คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #33 : บทที่ 16 : วิกฤตในดาวเคราะห์รกร้าง 100%
บทที่ 16
วิฤในาวเราะห์รร้า
“อนนี้ปืนเลเอร์มีอุหภูมิสูเ้าพันห้าร้อยเ็สิบสี่อศาเลเียสแล้ว พันเอไ้เวลาพัเรื่อแล้วนะรับ!” เสียปลายสายาศูนย์บัาารัเ้ามาในโสประสาทอฮอร์
ปืนแสเลเอร์ินพลัานเป็นอย่ามา หาใ้ิ่อันอุหภูมิภายในระบอปืนะสูนน่าหวาลัว หาถึหมื่นอศาเลเียสึ้นมาโอาสระเบิไ้ ปืนแสเลเอร์เป็นอาวุธที่มีอานุภาพร้ายแรอันับสอที่มนุษย์รอบรออยู่ ารระเบิอมันสามารถทำให้ำแพานทัพที่ทำาโลหะหายาเป็นรูไ้ หาำแพถล่มึ้นมาพวเิร์ระหายเลือที่อยู่ามพื้น…
ฮอร์ยัไม่อบลับ็ไ้ยินเสียพลรีประำศูนย์บัาารออำสั่
“ปล่อยไนโรเนเหลวหล่อเย็นปืนเลเอร์” ายวัยลานสวมเรื่อแบบสีำเรียบร้อย อนที่ารู่โมรั้แรเริ่มเาหลับไม่สิ้วยฤทธิ์ยานอนหลับในห้อึออมา้า “ส่หน่วยู่โมออไป ปป้อานทัพไว้ให้ไ้!”
“รับทราบ!”
เสียฝีเท้าำนวนมามาาปลายสาย ไม่ไ้ทำให้ารเลื่อนไหวอพันเอหนุ่มเื่อ้าลแม้แ่น้อย เายืนบนเสิร์ฟบอร์อาาศรับารโมีอเิร์ไ้อย่าล่อแล่ว มีสั้นเ้าเล่มถูวบุม้วยพลัิบินไปเือเือนศัรูรหน้า แ่ละเล่มมีพลัทำลายไม่่าาำลัอฮอร์เท่าไหร่นั
โรม!
เิร์ัวแล้วัวเล่าล้มล พื้นทรายอาบโลมไป้วยโลหิ พื้นที่บนาวเราะห์รร้าส่วนให่เป็นทุ่ห้าว้า ผสมับหุบเาสลับับ้อน มีไม่ี่สถานที่ที่หลบพ้นาารรวสอบ้วยาวเทียม…
ในทะเล!
“ฮอร์พบ่าฝูหรือยั” น้ำเสียเ้มวุันัมาาปลายสาย
“ยัรับ”
เรื่อนี้ทำให้ายหนุ่มหุหิมา ฮอร์ำนวาอาาเอเิร์มาหลายวันแล้ว เาพบว่าบริเวทะเลมีำนวนเิร์น้อยว่าที่อื่นอย่าเห็นั แสว่าภายในมหาสมุทระ้อมีเิร์ที่แ็แร่ปราัวึ้นแน่นอน อีทั้น้ำทะเละบบัสัาาวเทียม ทำให้มันไม่สามารถรวสอบลไปาผิวน้ำไ้เินสามสิบเมร
เพียเสี้ยววินาทีหลัาอบลับ เสีย็ร้อ้วยวามเ็บปว ท่อนหาอันแ็แรอเิร์ัวนั้นปัเอาร่าทหารหน่วยสอนระเ็นไปปะทะับป่าสนริมหา ้นสนหัโ่นเป็นแถวยาวว่าะสลายารโมีนั้นนหม
แ็แร่มา!
สามำนี้ปราในวามิทหารทุนาย
หายาวที่เ็ม้านบนไป้วยหนามแหลมถูลาลับลไปในมหาสมุทร านั้นร่านามหึมาปราายาหน้าผา น้ำทะเลที่อยปป้อมันาสัาาวเทียมร่วหล่นลมาราวสายฝน
หัวที่หนึ่ หัวที่สอ… หัวที่สี่!
มันือไฮรา!
เิร์ระับ S!
โฮ้!!!
เสียร้อำราม้วยโทสะัึ้อไปทั่วบริเว เสียัสนั่นฟ้าราวะพึทลายพสุธาบริเวนี้ให้ราบเป็นหน้าลอ เสียัทะลุเ้าไปภายในอุปร์สื่อสาร ระทั่ผู้นในศูนย์บัาารที่ห่าาทะเลไปว่ายี่สิบิโลเมรอที่ะัวสั่น้วยวามหวาลัวไม่ไ้
“เอแล้วรับ” ฮอร์หยิบล้อลมนาพพาออมาปล่อยให้มันลอยึ้นไป้านบน ปุ่มให้ายภาพไปที่านทัพ “มันือเบบี้ไฮรา”
เบบี้ไฮรา!?
