ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ความหลังครั้งเก่ามิลืมเลือน เรื่องใหม่ก็มาเตือนสะกิดแผล
แม้าละผ่านไปสัี่รอบมหาเทวีผาวรร็ยัทรไว้พระยศส่าามนาพระยามิเปลี่ยนแปลพื้นธรีที่ทรย่า้าวไปมีรวหินสีแปลาเรียรายเป็นทายาวไป สอฝั่เป็นลุ่มพฤษาิเียวีแสนรื่นรมย์ บุปผาิสีสวยแรแย้มสวยาม มหาราแห่วิษุนราผู้ทรมีอทัพอันเรียไรแลพระปรีาสามรถในารศึสรามเป็นที่น่ารั่นร้าม่อหัวเมือให่น้อยแลประเทศราทั้หลายทรประทับอยู่ที่ประแท่นามอร่ามในพลับพลา พระพัร์มีรอย้วยพระนม์4รอบหายัพระโมามุแถนฟ้าในอี พระนมว สายพระเนรเลื่อนลอยไปเบื้อหน้าผ่านสายแม่น้ำใสสะอาอีฝั่ ใ้ไทรให่มีรอยไหม้ำๆเป็นวรอบ ามพื้นเป็นห้ารร้า บาส่วน็มีรอยไหม้เรียม พลับพลาหนึ่เ่าทรุโทรมเสาเอประุปรัหัพันเือบทลายไปทั้หลั พระมหuาเทวีนั้นระหว่าที่เส็มาที่พลับพลาพระราสวามีนั้น ทรพระสรวลผ่อใส หาเมื่อประทับลเีย้าพระเ้าวิษุนฤบีแลเห็นสายพระเนรหมอไหม้นั้น็ทรมีพระอารม์ุ่นมัวึ้นมาทันที ทรเส็ไปที่หน้าพลับพลาวา้วยน้ำเสียเรี้ยวราผิับพระอาารเมื่อรู่ับทหารเวรยามสอนที่ยืนอารัาอยู่ "พวเ้า้อให้้าบอี่หนัน หาพ่อเหนือหัวัทอพระเนรมพระราอุทยานเหุไนึไม่ยั้พระอ์ไปที่พลับพลาอีแห่ รนั้นมีอไม้หอมน่ามผิับพลับพลานี้ ะทรทอพระเนรไปอีฝั่พระอารม์็ุ่นมัวเสียเปล่าๆ" บุรุษสูให่ทั้สอมอหน้าันเลิ่ลั่ รีบทูลว่า"อพระแม่เ้าอย่าเพิ่ริ้ว ้าทั้สอทูลทัทานพ่อเหนือหัวแล้ว หาแ่พ่อเหนือหัวทรมีรับสั่ว่าผู้้ใัำสั่ มีโทษั...ั เอ่อ...ัให้เป็นันี" รั้นวามเป็นอย่านั้น พระนาำ้อเ็บพระอาารให้เป็นปินึริ้วอ์เอที่เผลหลุ แลลับเ้าไปประับัเิม นาห้ามยพานพลูส่ให้ทรถวายพระราสวามี หาถูปิเสธถูพระหัถ์ป้อไว้ พ่อเหนือหัวมีพระอาารล้ายื่นาภวั์ สายพระเนรแ็ร้าวนอีฝ่ายทร้มพระพัร์ "้า้อารอยู่พลับพลานี้ สูิัำ้าฤา" ำรัสอันทรอำนาทำให้วรายอพระแม่เ้าสั่นระริ "ห...หามิไ้เพะ พ่อเหนือหัวโปรประทานอภัย อวามรุาเถิเพะ" ทรถวายบัมเบื้อพระบาท หาพระราสวามีทรสะบั้วยไม่สบพระอารม์ "หาิเ้ามีเพียเท่านี้ ็ออไป ้า้อารอยู่ผู้เียว" สับำพระบาทเ้า พระนาัพระทน์ รัสทูลลาแล้วรั้นะเส็ลุออไป้วยน้อยพระทัย อีเรียผู้สนิท็รีบระิบเือนวาม "พระอ์ยัมิไ้ทูลวามพระอัรราธิาเลยนะเพะ ะทรปล่อยให้นาลอยนวลหรือ" พระนาึราบทูลพรบาทเ้าวิษุนฤบีอีรั้ "หม่อมมีวามเี่ยวับพระอัรราธิาเวรายามาราบทูลเพะ" ำรัสในพระนาทำให้พระมหาราทรหันพระพัร์มาทันที"เรื่อระไร" "อีเรียนา้นห้อมันมาทูลว่ามันพบุรีทั้หอาบสรรพาวุธมามายใ้พระแท่นบรรทมพระอัรราธิาเพะ!" พระเนรมริบวาวลุโร วา้อพลับพลา "ไปทูลนามาเ้าเฝ้าเราให้เร็วที่สุ!" นาพระยาแห่วิษุนราเหยียมุมพระโอษ์แวบหนึ่แล้วเส็ลุออไป ทรแ่มื่นั่สมพระทัยเสียประมา
'เ้า้อรับทั์ั่แม่ เวรายา!'
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น