คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : THE MEMORY OF LOVE...ตัวเล็ก
ฮ้าววววววว~
โอกาสยามเช้านี่มันแสนสบายอะไรอย่างนี้
ผมบิดขี้เกียจไปมา ตามประสาคนเพิ่งตื่นนอน เมื่อคืนฝนตกหนักทั้งคืนแถมฟ้าร้องฟ้าผ่าเสียงดังด้วย เช้ามาอากาศเลยสดชื้นแจ่มใสกว่าปกติ
ผมเดินเข้าไปล้างหน้าล้างตาแล้วลงมาข้างล่างโดยมาลืมที่จะหยิบกล้องตัวโปรดลงมาด้วย บรรยากาศดีๆแบบนี้คงได้รูปสวยๆเยอะเลยล่ะ
แชะ!!
แชะ!!
แชะ!!
เสียงกดชัตเตอร์รัวๆ โฟกัสผมเปลี่ยนไปเรื่อยๆจนถึงหน้าบ้าน
“อะไรว่ะน่ะ”ผมสะพายกล้องแล้วเดินไปดู คนนี้หวา สงสัยคงเมามาจากไหนซักที่
“น้องๆๆ”ผมสะกิดคนที่นอนอยู่ ตามลำตัวของน้องเค้ามีร่องรอยการถูกทำร้าย
“หรือว่าจะเมาแล้วมีเรื่องว่ะเนี่ย”วัยรุ่นสมัยนี้ใจร้อนมีเรื่องกันบ่อยๆ
ผมตัดสินใจพยุงไอ้นักเลงตัวเล็กเข้าไปนอนพักอยู่ในบ้านแล้วเช็ดหน้าเช็ดตัวให้ ผิวพรรณขาวสะอาดเนียนนุ่มราวกับเป็นคุณหนูอย่างนั้นแหละ
“อื้ม...”ร่างเล็กๆที่นอนอยู่ที่โซฟาครางออกมา
“ตื่นแล้วหรอไอ้ตัวเล็ก”ผมทักทายแขกผู้มาเยื่อน(อย่างไม่เต็มใจ)
“ใคร...คุณเป็นใครอ่ะ”ไอ้ตัวเล็กขยีตาแล้วมองหน้าผม แววตาใสซื่อเหมือนเด็กเล็กๆ
“ก็นายมานอนอยู่หน้าบ้านพี่อ่ะ แล้วนี่ไปมีเรื่องกับใครมา”ผมถามถึงแผลที่อยู่ตามตัว
“แผล ผมไม่รู้”ไอ้ตัวเล็กก้มลงดูสภาพตัวเอง
“หนีไป คุณหนูริทหนีไปครับ!!”
“โอ๊ย!!!!”
“เฮ๊ย! เป็นอะไรไป”ผมเข้าไปประคองไอ้ตัวเล็กเอาไว้
“ปวดหัว จำอะไรไม่ได้เลย โอ๊ยยยยย!!!”
“นอนก่อน”ผมประคองไอ้ตัวเล็กให้นอนราบไปกับโซฟาแล้วกะจะเดินไปหาน้ำมาเช็ดตัวให้เค้าอีกที
“อย่าไปน่ะ พี่อย่าไปน่ะ”ไอ้ตัวเล็กเกาะแขนผมแน่น
“พี่จะไปเอาน้ำมาเช็ดตัวให้ไง”
“อย่าน่ะ เค้าจะฆ่าผม เค้าจะฆ่าผม”ไอ้ตัวเล็กมองไปรอบๆอย่างหวาดกลัว
“ไม่มีใครทั้งนั้นแหละ”ผมนั่งปลอบไอ้ตัวเล็กจนดูเหมือนจะนิ่งงไปแล้ว
“พี่คือใคร รู้จักผมด้วยหรอ...แล้วผมเป็นใคร...”
“อ้าว!!”เวรกรรมของไอ้โตโน่คนนี้แล้วไง = =^ เจอคนความจำเสื่อม
“พี่ชื่อโตโน่”ผมบอกไอ้ตัวเล็ก “แล้วเราพอจะจำอะไรได้บ้างไหม”
“ผมหรอ...”
“หนีไป คุณหนูริทหนีไปครับ!!”
“หนีไป คุณหนูริทหนีไปครับ!!”
“หนีไป คุณหนูริทหนีไปครับ!!”
“โอ๊ย!!! หนูริท หนูริท!!”ไอ้ตัวเล็กกุมหัวตัวเองไว้แล้วร้องออกมา
“พอแล้วๆๆ ไม่ต้องนึกแล้ว”ผมบอก “เมื่อกี้พูดว่าริทใช่ไหม คงจะเป็นชื่อนายสิน่ะนายริท”
“ริทหรอ...ไม่รู้สิ”ริททำหน้างง “แล้วพี่เป็นอะไรกับผมอ่ะ”
“เออ...”นั้นน่ะสิ ผมเป็นอะไรกับริท
“พี่ๆๆ ว่าไงครับ”
“พี่เป็น...พี่ชายริท”ผมบอก
“แต่เราหน้าไม่เหมือนกันเลยน่ะ”ริทบอกแล้วเอามือมาจับหน้าผม “ตา หู จมูก ปาก คิ้ว”
“ช่างเถอะๆๆ เราเป็นพี่น้องกันแบบนับถืออ่ะ”ผมบอกแล้วจับมือริทออก “นอนพักไปก่อนล่ะกันเรา”ผมหาผ้าห่มมาห่มให้ริทแล้วเดินไปหาอะไรในครัวมาทำอาหารง่ายๆให้ไอ้ตัวเล็ก
ความคิดเห็น