โน่ริท พี่รักนายน่ะนายตัวเปี๊ยก

ลำดับตอนที่ #2 : พนัน

ผมชื่อเรืองฤทธิ์ครับ ผมกำลังเรียนหมออยู่ และตอนนี้ผมกำลังมีความรักครับ อย่าถามนะครับว่าผมกำลังรักใคร เพราะผมอยากบอกเอง คนที่ผมชอบเค้าเป็นเพื่อนกับพี่รหัสของผมครับ เค้าชื่อ ‘พี่โตโน่’สุดเท่ที่สาวๆตามกรี๊ด

“ริท เหม่อไรอ่ะ”พี่เก่งสะกิดผม= =

“เปล่าครับ คือริทกำลังคิดอยู่ว่าเมื่อไหร่เซนจะมา”ผมชวนพี่เก่งเปลี่ยนเรื่อง

“นั้นสิน่ะ เมื่อไหร่น้องเซนสุดหน้ารักจะมา”พี่เก่งพูดแบบเพ้อๆ

“แหะๆ พี่เก่งครับ น้ำลายหก”ผมหยิบทิชชูให้

“ขอบใจน่ะ”พี่เก่งรับกระดาษทิชชูไปเช็ดน้ำลาย> <;

“ไม่เป็นไรครับ”ผมยิ้มแห้งๆกับความหัวงูของพี่เก่ง= =/\

“ริท เซนหิวข้าวอ่ะ”เสียงใสๆของเซนเรียกชื่อผม/\ /\

“หิวก็ไปกินดิ”ผมบอกปัดๆ

“แต่เซนไม่มีเพื่อ...”

“พี่ไปเป็นเพื่อนมั๊ยครับ”/\ /\พี่เก่งยิ้มหวาน

“ไม่อ่ะ เซนไม่อยากไปกะคนหัวงู”เซนบอกแล้วหันมาทำตาหวานใส่ผม “ริท ริทรักเซนมั๊ย”เซนมามุกเดิมๆ

“แล้วถ้าริทบอกว่าไม่ล่ะ”ผมถามลองเชิง

“เซนก็จะโกรธริทไง”เซนแสยะยิ้มกินเลือดกินเนื้อ “ว่าไง รักเซนมั๊ย”

“ระ..รัก”ผมตอบอย่างกลัวๆ ก็เซนอ่ะ เห็นตัวเล็กๆอย่างนี้โหดใช่เล่น

“งั้นไปกินข้าวกับเซน ส่วนคนอื่นไม่ต้องตามมาน่ะครับ”เซนหันไปยิ้มให้พี่เก่ง

“งั้นไปกันเถอะ”ผมรีบลุกขึ้นยืนแล้วลากเซนออกมา

“แล้วพี่จะรอวันที่พี่ได้เลื่อนขั้นจากคนอื่นเป็นคนพิเศษน่ะคับ”พี่เก่งตะโกนหยอดคำหวานตามมา

“แหวะ”เซนทำถ้าจะอ้วก

“เซน พี่เก่งก็จีบเซนมานานแล้วน่ะ ไม่ใจอ่อนบ้างหรอ”ผมถาม

“ก็เซนชอบคนมีความอดทนนิ ถ้าแค่นี้ทนไม่ได้ เซนก็ไม่สน”เซนพูดเชิดๆแล้วเดินไปนั่งเก้าอี้ที่ร้านชาย4 “เกี๊ยวน้ำชามนึงครับ”

“ผมเอาบะหมี่น้ำครับ”ผมหันไปสั่งบ้างแล้วนั่งลงข้างๆเซน

“กินซะแล้วไม่ต้องพูด”เซนเลื่อนแก้วน้ำมาให้ผมแล้วพูดด้วยน้ำเสียงที่โครตจะหน้ากลัว

“อึก”

GENG Part

ผมตามจีบน้องเซนมานานแสนนานแล้ว(ได้ข่าวว่า3เดือน)และผมก็ยังต้องไปสอนริท น้องรหัสตัวเปี๊ยกของผม ทั้งๆที่มันก็ไม่ได้โงอะไร

“ไอ้เก่งมึงจะนั่งมองหน้ากูอีกนานป่ะ ไอ้โน่เพื่อนสนิทผมถามอย่างหาเรื่อง

“กูก็แค่เห็นมึงหล่อดี กูเลยมอง”ผมบอกกวนๆ

“มึงอย่าพูดแบบพวกยัยปลิงทะเลพวกนั้นได้ป่ะ กูสยิว”ไอ้โน่ทำหน้าเบ้

“เออ ไอ้คนหล่อ”ผมพูดอย่าหมั่นไส้

“มึงคิดดูดิ คอยตามง้อกูอย่างนั้นอย่างนี้ กูไม่ชอบง้อใคร แล้วก็ไม่ชอบให้ใครมาง้อด้วย”ไอ้โน่พูดแล้วยกแป๊ปซี่ขึ้นดื่ม

