะยังไม่เจอ แต่ก็คงไม่มีโอกาสได้เจอแล้ว” เจ้าของร่างบางพูดด้วยความรู้สึกหดหู่
    อย่างน้อยชายหนุ่มตรงหน้าก็ยังมีคนที่เขารัก แต่เธอล่ะ ไม่มีใครเลยสักคน
    ช่างเป็นชีวิตที่น่าหดหู่จริงๆ หล่อนถอนหายหายใจแล้วยกแก้วคอกเทล เทเข้าปากจนหมด

                “ผมว่าเราไปเดินสูดอากาศข้างนอกกันดีกว่าไหม อุตส่าห์มาเที่ยวทั้งที” เจ้าของร่างใหญ่เอ่ยปากชวนพร้อมกับฉุดข้อมือหญิงสาวที่กำลังจะสั่งคอกเทลแก้วต่อไปให้ลุกขึ้น 

                ณิชารีย์เดินตามเจ้าของร่างใหญ่ไปอย่างว่าง่าย เธอก็อยากจะไปเดินสูดอากาศข้างนอกเช่นเดียวกัน
    เพราะรู้สึกว่าตัวเองเริ่มมึนๆจากฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ในคอกเทล ที่ดื่มไปหลายแก้ว

    หล่อนยอมรับว่าตัวเองก็มองชายหนุ่มร่างใหญ่ตรงหน้า เปลี่ยนไปจากเดิมเช่นเดียวกัน
    เขาอาจจะเป็นผู้ชายที่ดีมากกว่าที่หล่อนคิดเอาไว้เยอะก็เป็นได้...

                เท้าเปล่าที่เหยียบย่ำลงบนหาดทรายขาวสะอาดทำหญิงสาวร่างบางรู้สึกดีเหลือเกิน ณิชารีย์หันไปดึงร่างใหญ่ให้นั่งลง

                “อากาศดีมากเลย คุณว่าไหม” เจ้าของร่างบางเอนหลังลงกับหาดทรายสีขาว จ้องมองดวงดาวที่กระจายเต็มท้องฟ้า
    สายลมอ่อนๆในยามค่ำคืนทำให้หล่อนแทบอยากจะนอนหลับมันซะตรงนี้เลย 

                ประวีณนั่งมองเจ้าของร่างบาง ซึ่งเวลานี้เอนหลังนอนลงกับหาดทราย ท่าทางสบายๆของณิชารีย์ทำให้ชายหนุ่ม
    อดที่จะยิ้มไม่ได้ ดวงตาโตยาวรีรับกับขนตาที่ยาวหนาจนเป็นแพร จมูกโด่งสวยได้รูป กับริมฝีปากสีแดงบางแม้อยู่ในที่สลัว เจ้าของร่างใหญ่โน้มตัวลงไปหาเจ้าของร่างบาง ริมฝีปากอุ่นๆของเขาประทับลงไปยังริมฝีปากอวบอิ่มของหญิงสาว
    ด้วยฤทธิ์ของแอลกอฮอล์และบรรยากาศตรงหน้า ทำให้หญิงสาวยินยอมรับจูบที่เขามอบให้อย่างเต็มใจ

                มือหนาของชายหนุ่มลูบไล้ไปตามเส้นผมยาวสลวยพร้อมกับริมฝีปากที่บดขยี้ลงไปยังริมฝีปากอวบอิ่ม 
    มือบางของหญิงสาวอ้อมไปโอบกอดเจ้าของร่างหนา พร้อมกับดึงให้เขาโน้มตัวลงมามากกว่าเดิม

                ประวีณอุ้มร่างบางตรงหน้าขึ้นมาในอ้อมกอด พร้อมกับเดินตรงกลับไปยังห้องพัก ในหัวของเขาตอนนี้มีแต่ภาพหล่อน
    วนเวียนอยู่เต็มทุกอณู เขาวางร่างบางลงยังเตียงนอนตรงหน้า

    บรรยากาศห้องสวีทห้าดาวของโรงแรม ยิ่งทำให้เขาและเธอกระหายในตัวกันและกันมากขึ้นไปอีก
    ประวีณโน้มตัวลงประทับริมฝีปากอุ่นของเขาและเธออีกครั้งหนึ่ง ความวาบหวามที่เกิดจากการสัมผัสกันและกัน
    ทำให้อารมณ์ของเขาและเธอเตลิดไปจนกู่ไม่กลับ

    เจ้าของร่างใหญ่ลูบไล้เส้นผมเบาๆเรื่อยลงมาถึงผิวขาวเนียนเป็นยองใย ริมฝีปากจูบไล่ลงมาตั้งแต่ใบหน้าลงมาถึงลำคอ
    กลิ่นหอมอ่อนๆของหญิงสาวในอ้อมกอดยิ่งทำให้สติของเขากระเจิดกระเจิงมากขึ้นไปอีก มือหนาของชายหนุ่มปลดสายชุดเดรสเกาะอกของหญิงสาวพร้อมกับถอดมันออกอย่างเบามือ