เรียน่ารัไปหน่อยมั้!?
ไฮราที่แท้ริ้อมีเ้าหัว แ่ัวนี้มีเพียสี่หัว็นับว่าเป็นเ็ริๆ นั่นแหละ…พวเามอเิร์ยัษ์วามสูว่าสามสิบเมรปลุม้วยเล็สีำลอทั้ัวนี้ เาสีทอบนศีรษะ วาสีทอทอประายุร้ายทั้แปู่อมัน้อมา ทำให้นที่ิอ่อนหน่อยถึับาสั่น้วยวามหวาลัว
“มันเพิ่เลื่อนมาเป็นระับ S ไ้ไม่นาน พวนายร่วมมือันน่าะ…” พลรีที่ศูนย์บัาารพูเสียเรียบ
ทันในั้นวาสีเหลือทอนาให่ับ้อมายัทหารบนหน้าผา ปาอ้าออว้าเผยให้เห็นฟันแหลมมมามาย แสสีทอเปล่ประายวูบวาบที่ลำอลำแสทำลายล้าทั้เ้าพุ่โมีำแพานทัพ ราวลำแสประหัประหาราเทพ สว่าเิ้าเิว่าวามนุษย์ธรรมาะรับไหว
บึ้ม!
หน้าผาบริเวนั้นแหลเป็นุ!
ลุ่มวัน ลุ่มฝุ่น ำนวนมหาศาลลอยละลุ้อยู่บนอาาศ เหล่าน ศูนย์บัาารอ้าปา้า อะไรันพันเอที่อายุน้อยที่สุในัรวรริมาสิ้นื่อ่ายๆ แบบนี้…
“นั่นมันพันเอ!”
เาร่าสูให่ปราัวลาอาาศ้านหลัไฮราเียบันุภูผี พร้อมับาบสีำในมือ าบเล่มที่ีาแร่หายา มันมีวามมริบสามารถัผ่าไ้แทบทุสิ่ในัรวาล ทั้ัรวรริเนอร์ีนมีเพียเ็ิ้น หิ้นล้วนอยู่ในมือทหารระับนายพลึ้นไป มีเพียเล่มเียวที่อยู่ในมือพันเอ
ั้วะ!
โฮ้!!!
อหนึ่อไฮราถูฟันนเือบา! ศีรษะอมันห้อยบนลำ โลหิสีแำพุ่ระูุสายฝน ภาพน่าลัวนี้ราวับหลุออมาาภาพยน์สัว์ประหลา! ไฮราที่เหลืออีสามหัวเปล่เสียำรามออมาอย่าเ็บปว มันับ้อไปที่ฮอร์้วยสายาอาา
ภายใ้หน้าาฮอร์มวิ้ว้วยวามหุหิ
“ะแรน้อยไปหน่อย”
ะ…เี๋ยวนะนี่ือออแรน้อยไปหน่อยเหรอ! พวเาไม่อยาะินนาารเลยว่าหาพันเอออแรมาล่ะะเป็นอย่าไร!?
เหล่าหน่วยสำรวทุนายนอาสอนแรที่ระแท้นสนนไ้รับบาเ็บแล้ว ที่เหลืออีแปนยัปลอภัยี พวเาแยันไปประำารทั้แปทิศเพื่อโมีประสานัารไฮราระหายเลือัวนี้ ทว่าไฮรามไม่สนใพวเาแม้แ่น้อย าสัาามันรู้ีว่าฮอร์แ็แร่ที่สุ หาัารฮอร์ไ้พวที่เหลือ็ไม่มีปัาทำอันรายมันไ้
หัวทั้สามพุ่เ้ามาโมีฮอร์ลาอาาศ
ฮอร์ยิ้มมุมปา เปลี่ยนอาวุธาาบมาเป็นปืนพ ทว่าปืนอันนี้ือปืนเลเอร์นาย่อส่วน ที่หน่วยพันาอาวุธมอบหมายให้ไรเลนำมาให้เาทลอใ้เมื่อหลายวัน่อน เายปืนระบอนั้นี้ไปที่ลาศีรษะอไฮรา
“ลาล่ะ”
เปรี้ย!
