คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : เกลียดคนโกหก
เสียงของแข็งกระแทกกระจกห้องนอนผม
ปึก!!!
อีกแล้วอ่ะ หรือว่าจะเป็น......ผี!!!!!
ปึก!!!!
พ่อแก้วแม่แก้วช่วยลูกด้วย อยู่มาตั้งนานไม่เคยเจออะไรแบบนี้เลย> <
ปึก!!!!!
“กรี๊ดดดดดดด!!!!!!!!”
นะโมๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ใครก็ได้ช่วยริทด้วย> <
ครืดดดดดดดดดดดด~ ครืดดดดดดดดดดดดดดดดดด~
ใครโทรมาตอนนี้เนี่ย!!!!
“ฮัลโหล ใครโทรมาอ่ะ ริทกลัวผีอ่ะ ช่วยริทด้วย!!!!!”ผมรีบพูดแล้วกวาดสายตามองไปรอบๆห้อง
[ที่กรี๊ดเพราะกลัวผีงั้นหรอ]
“ใช่...”ใครว่ะ เสียงคุ้นๆ
[ลงมาเปิดประตูให้ฉันที]
“ใครอ่ะ”
[พี่รหัสนายไง]
“...”
หนีผี เจอคนบ้า!!! ทำไมไอ้ริทคนนี้ถึงซวยแบบนี้ครับเนี่ย!!!!!
“จะนั่งหน้าบูดอีกนานไหม”
“...”
“ถามแล้วก็หัดตอบซ่ะบ้างสิ”
“พี่มาทำไมเนี่ย รู้ป่ะคนจะพักผ่อน”
“...ก็อยากมาเยี่ยมน้องรหัสอ่ะ ไม่ได้หรือไง”เค้าตอบหน้าตาย
“พี่ไม่ได้อยู่คณะเดียวแล้วมาเป้นพี่รหัสผมได้ไงเนี่ย-*-“
“เอ่อ...”อ่ำๆอึ้งๆ
“สนุกมากป่ะที่หลอกผมอ่ะ ผมรู้ตั้งนานแล้วว่าพี่รหัสผมเป็นใคร เลิกอ้างซ่ะที”ผมลุกขึ้นยืน “ถ้ากลับแล้วปิดประตูบ้านให้ริทด้วย เดี๋ยวคนสติไม่ดีจะเข้ามา”
“เฮ๊ย!! นายว่าฉันหรอ”
“ใช่”
ผมตอบแล้วเดินขึ้นบันไดไป ชิ พอยอมหน่อยก็ลามไปเรื่อย ไม่ใช่เด็กอมมือนะที่จะไม่รู้เรื่องรู้ราวอะไรกับใครเค้าเลย พี่รหัสที่ไหนอยู่กันคนละคณะกับรุ่นน้อง ที่ยอมให้หลอกก็เพราะพ่อเป็นอธิการบดีคณะเราหรอกน่า-*-
เกลียดที่สุดเลยคนชอบโกหกเนี่ย-*-
------------------------------------------------------
มาไขข้อข้องใจให้แล้วนะค่ะว่าพี่โน่เป้นพี่รหัสริทได้ไง
เม้นโหวดด้วยนะเจ้าค่ะ^^
ความคิดเห็น