ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : สาเหตุที่เลิกกินน้ำแข็งพาณิชย์ Q(=_=*)
มีเรื่องจะเล่าให้ฟังอีกแล้วถึงจะรกๆ นะ ก็ตามชื่อนั่นแหละ ที่เราเขียนว่าน้ำเเข็งพาณิชย์หมายความว่า น้ำแข็งที่ผลิตขึ้นเพื่อเชิงพาณิชย์ หรือที่มีขายกันอยู่ทั่วไปนั่นแหละ
เรื่องมันมีอยู่ว่าเมื่อหลายปีก่อนเรากินน้ำแข็งที่ซื้อมาจากร้านค้าใกล้บ้าน พอกินใกล้จะหมดก็ปรากฏว่าเราเจอเศษสก๊อตไบร้ สะอึกเลแทบอวก และนั่นทำให้เราเลิกกินน้ำแข็งพาณิชย์ไปหลายปี
ต่อมาเมื่อเดือนที่แล้ว เราก็ซื้อน้ำแข็งหลอดยี่ห้อเดิมจากร้านใกล้บ้าน พอมาถึงบ้านเราก็เอาถุงน้ำแข็งวางไว้ที่จักยานหน้ารถเพื่อจะหากุญแจบ้าน แล้วเราก็เข้าบ้านไปอย่างมีความสุข ย้ำว่ามีความสุขเพราะเราซือแหนมเนืองมากินและเราก็อยากกินมันมาก แล้วเราก็เดินทะลุหลังบ้านไปบ้านย่า ย่าก็ชวนเราคุยโน่คุยนี่จนเราลืมว่าเราไปลืมวางน้ำแข็งไว้ที่ไหน จากนั้นเราก็เดินตามหาจนทั่วบ้านปรากฏว่าหาไม่เจอ (สติไม่ค่อยดีแล้วก็ขี้ลืมด้วย 555) 1 ชั่วโมงผ่านไปเรานั่งดูหนังช่อง 3 เราก็อยากกินน้ำแข็งเราเลยเดินออกมาซื้อ แล้วเราก็เจอถุงน้ำแข็งโดยบังเอิญ
อ้อ....แกอยู่นี่นี่เอง แต่มันละลายแล้ว จากนั่นเราก็เดินไปที่ร้านค้าแล้วอยู่ๆ ด้วยเดชะบุญหรืออะไรก็ไม่ทราบ อยู่ๆ เราก็เปลี่ยนใจซื้อบิ๊กโคล่าแทนน้ำแข็ง (เย็นเมือนกัน) จากนั่นก็ไม่เกิดอะไรขึ้น
แต่พอรุ่งเช้าเราเอาถุงน้ำแข็งที่ว่าจะไปทิ้ง ด้วยความเป็นคนขี้สงสัย+ชอบจับผิด เรายกมันขึ้นมาส่องดูกับแสงแดด และแล้ว....................
เราก็พบ......???????......
ขี้ผง+ขนเพชร....!!!!!!!!!!!!!
โรงงานผลิตน้ำแข็งของตี๋ใหญ่มันอยู่ใกลๆ บ้านเรานี่เอง เป็นอย่างนี้ประจำเลย สงสัยคนงานพม่าคงไม่ชอบใส่กางเกงใน ที่สำคัญ คนงานชายเหล่านั่นคงคันบ่อย ไม่รู้ว่าเป็นสังคังหรืออย่างไร เกาเสร็จแล้วก็ไปจับน้ำแข็งต่อ เคยร้องเรียนให้ อย. มาตรวจแล้ว แต่ก็ผ่านไปทุกครั้ง ไม่รู้ว่าผ่านได้ไงอันนี้ก็จินตนาการเอาเอง เดี๋ยวคนเขียนจะโดนฟ้อง
เรื่องมันมีอยู่ว่าเมื่อหลายปีก่อนเรากินน้ำแข็งที่ซื้อมาจากร้านค้าใกล้บ้าน พอกินใกล้จะหมดก็ปรากฏว่าเราเจอเศษสก๊อตไบร้ สะอึกเลแทบอวก และนั่นทำให้เราเลิกกินน้ำแข็งพาณิชย์ไปหลายปี
ต่อมาเมื่อเดือนที่แล้ว เราก็ซื้อน้ำแข็งหลอดยี่ห้อเดิมจากร้านใกล้บ้าน พอมาถึงบ้านเราก็เอาถุงน้ำแข็งวางไว้ที่จักยานหน้ารถเพื่อจะหากุญแจบ้าน แล้วเราก็เข้าบ้านไปอย่างมีความสุข ย้ำว่ามีความสุขเพราะเราซือแหนมเนืองมากินและเราก็อยากกินมันมาก แล้วเราก็เดินทะลุหลังบ้านไปบ้านย่า ย่าก็ชวนเราคุยโน่คุยนี่จนเราลืมว่าเราไปลืมวางน้ำแข็งไว้ที่ไหน จากนั้นเราก็เดินตามหาจนทั่วบ้านปรากฏว่าหาไม่เจอ (สติไม่ค่อยดีแล้วก็ขี้ลืมด้วย 555) 1 ชั่วโมงผ่านไปเรานั่งดูหนังช่อง 3 เราก็อยากกินน้ำแข็งเราเลยเดินออกมาซื้อ แล้วเราก็เจอถุงน้ำแข็งโดยบังเอิญ
อ้อ....แกอยู่นี่นี่เอง แต่มันละลายแล้ว จากนั่นเราก็เดินไปที่ร้านค้าแล้วอยู่ๆ ด้วยเดชะบุญหรืออะไรก็ไม่ทราบ อยู่ๆ เราก็เปลี่ยนใจซื้อบิ๊กโคล่าแทนน้ำแข็ง (เย็นเมือนกัน) จากนั่นก็ไม่เกิดอะไรขึ้น
แต่พอรุ่งเช้าเราเอาถุงน้ำแข็งที่ว่าจะไปทิ้ง ด้วยความเป็นคนขี้สงสัย+ชอบจับผิด เรายกมันขึ้นมาส่องดูกับแสงแดด และแล้ว....................
เราก็พบ......???????......
ขี้ผง+ขนเพชร....!!!!!!!!!!!!!
โรงงานผลิตน้ำแข็งของตี๋ใหญ่มันอยู่ใกลๆ บ้านเรานี่เอง เป็นอย่างนี้ประจำเลย สงสัยคนงานพม่าคงไม่ชอบใส่กางเกงใน ที่สำคัญ คนงานชายเหล่านั่นคงคันบ่อย ไม่รู้ว่าเป็นสังคังหรืออย่างไร เกาเสร็จแล้วก็ไปจับน้ำแข็งต่อ เคยร้องเรียนให้ อย. มาตรวจแล้ว แต่ก็ผ่านไปทุกครั้ง ไม่รู้ว่าผ่านได้ไงอันนี้ก็จินตนาการเอาเอง เดี๋ยวคนเขียนจะโดนฟ้อง
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น