คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บนเริ่มต้น
นี้เป็นครั้งที่เท่าไหร่แล้วนะที่ผมต้องมานั่งร้องไห้เสียใจให้กับเค้า “นิชคุณ” คนที่ผมรักจนถอนตัวไม่ขึ้นซ้ำแล้วซ้ำเล่าอยู่อย่างนี้ทั้งที่ไม่รู้ว่าเค้าจะมาสนใจผมหรือปล่าวป่านี้เค้าอาจจะอยู่กับคนรักของเค้า “จาง อูยอง” เพื่อนสนิดผมก็ได้
ตอนนี้ผมหนีเรียนมานั่งอยู่ที่สวนดอกไม้หลังโรงเรียนที่ๆเวลาผมไม่สบายใจผมก็จะมานั่งอยู่ตรงนี้ทุกครั้ง
และนี่ก็เป็นอีกครั้งที่ผมไม่สบายใจแล้วมานั่งร้องไห้ที่นี่
และนี่ก็เป็นอีกครั้งที่ผมต้องทนเห็นคนที่ผมรักทั้งสองรักกัน
และนี่ก็เป็นอีกครั้งที่ผมอยากจะแย่งคนรักของเพื่อนมาเป็นของตัวเอง
ผมมันเลวใช้ไหมหละ ที่คิดไม่ซื่อได้แม้แต่เพื่อนตัวเอง
ทำไม ทำไมกันนะทำไม่ผมถึงลืมพี่ไม่ได้
ทั้งที่ผมอยากจะลืมแต่ผมกับลืมไม่ได้ ทำไม ทำไมกันนะ
ทำไมเจ็บแล้วไม่รู้จักจำสักที่จะ “ลี จุนโฮ”
“เฮ่! จุนโฮนายมานั่งทำอะไรตรงนี้ฉันตามหาตั่งนาน หนีเรียอีกแล้วสินะ”
ได้ยินดังนั้นผมจึงรีบเช็ดคราบน้ำตาตนเองแล้วตอบกลับไปโดยไม่หันไปมอนหน้าเพื่อนสนิดอีกคนอย่า “ฮวาง ชานซอง”แม่แต่นิด
ผมไม่อยากให้เค้ารู้ว่าผมกำลังร้องไห้ ว่าผมกำลังอ่อนแอ
“ฉะ ฉัน เอ่อ ฉัน ฉันออกมารับลมข้างนอกนะ” ผมตอบออกไปอย่างตะกุตะกัก
“งั้นหรอ?”ชานซองเอ่ยตอบอย่างไม่เชื่อเท่าไหร่ก่อนจะมานั่งข้างหน้าผมอย่างไม่ทันได้ตั่งตัว จนทำให้ผมต้องก้มหน้าลงต่ำเพื่อไม่ให้เห็นดวงตาที่แดงก่ำจากการพึ่งผ่านการร้องไห้อย่างหนักมา แต่ก็สายไปเสียแล้วเพราะคนอย่างฮวางชานซองนะตาไวจะตายไป
“ เฮ่! นูนอนายร้องไห้หนิ” เอ่ยถามพร้อมกับเชยคางเพื่อนรักอย่างผมขึ้น
“………………….”
“ใครทำอะไรนายบอกฉันมานูนอ ฉันจะไปจักการมันให้”
ความคิดเห็น