    ร่างบางสะดุ้งเนื่องจากมือหนาลูบไล้ไปทั่วทั้งตัว พร้อมกับปลดตะขอสิ่งที่ห่อหุ้มตัวชิ้นสุดท้ายออก

    “คุณสวยมากเลยณิชารีย์” เจ้าของเสียงมองดูร่างบางตรงหน้าซึ่งเวลานี้ไร้อาภรณ์ห่อหุ้มกาย

    ณิชารีย์ดึงผ้าห่มที่อยู่ด้านข้างตนขึ้นมาปิดด้วยความเขินอาย แต่ยังไม่ทันจะปิดได้สนิท มือหนาก็เอื้อมมาดึงออกซะก่อน พร้อมกับลูบไล้ทรวงอกอิ่มอย่างพึงพอใจ

    เจ้าของร่างใหญ่เห็นร่างเปลือยตรงหน้าก็แทบจะห้ามใจไม่อยู่ เขาเคยผ่านผู้หญิงมาแล้วมากมาย
    แต่หญิงสาวร่างบางที่อยู่ต่อหน้าเขาเวลานี้ช่างดึงดูด จนเขาไม่อาจละสายตาจากร่างบางตรงหน้าได้เลย ทรวงอกที่อวบอิ่มได้รูป เอวคอดกิ่ว สะโพกผาย หญิงสาวตรงหน้าเขาช่างดูดีเหลือเกิน เกินกว่าที่เขาจะสามารถหักห้ามใจตัวเองได้แล้ว

    “อืมม......”เสียงครางเบาๆเล็ดลอดออกจากริมฝีปากบาง มือหนาของเขาเค้นคลึงกับทรวงอกอิ่มได้รูปพร้อมกับประทับริมฝีปากลงไปยังยอดปทุมถัน ร่างบางเบื้องล่างพยายามถดถอยหนี ขณะเดียวกันริมฝีปากของเขาก็ทำหน้าที่หนักขึ้นไปอีก มือหน้าลูบไล้ลงมาจนถึงสิ่งห่อหุ้มชิ้นสุดท้าย เขาค่อยๆดึงมันลงมากองอยู่ที่เรียวขาสวยของหล่อน
    เวลานี้ความปารถนาที่อยู่ในตัวของหญิงสาวมีมากเกินกว่าที่เจ้าตัวจะต้านทานได้ เสียงครางเบาๆเล็ดลอดออกมาจากปากบางเป็นระยะ

    เจ้าของร่างใหญ่รู้ว่าถึงเวลาแล้วที่เขาจะบรรเลงบทรักของเขาเสียที มือหนาจับเรียวขาทั้งสองข้างแยกออกจากกันเพื่อให้ร่างใหญ่สามารถแทรกตัวเข้าไปได้ เขาโน้มตัวลงไปพรมจูบบนยอดปทุมถันของร่างบางเบื้องล่าง

    “อืม....อา...” เสียงลอดออกจากริมฝีปากบางทำให้เขาค่อยๆดันตัวเองเข้าไปยังร่างกายของหล่อน
    เจ้าของร่างบางสะดุ้งเฮือกหลังจากร่างใหญ่ถาโถมเข้าหาตนเอง น้ำตาใสๆเอ่อคลอดวงตายาวรีสวย
    ประวีณชะงักและโน้มตัวลงจูบร่างบางเบื้องล่าง ริมฝีปากเขาบดขยี้กับริมฝีปากบาง พร้อมกับดันตัวเองเข้าไปอีกครั้ง
    มือเรียวบางเอื้อมมาจิกหลังของชายหนุ่มที่กำลังถาโถมเข้าหาตนเอง บทรักของเขาบรรเลงไปอย่างต่อเนื่อง

    “อืม....อืม....อา” ร่างบางเบื้องล่างกระตุกพร้อมกับครางเบาๆ ทำให้เจ้าของร่างใหญ่รู้ว่า...
    ถึงเวลาที่เขาจะต้องส่งเธอและเขาให้ถึงฝั่งได้แล้ว เจ้าของร่างใหญ่เอื้อมมือหนาไปสะโพกสวยพร้อมกับบรรเลงเพลงรักบทสุดท้าย
    ร่างบางเบื้องล่างกระตุก มือบางจิกเข้าที่หลังของชายหนุ่มพร้อมเสียงกรีดร้องอย่างสุขสม...

                    เจ้าของร่างใหญ่ผละจากร่างบางมานอนข้างๆ เธอยังบริสุทธิ์หรือนี่ เป็นสิ่งที่เขาแปลกใจไม่น้อยเลยทีเดียว
    หญิงสาวที่ค่อนข้างเชื่อมั่นในตัวเองสูง มั่นใจ สวย และมีความสามารถ เขาคิดว่าหล่อนคงจะเหมือนผู้หญิง
    สมัยใหม่ที่คิดว่าผู้ชายเป็นแค่ของเล่นชิ้นหนึ่ง เขามองเธอผิดไปอีกอย่างเสียแล้ว ร่างใหญ่นึกในใจพร้อมกับ
    หันไปประทับจูบลงบนหน้าผากของหญิงสาวที่หลับตาพริ้มอยู่ในอ้อมกอด...
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×