ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ฺBF ความรักของเจ้าชายกับหนุ่มแสนโมเอะ (Y)

    ลำดับตอนที่ #7 : 単語'愛'の意味。

    • อัปเดตล่าสุด 14 พ.ย. 53


    แล้วร่างสูงก็ค่อยๆถอนริมฝีปากออก แล้วก็เข้าไปกอดร่างบาง  จากนั้นร่างบางก็เริ่มที่จะหายกลัวคนที่อยู่ตรงหน้า

    "กบบ๊อง  ขาไม่เป็นอะไรแล้วหรอ"ร่างสูงถามร่างบาง

    "เริ่มไม่เจ็บแล้วล่ะ  แต่นิดเดียวนะ"ร่างบางตอบพลางพยายามลุกขึ้น

    "งั้นพักผ่อนให้สบายเถอะนะ  เดียวเจ้าชายขอไปอัดเจ้าจิลให้เละก็"

    "ครับ"ร่างบางตอบกลับร่างสูงที่เดินออกจากห้องไปแล้ว

    ทำไมนะ  เราถึงได้รู้สึกอย่างนี้

    มันเพราะอะไร 

    ไม่นะ 

    เรายังไม่อยากที่จะ

    รับมันนะตอนนี้

    ได้โปรดระงับ

    ไว้อีกซักพักเถอะ

    อารมณ์แบบนี้

    มันคือความรักใช่ไหม


    ตัดมาทางเบลเฟกอล

    "มาทำอะไรที่นี่  ชิชิชิ
    ~~~"จิลถามน้องชายฝาแฝดของตัวเอง

    "ก็แค่มาพัก  แล้วนายล่ะ นานๆทีจะกลับมาเยี่ยมบ้านนะ ชิชิชิ
    ~~~~"  

    "ก็แล้วไง แค่มาพักระหว่างเดินทางกลับจากทำงานเท่านั้นแหละ ชิชิชิ
    ~~~

    เดียวก็ไปแล้ว  ชิชิชิ
    ~~~"

    "งั้นก็รีบไสหัวไปสิ  ไอ้พี่ชายบ้าเลือด  ชิชิชิ
    ~~~~จิลเริ่มโมโหมากๆ  แต่ทางเบลเฟกอลก็ไม่โมโหไม่แพ้เหมือนกัน

    "เอ่อๆ  กลับก็ได้ฟระ   เดียวบอสด่าเละอีก  ชิชิชิ
    ~~~"ไปได้ซักที  น่ารำคาญเป็นบ้าเลย

    หลังจากจิล(ที่ออกมาโวยวาย)
    กลับไป  เบลก็เดินกลับมาห้อง  พอเปิดประตูเข้าไปก็พบว่า...

    "รุ่นพี่กลับมาแล้วหรอครับ^^ "พอเบลค่อยไปถึงก็พบกับฟรานที่นั่งอยู่ตรมุมห้องเหมือนเดิม  แต่เหมือนมีอะไรเปลี่ยนไป  อะไรกันนะ

    "แล้วไหงเจ้ากบยังนั่งอยู่ตรงนั้นล่ะ ชิชิชิ
    ~~~" ร่างสูงถามร่างบางที่ตอบโดนไร่สีหน้า

    "ก็ขาผมเจ็บนี่ครับ  แล้วจะให้ผมเดินไปนั่งบนเตียงได้อย่างไรครับ" หรอที่เมื่อกี้ล่ะถอยไปอยู่ตรงนั้นเนี่ยนะ ชิชิชิ
    ~~~

    "งั้นก็มานอนบนเตียงสิ
      จะได้ไม่เจ็บ  ชิชิชิ~~~" - -  สายตาไม่น่าไว้ใจเลยแฮะ

    "กะ  ก็ได้ครับ" รู้สึกเหมือนกับ  ไม่ไว้ใจเจ้าชายเลยนะเนี่ย ชิชิชิ~~~

    " มาเร็วๆ  มานอนได้แล้ว  ชิชิชิ
    ~~~"  ร่างบางหันมาหาร่างสูงที่พ่นพึมพัมกับตัวเองจน ต้งบอกปัดไป

    "อยากหายเร็วๆอะ  รุ่นพี่พอจะช่วยได้ม่ะ" พอถึงเตียงร่างบางก็หันมาถามร่างสูง

    "อืม.....  งั้นลองไปเรียกเจ๋ลุสไหมล่ะ  ชิชิชิ
    ~~~" กึก!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

    "มะ  ไม่เอาดีกว่า " ร่างบางหันหน้าไปอีกทาง 

    "ก็ได้ๆ  ไม่เรียกแม่บ้านก็ได้ ชิชิชิ
    ~~"ร่างบางถอนหายใจพร้อมกับหันมากลับมา

    "จิงๆนะครับรุ่น....อุ๊บ"  พอร่างบางหันมาร่างสูงก็ประทับริมฝีปากเข้ากับร่างบาง  ร่างบางนั้นก็ไมม่ได้ปฎิเสท  ยอมรับจูบนั้นแต่โดยดีร่างสูงก็ใช้ลิ้นเข้าหาความหอมหวาน 

    "อะ..อื้อ" เสียงครางของร่างบาง ทำเอาร่างสูงเริ่มมีอารมณ์มากขึ้น ร่างสูงจึงเริ่มถอดเสื้อผ้าของร่างบางแล้วร่างสูงก็คร่อมร่างบาง  ร่างสูงก็ถอนรสจูบที่แสนหอมหวานแล้วเริ่มพรมจูบไปทั่งร่างบาง 










    "ยะ  อย่า..อ๊ะ...อา าา"  ร่างบางครางเบาๆในลำคอจากนั้นร่างสูงก็ใช้นิ้วแทรกเข้าไปที่ช่องแคบของร่างบาง   ทำเอาร่างบางตกใจ









    "รุ่นพี่  ยะ  อย่านะ อ๊าาา  าาา  าา"ร่างสูงไม่สนใจเสียงของร่างบาง  ร่างสูงก็เร่งจังหวะการขยับนิ้ว  จนร่างบางต้องใช้มือจับข้อมือของอีกร่างสูง


    "แฮกๆ"  ร่างบางเหนื่อยจากการกระทำของร่างสูง

    "เจ้าชายจะหยุด  ถ้ากบบ๊องขอร้อง  "ร่างสูงกระซิบร่างบางพร้อมกับขบคู่ของร่างบางและร่างสูงใช้ลิ้นโลมเลียร่างกายของร่างบาง

    "หยุดเถอะครับ  รุ่นพี่  อ๊าา"

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×