สู่ฤดูสารทวสันต์ (ท่านพ่อตา ยกลูกสาวให้ข้าเสียดีๆ 2)

ต้นเหมันต์ปีที่แล้ว ‘เซี่ยซู่เหยียน’ ได้เป็นบุตรเขยท่านราชครูสมใจ

ทั้งยังอุตส่าห์ประกาศต่อคนทั้งใต้หล้าแล้วว่าจะมี ‘ฝูมี่อิง’ เพียงผู้เดียว

หนึ่ง เพื่อบอกว่าเขารักภรรยามากมายเพียงใด

และหนึ่ง เพื่อป้องกันมิให้ ‘ผู้ใด’ นำสาวงามมามอบให้เขาอีก

ทว่าแผน ‘กันไว้ดีกว่าแก้’ ของเขากลับกลายเป็นอุปสรรค

เมื่อเขาบังเอิญพบหญิงสาวแซ่จางผู้เป็นเบาะแสสำคัญในคดีเลือดเมื่อสิบแปดปีก่อน

แต่นอกจากนางจะไม่ยอมปริปากแล้ว ยังมักจะมองเขาด้วยสายตาคล้ายตัดพ้อคล้ายคิดถึง

หากให้ผู้อื่นมาเห็นเข้าย่อมไม่ดีแน่

เขาจึงต้องทำตัวลับๆ ล่อๆ แอบไปพบพยานสาวผู้นั้นไม่ให้ใครรู้

แต่ท่านพ่อตาของเขาช่างจมูกไวเหลือเกิน คุยกันไม่กี่ประโยคก็ดูจะเริ่มระแคะระคายเสียแล้ว

คราวนี้ ‘สามีดีเด่น’ ของเราจะรักษาชื่อเสียงด้านดีของตนไว้ได้หรือไม่

โปรดติดตาม!

ชี้แจง

*นิยายเรื่องนี้ไม่ได้อิงจากประวัติศาสตร์ ทั้งชื่อตัวละคร เหตุการณ์ สถานที่ ล้วนเป็นเพียงจินตนาการของไรท์เอง ทั้งนี้ ควรใช้วิจารณญาณในการอ่านกันด้วยน้า

*เรื่องนี้เป็นภาคต่อของ "ท่านพ่อตา ยกลูกสาวให้ข้าเสียดีๆ 1 บุตรเขยท่านราชครู" ค่ะ กลัวรี้ดจะงงว่าเป็นเรื่องใหม่ เลยยังใช้ชื่อเดิมอยู่ทั้งที่พล็อตหลักไม่ใช่การสู่ขอลูกสาวสกุลฝูแล้ว (แต่ท่านราชครูก็ยังไม่หายไปไหนนะเออ >_<)

*ไรท์ยังเป็นมือใหม่ ฉะนั้น รี้ดติชมได้นะคะ (ถึงในอนาคตจะเป็นมือเก่าแล้วก็ยังติชมกันได้เน้อ)

*ยังคงตั้งเป้าว่าจะอัพ 3 วันต่อ 1 ตอนเหมือนเดิมค่ะ เป็นกำลังใจให้ด้วยน้า (*-*)

*ใครยังไม่ซื้อภาคแรก ไปอุดหนุนกันได้ที่ลิงก์นี้เล้ยย ใครซื้อแล้วช่วยกดโหวต 5 หัวใจให้ลูกชายคนโตของไรท์ด้วยน้าาา