คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ตอนที่1เรื่องซวยๆ
ตอนที่1เรื่องซวยๆ
ตอนนี้เป็นเวลาพักเที่ยงพวกนักเรียนก็เริ่มถยอยกันออกมากินข้าว ผมเดินออกมากินข้าวคนเดียวเพราะว่าตอนอยู่ในห้องผมก็ไม่ค่อยจะสนิทกับใครนอกจากโรว์ ผมย้ายเข้ามาเรียนที่นี้ตอนม.5 ผลการเรียนผมดี เขาเลยให้ผมอยู่ห้องคิง
ตอนนี้ผมเดินเข้ามาในโรงอาหาร มีแต่บรรดานักเรียนพากันเข้าแถวอย่างเป็นฝูงเพื่อซื้ออาหาร ที่นั่งก็ไม่เหลือเลย
หมับ!!o_o
อยู่ก็มีมือใครบางคนจับที่ไหล่ของผม
“เฮ้..ฟินิสไปกินข้าวกัน”ผมหันไปมองคนข้างหลังแล้วก็ไม่ใช่ใคร เอวาน พูดถึงเอวานเขาก็เป็นคนตัวสูงมากกก หรือว่าผมเตี้ย
“แต่ว่าที่นั่งมันเต็มหมดแล้วนะ”
“ไม่ใช่ปัญหา-_-“เอวานจับมือผมไปยังโต๊ะพวกเด็กอันธพาล
“เฮ้ยย!! ลุกไปซะ กูจะกินข้าว!!!”เออ... นี้บ้านนายไม่เคยบอกหรอว่าต้องมีมารยาทกับคนอื่น
“อะไรวะ มึงคิดว่ามึงเป็นใ...ค...ร....O_o”
“กู เป็นคนแรกที่เหยียบหน้ามึงไง-_-+”พอไอ้เด็กที่เหมือนเป็นหัวหน้ากลุ่มเห็นหน้าเอวาน ก็พากันลุกและจากไปอย่างรวดเร็ว สงสัยเจ้าพวกนี้ก็คงเคยมีเรื่องกับเอวานแน่เลย
“นั่งสิ”เอวานพูดพร้อมหันมาทางผม ผมคิดดีแล้วหรอฟ่ะ ที่มานั่งกินข้าวกับคนที่อันธพาลT-Tคงจะอร่อยจนลืมโลกแหงๆ
ผมนั่งลง
“จะกินอะไร เดี๋ยวไปซื้อให้-_-“
“ไม่ป็นไรผมซื้อเองได้”ผมลุกขึ้นเพื่อจะเดินไปซื้อข้าวกิน
หมับบบ!
เอวานคว้ามือผมไว้
“ซื้อให้ด้วย เอากระเพราไก่ เร็วๆด้วยหิว-_-”รู้งี้ให้มันไปซื้อแต่แรกซะก็ดี ลำบากผมอีก=_=
ผมไปซื้อผัดกระเพราให้เขาเป็นอย่างแรกเฮ้อ แล้วทำไมผมต้องมาซื้อให้เขาด้วยนะไมเข้าใจเลย แล้วเอวานมาเรียนห้องคิงได้ยังไง โอ้ยยยย อยากย้ายโรงเรียนโว้ย*_* ใครบอกว่าโรงเรียนเนี้ยเรียนเป็นเลิศ แล้วเอาอันธพาลอย่างเอวานมาเรียนในห้องคิงได้ยังไงกัน แล้วทำไมผมต้องใส่ใจมันด้วย!!
ฟรึ่บ เพร้ง มีอะไรบางอย่างที่ร้อนหกใส่แขนผมเข้าอย่างจัง ผมมองที่แขนตัวเองก็พบว่าผมโดนน้ำซุบลาดเข้าที่แขน คนที่ทำผมเป็นผู้หญิงหน้าสวย สวยมากๆ แล้วทำไมเขาถึงทำแบบนี้ มันไม่ใช่อุบัติเหตุแต่นี้มันจงใจชัดๆ ผมรู้สึกแสบที่แขนเป็นอย่างมากเพราะโดนน้ำซุบราดเข้าที่แขนไปถึงมือจนผมทิ้งจานข้าวลง
“ขอโทษนะฉันไม่ได้ตั้งใจ....”ผู้หญิงตรงหน้าทำหน้ารู้สึกผิด ตอนนี้เหล่าบรรดานักเรียนต่างมองกันด้วยความสงสัย
“.....”ผมไม่รู้จะพูดอะไร รู้แค่ว่าตอนนี้แสบแขนสุดๆ
“เกิดอะไรขึ้น!!”เอวานวิ่งเข้ามาหาผมเขามองหน้าผู้หญิงตรงหน้า “เฮเลน!!”เอวานรู้จักผู้หญิงคนนี้ด้วยหรอ
ความเงียบครอบคลุมรอบข้าง เอวานหั้นมามองที่ผม
“แขนนายไปโดนอะไรมา”
“แค่..น้ำซุบหกใส่ไม่เป็นไรมากหรอก”ผมตอบกับไป
“ไม่เป็นบ้านนายสิ!!”ผมมองหน้าเอวานตอนนี้หน้าเข้าดูจริงจังมาก
ฟรึบ
แล้วเอาวานก็อุ้มผมขึ้น
“เดี๋ย..ว สิ ผมเดินเองได้o//o”
“เงียบ!!”แล้วทำไมต้องดุด้วย T^T เอวานพาผมออกจากโรงอาหาร แล้วพาอุ้มผมเดินไปตามทาง
“จะพาผมไปไหน?”
