ลำดับตอนที่ #9
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : ตอนที่ 2
หลังจากพูดคุยกันอยู่นาน ทั้งหมดจึงแยกย้ายกันกลับบ้าน ภายในรถคันหรูสีดำสนิท ราคาแพง มีคู่สามีภรรยาที่พูดคุยเรื่องข องลูกต่างๆนาๆ จนกระทั่งลีทึก ถามสิ่งที่สงสัยออกไป
"คังอิน ทำไมนายถึงอยากให้ลูกๆดูตัวกันล ะ ?" ถามเสร็จก็เอียงคอมองหน้าคังอิน พร้อมกับทำตาปริบๆ
"อย่าทำหน้าแบบนั้นสิลีทึก นายทำแบบนี้ฉันชักอยากมีลูกเพิ่ มอีกคนสะแล้วสิ ฮ่าๆ"
พูดจบคังอินก็โน้มหน้าไปจุมพิตท ี่ริมฝีปากบาง ไม่มีการลุกล้ำใดๆทั้งสิ้น ก่อนจะถอนริมฝีปากออกไป แล้วหันหน้ากลับไปมองถนนอีกครั้ ง แต่มุมปากกลับยกยิ้มไม่หยุด
"คังอิน นายยังไม่ตอบคำถามฉัน ทั้งๆที่นายหวงลูกมากแท้ ทำไมถึงได้อยากให้ลูกดูตัว "
"ฉันแค่คิดว่าการที่ให้ลูกของเร าแต่งงานกับคนใดคนหนึ่งในบรรดาล ูกของพวกไอ่บอมไอ่คยูไอ่ฮันไอ่เ ย่ไอ่ชินดง มันดีที่สุดแล้วอย่างน้อยเรารู้ ว่าเป็นใครฐานะ และอะไรหลายๆอย่าง ที่สำคัญถ้ามันทำให้ลูกฉันเสียใ จ ฉันก็ตามไปต่อยพ่อของมันได้ไง "
ลีทึกพยักหน้ารับ ก่อนจะหันออกไปมองนอกหน้าต่างที ่บรรยากาศตอนนี้ก็ค่ำแล้ว มีเพียงแสงไฟจากร้านค้าและหลอดไ ฟข้างถนนเท่านั้นที่ทำให้ยามค่ำ คืนดูสว่างไสว เค้าคิดไม่ผิดจริงๆ ที่แต่งงานกับคังอิน ผู้ชายตัวใหญ่ที่ชอบกวนประสาท คังอินดูแลเค้าดีมาก เค้ารักผู้ชายคนนี้เหลือเกิน
"ฉันรักนายนะคังอิน" ลีทึกพูดแต่สายตายังคงจับจ้องออ กไปนอกหน้าต่าง คังิอินหันมามอง ก่อนจะเอื้อมมือมาโยกหัวภรรยาคน สวยหนึ่งที ด้วยความเอ็นดู
ไม่นานรถของทั้งคู่ก็มาถึงคฤหาส น์ตระกลูคิม
เมื่อทั้งคู่เดินเข้ามาในบ้านก็ ต้องแปลกใจ เมื่อเห็นใครบางคนกำลังนั่งอยู่ บนโซฟาแถมเปิดทีวีดูสบายใจเฉิบ คังอินยกนาฬิดาที่ข้อมือดูก็พบว ่าตอนนี้มันห้าทุ่มกว่าแล้วแขกท ี่ไหนมันมาตอนนี้กัน
"คุณเป็นใคร" ลีทึกถามพรางจับมือสามีตัวเองไว ้แน่น ก็แหงละเกิดไม่ใช่คนขึ้นมานางฟ้ าจะได้มีที่ยึดเหนี่ยว
"........"
"เมียผมถามว่าคุณเป็นใคร" คังอินย้ำเสียงเข้ม
"น่าเสียใจนะครับ ที่คุณจำผมไม่ได้ สงสัยผมคงหล่อขึ้นมากสิท่า ฮ่าๆๆ"
ชายนิรนามเอ่ยขึ้นพร้อมหัวเราะอ ย่างขบขันก่อนจะค่อยๆ หันหน้ามาประจันหน้ากับเจ้าของบ ้านทั้งสอง โดยเอาหน้าเกยโซฟาเอาไว้พร้อมทั ้งยิ้มจนตาหยี แล้วโบกมือหยอยๆ เป็นการทักทาย
"........."
