รักร้ายของยัยตัวแสบ

ลำดับตอนที่ #2 : โชคร้าย...จริง

"โชคร้ายจริงโว้ย  ผู้หญิงอารายวะเดินชนแล้วไม่ขอโทษอีก  ซวยๆ"

"นายอย่าบ่นไปหน่อยเลย ผู้หญิงเค้าออกจะสวย  น่ารักก้อน่ารัก ทำไมไปพูดกับเค้าอย่างนั้นถ้าเค้ารู้ว่า  ข้าเป็นเพื่อนกับนายนะ เค้าต้องไม่ให้ข้าจีบแน่นเลย"

"นิ อย่าเด็ดขาด อย่าคิดที่จะไปจีบผู้หญิงแบบนั้นเด็ดขาด  เร็วรีบเข้าห้องเห็นครูบอกว่าจะมีนักเรียนหญิงมาเรียนที่นี้  ข้าจะไม่ว่าเลย  ถ้าสวยถูกใจข้าจะจีบ  แต่ถ้าไม่ถูกตรงหัวใจ  จะยกให้"

"พูดจริงปะ  ขอให้เป็น คนที่ชน มาซารุ เถอะ สาธุ"

"คงไม่หรอกนะ  อย่าทำให้โชคร้ายกว่านี้เลยนะ"

"ข้า ว่านะ ข้าจะเว้น ที่ให้ผู้หญิงคนที่ไม่ใช้ผู้หญิงไม่มีมรรยาทดีกว่า   วันนี้ นายไม่ต้องนั่งกับข้าก่อนนะวันนี้"
  "อืม..."

"สวัสดีคะ นักเรียน  ครูมีนักเรียนใหม่มีแนะนำ"

"สวัสดีคะ"

"นี้นนายอีกแล้วเหรอ"

"นี้เทออีกแล้วเหรอเนี่ย"           (ทั้งสองพูดพร้อมกัน)

"ทั้งสองคนรู้จักกันแล้วไม่ต้องแนะนำนะ  โอ๋! พอดีเลย  ข้าง มาซารุว่างพอดี  ไม่นั่งตรงนั้นนะ"

"ฮา ! "  (ทั้งสองพูดพร้อมกันอีกแล้ว)

"ครูขา...  ทำไม หนูต้องไม่นั่งข้าง อีตาบ้าด้วยคะ"

"มันเหลืออยู่ที่เดียวแล้วนิจ๊า... เค้าเว้นไว้ให้หนูโดยเฉพาะดูจากท่าทาง  เพราะทุกที เค้าจะนั่งกับ ยูซะคุง"

"ครูคับผมนั่งกับยูซะคุงคับ"

"ยูซะคุง  มานั่งกับข้าเร็ว"

"ไม่ดีกว่า ก้อนายบอกเองนิว่าจะเว้นให้นักเรียนใหม่ ข้านั่งกับน้องสุดสวยดีกว่า"

"ไม่นะ  ไม่งั้นข้าให้ลอกการบ้าน"

"อืม...  ก้อได้  เห็นแก่การบ้านนะ"

"มาซารุ ตกลงว่าไง"

"ยูซะคุงมานั่งคับ"

"อืม...  ถ้างั้นไม่นั่งกับ โซโนโกะ นะ   หลัง มาซาระคุง นะ"

"ก้อยังดีที่ไม่ได้นั่งกับนายมาซาระคุง  ถึงจะโชคร้ายนิดๆ ที่นั่งหลังหมอนั้น   ไม่เป็นไร"

"ครูลืมบอกว่า  นั่งแบบนี้ตลอดนะ"

"ซวยละทีนี้"

"นิ เทอชื่อไรเหรอ  เราชื่อ  มิยาโกะ"

"เราชื่อ  โซโนโกะ"

"ดีคับ ผมชื่อ ยูซะคุงคับ"

"คุณคงคุยกัยผมนะ  ผมเป็นเพื่อนกับมาซาระคุงคับ  กับไม่เกรียด ผมนะ"

"คะ  ดิฉันไม่ชอบใครดิฉันก้อไม่ชอบคนนั้น ไม่เหมารวมคะ"