“ไปห้องพยาบาลไง ถามโง่ๆ”เออผมโง่ =_= ถ้าผมโง่จริงๆคงเรียนซ้ำชั้นแบบนายแล้วซิ เป็นครั้งแรกเลยที่มีคนอุ้มผมแบบนี้
“นายเคยมีแฟนยัง?-_-“ เฮ้ยยย ทำไมถามแบบนี้ฟ่ะ
“เคยสิ” ผมโกหก วันๆเอาแต่เรียนจนไม่มีเวลาหาแฟน แต่ผมชอบผู้หญินะ=_=
“อืม ถามเฉยๆ-_-“ “ที่บ้านนายไม่มีจะกินหรอ ผอมเหมือนไม้เสียบลูกชิ้น-_-“
“บ้านผมไม่ได้ยากจนอะไรขนาดนั้นนะ=o=”
ถึงแล้ว ในที่สุดก็ถึงพยาบาล
“ไปทำแผลมาเดียวรอ”เอวานค่อยๆวางผมลง ผมเดินเข้าไปในห้อง แต่พบว่าไม่มีใครอยู่เลยสงสัยอาจารย์เขาคงออกไปกินข้าเพราะตอนนี้เที่ยงอยู่ ให้ตายแสบแผลชะมัด ผมเดินออกมาจากห้องพยาบาล หน้าห้องก็มีเอวานนั่งรออยู่
“ทำไมไม่ทำแผลล่ะ?”เอวานขมวดคิ้วแล้วถามผม
“คือว่า อาจารย์ไม่อยู่”
“เดี๋ยว ฉันทำให้เอง”เอวานลุกขึ้นจากเก้าอี้แล้วจับมืออีกข้างพาผมเข้าห้องพยาบาล”เอาแขนมาสิ”ผมยื่นแขนให้เอวาน เอวานค่อยๆประคบน้ำแข็งให้อย่างเบาๆ
“โอ้ย..”ผมร้องขึ้น น้ำตาผมเริ่มคลอเบ้า
“เฮ้ย จะร้องทำไมวะ-_-+”
“ก็มันแสบนี้”ก็มันแสบจริงๆ นายมาโดนน้ำร้อนราดแขนบ้างมั้ย น้ำตาผมคลอจนเริ่มไหลออกมา อายวะ ร้องไห้คนอื่นเห็น
อยู่ๆเอวานก็จับหน้าผมเงยขึ้น แล้วก็เลื่อนหน้ามาไกล้ใบหน้าของผม ริมฟีปากของเอวานจูบที่ตาผมเบาอย่างแผ่วเบา แล้วค่อยๆเลื่อนต่ำลงมาเลื่อยๆลมหายใจของเอวานรดลงที่แก้มของผม ปากของเขาไล่มาที่แก้ม แล้วก็เริ่มไล่มาจนถึงริมฟีปาก
“เฮ้ เอวานนายจะทำอะไรน่ะQ//Q”ผมพลักเอวานให้ออกจากตัว ผมเสียจูบแรกกับผู้ชายT^T
“.....ขอโทษ”
“
อ้าวพวกนายสองคนมาทำอะไรที่ห้องพยาบาลO_O” อาจารย์ห้องพยาบาลเดินเข้าในห้อง
“.....”
“มาทำแผล-_-“ เอวานกับเข้าสู่โหมดปกติ แล้วเขาก็เดินออกจากห้องไป
ผมรู้สึกบอกไม่ถูกกับเรื่องเมื่อกี้ ตอนนี้อาจารย์ที่ห้องพยาบาล ก็มาทำแผลให้ผมต่อ ใจของผมยังเต้นไม่เป็นจังหวะกับเรื่องเมื่อกี้นี้ ....
................................................................................................................................................................................
ความคิดเห็น