“แล้วสักวันมึงจะต้องไปง้อคนอื่น กูพนันได้เลยเว้ย”ผมพูดแล้วยกแป๊ปซี่ดื่มตาม

“กูก็พนันได้เลยว่า กู ไม่ ง้อ ใคร แน่ นอน”ไอ้โน่พูดแน่นๆ

“แล้ว กู จะ คอย ดู”

End GENG Part

ZEN Part

“เซน อย่างอนริทเลยน่ะ”ริทพูดคำๆนี้มาเป็นชั่วโมงแล้วล่ะ

“ก็เซนบอกว่าไม่ได้งอน แต่เซนแค่ไม่ชอบพี่เก่ง”ผมพูดแล้วสะบุดตูดเดินหนี

“เซนจ๋า”ริทวิ่งด้วยขาสั้นๆมาดักหน้าผม “งั้นริทเลี้ยงไอติมไถ่โทษ”ริทยื้อข้อเสนอ นี่มันเห็นผมเห็นแก่กินมากเลยหรอ

“เห็นเซนเป็นคนเห็นแก่กินหรือไง”

“ก็...”ริทยิ้มแหยๆ “ก็ริทเห็นว่าใช่วิธีนี้เซนหายงอนทุกทีเลยนิ”ริทพูด

“มันเหมือนริทว่าว่าเซนเห็นแก่กิน แต่ก็เอาเถอะ เห็นแก่ความพยายามที่ริทพยายามง้อเซน(หรอ:ไรเตอร์)

เซนไปด้วยก็ได้”ผมพูดยิ้มๆ ส่วนริทน่ะหรอ เกาหัวให้กับความเห็นแก่กิน เอ้ย ความชอบกินของผม

“งั้นไปร้านประจำของเราน่ะ”ริทพูด

“ดีดีดี เซนกำลังอยากกิน ช๊อคซันเดย์อยู่พอดีเลย”

“ริทก็อยากกินบานาน่าสปิด”ริทพูด

“งั้นไปกันเถอะเดี๋ยวคนเต็ม”ผมพูดแล้วรีบเดินด้วยขายาว(กว่าริทหน่อยนึง)แล้วลากริทไปด้วย

กุ๊งกิ๊ง

“ร้านสวีตวิดวิ้วยินดีต้อนรับค่ะ”เสียงพนักงานสาวสวยทัก “มากี่ที่ค่ะ”

“สอ...”ริทกำลังจะพูดแต่มีเสียงๆหนึ่งพูดแทรก

“สี่ครับ”ไอ้พี่เก่งนี้เอง ฮึย

“ผมมากันแค่สองคนครับคนอื่นไม่เกี่ยว”ผมหันไปบอกพนักงาน

“แต่พี่อยากเลี้ยงน้องเซนนิครับ”ไอ้พี่เก่งฉีกยิ้มจนจะถึงหู

“งั้น”ผมฉีกยิ้มบ้าง “พี่เก่งจะเลี้ยงก็ได้น่ะครับแต่ผมขอนั่งกับพี่เก่งแค่สองคนนะครับ”ผมพูดไปยิ้มไป หึๆๆไอ้พี่หัวงูเสร็จแน่

“แล้วริทล่ะ”ริทหันมาถามผม

“ริทก็...”ผมหันไปเห็นพี่โดโน่ที่เป็นเพื่อนไอ้พี่เก่ง(สรรพนามตามความหมั่นไส้) “นั่งกับพี่โตโน่ล่ะกัน”ผมพูดแล้วชี้ไปที่โต๊ะติดกระจก

“งั้นเราไปนั่งคุยกันดีกว่าน่ะครับ”ไอ้พี่เก่งยื้นมือมาจะจับมือผม แต่ผมเนียนสะบัดออกได้ก่อน

“ครับ”ผมยิ้มหวานแล้วเดินไปนั่งเก้าอี้

“เอาอะไรดีครับน้องเซน”

“เอาช๊อกซันเดย์ครับ”ผมสั่ง

“เอาเหมือนกันอีกถ้วยครับ”ไอ้พี่เก่งสั่งตามผม

“รอสักครู่ค่ะ”

End ZEN Part

-------------------------------------------------
ตอนแรกเกิดแล้วน่ะ
ช่วยกันเม้นหน่อย
ติชมก็ได้
อยากให้เข้ามาอ่านเป็นกำลังใจกันเยอะๆ