.
.
.
.
.
.
.
.
".........."
ไม่มีสัญญาณตอบรับจากหมายเลขที่ ท่านเรียก .........
"ปาร์ค-ชาน-ยอล" เสียงบุคคลที่สี่ดังขึ้น เรียกความสนใจจากบุคคลทั้งสามได ้เป็นอย่างดี คยองซูพูดจบก็รีบวิ่งลงมาจากบัน ไดทันที
"ดีโอระวังล้มนะลูก"
คังอินตะโกนบอกลูกชายตัวเล็กก่อ นจะหันกลับมาจ้องหน้าลูกชายคนโต ที่ตอนนี้ มายืนอยู่ตรงหน้าเค้าและลีทึก เป็นที่เรียบร้อยแล้ว
"ชานยอลของหม่ามี๊" ลีทึกเมื่อได้สติก็กระโดดกอดลูก ชายตรงหน้าสะแน่นจนคังอินต้องแอ บเบะปาก ไอ่ลูกชายตัวโย่งก็กอดตอบลีทึกส ะจนตัวลอย ก่อนจะฝังจมูกโด่ง ลงบนแก้มของคุณแม่คนสวย ก่อนจะผละออกมา
"ชานยอลชานยอล ไอ่หยอยยย "
คยองซูตะโกนมาแต่ไกลก่อนจะกระโด ดกอดใส่ชานยอล จนชานยอลตัวเซ
"เห้ย ดีโอ เบาๆ สิ ฉันเป็นพี่นายนะเรียกฉันว่าพี่ส ิ"
ชานยอลบ่นอุบอิบ ก่อนจะอุ้มน้องชายจนตัวลอยแล้วห มุนตัวเป้นวงกลม แล้วพากันหัวเราะเสียงดังประหนึ ่งว่าโลกนี้มีแค่เราสองคน แต่ก่อนที่บรรยากาศจะมุ้งมิ้งไป มากกว่านี้คังอินก็กระแอ่มให้สั ญญาณว่า สวัสดีครับผมยืนอยู่ตรงนี้ ชานยอลวางคยองซูลง แต่คนตัวเล็กยังมิวาย เกาะแขนพี่ชายสะแน่นหนึบ
"คยองซูนายต้องลดน้ำหนักแล้วนะ แขนฉันหมดแรงเลยเนี้ย"
"เชเบไอ่หยอย จุ้บ" พูดจบก็กระโดดจุ้บปากพี่ชายหนึ่ งทีด้วยความคิดถึง
"เอ่อ แม่ว่าเราแยกย้ายกันไปนอนดีมั้ย นี่ก็ดึกมากแล้วนะ"
"นั้นสิ พรุ่งนี้ค่อยมาคุยกันยังไงพรุ่ง นี้ก็วันหยุดนี่นะพ่อกับแม่ขอตั วไปนอนก่อนละ ชานยอลเองก็ไปอาบน้ำนอนได้แล้ว คยองซูเข้านอนได้แล้วลูก "
พูดจบก็เดินไปจุมพิตที่หน้าผากล ูกชายคนเล็กก่อนจะหันไปขยี้หัวห ยอยๆของชานยอล
"ฝันดีครับคุณพ่อฝันดีครับม่าหม ี๊ฝันดีหยอย" พูดจบก็เดินไปหอมแก้มม่าหมี๊และ คุณพ่อรวมทั้งพี่ชายตัวดีด้วย
"งั้นผมขอตัวนะครับเดินทางเหนื่ อยมากเลยฝันดีครับทุกคน" ชานยอลพูดจบก็รีบวิ่งขึ้นบันไดก ับคยองซูทันที
"เห้อ ไม่โตกันสักทีนะเด็กพวกนี้"
"เพราะนายนั่นแหละ ไอ่หมี"
"ค้าบคุณเมีย ไปอาบน้ำนอนกันเถอะ พรุ่งนี้คงมีเรื่องต้องคุยกับสอ งลิงอีกเยอะ"
ใช่ พรุ่งนี้คงเป็นวันที่เค้าจะบอกเ รื่องดูตัว แล้วก็เรื่องชานยอลที่กลับมาไม่ บอกไม่กล่าว มันน่านักไอ่ลูกคนนี้ แต่วันนี้ขอนอนเอาแรงก่อนแล้วกั น ZzzZz
TBC.
