คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #13 : ลางสังหรณ์
AMP
ยิ๊กๆๆๆ
“เป็นไรว่ะแอมป์”
“ไม่รู้ว่ะ ตาขวามันกระตุก”ผมจับตาตัวเอง
“ผงเข้าตามั๊งเนี่ย”ไอ้กวางว่า
“ไม่ใช่ๆ”
“ข้างไหนอ่ะพี่แอมป์ เค้าว่าขวาร้ายซ้ายดีน่ะ”นทที่จัดโต๊ะบอก
“ข้างขวาน่ะ แต่คงไม่มีอะไรหรอก”ผมบอกปัดๆแล้วหันไปสนใจกับข้าวตรงหน้าต่อ
“หวัดดีค่า~”แอปเปิ้ลตะโกนเสียงดัง
“ยัยตัวแสบเสียงดังทำไมเล่า”นทหันไปดุแอปเปิ้ลเล็กๆ
“ไม่เป็นไรหรอกน่า พี่แอมป์เค้าๆไม่ถือ”แอปเปิ้ลว่าแล้วเดินมากอดคอผม
ปีนเกลียวเหมือนนทเด๊ะๆเลย=*=
“หวัดดีค่ะพี่กวาง”แอปเปิ้ลรู้จักกับกวางตอนที่ไปกรุงเทพน่ะ แต่ก็ไม่ได้สนิทกันหรอก แล้วยังคิดว่าผมชอบกวางด้วย
“พี่แอมป์...”ยัยแสบจอมจุ้นกระซิบเบาๆ “อย่ายุ่งกับพี่นท เพราะพี่นท...ของแอป”
“...”พูดไม่ออกเลยครับ พี่นท...ของแอปเนี่ยน่ะ
“เจอดีแล้วแกไอ้แอมป์”พอแอปเปิ้ลเดินไปหานทไอ้กวางก็เดินมาเยาะเย้ยผม
“รู้แล้วน่า”= =^
“พี่แอมป์มาทานข้าว”นทตะโกนเรียกผม
“จ้า~”^^
ผมเดินไปนั่งที่เก้าอี้ สายตาอาฆาตของแอปเปิ้ลยังจ้องอยู่ที่ผม
“ทานล่ะน่ะค่ะ~”รู้สึกว่ามื้อนี้จะมีแต่นทเท่านั้นแหละที่ไม่รู้สึกถึงแรงอาฆาตอะไรเลย
ช่างเป็นมื้ออาหารที่อึดอัดที่สุดเลย T___T
ความคิดเห็น