าร่อสู้ระหว่าไฮราวัยเ็และหน่วยสำรวใ้เวลาไปสอั่วโม วามริวระใ้เวลาน้อยว่านั้นทว่าหลัาปืนเลเอร์อฮอร์ระเบิหัวมันไปอีหนึ่หัว เ้าเิร์อมเ้าเล่ห์นี่็รู้ัวว่าสู้ไม่ไ้ึำน้ำลทะเลหนีไป แ่หน่วยสำรว็ัไม่ปล่อย พวเาามมันลไปใ้น้ำทันที
ุเราะถูออแบบและพันาลอไม่เยหยุ มัน่วยทำให้มนุษย์สามารถ่อรับเิร์ไ้ในทุสถานาร์ ไม่ว่าะบนบ บนอาาศ หรือว่าในน้ำ
ทว่าาร่อสู้ในน้ำยาลำบาว่าบนบมา เนื่อาแรันมหาศาลอมวลน้ำทับลอเวลาทำให้ารเลื่อนไหวอมนุษย์เื่อ้าว่าบนบ
พวเาึใ้เวลานานว่าะสัหารเ้ายัษ์ัวนี้ลไ้
าร่อสู้ใ้น้ำรุนแรมาส่ผลให้เิลื่นสูพัเ้าายฝั่ นสบในที่สุ เหล่าเิร์ที่โมีานทัพเมื่อ่าฝูาย็รีบสลายัวราวับผึ้แรั สถานาร์ที่วนสิ้นหวันี้ึบล้วยัยนะอมนุษยาิ
านทัพส่ยานรบนับสิบลำมารับัวหน่วยสำรวและลาาเิร์ึ้นมาบนบ
ทหารน้อเล็อหน่วยสำรวมีสีหน้าื่นเ้น ยามที่เห็นร่าไฮราถูลาึ้นมาบนบ แม้ะผ่านประสบาร์เสี่ยายมามาๆ แ่เา็ยัร่าเริอยู่ไ้
“รุ่นพี่ว่าเบเบี้ไฮราัวนี้มีมูล่าเท่าไหร่เหรอ”
รุ่นพี่ทหารเ็ทำวามสะอาอาวุธอนเหลือบมอ ูมือเป็นเลห้า
“ห้าร้อยล้านอลลาร์?”
“ห้าพันล้าน่าหา” นายทหารหน่วยสำรวอีนเศีรษะน้อเล็ “ไฮราเป็นเิร์ที่ล้ำ่ามา ายไ้หมทุส่วนทั้วา เล็บ เล็ เรื่อใน ทุอย่าล้วนรับื้อในราาสู ทั้หมนี้้อยวามีวามอบในพันเออเราล่ะนะ”
หน่วยสำรวทุนหันไปมอพันเอ้วยสายาเลื่อมใส ผู้ที่ออแรมาที่สุย่อมเป็นพันเอฮอร์อย่าไม่้อสสัย
น้อเล็มอพันเอหนุ่ม้วยสายาเทิทูนบูา
พันเอทำอะไร็ูีไปหม นาุยสายอยู่็ยัูี! ท่าทาริัแบบนั้นำลัรายานอทัพอยู่สินะ
ำล่าวที่ว่าอย่ามอนแ่เพียภายนอนั้นริแท้
พันเอฮอร์มวิ้ว้วยท่าทีเร่เรีย เมื่อเห็นสิบสายไม่ไ้รับาไรเล และหลายสายไม่ไ้รับานอื่นๆ ทว่าที่ระแทสายามาที่สุสามสายไม่ไ้รับาิเรียส…
ปลายนิ้วเรียวไปที่รายื่อโทรออ โทรหาิเรียสเป็นนแรทันทีแบบไม่ิมา
[สวัสีรับ]
“นายเห็น่าวแล้วใ่ไหม”
[เห็นแล้วรับ] นปลายสายเียบไปสัพั่อนะถาม้วยวามลัเล [าร่อสู้บลแล้วใ่ไหม พี่ปลอภัยีนะรับ ไ้รับบาเ็บหรือเปล่า]
“บลแล้ว พวเรานะ” ฮอร์อบ เา้อมอพระอาทิย์ที่ำลัิน ท้อฟ้าลายเป็นสีส้มสาส่อบนน้ำทะเลส่อประายระยิบระยับ ำว่า ‘พวเรา’ ที่เอ่ยออมาอบอุ่นราวับแสแในฤูใบไม้ผลิ “ันไ้รับบาเ็บนิหน่อย ส่วนให่ะเป็นแผลฟ้ำ แผลถลอ ไม่ี่วัน็หายแล้ว”
[ีแล้วรับ] ิเรียสถอนหายใ้วยวามโล่อ [พี่ะลับมาวันไหน]
ฮอร์เียบไป เาไม่ไ้อบำถามอไออลหนุ่ม แ่พูอีประโยเปรยๆ “ันไม่มีบ้านที่าวแปปิอล”
[มาพัที่ห้อผม็…]
ไม่รอให้ปลายสายพูบ พันเอหนุ่ม็โพล่ึ้นทันที
“ันะลับไปให้เร็วที่สุ”
…………………….
และเป็นอีรั้ที่นาย H ไม่ทำให้เราผิหวั สายแรทีโทร เพื่อรายานอทัพไม่ใ่ โทรหาหวานใใ่ 5555
แท็เมาท์มอย์นิยาย #ุผู้พร่าพราวยิ่ว่าาแล็ี หรือ #าแล็ีอฮอร์
ิ่อทวนิยายไ้ที่
Facebook : เพ inverno/าเยว่
แอทวิ : @invernowriter
ความคิดเห็น