-----------------------
เป็นไงกันบ้างเค้อะ ทุกคน อาจจะมึนๆ งง บ้างนะ 5555555 ยังไงก็เม้นติชมได้นะค่ะ
มาดมนกันเถอะมาเม้นกันเถอะ หรือจะไม่เม้นก้ได้นะแล้วแต่ (แค่ไม่อัพต่อแค่นั้นเอง) คิ้คิ้
"คังอิน ทำไมนายถึงอยากให้ลูกๆดูตัวกันล
"อย่าทำหน้าแบบนั้นสิลีทึก นายทำแบบนี้ฉันชักอยากมีลูกเพิ่
พูดจบคังอินก็โน้มหน้าไปจุมพิตท
"คังอิน นายยังไม่ตอบคำถามฉัน ทั้งๆที่นายหวงลูกมากแท้ ทำไมถึงได้อยากให้ลูกดูตัว "
"ฉันแค่คิดว่าการที่ให้ลูกของเร
ลีทึกพยักหน้ารับ ก่อนจะหันออกไปมองนอกหน้าต่างที
"ฉันรักนายนะคังอิน" ลีทึกพูดแต่สายตายังคงจับจ้องออ
ไม่นานรถของทั้งคู่ก็มาถึงคฤหาส
เมื่อทั้งคู่เดินเข้ามาในบ้านก็
"คุณเป็นใคร" ลีทึกถามพรางจับมือสามีตัวเองไว
"........"
"เมียผมถามว่าคุณเป็นใคร" คังอินย้ำเสียงเข้ม
"น่าเสียใจนะครับ ที่คุณจำผมไม่ได้ สงสัยผมคงหล่อขึ้นมากสิท่า ฮ่าๆๆ"
ชายนิรนามเอ่ยขึ้นพร้อมหัวเราะอ
"........."
.
.
.
.
.
.
.
.
".........."
ไม่มีสัญญาณตอบรับจากหมายเลขที่
"ปาร์ค-ชาน-ยอล" เสียงบุคคลที่สี่ดังขึ้น เรียกความสนใจจากบุคคลทั้งสามได
"ดีโอระวังล้มนะลูก"
คังอินตะโกนบอกลูกชายตัวเล็กก่อ
"ชานยอลของหม่ามี๊" ลีทึกเมื่อได้สติก็กระโดดกอดลูก
"ชานยอลชานยอล ไอ่หยอยยย "
คยองซูตะโกนมาแต่ไกลก่อนจะกระโด
"เห้ย ดีโอ เบาๆ สิ ฉันเป็นพี่นายนะเรียกฉันว่าพี่ส
ชานยอลบ่นอุบอิบ ก่อนจะอุ้มน้องชายจนตัวลอยแล้วห
"คยองซูนายต้องลดน้ำหนักแล้วนะ แขนฉันหมดแรงเลยเนี้ย"
"เชเบไอ่หยอย จุ้บ" พูดจบก็กระโดดจุ้บปากพี่ชายหนึ่
"เอ่อ แม่ว่าเราแยกย้ายกันไปนอนดีมั้ย
"นั้นสิ พรุ่งนี้ค่อยมาคุยกันยังไงพรุ่ง
พูดจบก็เดินไปจุมพิตที่หน้าผากล
"ฝันดีครับคุณพ่อฝันดีครับม่าหม
"งั้นผมขอตัวนะครับเดินทางเหนื่
"เห้อ ไม่โตกันสักทีนะเด็กพวกนี้"
"เพราะนายนั่นแหละ ไอ่หมี"
"ค้าบคุณเมีย ไปอาบน้ำนอนกันเถอะ พรุ่งนี้คงมีเรื่องต้องคุยกับสอ
ใช่ พรุ่งนี้คงเป็นวันที่เค้าจะบอกเ
TBC.
-----------------------
เป็นไงกันบ้างเค้อะ ทุกคน อาจจะมึนๆ งง บ้างนะ 5555555 ยังไงก็เม้นติชมได้นะค่ะ
มาดมนกันเถอะมาเม้นกันเถอะ หรือจะไม่เม้นก้ได้นะแล้วแต่ (แค่ไม่อัพต่อแค่นั้นเอง) คิ้คิ้
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น