คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : ยุ่ง!!!!
วันนี้ไม่มีเรียนผมก็เลยตื่นสายกว่าปกติมาก นี่ก็เกือบเที่ยงแล้วสินะ ยังไม่มีอะไรตกถึงท้องเลยอ่ะ หิวจัง=[]=
ติ๊ดๆ ติ๊ดๆ!!
เสียงเมสเสจเข้าดังมาจากโทรศัพท์รุ่นดึกดำบรรพ์ของผม
‘กินข้าวด้วย อยู่ในไมโครเวฟ’
เบอร์คุ้นๆแฮะ= =^
TONO
‘กินข้าวด้วย อยู่ในไมโครเวฟ’
ผมกดส่งข้อความออกไป ตอนนี้ใจผมเหม่อไปถึงไอ้เด็กขี้เซาที่นอนหลับไม่รุ้เรื่องรู้ราวอยู่ อาจารย์ที่กำลังอธิบายเรื่องแผนการตลาดอยู่หน้าคลาสไม่ได้อยู่ในความสนใจผมสักนิดเดียว
“ให้มันน้อยๆหน่อยนะพี่”ไอ้รุ่นน้องตัวแสบที่แอบมานั่งรับแอร์เย็นๆในคลาสผมพูดขึ้น
“มึงนั่นแหละ ให้น้อยๆหน่อย”ผมตบหัวมันไปทีหนึ่ง
“ผมก็แค่เป็นห่วง กลัวเรื่องนี้จะทำให้เสียการเรียน”ไอ้กันยิ้มล้อเลียนผมอย่างมีความสุข
“เออๆๆ แกๆไม่ใช่แม่ฉันไม่ต้องมาสอนเลย ยอมให้ตามมาด้วยก็ดีเท่าไหร่แล้ว”ผมบ่น
“ไม่ต้องมาทวงบุญคุณเลย”มันว่า “ชักอยากจะรู้แล้วสิว่าใครคือคนที่อยู่ในความสนใจของพี่ชายที่แสนดีของผม”
“ไม่ต้องยุ่งน่า=*=”
“ผมรุ้จักป่ะ”มันยังลอยหน้าถาม
“ไม่ใช่เรื่องของแก”
“น่ารักป่ะ”
“อย่ายุ่งดิ๊”
“เรียนคณะไหน”
“เงียบๆน่า”
“ผู้ชายผู้หญิง”
“อะ...o[]O”
“ทำไมทำหน้าอย่างนั้นอ่ะ-0-“มันจับสังเกตผม
“ก็บอกว่าไม่ใช่เรื่องของแกไงว่ะไอ้กัน ไม่ลงไม่เรียนแมร่งแล้ววันนี้”ผมปิดสมุดแล้วเดินออกมาจากคลาสเลย
แมร่งถามมากนัก-*-
ความคิดเห็น